Biyografi
Bu Fransız sanatçının kaderi onu, tanınmayı getiren, ancak zenginlik ve zafer vermedi büyük bir yetenekle sundu. Eiran'daki XIX yüzyılın ünlü ressam, heykeltıraş ve grafiği, yaşamın çoğunluğunu bir karikatür türü adadı. Ona yanlış gibiydi, haksız, açıklayıcı - toplum, yasalar, burjuvazi. Çalışmaları insanları devrimci barikatlara yükseltti ve Buntar-Ressamın kendisi yetkililerle yorulmadan savaştı.Çocukluk ve gençlik
Gelecek sanatçı, 26 Şubat 1808'de Marsilya'da, yağlı ailesinde doğdu. Çocuk 8 yaşındayken, babası aileyi Paris'e taşındı, zanaatının daha fazla talep olacağını umuyor. Aynı zamanda, oğlunun ona yardım edeceği sayıldı. Ancak cam kasaya ilgi göstermedi.
Gerçek bir abartı ile büyüdü, çocuğun en sevdiği işgali Paris sokaklarının hayatını izlemek oldu: kapıda bir fahişe var ve fahişeler köşede işlem görüyor, Bullman kokulu kruvasan tramvayını boşaltıyor .. .
Şu anın tüm güzelliğinde yakalamak istediğim çeşitli ilginç yaşam, genç onorun etrafında dolaşıyordu. Bu tür çizimler oluşturabilirse, kitap dükkanından albümlerde gördüm! Ancak çocuk sadece komşu erkeklerde karikatürleri, ambalaj kağıdına taşır.
Bir avukata asistan olarak çalışmayı başarmış olan ve kitapçıda bir corker, 14 yaşındaki çocuk, sonunda uzun zamandır bir rüya gerçekleştirdi - resim ve heykel derslerini almaya başladı. Yakında, Camille Coro'nun ünlü sanatçılarıyla "Palle Royal" galeride tanıştım, Camille Coro, Jean Granville, Jean Granville, Painterin Atölyesi Ezhen yükünde çalışmaya başladı. 1828'de, Onor, görüntülerin yeni tekniği ile taşındı - litografi. Bu tür, uzun zamandır beklenen kazançlar getiren ilk eserlerini gerçekleştirir.
Yaratma
1830'larda, şeref litografisi, Fransa'daki ilk karikatür dergisinin ilk karikatürünün başkanlığındaki ünlü Fransız Karikatürcü Charles Filipon'u gördü ve işbirliği yapmaya davet edildi.
Domier, günlüğünü kurbağanın bir takdiriyle çalıştığını imzaladı. 1832'de, Gargantua'nın karikatür imajındaki yeni bir Monarch Louis Philippe'sini, çünkü yarım yıl boyunca hapishaneye baktığında, ünlü ve daha fazla devrimci olarak yapılandırdığı yerden. 1830-1832'de, evler heykel galerisini yarattı ve burjuva politikacıların karikatürleri "Altın Orta Ünlü Ünlü" dedi.
1834'te Paris, sakinleri "yasama izni" (Milletvekilleri Odası'nın kolektif portresi) gibi litografları gördü, "Hepimiz dürüst insanlar", "Bu serbest bırakılabilir."
Bunlara, yazarın iktidardaki burjuvazinin kısır tutkuları, açgözlülük, dikkatli, aptallık ve çalışma ve devrimci (Litograflar "basın özgürlüğü" ve "Modern Galile").
Parisliler, parlak siyasi ve sosyal işleri bekliyorlardı. Domier, o zamandan daha fazla, ama az kişi bu şaheserlerin yazarını biliyordu. Fakat ustalar yetenekleri, Jean-Francois Mill, Coro ve Delacroix gibi ağızlık, arkadaşlarımızı takdir etti. Ayrıca Victor Hugo, Onor de Balzac ve Charles Baudelaire dahil yazarlar. Balzac, Michelangelo'nun "Domune" de yaşadığını ve Baudelaire'in "onun çiziminin doğada renkli olduğunu" yazdığını söyledi.
1835'te yetkililer "karikatür" dergisini kapattı, daha sonra evler Filippon'un başka bir baskısına geçiyor - "Sharivari" (Charivari). Burada sanatçı ayrıca akut çalışmalarını neredeyse 30 yıldır yayınlar. Yazarın el yazısı, tematik serilerin oluşturulmasıdır.
Örneğin, "antik hikaye" serisi (1841-1843), burjuva sanatını alay etti. "Paris tipleri" (1839-1840), "iyi burjuva" (1846-1849), "adalet insanları" (1845-1848), yazar, meshchansky düşüncesi, yetkililerin satışları, ahlakın düşüşü ile tutarlıdır. .
1848'den sonra, sanatçı görsel sanattaki yönü değiştirir - boyama, yağ ve suluboya gider. Efendinin çalışmalarının türü netliği değişiyor: Agresif bir karikatür, derin sosyal anlamlarını derinleştirmeden gerçekçi yerli eskizlerden daha düşüktür. Resimlerinin kahramanları basit insanlar, modernitenin kahramanlarıdır: işçiler, işçiler, köylüler ("Bratka", üçüncü sınıf "arabanın", "barikattaki aile", "BROCH", "BACKITA").
Evlerin pitoresk periyodunun tacı, yazarın kusursuz toplum ve dünyadaki bir kişiyi sembolik olarak tasvir ettiği "Don Kişot" dizi bir dizi resim olarak kabul edilir. Eleştirmenler bu varoluşsal otobiyografik motif serilerinde bakınız: Yalnız imajın yalnız bir şövalyesi kendisi bir onaydır ve yel değirmenleri kısır bir devlet sistemidir.
Yaşamın sonunda, ihtiyaçları nedeniyle, yalnızca şimdi ressam askeri konularının dikkatinin odağında, Litograf Türüne de hitap ediyor. Son şaheser evleri, Franco-Prussian Savaşı'na (1870-1871) adanmış, "osada" bir dizi eserdir.
Evlerin mirası neredeyse 4 bin litograf, gravürler için 900'den fazla çizim, 700'den fazla resim ve 60 heykel. Sanatçının yaratıcılığı yaşamda yaygın olarak tanınmadı ve sadece 20. yüzyılda değerlendirildi.
Bugün, litografi dehasının eserleri, dünyanın en büyük koleksiyonlarında yer almaktadır - New York'taki Metropolitan Müzesi, Baltimore'daki Walters Müzesi, Washington'daki Ulusal Sanat Galerisi, Münih Pinakotek, Rus Hermitage ve diğerleri.
1992 yılında, Jeff Dunbar Director'ın Fransız bir karikatüristin çizimlerini kullandığı ekranlarda "Domeey Hukuku" filmi serbest bırakıldı.
Kişisel hayat
Ev, kişisel, mevcut sistemle ve karar rejimiyle mücadele eden kişisel tüm hayatını adadı. Gerçek bir sanatçı olarak, tutkusunu rastgele teslim edemedi, bu yüzden karısı ve çocukları görünmedi.Ölüm
1870'lerde, evler hızla görmeyi kötüleştiriyor. İlerici körlük nedeniyle, sanatçı tamamen yalnızlıkta kaldı.
Arkadaş canlısı arkadaşlar kurtarmaya geldi. Camille Coro, bir soğan için evi kaldırdı, bir hemşire ve ücretli borçları kiraladı. Domier, 10 Şubat 1879'da Paris Valmduwa'nın banliyösünde tam yoksulluk halinde öldü.
Resimler
- 1832-1834 - "Altın Orta Ünlüler"
- 1834 - "Yasak Venüs"
- 1836-38 - "Karicatyuran"
- 1834 - "Transnonen Street"
- 1850-53 - "Mülkiyet"
- 1856 - "Konserde"
- 1863-65 - "Üçüncü sınıf" vagon "
- 1956-60 - "Melodrama"
- 1870 - "Don Quixote"
- 1870-71 - "Siege"