زندگینامه
هنرمند Giovanni Battista Tapolo بزرگترین نماینده سبک روکوکو بود که از طریق تمایل به ترک این روده متمایز شد و دنیای واقعی را با زیبایی و نور پر کرد. او برای نقاشی های دیواری و نقاشی هایی که با کاخ ها و کلیساها تزئین شده بود مشهور شد و همچنین نویسنده از قسمت های بی نظیر از حکاکی های طرح فوق العاده بود.دوران کودکی و جوانان
Giovanni Battista (Janbattista) Tapolo در پایان قرن 18 متولد شد، رشد کرد و در یک خانواده ضعیف ونیزی به ارمغان آورد. پدر یک تاجر دریایی کوچک بود که از زایمان سپاسگزاریم، که در علم یا هنر نمی دانستند.
مادر خواستار کودکان از بهترین آینده بود، بنابراین در آوریل 1696 پسر Aristocrat Doria را تعمید داد. اما این نام خانوادگی، که در شهر شناخته شده است، به عنوان یک نام مستعار برای یک هنرمند، که اروپا در طول زمان صحبت کرد، مناسب نیست.
پس از مرگ سرپرست جنس جانباتیست با برادران و خواهران، آنها مجبور شدند از سرنوشت خود مراقبت کنند. این اتفاق افتاد که بیوگرافی پسر معلوم شد که با خلاقیت هنری همراه بود و تحت تاثیر سباستین ریکسی و پائولو Veronese بود.
شکل گیری یک نقاش با مشارکت Gregorio Ladzarini برگزار شد، که به عنوان استاد مدرسه ونیزی و نویسنده نقاشی در سبک روکوکو شناخته شد. او بلافاصله به استعداد Thipolo جوان توجه کرد و مراقب بود که در آینده بخش شهرت را به دست آورد.
در واقع، در طول سالها مطالعه، جانبیتیست تکنیک های مربی را بهبود بخشید و شروع به نوشتن چهره های رسولان با استفاده از زنگ های روشن کرد. او شروع به دریافت سفارشات از هضم ایتالیایی Giovanni Cornaro کرد و قبل از ورود به صنایع هنرمندان ایتالیایی، در محل اقامت خود کار کرد.
زندگی شخصی
در سال 1719، هنرمند با اشراف ایتالیایی ازدواج کرد، که از یک محیط خلاق غنی حاصل شد. با ظهور زندگی شخصی مری سیسیلیا گارد، تیفولو موفق شد، و خانواده به زودی با نه فرزند با استعداد دوباره پر شده بود.همسران برادر Janbattists در تولید نسل رو به رشد شرکت کردند، که همچنین در نقاشی مشغول به کار بودند و سازندگان حکاکی بودند. بنابراین، پسر جیووانی Domenico هدیه را به رسمیت شناخت و به عنوان یک استاد در تصویر مناظر و شخصیت های انسانی تبدیل شد.
رنگ آمیزی
در پایان سال های 1710، Tapolo Lezarini Studio را ترک کرد و به طور مستقل نقاشی ها را در تعدادی از کلیساها و کلیساها ایجاد کرد. نویسندگی تصاویر در ویلا در ماساندزاگو در نزدیکی Padua و کلیسای سنت اوستافیا و همکاران، که San Stack نامیده می شد.
سبک نقاش در حدود سال 1720 خود را نشان داد، زمانی که او به اتهام کار در ایجاد صحنه های کتاب پیدایش متهم شد. در کاخ دیونیزو دلفین، و همچنین در کلیسای جامع شهر اودین، نقاشی هایش را به نام "ابراهیم و پسرانش" ساخته است.
معاصران این آثار را با مجموعه ای از بوم، عقل کامل و ظرافت، که ویژگی آن را به طور ناخوشایند و بی رحم تعیین می کند، دستور داد. پالت رنگ خنک یک احساس نور روز طبیعی ایجاد کرده است که تصویری از واقع بینانه و تقریبا زنده ساخته است.
شاهکارهای اولیه، که در دهه دوم قرن نوزدهم ایجاد شده، بسیاری از دستورات بسیاری از خانواده های غنی و نجیب را به ارمغان آورد. او معبد را در Veloveanov و Santa Maria del Carmelo، و همچنین Colloni Chapel و تعدادی از کلیساهای ایتالیایی دیگر نقاشی کرد.
در سال های 1740-1750، جانبیتیست بر روی حکاکی ها کار کرد و به عنوان نویسنده ای از مجموعه باشکوه Capricci و Scherzi di Fantasia تبدیل شد. آنها توسط یک جمع کننده ونیزی منتشر شد که الهام بخش تم فوق العاده و شخصیت شرقی بود که رمز و راز از بودن را می دانست.
در همان دوره، افتخار Tapolo به مرزهای اروپای غربی رسید و او برای تزئین محل اقامت Würzburg که Baltazar Neuman طراحی شده بود دعوت شد. هنرمند نقاشی سقف و دیوارها را بر اساس توطئه های اسطوره ای نقاشی کرد و تمایل به نمادگرایی و تمایلات متعددی را نشان داد.
در سال 1753، نقاش به سرزمین مادری به ونیز بازگشت و به عنوان رئیس جمهور از آکادمی هنر Paduan انتخاب شد. در این زمان، نقاشی های خود را برای سالن های Palazzo Labia با تصویر کلئوپاترا و آنتونی ایجاد کرد، احساسات ملایم را انجام داد.
پس از یک دهه، Janbattist از پادشاه چارلز سوم دریافت کرد و برای 9 سال او در دکوراسیون کاخ مادرید کار کرد. او کتانی های فقیر را نوشت که برتری اسپانیا را تصویب کرد، که با دیوارهای Baurov و سقف اتاق تخت تزئین شده بود.
مرگ
تا آخرین روزهای زندگی، هنرمند نقاشی ها و نقاشی های دیواری را ایجاد کرد و آخرین کار سقف کاخ مادرید بود. مرگ بر روی دلیل ناخواسته او را در بهار 1770 به او داد. با توجه به عکس اسناد بایگانی، پسر کار پدر را تکمیل کرد.نقاشی
- 1719 - "تبعید آگاری"
- 1722-1723 - "سوزانا و بزرگان"
- 1725-1730 - "ETEOKL و POLICK"
- 1730-1735 - "چشم انداز خیابان کلمنت "
- 1732 - "ابراهیم و فرشتگان"
- 1732 - "آگار و ایزمیل"
- 1736 - "دانا و زئوس"
- 1738-1740 - "راه عالی"
- 1743-1744 - "Triumph Flora"
- 1747-1749 - "ملاقات مارک آنتونی و کلئوپاترا"
- 1750 - "شهادت سنت Magati"
- 1758-1760 - "ونوس و آتشفشان"
- 1760 - "آپوتوز خانواده پیزا"
- 1767-1768 - "مفهوم بی نظیر"