زندگینامه
Anton Brookner آهنگساز اتریشی قرن نوزدهم است که میراث خلاق آن سمفونی ها و موها را تشکیل می دهد. منتقدان آثار نویسنده را به عنوان یک ترکیب با انتقال هماهنگ و پلیفونی پلیفونیک توصیف می کنند. نام برکر امروز به تمام طرفداران موسیقی کلاسیک شناخته نشده است، اما او بر نسل بعدی آهنگسازان و موسیقیدانان، از جمله Gustav Malener تاثیر گذاشت.دوران کودکی و جوانان
Anton Bruckner در 4 سپتامبر 1824 در Ansfelden متولد شد. پسر معلم دهقانی از دوران کودکی با موسیقی خوشحال بود و درس های اول والدینش را دریافت کرد. در 6 سالگی، آنتون به مدرسه داده شد. این کنجکاو است که پسر، دانش آموز، به پدرش در فعالیت های آموزشی کمک کرد و به همکلاسی ها توضیح داد که ظاهرا آنها ظریف است.
در سال 1833، آنتون به مدرسه به مدرسه منتقل شد، جایی که او تحت آغاز جوهان باپتیست وایسا تحصیل کرد. او تبدیل به یک طرفدار بزرگ موسیقی، و همچنین یک ارگانیک با استعداد شد و به توسعه چالش های خلاق بخش کمک کرد.
اولین آثار پسر که در 10 سالگی ایجاد شده است. "Vier Präludien در Os-Dur Für Orgel" برای اجرای بر روی بدن طراحی شده است. در طول این دوره، پدر آنتون بیمار شد و مرد جوان مجبور شد به خانه برود. پس از مرگ پدر و مادر در سال 1837، او در آموزش در کلیسای خوانندگان در صومعه سنت فلورین وارد آموزش شد.
این پسر یک بازی ویولن، ارگان و پیانو را مطالعه کرد. برای مدت زمانی که من تحصیلات خود را در لینز دریافت کردم، و سپس من شروع به کار به عنوان دستیار معلم در یک مدرسه روستایی کردم. بروکرن همچنین به آثار روستایی عادی آسیب نرساند و در رقص محلی همیشه اجرا نشد.
موسیقیدان همچنان بازی را در ارگان یاد گرفت و تئوری ترکیب را به دست آورد. از سال 1845، او موسیقی را تدریس کرد و به عنوان یک ارگانیک در صومعه کار کرد. سپس بروکرر به لینز نقل مکان کرد، جایی که او کار ارگانیک را در کلیسای جامع محلی ادامه داد. در این دوره از زمان، تکمیل آموزش به Cremer Craft. این پسر شروع به سفر می کند، از وین بازدید می کند، جایی که او با ریچارد واگنر، لیست فرشته و هکتور برلیوز آشنا می شود.
موسیقی
محبوبیت بلافاصله به Brookneru آمد. بیوگرافی خلاق نویسنده پر از رویدادهای جالب قبل از رشد محبوبیت است. از سال 1845، او رویای ساخت یک حرفه ای ارگانیک بود. از سال 1861 تا 1863، مطالعه کار واگنر، ادامه داد تا ذخایر دانش را دوباره پر کند و تا 40 سال مورد مطالعه قرار گیرد. افتخار و شناخت او را تنها به 60 سال افزایش داد.
در سال 1868، سیمون زهیر درگذشت، معلم که آنتون بریکرر را آموخته است. او پیشنهاد داد که جایگاه معلم را در تئوری موسیقی در کنسرواتوار وین برگزار کند و ارضی را ساخت. آهنگساز به وین نقل مکان کرد. از حالا به بعد، او خود را به ترکیب سمفونی اختصاص داد. منتقدان جامع نبودند و در آثار نویسنده، فقدان معنی را دیدم.
آنتون براکرر جرم را نوشت. آثار آهنگساز بزرگ فرمت بزرگ برای خود در نظر گرفته نشده است، زیرا او استعداد خود را به خود اختصاص داد. او به خلاقیت خود سخت بود، بنابراین مدت زمان طولانی مقاله های کوتاه نوشت. در همان زمان، برکرر بیشتر و بیشتر به عنوان یک ارشد دادرسی و سازنده عضو، محبوب شد.
موسیقیدان به عنوان یک آهنگساز تنها در سال 1884 به دست آورد، به لطف آرتور نیکشو، زمانی که هادی سمفونی هفتم را برآورده کرد. درباره بروکرر صحبت کرد او ارگان را در مراسم خاکسپاری ورق بازی کرد.
خلاقیت آهنگساز در خارج از کشور رتبه بندی نشده بود، اما در اتریش موسیقی او طرفداران داغ یافت. افتخار، که به بروکرنو آمد، توسط این واقعیت رنگ شد که او اغلب در سن پیری خود بیمار بود. به تازگی، نویسنده در ایجاد سمفونی نهم کار می کرد. پس از بازنشستگی، آهنگساز در یک آپارتمان در کاخ Belvedere زندگی می کرد، که به شدت به او توسط امپراتور فرانگر جوزف اعطا شد.
میراث خلاق Anton Brookner 11 سمفونی، 3 توده، رشته ی رشته ای، کار "این دئوم"، و همچنین نمایشنامه ها برای ارگان و گروه کر است. از میان خلاقیت های خود، سمفونی های چهارم و هفتم با عشق ویژه به مردم مورد استفاده قرار گرفتند و پس از آن سومین، هشتم و نهم مورد نیاز بودند. دومی با آثار بتهوون همراه بود.
هنگامی که ناشران مجموعه ای از نوشته های آهنگساز را منتشر کردند، کار آن به دوره ها تقسیم شد. در میان آنها، 4 سمفونی اول به مرحله اولیه داده شد. کارهای نوشته شده قبل از سمفونی ششم یک مرحله مرکزی بود، در طی آن خوش بینی پانتئیزی در خلال نویسنده مشاهده شد. هفتم، هشتم و نهم متفاوت است که آنها دارای ویژگی های نمرات قبلا ایجاد شده هستند، اما توسعه بیشتری را توسعه داده اند.
سبک آنتون بروکرر تأثیر زیادی از میراث موسیقی دوره باروک داشت. در آن، همانطور که در نوشته های آهنگساز، آنتیفون ها به صورت کانال های موسیقی رای و ابزارها حضور داشتند. نویسنده کاملا ویژگی های صفحه کلید را می دانست و شبیه سازی آثار او در سنت آثار بتهوون، Schubert، Wagner و Haydna ریشه دارد. پایه های فرمت های بزرگ آهنگساز یک فرم چهار بخش را به وجود آوردند، هماهنگ با سمفون های ورق و برلیوز، اما مقیاس آثار آن، بلندپروازانه تر و با استفاده از ابزارهای برنج مس است.
معایب کار آهنگساز، مونوگرافی آنها بود. شیوه ای و تار شدن فرم ها به ظهور نظرات انتقادی کمک کرد و فرصتی را برای ارزیابی آثار شأن نیافت.
یک واقعیت جالب این است که پس از مرگ آهنگساز، مجموعه ای با داستان های بی نظیر در مورد او آزاد شد. Bruckner یک فرد بسیار ساده لوحانه با برخی از ویژگی های ذهنی بود که بر اساس انتقاد از آثار او توسعه یافت.
در خاطرات خود، نماز خواندن را توصیف کرد. نمره "کسانی که دئوم" به خدا اشاره شد. کاتولیک به پیش بینی الهی اعتقاد داشت و علاقه مند به عرفان بود که در کار او نیز منعکس شد.
زندگی شخصی
همچنین پیاده سازی حرفه ای، زندگی شخصی برای آنتون براکرنر یک سوال دشوار بود. آهنگساز دارای ترجیحات خاصی برای نمایندگان عادلانه جنسی است. او توسط خانم های جوان جوان جذب شد.چند بار موسیقیدان پیشنهاد به ازدواج دختران نوجوان، اما دریافت امتناع کرد. در میان عروس بالقوه حتی یک دختر یک دوست نزدیک بود. بروکرر در عشق و در دهقانی ناراضی 17 ساله افتاد، اما او به همسر آهنگساز تبدیل نشد. این مرد تنها در پلک قرار دارد و بچه ها و خانواده ها را دریافت نمی کند.
شور و شوق دختران جوان از ترس از آهنگساز قبل از گناه تحریک شد. موسیقیدان متقاعد شد که با انتخاب یک نوجوان در همسرش، در بکارت همسر، اعتماد به نفس خواهد داشت. او اعتقاد خود را تا آخرین روزهای زندگی تغییر نداد. دختران جوان توجه خود را جلب کردند، حتی زمانی که ارگانیک معروف 70 سال بود. تنها زمانی که بروکرر تقریبا وضعیت لیسانس را تغییر داد، توسط امتناع انتخاب شده در تصویب کاتولیک، تحت تأثیر قرار گرفت.
مرگ
آنتون برکرر در سن 72 سالگی در سال 1896 در وین فوت کرد. علت مرگ برای سن او کاملا طبیعی بود. این مرد مخالف دفن سنتی بود، بنابراین بدن در نزدیکی ارگان محبوب خود در کریپت کلیسای سنت فلورین دفن شد.
پس از مرگ COLLERS، در سال 1989، Linz یک صندوق را تأسیس کرد، که برای 25 سال جشنواره موسیقی برکرر را حمایت کرد. آنها هر 2 سال برگزار شد. در سال 1932، دانشگاه موسیقی، درام و رقص در لینز پس از آهنگساز معروف نامگذاری شد.
آثار موسیقی
- 1849 - REQUIEM.
- 1863 - سمفونی شماره 00 F جزئی
- 1866 - سمفونی شماره 1 به جزئی
- 1869 - Symphony Si-BF Major
- 1872 - سمفونی شماره 2 به جزئی
- 1873 - سمفونی شماره 3 دوباره جزئی
- 1874 - سمفونی شماره 4 Mi-B تخت بزرگ
- 1876 - Symphony Number 5 Si-B Major Major
- 1881 - سمفونی شماره 6 در یک بزرگ
- 1883 - سمفونی شماره 7 مایل عمده
- 1884 - TE DEM
- 1887 - سمفونی شماره 8 به جزئی
- 1896 - سمفونی شماره 9 دوباره جزئی