زندگینامه
فرمانده Giuseppe Garibaldi قهرمان ملی ایتالیا، رهبر جنبش آزادی در دهه 1860 است. دیدگاه های جامعه، سیاست و سرنوشت سرزمین های تاریخی انقلابی که در آثار روزنامه نگاری مطرح شده است.دوران کودکی و جوانان
Giuseppe Garibaldi در 1807 ژوئیه 1807 در خانواده خانواده کشتی صاحب ایتالیایی و همسر مشروع او متولد شد. Domenico Garibaldi و Maria Rosa Nicoletta Raymondi به دین کاتولیک پیوستند و سنت های کشور را مشاهده کردند.
به عنوان یک کودک، پسر برای پذیرش به حوزه علمیه معنوی آماده بود، اما او با سفر به پدر تارتان مدیترانه ای رویای بود. تحت نظارت مربیان سختگیرانه ای که به اقلام آموزشی عمومی آموختند، انقلابی آینده تصور می کرد که درس ها پایان نمی یابد.
با وجود فقدان کشش برای مطالعه، Garibaldi علاقه مند به خلاقیت Aligiery دانته، فرانچسکو پتراکی، نیککولو مکیاولی و سایر نویسندگان سال های گذشته شد. او در مورد کمپین های نظامی اسکیت، هانیبال و ناپلئون من، که در زمان دور به نور فرهنگی علاقه مند بود، می دانست.
در بزرگسالی، ایتالیایی صحبت کرد فرانسوی، انگلیسی و اسپانیایی، اطلاعاتی وجود دارد که او سعی کرد یونانی لاتین و باستان را مستقر کند. با توجه به "ایلیا" و "اودیسه" شاعر باستانی هومر، Giuseppe با قافیه آزمایش کرد و سعی کرد شعر ها را بسازد.
در اواسط سال 1823، پسر کاپیتان کشتی بازرگان باعث تمایل کودکان شد و به یک ملوان حرفه ای تبدیل شد. در طی سفرهای مدیترانه، او تا زمانی که کاپیتان، Schoonen به نام "Clorinda" به نام "Clorinda" خدمت کرده بود، خدمت کرد.
زندگی شخصی
در زندگی شخصی انقلابی ایتالیا سه همسر رسمی وجود داشت، اولین عروسی در سال 1842 برگزار شد. با آنا ماریا دی Gesus Ribeiru، او برزیل ملاقات کرد، زمانی که در طول جنگ در آمریکای جنوبی، فرماندهی ریو گرگ را فرمان داد.یک زن که تبدیل به یک همراه Garibaldi شد، فرزندان متعدد، پسران تبدیل به سیاستمدارانی شده اند که دستورات افتخاری را سزاوار دارند. در حال افزایش کودکان، آنا در جنگ و تشنج جمهوری رومی شرکت کرد و سپس مالاریا بیمار، به طور غیر منتظره درگذشت.
در ژانویه سال 1860، جوزپپه Juseppin Raymondi ازدواج کرد، اما پس از یک سال طولانی، ازدواج به عنوان نامعتبر شناخته شد. پس از خلاص شدن از شر همسر، فرمانده به Francesca Arosino رفت، او پسر و دختران را قبل از عروسی به نمایش گذاشت.
دختر Extramarital آنا ماریا، متولد معشوقه Battysina Ravello قبل از مرگ او از مننژیت، نام خانوادگی پدرش را دریافت کرد. زنان دیگر شناخته شده بودند که با فرمانده پوشش داده بودند، اما آنها برای پیشنهادات از بیوه دوست داشتنی صبر نکردند.
Polat Polati، نسل مارشال مارشال Murata، ارسطو بریتانیا اماما رابرتز و جسی سفید انقلابی. الیس، نویسنده اروپایی الیس ملین، از Garibaldi حمایت کرد، خاطرات موجود در سایت تاریخی شهادت داده شده است.
Maria Martinique Della Torre Countess نیز در برابر ظهور و شخصیت ایتالیایی، که سعی در متحد کردن کشور نداشت، مقاومت نکرد. او برای مدت طولانی در مورد یک مرد برجسته به نظر می رسید، اما انقلابی متعهد نیست، ترجیح می دهد احساسات جنگ را ترجیح دهد.
پرتره Garibaldi احاطه شده توسط یک خانواده متعدد، کودکان و نوه ها هنرمند را در سال 1878 به دست آوردند. جانشینان پرونده فرمانده از سنین اولیه به سفرهای تجاری مکرر و مشارکت در کار خطرناک عادت کرده اند.
یک صفحه روشن در بیوگرافی Giuseppe عضویت در تخت ماسونی بود، او در دهه 1860 یک استاد "بزرگ ایتالیا ایتالیا" بود. همکارانش Francesco Chrisli، Ishthan Türrr و Giacomo Medici وارد "پناهگاه فضیلت" شدند - اتحادیه شناخته شده در محافل باریک.
شغلی نظامی و سیاست
در بهار سال 1833، Garibaldi به جامعه "جوان ایتالیا" پیوست، او سعی کرد قیام در جنوا را سازماندهی کند و خشم مقامات محلی را به ارمغان آورد. تحت نام داستانی، مرد جوان در تونس پنهان شد، پس از چند ماه اخراج به مارسی منتقل شد.
پس از چند سال، Giuseppe به Brigger "Maritime" در برزیل رفت، در طول جنگ جمهوری ریو گرادی او کشتی های جنگی را دستگیر کرد. این مرد فرماندهی رئیس جمهور برتو گونزالو وی را فرمان داد و در گستره زمین های مستقل آمریکای جنوبی معروف شد.
در اواسط سال 1842، یک فرمانده شناخته شده با حامیان متعدد به یک لژیون از اروگوئه تبدیل شد که در دفاع از کشور شرکت کردند. پس از اصلاحات پاپ PIA، IX Garibaldi به ایتالیا رفت و معتقد بود که توانایی های برجسته او بیشتر مورد نیاز بود.
رسیدن به نیس، یک مرد با فیلسوف Giuseppe Mazzini، و همچنین کارل آلبرت، که به پادشاه در ساردینیا تبدیل شد، آشنا شد. پس از تشکیل سپاه داوطلب در چارچوب جنبش آزادیبخش ملی، انقلابی علیه اتریشی هایی که توسط مسیر جغد به ایتالیا آمد، مبارزه کرد.
اقدامات کلیسای کاتولیک دیدگاه های سیاسی Garibaldi را تغییر داد، او قیام را در رم افزایش داد و سیستم جمهوریخواه را اعلام کرد. منعکس کننده حملات طرفداران پاپ - فردیناند دوم و نیکلاس اودنیوس - یک مرد وضعیت یک قهرمان انقلابی و ملی را دریافت کرد.
در تابستان سال 1848، Piy IX به قدرت بازگشت، Giuseppe به سمت شمال رفت، در طول راه متحد شدن با همسر اول. همسران و داوطلبان پناهگاه را در قلمرو سان مارینو قرار دادند، اما به زودی فرمانده داوطلبان می خواستند جنگ را ادامه دهند.
پس از یک دهه، جنگ برای اتحادیه ایتالیا آغاز شد، Garibaldi به طور کلی در ارتش جزایر ساردین تبدیل شد. فرمانده "شکارچیان آلپ" Camillo بنزو دی کاوور، یک مرد صدها نفر از مهاجمان را نابود کرد و دشمنان غیرقابل انکار را نابود کرد.
در نتیجه مبارزات انتخاباتی، میلان و لمباردی بخشی از پادشاهی اعلام شده بودند، جوزپپ در اوایل دهه 1860 عضو پارلمان را انتخاب کرد. سپس او به یک دیکتاتور سیسیل تبدیل شد، که پس از زخمی شدن در نبرد با Aspromote به دولت ملحق نشد، او توسط جراح نیکولای پیگوف نجات یافت.
ارتش Garibaldi تلاش کرد تا به صاحبان رم تبدیل شود و در برابر کلیسای کاتولیک، پاپ از مقامات رومی و محلی صحبت کند. فعالیت های فرمانده و سهم آن به سیاست های ملی پس از آن هزاران نفر از افراد معتبر را ارزیابی کردند.
برای تماس برای تشنج رم Giuseppe، آنها به جزیره Carper اشاره می کنند، از این پیوند او نامه ای به همکاران سابق برای مبارزه ارسال کرد. علاوه بر این، یک مرد ایجاد آثار تبلیغاتی شامل اطلاعات منحصر به فرد در مورد جنگ آزادی.
در جنگ دولت آلمان با امپراطوری، ناپلئون سوم ایتالیایی آزادی و به نیروهای فرانسوی پیوست. مبارزه با لژیون های Otto Bismarck، بومی خوب، شجاعت را نشان داد، شایستگی او توسط افرادی که در محافل عالی شرکت داشتند جشن گرفتند.
در اوایل دهه 1870، Garibaldi در مجلس ملی مشغول به کار بود، اما فقدان وضعیت شهروند پاریس، معاون معاون را به عهده گرفت. در طول تشکیل کمون، از او خواسته شد که ارتش را رهبری کند، پس از امتناع از این مکان، یک کاندیدای جوان دیگر وجود داشت.
مرگ
صدمات متعدد و بار روانشناسی بهداشت Garibaldi، تا سال 1876 به طور قابل توجهی کاهش یافت. این مرد با مشکلات مالی با عزیزان ساخته شده است، وزیر دادگستری و امور داخلی به آنها کمک کرد تا به آنها کمک کنند.برای تصویب هدیه ای از دولت، جوزپه نقد وحشیانه بود، اما موقعیت احزاب راست و چپ بر نظر مردم عادی تاثیر نگذاشت. روحیه مبارزه ایتالیایی معروف به سیسیل سفر کرد، پذیرش مشتاق ساکنان محلی روزهای خوبی را به دست آورد.
مرگ به دلایل طبیعی فرمانده و سیاست خانه را از دست داد، او در املاک Caprecher احاطه شده توسط اعضای خانواده فوت کرد. قبر در یک جزیره کوچک در مجمع الجزایر Maddalena به دلیل یک محل منزوی یک صد سال فراموش شد.
aphorisms
- "اگر من خود را ریسک نکنم، فقط به این دلیل که هیچ امید به موفقیت را نمی بینم."
- "ارزش دانه توسط عملکرد آن تعیین می شود، ارزش یک فرد به نفع او می تواند همسایه خود را به ارمغان بیاورد. متولد، زنده، خوردن، نوشیدن و سرانجام می میرد و حشرات ... یک فرد زندگی می کند زندگی مفید برای توده ها. "
- "به منظور دستیابی به توافق بین ایتالیایی ها، چوب خوب مورد نیاز است."
حافظه
- نام Giuseppe Garibaldi خیابان ها در مسکو، Taganrog، Rostov-on-Don، Derbent نامیده می شود.
- فیلم های ماریو Caselini "Garibaldi" فیلم ها به زندگی انقلابی، Alberto Delia Abbey "Thank"، Valeriu Gazhiu "زندانی بزرگ" اختصاص داده شده است، Roberto Rosselini "Long Live Italy"، سری Paolo Poet "Robbers General"، Jamie Monzhardim و Marcos Shishtman "خانه هفت زن".
- به افتخار Garibaldi، منظره ای از ماهی های پیشین ماهیگیری Rubicundus
- در اودسا، مرکز تاریخ و فرهنگ ایتالیا به نام Giuseppe Garibaldi وجود دارد.
- سنگ قبر های فرمانده نصب شده در نیس، بولونیا، میلان، برگامو، Geke، Pisa، Padua، Mantua.
- Portrait of Garibaldi بر روی مارک های ایتالیا و اتحاد جماهیر شوروی، در یک سکه جوایز یادبود، شایستگی 2 یورو منتشر شده در جمهوری سان مارینو، به تصویر کشیده شده است.