Biografía
Daniel Ivanovich Harms é un poeta talentoso, membro da Asociación Creativa "Oberyu", pero primeiro de todos os danos está asociado cos lectores como o autor da literatura infantil. Presentou as nenas e os poemas de nenos e as historias, que, ao pasar moitos anos, convertéronse en inmortales. Estas obras inclúen o "gato incrible", "iluminado", "historia moi terrible", "primeiro e en segundo lugar", un home "," Vella "saíu da casa, etc.Infancia e mocidade
Daniel Ivanovich Yuvachev naceu 17 (30) Decembro de 1905 na capital cultural de Rusia - a cidade de San Petersburgo. O neno creceu e creceu nunha familia intelixente e rica. O seu pai Ivan Pavlovich tamén deixou un rastro na historia: inicialmente posicionou a si mesmo como un revolucionario francés, e milagrosamente evitar a pena de morte, cambiou os ollos á vida e converteuse nun escritor espiritual.
Sábese que durante unha viaxe a Sakhalin, onde permaneceu nun Katorga de oito anos de idade, o pai de Daniel Harms coñeceu a Anton Pavlovich Chekhov, que fixo o prototipo de Yuvachev do revolucionario no seu traballo "A historia dunha persoa descoñecida" (1893 ). A ligazón axudou a desfacerse de Yuvachev desde o sentimento non -parado e, ao sobrevivir toda a privación do destino, en 1899, Ivan Pavlovich regresou a San Petersburgo, onde serviu na Inspección da Garantía de Cascerames, traballou como unha oficina de texto e participou en actividades literarias.
Yuvachev-Senior comunicou non só con checo, senón que tamén consistía nunha correspondencia amigable con volitoria e grosa. En 1902, Ivan Pavlovich fixo unha proposta das mans e corazóns da Esperanza de Ivanovna Kolyubakina, que proviñan da familia nobre, xustificada na provincia de Saratov. Coordinou un abrigo e escoitou como un edredón de mulleres que estaban en cautiverio. E se Nadezhda Ivanovna criou aos seus fillos namorados, Ivan Pavlovich adheriuse a regras estritas sobre o comportamento das descendentes. Ademais de Daniel, os cónxuxes tiñan unha filla de Elizabeth, e outros dous fillos morreron a unha idade temperá.
Cando os primeiros grans da revolución tiveron lugar no territorio do Imperio ruso, o futuro poeta estudou no Die Realschule privilexiado á escola alemá, que formaba parte de Petrishal (a primeira institución educativa, fundada en San Petersburgo en 1702). O principal swinner na casa tiña un efecto beneficioso sobre o fillo: grazas ao pai, Daniel comezou a estudar linguas estranxeiras (inglés e alemán), e tamén amou a literatura científica.
Segundo os rumores, o fillo de Ivan Pavlovich estudou ben, pero o neno, con todo, como todos os nenos, caracterizáronse por bromas: para evitar o castigo dos profesores, Daniel ás veces xogou bosquexos actuais, pretendendo orfandade. Despois de recibir o certificado de madurez, o mozo elixiu un camiño aterrado e entrou na Escola Técnica de Enerxía Leningrado. Non obstante, no banco desta institución educativa, os danos mantivéronse por moito tempo: un estudante neglixente non se molestou en recibir un diploma debido ao feito de que a miúdo elaborou clases e non participou en obras públicas.
Poemas
Despois de que Daniel Yuvachev foi expulsado da Escola Técnica de Leningrado, comezou a participar en actividades literarias. Aínda que vale a pena dicir que o amor do seu traballo apareceu nos seus primeiros anos: sendo un colegial, el compuxo un interesante conto de fadas, que foi lido pola súa irmá de catro anos de idade Natalia, cuxa morte temprana converteuse nunha choque para o futuro poeta.
Daniel Ivanovich non quería verse como unha prosa e escolleu o seu ensaio de poemas. Pero as primeiras suduras creativas dun poeta novato parecían un fluxo de pensamento aleatorio, e o pai dun mozo non compartiu a adicción literaria do fillo, xa que era partidario de literatura estrita e clásica fronte a Leo Tolstoy e Mikhail Lermontov.
En 1921-1922, Daniel Yuvachev convértese en Daniel Hams. Por certo, algúns escritores aínda están loitando polos raios do misterio, o que envolve o pseudónimo creativo asignado polo famoso autor de poemas infantís. Segundo rumores, o fillo de Ivan Pavlovich explicou ao amigo que o seu alcumo provén da palabra inglesa "dano", o que significa "dano" traducido ao ruso. Non obstante, é unha suxestión de que a palabra "prexudica" ocorreu do encanto do francés "Charme" - ", encanto.
Outros cren que o apelido de Daniel inspirouse no seu personaxe favorito Sherlock Holmes dos libros de Sir Arthur Conan Doyle. Tamén adoitaba dicir que o poeta asinou nun pasaporte cun lapis preto do verdadeiro nome a través dos danos do guión, e logo mirou todo o seu pseudónimo. Unha figura literaria talentosa cría que un apelido constante trae desgraza, polo que os pseudónimos de Daniel Ivanovich tiveron moito que cambiaron como guantes: Hharms, Haarms, Dandan, Daniel Shadam, etc.
En 1924-1926, Daniel Ivanovich comeza a súa biografía creativa. O mozo non só compón poemas, senón que tamén declara traballos de outras persoas en discursos ante o público. Tamén en 1926, danos entra nas filas da Unión All-Rusia de Poetas, pero o escritor foi excluído tres anos despois do non pagamento das taxas de adhesión. Nese momento, o poeta inspirouse nas obras de Velimira Khlebnikov e Kazimir Malevich.
En 1927, unha nova comunidade literaria aparece en Leningrado, que se chama "Observación" ("Asociación de Arte Real"). Así como Mayakovsky, os Mayakovsky con outros futuristas pediron restablecerse do vapor de Dostoevsky e Pushkin, "Chinari" rexeitouse a formas de arte conservadoras, promovendo os métodos orixinais da realidade, a grotesca ea poética do absurdo.
Non só len os poemas, senón que tamén organizaron noites de baile sobre as que os que chegaron que chegaron a concentrarse. Ademais de danos, Alexander Vvedensky, Nikolai Zabolotsky, Igor Bakhtheraev e outras figuras literarias consistían neste círculo. A finais de 1927, grazas a Marshak, Oleinikov e Zhitkov, Daniel Hars e os seus colegas comezan a compoñer poemas para nenos.
Os traballos de Daniel Ivanovich poderían verse nas edicións populares "Hedgehog", "Chizh" e "Cricket". Ademais, Yuvachev, ademais de poemas, publicados e historias, caricaturas e crebacabezas pintadas, que resolvían aos seus fillos e aos seus pais.
Non dicir que tal natureza das clases trouxo un pracer sen precedentes: Daniel Ivanovich non lle gustou aos nenos, pero a literatura dos nenos era para un escritor talentoso a única fonte de ingresos. Ademais, Yuvachev achegouse a súa obra completamente e intentou escrupulosamente a traballar absolutamente a cada traballo, a diferenza do seu amigo dos introducidos, que, segundo algúns investigadores, amaban a Cheluri e trataban as súas funcións extremadamente irresponsables.
Hamsu logrou gañar popularidade entre mozos e mozas que, nais e pais, avós, ler os poemas de gatos, que non querían degustar o vino de Luke e patacas, sobre o Samovar empurrado e sobre un divertido vello que tiña medo de arañas.
Sorprendentemente, ata o autor de traballos inofensivos para os mozos foi perseguido polas autoridades que consideraban algunhas obras de Yuvachev non partínica. Así, o libro ilustrado "Naughty Cork" non pasou a censura e estaba "baixo a cortina" durante dez anos, de 1951 a 1961. Chegou ao punto de que en decembro de 1931, prexudica e os seus camaradas foron arrestados pola promoción da literatura anti-soviética: Daniel Ivanovich e VVedensky enviou a Kursk.
Vida persoal
Non é de estrañar na maioría das ilustracións, Daniel Ivanovich foi capturado cun tubo de tabaco, xa que na súa vida un poeta dotado prácticamente non a produciu da súa boca e ás veces fumaba á dereita en movemento. Os contemporáneos adoitaban dicir que Yuvachev vestía de xeito estraño. Os danos non rompían as boutiques de moda e ordenaron a roupa no sastre.
Así, o escritor foi o único na cidade que usaba pantalóns curtos, baixo o cal era visible un golf ou leggings. Pero os seus hábitos excéntricos (por exemplo, os danos ás veces estaban na fiestra de que a nai deu a luz) non interferiu con outros para ver a súa bondade mental. Ademais, o poeta nunca levantou a voz, era unha persoa correcta e educada.
"Ao parecer, para os nenos desta súa aparencia había algo moi interesante, e correron detrás del. Eles foron moi gustados de como estaba vestido mentres camiña, como de súpeto detense. Pero eran crueis: arroxaron pedras. Non prestou ningunha atención ás súas antigas, estaba completamente tranquilo. Camiñou e camiñou. E as opinións dos adultos tampouco responderon de ningún xeito ", recordou a Marina.En canto ás relacións de amor, un certo Esther Rusakova converteuse no primeiro xefe de Daniel Ivanovich. Danos dedicados á súa paixón o número de poemas, pero o seu amor non era sen nubes: segundo os rumores, Yuvachev foi á esquerda, e Rusakov queimou de celos, como evidenciado polos discos diarios do poeta. En 1932, os cónxuxes emitiron un divorcio oficial.
No verán de 1934, os danos fixeron unha proposta da man e os corazóns de Marina Malich, e a moza respondeu de acordo. Os amantes vivían da man ata a detención de Yuvachev, que ocorreu en 1941.
Morte.
En agosto de 1941, Daniel Ivanovich, de novo en erupción da lei, foi arrestado pola propagación do sentimento desagradable: o escritor supostamente dixo que a URSS perdería na guerra (palabras que, segundo investigadores, foron reescritos do fondo).
Para evitar a pena de morte, prexuízouse a ser enfermo mental, polo tanto, definiuse nunha clínica psiquiátrica, onde morreu o 2 de febreiro de 1942. Logo de 18 anos, a súa irmá logrou restaurar o bo nome do irmán, que foi rehabilitado pola Fiscalía Xeral.
Bibliografía
- 1928 - "Primeiro e segundo"
- 1928 - "De como Rank Pankin voou a Brasil, e Petka Ershov non cría nada"
- 1928 - "Ivan Ivanovich Samovar"
- 1929 - "De como a vella comprou tinta"
- 1930 - "De como pai me sacudiu un hurón"
- 1937 - "Cats"
- 1937 - "Historias en imaxes"
- 1937 - "Olch and Pluhi" (tradución do traballo de Wilhelm Bush)
- 1940 - "Fox and Hare"
- 1944 - "gato incrible"