Biyografi
XIX yüzyılın sanatındaki ana reformculardan biri olan ünlü cep telefonu, ressam ve Portreist Ivan Nikolayevich Kramskaya, Rus sanatının tarihinde kalabilir, sadece "bilinmeyen" portresini yazabilir. Resim Moskova Tretyakov Galerisi'nin elmaslarından biridir - Sovyet sonrası alanın topraklarındaki herkes ve herkes tarafından bilinir. "Bilinmeyen" Rus Joconda denir.
Bununla birlikte, sanatçı dünyayı yüzlerce bez için sundu, bu da hayran, hayran, şaşırttı. Bunların arasında "ay ışığı", "Mina Moiseev", "deniz kızları", "Çölde Mesih". Hareketler Birliği'ni yaratan "on dört kişi" nin ilk gençliğine başkanlık etti, ince bir sanat eleştirmeni - Kramskaya, tüm gerçekçi sanatçıların bir ideolojisi oldu.
Çocukluk ve gençlik
Sanatçı, 1837 yazında, Voronezh ilinde bulunan tereyağın altındaki SLOBODA SLOBODA'da doğdu. Esnaf, görevli bir memur ailesinde yetiştirildi.
Ebeveynlerin hayallerinin tahmini, Vanya'nın büyüdüğü ve bir yazar olmasıydı, ancak planlanmamış bir şekilde komşu öğreten sanatçı Mikhail Tulinov'u kırdı. Küçük Kram Sanat dünyasını açtı ve suluboya boyaları çizmeyi öğretti. O zamandan beri, oğlan bir kalem için her fırsat için yeterli ve çevredeki dünyayı kabartı.
12 yaşındayken Ivan Kramskaya, Ostrogog'un okulundaki mezun oldu, tüm konularda diploma alıyor. Aynı yıl, genç babasını kaybetti ve işe gitti. Daha önce yazar babasının görevinde çalıştığı şehir Duma'ya yerleşti. Kramskaya, kaligrafide uygulandı ve bir balıkçılık anketi ile bir aracı olarak çekti. Çizilme arzusu yoktu ve adam, tüm Rusya'ya seyahat ettiği fotoğrafçıda bir rötuş aldı.
1853'te gerçekleşen olay, Ivan Kramsky'nin biyografisini değiştirdi. 16 yaşındayken, Ostrogozhsk'e bir Dragun aleti geldi ve bir fotoğrafçı olan Yakov Danilevsky ile. Genç sanatçı, servise Danilevsky'ye girdi. Rötuşun çalışmaları Kramsky 2 ruble getirdi. 50 Kopecks Ayda, ancak 3 yıldır yetenekli bir fotoğrafçı olan en önemli şey, Ivan'ın onun için çalıştığı, genç adama çok şey öğretti. Onunla, sanatçı il il kasabasından St. Petersburg'a taşındı.
Kuzey başkentinde, Ivan Kramskaya başka bir fotoğrafçıya, Alexandrovsky'ye taşındı. O zamanlar, genç rötuşun becerisi, "Tutaral Tanrı" olarak adlandırılan bu tür yüksekliklere ulaşmıştı. Zaten daha sonra Kramsky'de yetenekli bir portre uzmanı uyandı. Aleksandrovsky asistanı sayesinde, imparatorluk ailesinin bir fotoğrafçı oldu ve bir "kartal" aldı ve Ivana ünlü fotoğraf öğrencisi Andrei Emageri'ne davet edildi. Sırada, Petersburg Elite, Referans Kramsky fotoğrafı için bir sıra oldu.
Petersburg'da Ivan Kramskaya, çocukluktan gelen rüyayı taşıdı: Sanat Akademisi'ne girdi. Genç adam Profesör Alexei Markov grubunda belirlendi. İlk yıllarda gelecekteki ressam akademik gençliğin lideri haline geldi.
1863'te, yetenekli bir sanatçının kumbara bankasında küçük bir gümüş ve küçük bir altın madalya bulundu. Ana ödülden - büyük bir altın madalya ve yurtdışındaki 6 yaşındaki ödenmiş bir gezi - Kramsky biraz verdi: yaratıcı yarışmada önerilen konuyla ilgili bir resim çekmeliydi.
Bununla birlikte, bu, İskandinavya mitolojisinden 14 adaydan 14 adaydan 14 adaydan 14 adaydan 14'ü göstermek için - toplumda gerçekçi türde, günlük yaşamın gösterildiği resimlere ilgi görür. Buncti Ivan Kramskaya'ya başladı. Öğrenciler, efsanevi bir komplo değil, başka bir şekilde çizmeyi reddetti ve final sınavından ayrıldılar.
Tablo
Akademi'den mezun olduktan sonra, Kramskaya mezunlara ve benzer düşünen insanlara giren ücretsiz sanatçıların sanatını düzenledi ve yönetti. Ustalar, ünlü tuvallerin portreleri ve kopyaları için sipariş aldı, resimli kitaplar.
Ivan Kramskaya çalışkanlığına çarptı: boyalı portreler, müşterileri arayan, para dağıttı, öğrencileri aldı. Bunlardan biri Ilya Repin'di. 1860'ların ortasında, sanatçı, Kurtarıcı Moskova Mesih Tapınağı kubbelerinin boyanmasına devredildi: Öğrenci yıllarında yapılan CRIARA kartondaki çizimler.
1869'da ressam ilk önce Batı Sanatıyla tanışmak için Avrupa'ya gitti. Avrupa başkentlerinin sanat galerilerinin sergileriyle tanıştıktan sonra Rus ustası tarafından alınan izlenimler çelişkili olduğu ortaya çıktı. Birçok vatandaşlığın aksine, Batı Sanatı onun zevkine neden olmadı.
Eve döndükten sonra, sanatçı Arteel'e göre bir meslektaşımla çatıştı: On dört kurallarını ihlal ettiğinde, Sanat Akademisi tarafından ödenen bir yurtdışı gezisi tarafından kabul edildi. Kramskaya, Artel'i terk etti. Onsuz, topluluk hızla ayrıldı.
Ressam yeni bir yaratıcı dernek kurdu, onu mobil sanat sergileri arkadaşı olarak çağırdı. Ortaklığın KRAM ko-kurucuları ile birlikte Gregory Myasedov, Alexey Savrasov, Vasily Persu oldu. Mobil sanatçılar, akademisyalizmin taraftarlarına, imparatorluğun tüm şehirlerinde mobil sergilerden, sanat popülerleştirerek ve insanlara yaklaşan mobil sergilerlere karşı çıktı.
Kafaların sergilerinde, tuvali sevmek isteyenler. Bunlardan biri, Kramsky'nin fırçasının "Mayıs gecesi" dır - bir patron ve galeri oyuncusu Pavel Tretyakov satın aldı. Nikolai Gogol'dan ilham alan mistik arsa, sanatçı Malorus'ta boyandı.
1872'de Ivan Kramskaya, en ünlü işleri olan "Çölde Mesih" tuvalindeki son vuruşları yaptı. Resim hemen 6 bin ruble için tretyakov kazandı. Çalışma Furior tarafından üretildi ve ressamın Alma materyası neredeyse profesörün KRAMSKY unvanını yedi, ancak reddetti.
Fakat çağdaşlar arasında en büyük zafer Ivan Kramskaya portrecı olarak edindi. Lion Tolstoy, Sergey Botkin, Taras Shevchenko, Ivan Shishkin'in görüntüleri, ressamın çağdaşlarının bilgilerine göre, kahramanlara tam bir benzerliği var ve karakterler, doğanın iç ışığı.
Sanatçı "Mina Moiseev" tuval 1882'de dünyayı sundu. Kramsky ve Art Connoisseurs'un hayranları, Rus ressamının en iyi ürünü olan bir köylü portresini çağırıyor. Aslında, Mina Moiseev - kroki, daha sonra çekilmiş, "bir köprüye sahip köylü" tuvaline etüt etüt et. Bu çalışma, Rus halkını seven ve anlayan Kramsky-Hümanist'in canlı bir örneğidir.
1880'lerde Ivan Kramskaya, "bilinmeyen" grubun toplumunu vurdu ve böldü. Gösterilen kadın, daha yüksek topluma ait değildir. Noble Bayanlar'da uygunsuz kabul edilen bu yılların modasının son sözünü giymiş.
Eleştirmen Vladimir Stasov, tuvalin kararını verdi, onu "tekerlekli sandalyede Cockclotka" olarak adlandırdı. Birçok çağdaş, portrenin zengin bir içerik olduğunu kabul etti. Tretyakov bir resim almayı reddetti - Sanayici Pavel Kharitonenko onu edindi.
Kramsky Boyama Tekniği - İnce yüzeyler, insanların dikkatli ve detaylı görüntüsü. Manzaralar sanatçı çekilmedi, ancak tuvallerde "Mayıs" ve "Moonlight", ay ışığını zekice gösterdi.
Ivan Kramsky, XIH yüzyılın demokratik sanatının en parlak temsilcisi olan haklı olarak ideolojik hareket lideri denir. Sanatçının portreleri inanılmaz insancıl ve manevi olarak.
Kişisel hayat
Gelecekteki karısı olan Sofya, bir prohhora genç sanatçısı, Akademi'nin öğrencisi olarak bir tanıştı. Kızı çok sert sevdi, onun arkasında uzanan söylentileri ihmal etti. Sony'nin itibarı yoktu: Kramsky Prokhorov ile tanışmadan önce evli bir sanatçı ile medeni bir evlilikte yaşadı, "özgür olmayan" statüsünü çok geç öğreniyor.
Ancak, Ivan Kram Sophia için bir saflık ve sadakat örneği oldu. Eşiyle yıllarca ayrıldığı ve para eksikliği olan sanatçı, iş sırasında ona danışın, yeni bir tuvaleti segged yaptığında dua etmesini istedi.
Sophia Kramskaya, altı çocuğun kocasını doğurdu. İkisi - oğullar - 3 yıllık bir farkla öldü. Ünlü resimde "Rezazynaya Mount" bir ressamın eşi tasvir etti. Tuval Ivan Kramskaya 4 yıldı.
Sanatçının favorisi, Sophia Kramskaya'nın kızıdır - babanın ayak izlerine girdi. 1930'larda baskı pistinin altına düştü.
Ölüm
Son 5-6 yıllık yaşamda, sanatçının varlığı güçlü bir kuru öksürük tarafından tanındı: Kramsky'nin emzirme kurbağası vardı (kalbin anevrizması). Sarılmak ağrısı morfin enjeksiyonlarına yardımcı oldu. Sanatçı Sergey Botkin'e, hastadan ölümcül rahatsızlığın adını saklıyordu. Ivan Kramskaya, tıbbi ansiklopedinin semptomlarını okuduktan sonra, dikkatsizce masada Botkin'den ayrıldıktan sonra onu tesadüfen öğrendi.
Kalp hastalığı (aort anevrizması) ve ressamın ölümüne neden oldu. İşyerinde öldü - Karl Rauthus'un bir portresi çizimi. Kramskaya, 50. yıldönümüne 2 ay hayatta kalmadı.
Alexander Nevsky Lavra'nın Tikhvin Mezarlığına gömüldü.
Çalışmak
- 1880 - "Moonlight"
- 1882 - "Mina Moiseev"
- 1871 - "Denizkızı"
- 1872 - "Çölde Mesih"
- 1873 - "Sanatçının portresi I. I. Shishkin"
- 1873 - "Lion Nikolayevich Tolstoy" portresi "
- 1877 - "İmparatoriçe Mary Alexandrovna Portresi"
- 1878 - "D. I. Mendeleev "
- 1881 - "Bayan Portresi"
- 1883 - "Bilinmeyen"
- 1884 - "Rezazy Dağı"
- 1886 - "Alexander III"
- 1883 - "Sergey'nin oğlu portresi"
- 1878 - "N. A. NEKRASOV "Son Şarkılar" Sırasında