ایوان بونین - بیوگرافی، عکس ها، زندگی شخصی، کتاب ها و اشعار

زندگینامه

اولین برنده جایزه نوبل روسیه ایوان الکسیویچ بونین، جواهرات از کلمه، یک داستان نثر، نبوغ ادبیات روسی و درخشان ترین نماینده عصر نقره نامیده می شود. منتقدان ادبی موافقند که در Buninsky کار می کند خویشاوندان با تصاویری از ویکتور Vasnetsov وجود دارد، و بر روی غواصی از داستان ها و داستان ایوان الکسیویچ مشابه بوم میشیل Vrubel است.

دوران کودکی و جوانان

معاصر ایوان بونین استدلال می کند که "نژاد"، اشراف مادرزادی در نویسنده احساس می شود. هیچ چیز شگفت زده نشده است: ایوان Alekseevich نماینده نجیب زاده باستانی است که توسط ریشه های قرن XV از بین می رود. کت خانواده کت از Bunins در Gerbank از زایمان نجیب از امپراتوری روسیه گنجانده شده است. در میان اجداد نویسنده، بنیانگذار رمانتیسم، شعر و اشعار واسیلی Zhukovsky است.

ایوان الکسیویچ در اکتبر 1870 در Voronezh متولد شد، در خانواده ای از نجیب زاده فقیر و یک مقام کوچک الکسی بونین، ازدواج با پسر عموی Lyudmila Chubarova، یک زن با مورچه، اما تحت تاثیر قرار گرفت. او شوهرش را از نه فرزند به دنیا آورد، که از آن چهار نفر جان سالم به در بردند.

در Voronezh، خانواده 4 سال قبل از تولد ایوان نقل مکان کرد تا به شکل دهی پسران جولیا و یوجین کمک کند. مستقر در یک آپارتمان اجاره شده در یک خیابان نجیب بزرگ. هنگامی که ایوان چهار ساله بود، والدین به املاک عمومی بطری در استان اورویول بازگشتند. دوران کودکی بونین در مزرعه برگزار شد.

عشق خواندن پسر، Gutener مستقر شده است - دانش آموز دانشگاه مسکو نیکولای رومیفکوف. خانه ایوان بونین زبان ها را مطالعه کرد، تمرکز خود را روی لاتین تمرکز کرد. اولین کتاب های خود را در کتاب های خود را از نویسنده آینده - "Odyssey" از هومر و مجموعه ای از اشعار انگلیسی خواند.

در تابستان سال 1881، پدر ایوان را به ELETS آورد. پسر جوان امتحانات را گذراند و وارد کلاس اول ژیمناستیک مرد شد. به دنبال بونین دوست داشتنی، اما علوم دقیق نگرانی نداشت. در یک نامه، برادر بزرگتر وانیا اذعان کرد که امتحان در ریاضیات "وحشتناک ترین" را در نظر می گیرد. 5 سال بعد ایوان بونین از دبیرستان در اواسط سال تحصیلی اخراج شد. مرد جوان 16 ساله به اموال پدر از Ozerki در تعطیلات کریسمس آمد و هرگز به ELETS بازگشت. برای عدم حضور در دبیرستان، مرد این مرد را از بین برد. برادر بزرگتر جولیوس در شکل گیری بیشتر ایوان مشغول به کار بود.

ادبیات

در دریاچه ها بیوگرافی خلاقانه ایوان بونین را آغاز کردند. در املاک، او همچنان به کار بر روی "سرگرمی" راه اندازی شده در Yelets، اما کار قبل از خواننده نبود. اما شعر نویسنده ی جوان، که تحت تأثیر مرگ بت پرستی نوشته شده است - شاعر بذرهای نادا - منتشر شده در مجله "سرزمین مادری".

در املاک پدر، با کمک برادر ایوان بونین برای امتحان های فارغ التحصیلی آماده شد، آنها را تصویب کرد و گواهینامه بلوغ دریافت کرد.

از پاییز سال 1889 تا تابستان سال 1892، ایوان بونین در مجله "Orlovsky بولتن" مشغول به کار بود، جایی که داستانها، اشعار او و مقالات انتقادی ادبی چاپ شد. در اوت 1892، جولیوس برادر را در Poltava نام برد، جایی که ایوانا برای پست کتابدار در دولت والیتی برگزار شد.

در ژانویه سال 1894، نویسنده از مسکو بازدید کرد، جایی که او با نزدیک به روح LV Tolstoy ملاقات کرد. مانند لو نیکولایویچ، بونین از تمدن شهر انتقاد می کند. در داستان های "سیب Antonovskiy"، "Epitaph" و "جاده جدید" توسط یادداشت های نوستالژیک در دوران خروجی حدس زده می شود، متاسفانه از نجیب زاده است.

در سال 1897، ایوان بونین یک کتاب "در لبه نور" در سنت پترزبورگ صادر کرد. یک سال پیش، شعر هنری Longfello را ترجمه کرد. آلکی، سعدی، فرانچسکو پترکا، آدام میتکویچ و جورج بورون در رندر بونین ظاهر شدند.

در سال 1898، مجموعه شاعرانه ایوان الکسیویچ "Open-Air" در مسکو، گرما منتقدان ادبی و خوانندگان منتشر شد. دو سال بعد، بونین دوستداران شعر را به کتاب دوم اشعار داد - "فهرست سقوط"، اقتدار به عنوان "شاعر چشم انداز روسیه". آکادمی سنت پترزبورگ در سال 1903، ایوان بونین اولین جایزه پوچکین را به دست آورد، به دنبال دوم.

اما در محیط شاعرانه ایوان بونین شهرت "سیستم منظره قدیمی" را به دست آورد. در اواخر دهه 1890، شاعران "شیک" والری Bryusov، که اشعار روسی از "نفس از خیابان های شهری"، و الکساندر بلوک با قهرمانان جیوه خود را آورد. Maximilian Voloshin در بررسی مجموعه جمع آوری Bunin "اشعار" نوشت که ایوان الکسیویچ خود را "از جنبش عمومی" پیدا کرد، اما از نقطه نظر نقاشی، "بوم" شاعرانه او به "نقطه پایانی کمال" رسید. نمونه هایی از کمال و تعهد به کلاسیک انتقاد، شعر "من یک شب زمستان طولانی" و "شب" را به یاد می آورم.

ایوان بونین شاعر نمادگرایی را قبول نمی کند و به رویدادهای انقلابی 1905-1905 می رسد و خود را "شاهد بزرگ و چمن" می نامد. در سال 1910، ایوان الکسیویچ داستان "روستا" را منتشر می کند، که آغاز "تعدادی از آثار، به شدت به رسمیت شناختن روح روسیه" آغاز شد. ادامه سری به داستان "Sukhodol" و داستان "قدرت"، "زندگی خوب"، "شاهزاده در شاهزاده"، "Lapti" تبدیل می شود.

در سال 1915 ایوان بونین در اوج محبوبیت بود. داستان های معروف آن "آقای از سان فرانسیسکو"، "گرامر عشق"، "تنفس آسان" و "Sonya Chang". در سال 1917، نویسنده پتروگراد انقلابی را ترک می کند، اجتناب از "نزدیکی وحشتناک دشمن". برای نیم سال، Bunin در مسکو زندگی کرد، از آنجا در ماه مه 1918 برای اودسا رفت، جایی که او خاطرات "روزهای Okayan" را نوشت - خشم انقلاب و مقامات بلشویک.

نویسنده، چنین خشونت آمیز از قدرت جدید انتقاد می کند، خطرناک است که در کشور باقی بماند. در ژانویه سال 1920، ایوان الکسیویچ روسیه را ترک می کند. او کنستانتینوپول را ترک می کند، و در ماه مارس آن را در پاریس تبدیل می شود. در اینجا مجموعه ای از داستانها به نام "آقای از سان فرانسیسکو"، که مخاطب با مشتاقانه مطابقت دارد.

از تابستان سال 1923، ایوان بونین در ویلا "Belvedere" در چمن های قدیمی زندگی کرد، جایی که سرگئی راچمانوف از او بازدید کرد. در طول این سالها، داستان "عشق ابتدایی"، "ارقام"، "رزا جریکو" و "Mitin Love" منتشر شده است.

در سال 1930، ایوان الکسیویچ یک داستان "سایه پرندگان" نوشت و مهمترین کار ایجاد شده در مهاجرت، - رومی "زندگی آرسنیاف" را به پایان رساند. شرح تجربه قهرمان با غم و اندوه روسیه گذشته غمگین بود، "در چشم ما در چشم ما در چنین کوتاه مدت جادویی".

در اواخر دهه 1930، ایوان بونین به ویلا "جینت" نقل مکان کرد، جایی که او در جنگ جهانی دوم زندگی می کرد. نویسنده در مورد سرنوشت سرزمین مادری نگران بود و با خوشحالی اخبار مربوط به کوچکترین پیروزی نیروهای شوروی را دید. بونین در فقر زندگی می کرد. درباره موقعیت دشوار او نوشت:

"من غنی بودم - در حال حاضر، توسط اراده فقر، به طور ناگهانی تبدیل به یک فشار ... این معروف به تمام جهان بود - در حال حاضر من به هیچ کس در جهان نیازی نیست ... من واقعا می خواهم به خانه بروم!"

ویلا ویلا را تخریب کرده است: سیستم گرمایش عملکرد نکرد، قطعاتی با تامین برق و آب وجود داشت. ایوان الکسیویچ به دوستانش درباره "گرسنگی جامد غار" در نامه ها گفت. بونین برای دریافت حداقل مقدار کمی، از یک دوست که در هر شرایطی برای انتشار مجموعه "کوچه های تاریک" پرسید، پرسید. این کتاب در گردش روسیه از 600 نسخه در سال 1943 منتشر شد، زیرا نویسنده 300 دلار دریافت کرد. این مجموعه وارد داستان "تمیز دوشنبه" شد. آخرین شاهکار Ivan Bunina شعر "شب" است - در سال 1952 منتشر شد.

محققان خلاقیت محققان متوجه شدند که داستان های او و داستان های سینمایی. برای اولین بار در غربالگری آثار ایوان بونین، یک تولید کننده هالیوود سخنرانی کرد، که ابراز تمایل به جایگزینی فیلم بر اساس داستان آقای سان فرانسیسکو کرد. اما پرونده با گفتگو پایان یافت.

در اوایل دهه 1960، مدیران روسی به کار هموطنان توجه کردند. فیلم کوتاه در داستان Mitina Love Easily Pichul حذف شد. در سال 1989، نقاشی "ناخوشایند بهار" بر روی صفحه نمایش برای همین نام Bunin منتشر شد.

در سال 2000، یک بیوگرافی فیلم "دفتر خاطرات همسرش" به کارگردانی معلم الکسی، که در آن تاریخ روابط در خانواده پروسیک گفته شده است.

رزونانس باعث شد که نخستین نمایشنامه "Sunflow" Nikita Mikhalkov در سال 2014 باشد. نوار بر اساس داستان همان نام و کتاب "روزهای Okayan" بود.

جایزه نوبل

برای اولین بار ایوان بونین برای جایزه نوبل در سال 1922 نامزد شد. برنده جایزه نوبل روپن رولند برداشت شد. اما پس از آن جایزه به ویلیام یکتو، شاعر ایرلندی داده شد.

در دهه 1930، نویسندگان مهاجر روسیه به این روند متصل شدند، مشکلات آنها به پایان رسید پیروزی به پایان رسید: در نوامبر سال 1933، آکادمی سوئدی به جایزه ایوان بونین در ادبیات ارائه شد. در تجدید نظر به برنده جایزه، گفته شد که او پاداش "تفریح ​​در پروسس شخصیت معمولی روسی" را به دست آورد.

715 هزار فرانک جوایز ایوان بونین به سرعت راه می رفت. نصف در ماه های اول به کسانی که به همه کسانی که به او کمک می کنند، به او کمک می کند. حتی قبل از دریافت جایزه، نویسنده اذعان کرد که او 2000 نامه درخواست پول دریافت کرده است.

3 سال پس از تحویل جایزه نوبل، ایوان بونین به فقر معمول تبدیل شد. تا پایان عمر خود، خانه خود را نداشت. بهترین بونین وضعیت امور را در یک شعر کوتاه توصیف کرد "پرنده دارای لانه است"، جایی که ردیف ها وجود دارد:

حیوانات دارای نرو، پرنده دارای یک لانه است.

چگونه قلب ضربه، درد و با صدای بلند،

هنگامی که شما وارد، لایه برداری، در خانه استخدام شخص دیگری

با پنبه او!

زندگی شخصی

اولین عشق یک نویسنده جوان است که وقتی که او در "Oryol Gazette" کار می کرد، ملاقات کرد. باربارا پاچنکو - زیبایی بالا در Pensna - به نظر می رسد به Bunin بیش از حد متکبر و رها شده است. اما به زودی او یک مخاطب جالب در دختر پیدا کرد. رومی از بین رفت، اما پدر باربارا مرد جوان فقیر بود که چشم انداز مهربان را دوست نداشت. زن و شوهر بدون عروسی زندگی می کردند. در خاطرات خود، ایوان Bunin تماس باربارو - "همسر نابالغ".

پس از رفتن به Poltava، هیچ رابطه پیچیده ای وجود نداشت. وروارا - یک دختر از یک خانواده امن - وجود Nishchenskoe: او خانه را ترک کرد، و شورش را برای یک یادداشت خداحافظی ترک کرد. به زودی، Paschenko کارگر بازیگر بازیگر Arseny Bibikov شد. ایوان بونین به شدت شکاف را به دست آورد، برادران از زندگی خود بیم داشتند.

در سال 1898، ایوان الکسیویچ با آنا زکنی در اودسا آشنا شد. او اولین همسر رسمی بونین شد. در همان سال عروسی صورت گرفت. اما با هم، همسران برای مدت طولانی زندگی می کردند: دو سال بعد از بین رفت. تنها پسر نویسنده در ازدواج متولد شد - نیکولای، اما در سال 1905 پسر از Scarlantine فوت کرد. بچه های بیشتری در بونین وجود نداشت.

عشق زندگی ایوان بونین سومین همسر ورا مورومتف است که با او در سال 1906 در مسکو، در یک حزب ادبی دیدار کرد. Muromtseva فارغ التحصیل دوره های بالاتر زن است، شیمی علاقه مند به شیمی بود و سه زبان را آزادانه صرف کرد. اما از ایمان بوهمی ادبیات دور بود.

نیویورک ها در مهاجرت ازدواج کردند، در سال 1922: Tsakni 15 سال طلاق بونر را نگرفت. Chafer در عروسی، الکساندر کوپرین بود. همسران با هم به مرگ بونین زندگی می کردند، هرچند زندگی آنها بدون ابر است که شما تماس نخواهید کرد. در سال 1926، شایعات در مورد یک مثلث عجیب و غریب عجیب و غریب در محیط مهاجران ظاهر شد: نویسنده جوان گالینا Kuznetsova در خانه و ایمان ایوان زندگی می کرد، که ایوان بونین پوتین احساسات دوستانه ای نداشت.

Kuznetsov تماس با آخرین نویسنده عشق. در ویلا همسران بونین، او 10 سال زندگی کرد. تراژدی ایوان الکسیویچ هنگامی که او در مورد شور و شوق گالینا به خواهر فیلسوف فستونور استینا - مارگاریتا آموخت، جان سالم به در برد. Kuznetsova خانه بونین را ترک کرد و به مارگو رفت، که علت افسردگی طولانی مدت نویسنده بود. دوستان ایوان الکسیویچ نوشتند که این بونین در آن زمان در آستانه جنون و ناامیدی بود. او برای یک روز کار کرد، تلاش کرد تا معشوق خود را فراموش کند.

پس از جدا شدن با Kuznetsova ایوان بونین نوشت 38 رمان، شامل مجموعه "کولی های تاریک".

مرگ

در پایان دهه 1940، پزشکان در تأکید بونین ریه ها تشخیص داده شدند. در اصرار Medikov، ایوان الکسیویچ به جنوب فرانسه رفت. اما وضعیت سلامت بهبود نیافته است. در سال 1947، 79 ساله ایوان بونین آخرین بار به نفع مخاطبان نویسندگان بود.

فقر مجبور به درخواست کمک از مهاجرت روسیه آندره سادیخ. او بازنشستگی همکار بیمار را از انگلیس آمریکایی فرانک آرترا لغو کرد. تا پایان عمر بونین، اشران ماهانه به 10 هزار فرانک پرداخت کرد.

در اواخر پاییز سال 1953، وضعیت بهداشت ایوان بونین بدتر شد. او از بستر افزایش نیافت. مدت کوتاهی قبل از مرگ، نویسنده از همسرش خواست تا نامه های چخوف را بخواند.

در روز 8 نوامبر، دکتر مرگ ایوان الکسیویچ را اعلام کرد. دلیل آن، آسم قلب و اسکلروز ریه ها بود. من برنده جایزه نوبل در گورستان سنت ژنو د بووا، جایی که صدها مهاجر روسیه نیز یافت شد.

کتابشناسی - فهرست کتب

• "سیب Antonovsky"
• "روستا"
• "Sukhodol"
• "نفس آسان"
• "رویا چانگا"
• "LAPTY"
• "گرامر عشق"
• "Mitina Love"
• "روز ظاهر"
• "Sunstroke"
• "زندگی آرسنوا"
• "قفقاز"
• "کوچه های تاریک"
• "پاییز سرد"
• "شماره"
• "تمیز دوشنبه"
• "Cerform Cerine Elagina"