Biyografi
James Joyce - ünlü İrlanda yazarı ve şair, 20. yüzyılın en etkili yazarlarından birini kabul etti. Edebiyat Ustası, modernizmin gelişimine bir katkı sağlayan, "Ulysses", "gençliğinde sanatçı portresi" ve "Finnegano'daki Pominikler" nin yanı sıra "Dublinler" koleksiyonunun hikayeleri sayesinde ünlü oldu. .Çocukluk ve gençlik
James Augustine Aloie Joyce, İrlanda'nın bir yerliydi. 2 Şubat 1882'de John Stanislav Joyce Joyce ve Mary Jane Marry'nin güney Dublin ilçesinde doğdu ve 15 çocuğun en büyüğüydü. Gelecekteki yazarın ailesi, tuz ve kireçlerin çıkarılması için işletmenin çiftçilerinden ve sahiplerinden gerçekleşti, belki de 20. yüzyılın 1. yarısına sahip olan Daniel O'Connell Liberator'la ilişkilerden oluşuyordu.
Bir iş kavrama ve iş becerilerine sahip olmamak, gelecekteki yazarın babası genellikle işi değiştirdi. 1893'te, birkaç işten çıkardıktan sonra, çok sayıda bir ailenin içeriğine sahip olmayan emekli oldu, pastana girdi ve finansal dolandırıcılıkla uğraştı.
Bir süredir John, James'in Jesit Boarding Okulu'ndaki çalışmalarını ödedi ve paranın sona erdiğinde, çocuk ev eğitimine geçti. 1893'te, eski babanın ilişkileri sayesinde gelecekteki yazar, Belvedere Koleji'nde, okul kilisesi kardeşliğine katıldığı ve Foma Aquinas'ın foma ile bir araya geldiği, hayatının sonuna kadar onu ağır bir şekilde etkilediği bir yer aldı.
1898'de James, Dublin Üniversitesi Koleji'nin öğrencisi oldu ve İngilizce, Fransızca ve İtalyanca öğrenmeye başladı. Genç adam, edebi ve tiyatro kupalarını ziyaret etti, oynatan, yerel gazete için malzeme yazdı. 1900'de, Henric Ibsen kitabında bir gözden geçirme "Biz, ölü, uyandım", 2 haftalık bir öğrenci incelemesinde 1. yayın haline geldi.
1901'de Joyce, üniversitenin yazdırmayı reddettiği İrlanda edebiyat tiyatrosu hakkında bir makale yazdı. "United Irishman" şehir gazetesinde yayınlandı, böylece yazarı genel halka sunar.
Üniversitenin sonunda Joyce, anlayışı ve öğrenmek için çok zor olan tıbbı incelemek için Paris'e gitti. Genç adam babanın adımlarına girdi, mesleği sıklıkla değişti, varoluş aracı bulmaya çalışıyor, ulusal Fransız kütüphanesinde çok zaman geçirdi, şiir yazdı. Yakında annenin annesinin annesinin ölüm hastalığının haberlerini aldı ve Dublin'e dönmek zorunda kaldı.
Kitabın
Joyce'un yaratıcı biyografisi 1904'te "Sanatçının Portresi" adlı bir makaleyi yayınlamaya çalıştığında başladı. Malzeme yayıncıları sevmedi ve yazar, kendi gençliğinin olaylarını yeniden üreten, ama yakında iş üzerinde işten vazgeçtiği yeni "kahraman Stephen" romanına geri dönüştürmeye karar verdi.
1907'de James, bitmemiş kitabın eskizlerine geri döndü ve bunun bir sonucu olarak, 1914'te "Gençliğinde Sanatçının Portresi" romanının, baş kahramanının hayatının ilk yıllarını anlattığını söyledi. Stephen dedesi, gençliğinde yazarın kendisine çok benzer.
1906'dan bu yana, Joyce, 20. yüzyılın başlarında, orta sınıfın hayatının gerçekçi görüntüsünün, "Dublinler" adlı "Dublinler" adlı 15 hikaye koleksiyonuna başladı. Bu eskizler İrlanda milliyetçiliği gelişimin zirvesinde olduğunda, yaşam ve tarihin dönüm anlarıyla ilgili insan içgörü hakkında joyce fikrine odaklanıyorlar.
Koleksiyon kompozisyonu 3 bölüme ayrılmıştır: çocukluk, gençlik ve olgunluk. Bazı karakterler daha sonra "Ulysses" romanının ikincil görüntülerine reincarnated. İlk defa Joyce, 1909'da vatanında Dublins'i yayınlamaya çalıştı, ancak reddetti. Kitabın ışığını girme mücadelesi, koleksiyon nihayet basıldığında 1914'e kadar devam etti.
1907'de James, öğrencilerinden birine yakınlaştı - Arone Hector Schmitz, Milliyet için bir Yahudi, yeni roman "Ulysses" Leopold Bloom'un kahramanının prototipi olan Italo Schuevo'nun altında bilinen bir yazar ve oyun yazarı. Çalışmaların çalışması 1914'te başladı ve 7 yıl sürdü. Roman, İngilizce-dil modernizminin tarihinde ve yazarın bibliyografisi tarihinde önemli bir edebi çalışma haline geldi.
"Ulysses" joyce, bilinç, parodi, şakalar ve diğer tekniklerin karakterleri sunmak için kullandı. Romanların eylemleri bir gün, 16 Haziran 1904'ü ile sınırlıydı ve Homerovskaya "Odyssey" ile yankılandı. Yazar, ULYSSSes, Penelope ve Telemach'ün eski bir Yunan kahramanları, modern Dublin'e, Leopold Bloom, karısı Molly Bloom ve Stephen büyükbabası, orijinal prototipler ile parodinin zıtlığında yeniden yarattı.
Kitap, misyonu ve monotonluğuna odaklanarak metropol yaşamının çeşitli alanlarını inceledi. Aynı zamanda, iş, şehrin güzel bir detaylı tanımıdır. Joyce, Dublin'in bazı felaketlerde imha edilmesi durumunda, romanın sayfalarında bir tuğlayı tuğla üzerinde restore edilebilir.
Kitap, günün yaklaşık bir saatini kapsayan 18 bölümden oluşur. Her bölüm kendi edebi tarzı vardı ve belirli bir olayla ilişkilendirildi "Odyssey." Ana eylem, karakterlerin zihninde gerçekleşti ve klasik mitolojinin ve bazen takıntılı dış detayların arazileriyle desteklendi.
Roma'nın seri yayını, Mart 1918'de New York dergisinde "Little Review", ancak 2 yıl sonra müstehcenler nedeniyle durduruldu. 1922'de, Kitap İngiltere'de Harriet Show Garson Kartuş Düzenleyicisi'nin altında yayınlandı. İlginç, yakında çalışmanın yasaklanmasından ve ABD'nin 500 kopyasının, ABD'ye gönderilen romanın 500 kopyasını İngilizce geleneklerde ele geçirdi ve yaktı.
Çalışmayı "Ulysses" üzerindeki tamamladıktan sonra, Joyce çok yorgundu, uzun zamandır bir nesir hattını yazmadım. 10 Mart 1923'te yaratıcılığa geri döndü ve yeni bir ürün üzerinde çalışmaya başladı. 1926'da James, yeni "Pominans'lar Finnegana" nın ilk 2 bölümünden mezun oldu ve 1939'da kitap tamamen yayınlandı. Roman, esas olarak karmaşık çok seviyeli delinmelerde, tuhaf ve belirsiz bir İngilizce olarak yazılmıştır.
İşe verilen tepki belirsizdi. Birçoğu dezavantaj için kitabı ve anlatımın tek bir ipliğinin yokluğu eleştirdi. Yazar Samuel Beckett de dahil olmak üzere romanın savunucuları, arsanın önemi ve merkezi kahramanların görüntülerinin bütünlüğünden bahsetti. Joyce kendisi, kitabın uykusuzluktan muzdarip olan mükemmel bir okuyucuyu bulacağını ve romanı tamamlayarak ilk sayfaya dönüp tekrar başladığını söyledi.
Kişisel hayat
1904'te Joyce, otelde hizmetçiyi çalıştıran Galue'den bir kadın olan Naru Barnacle'ı bir araya getirdi. Gençler birbirlerini sevdi ve birlikte iş ve mutluluk arayışı içinde İrlanda'dan ayrıldı. İlk başta, çift, James'in öğretmen tarafından dil okulunda listelendiği Zürih'e yerleşti. Sonra Joyce, o sırada Avusturya-Macaristan'ın bir parçası olan Trieste'ye gönderildi ve Deniz Memurlarının hazırladığı sınıfta İngilizce Öğretmeninin görevine karar verildi.
1905'te, Nora, Georio'nun çağırdığı ilk çocuğu doğurdu. 1906'da Trieste'deki monoton hayatın bıktığı Joyce, Roma'ya uzun süre taşındı ve katipten bankaya yerleşti, ama orada hoşlanmadı. Altı ay sonra James, Avusturya-Macaristan'a nore'a döndü ve 1907'de Lucia'nın kızının doğuşunu yönetti.
Joyce ve Nora'nın finansal durumu ağırdı. Yazar, geçimini sağlamak zorunda kaldığım için kendisini tamamen yaratıcılığa ayıramadı. Film endüstrisinin temsilcisiydi, Trieste'ye İrlanda bezini ithal etmeye çalıştı, çeviriler yaptı, özel dersler verdi. Aile, yazarın kişisel hayatındaki ana yerlerden birini işgal etti, tüm zorluklara rağmen, hayatının sonuna kadar deliğe kadar, tanıdık 27 yıl sonra karısı olan deliğe kaldı.
1907'de James, daha sonra bir düzine cerrahi operasyondan daha fazla talep eden vizyonla sorunlara başladı. Yazarın ve kızının şizofreniden muzdarip olduğu şüpheler vardı. Joyce ve Lucia'nın "Nehrin dibine, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış, bir dalış,"
1930'larda, Harriet Show Garson, Egoist Dergisi'nin editörü ile Joyce'un tanıdığı sayesinde 2. plan için parasal problemler geri çekildi. Yazarın ailesine finansal destek verdi ve ölümünden sonra cenazeyi ödedi ve mülkün yöneticisi oldu.
Ölüm
11 Ocak 1941 Joyce, duodenal ülserleri çıkarmak için Zürih'te bir operasyon geçirdi. Ertesi gün o birine düştü. 13 Ocak 1941 Sabah saat 2'de uyandı ve hemşiresinden tekrar bilincini kaybetmeden önce karısını ve oğlu diymesini istedi. Yazar, kendi 59. yıldönümünden bir aydan daha kısa bir süre önce öldüğü zaman akrabalardı. Ölüm nedeni vücut ülseri idi.
Joyce, Flunter Mezarlığında Zürih'te gömüldü. Başlangıçta, vücut her zamanki mezarın içine gömüldü, ancak 1966'da Dublin yetkililerinin, kalıntıları vatanlarına taşıma izniyle akrabalarını reddetti, yazar anıtı yerinde yaratıldı. Bir süre sonra, Granit Kurulunun yanında, üzerine Dublin modernistlerinin eserlerinden alıntılar oyuldu, "Ulysses" yazarına çarpıcı bir şekilde benzer bir heykel koydu.
Tırnak
"Her zaman Dublin hakkında yazarım, çünkü Dublin'in özünü kavrayabilirsem, dünyadaki tüm şehirlerin özünü kavrayabilirim" "Müziğin güzelliğini hissediyorum - iki kez dinlemek zorundasın - bir bakıştan - bir bakıştan "" Düşünce öğle yemeğinde ödeme yapmıyor musun - akşam yemeğine en iyi sos "" dahi hata yapmaz. Onun özleti - kasıtlı "Bibliyografi
- 1904 - "Kutsal Ofis"
- 1904-1914 - Dublintsy
- 1912 - "Brülörden Gaz"
- 1911-1914 - "Jacomo Joyce"
- 1907-1914 - "" Gençlikte bir sanatçı portresi "
- 1914-1915 - "Sürgünler"
- 1914-1921 - "Ulysses"
- 1922-1939 - "Finnegan için Poms"