ستاره های نوترونی - چه چیزی، خورشید، غول های قرمز، کوتوله های سفید و سیاه چاله ها است

Anonim

آسمان شب روشن با تعداد بی شماری ستاره ها پر شده است. و در میان انواع ارقام دور از گهواره بشر و پراکنده در فضای بی نهایت جهان از خورشید دور، کهکشان ها، سیاهچاله ها و دیگر اشیاء کنجکاو، بدن های فضایی در حال آمدن است، با ویژگی های خود تعجب آور است، زیرا آنها دارای یک توده چشمگیر با ابعاد ناخوشایند غیر مذهبی. این در مورد یک ستاره نوترونی، یک شیء نجومی است که همچنان به تحریک ذهن های نوآورانه دانشمندان، در ماده 24 سانتی متر ادامه می دهد.

از ستاره های نوترونی از عادی متفاوت است

ستاره های نوترونی فوق العاده کوچک هستند و در عین حال سنگین هستند - جرم آنها قابل مقایسه با آفتابی است، و گاهی اوقات حتی آن را بیش از حد.

هنرمندان غیر معمول ترین

هنرمندان غیر معمول ترین

با توجه به مطالعات استروفی فیزیکدانان از آلمان، توده ستاره های نوترونی ناخواسته گاهی اوقات بیش از توده خورشید بیش از 2 بار، در حالی که شعاع متوسط ​​آنها 10-20 کیلومتر است. اگر شما یک قاشق چای خوری از هر ماده از سطح زمین را مصرف کنید - توده آن هیچ کیلوگرم نخواهد بود، در حالی که ماده همان حجم از روده های ستاره های نوترونی متراکم تر از ارزش برابر با ده ها میلیاردها تن است .

ستاره های نوترونی به شرح زیر مرتب شده اند: سطح آنها - یا پوست آنها شامل هسته اتمی و الکترونها هستند، حجم باقی مانده به صورت "مایع نوترونی" ارائه شده است و هسته در مرکز قرار دارد. ساختار لایه ها به طور معمول به پنج بخش تقسیم می شود: اتمسفر، ساختار خارجی و داخلی قشر، هسته بیرونی و عمیق.

طرح ساختار ستاره ای ساده نوترون (https://ru.wikipedia.org/wiki/٪d0 ٪a4٪d0٪b0٪d0٪b9٪d0٪

با توجه به تراکم بالا ماده ستاره های نوترون، که برابر با میانگین 10 ^ 19 کیلوگرم در متر مربع است و اندازه کوچک برای تسریع سقوط آزاد روی سطح تشکیل شده است، برتر از 100 میلیارد زمین. گرانش چنین بدن کیهانی بسیار بزرگ است و به طوری که به شدت شتاب می گیرد که جسم بر روی آن سقوط می کند، که در صورت تماس با پوست، ضربه چنین نیرویی است که فورا ماده را برای نوترون ها تقسیم می کند.

ستاره های نوترون چگونه ظاهر می شوند

اشیاء فضایی تحت بررسی پس از انفجار ابرنواختر ایجاد می شوند. پس از اتمام فرآیند تکامل، آنها به چندین "دگرگونی" تقسیم می شوند. به سوال این که ستاره ها به نوترون تبدیل می شوند، ممکن است به شرح زیر پاسخ دهند: نهادهای کیهانی با جرم کافی، مثلا مانند خورشید، لایه های بیرونی را محروم می کنند و به کوتوله های سفید تبدیل می شوند؛ اگر جرم به علامت مورد نیاز برسد، پس از فروپاشی، چراغ روشنایی به یک سیاهچاله تبدیل می شود، اگر نه، سپس در ستاره نوترونی.

مطالعه داستان

نوترون برای اولین بار در سال 1932 توسط جیمز چادویک کشف شد. با این حال، حتی قبل از این رویداد، یک دانشمند از ایالات متحده آمریکا Landau در مواد خود چاپ شده در زمستان سال 1931 پیش بینی کرد که نقض قوانین مکانیک کوانتومی دور نیست. نظریه گرایی فیزیکدان شوروی اطمینان داد که به نظر می رسد شبیه به این است: هنگامی که تراکم ماده بسیار بزرگ است که ذرات اتمی در ارتباط نزدیک قرار می گیرند، تشکیل یک هسته بزرگ رخ می دهد.

در اوایل سال 1933، دو ستاره شناسان، فریتز Zwicks و Walter Baade، نخستین بیانیه مداوم را در مورد این واقعیت بیان کردند که چنین جسم به عنوان یک ستاره نوترونی وجود دارد. دانشمندان تعدادی از توجیهاتی را در دفاع از مفهوم خود از شکل گیری نوترونی پس از انفجار ابرنواختر معرفی کرده اند. این مطالعات نشان داده اند که تابش ناشی از ستاره های نوترونی به علت سطح کافی از تجهیزات نوری آن دوران ثابت نشده است.

1967، کمبریج. Joselin Bell کشف پالس های رادیویی را از ستارگان کشف کرد، که طبق اطلاعات امروز، به دسته ای از بدن های کیهانی نوترونی بسیار مغناطیسی و به سرعت در حال چرخش، به نام Pulsars رتبه بندی شده است، یک رویداد منجر به باز شدن اولین ستاره نوترونی می شود.

انواع ستاره های نوترونی

اشیاء فضایی نوترون با ماده اطراف آن در دو معیار اصلی - سرعت چرخش و سطح میدان مغناطیسی ارتباط برقرار می کنند. همانطور که چنین بدنها توسعه می یابند، آنها تبدیل به کندتر می شوند، که باعث تضعیف میدان مغناطیسی می شود، به طوری که آنها به انواع مختلف تقسیم می شوند.

فهرست اشیاء نوترونی به ترتیب کاهش دوره چرخش:

1) انژکتور:

سطح بالای میدان مغناطیسی و درجه پایین انقلابها. در یک شعاع ویژه چرخش میدان، سرعت نزدیک به نور است. از بین بردن محدودیت های این شعاع، یک میدان دو قطبی معمولی قادر به کار نیست، بنابراین، صخره ها رخ می دهد، پس از آن ذرات شارژ به فضای بین ستاره ای ارسال می شود. ستاره شروع به "اخراج" (انتشار) ذرات شارژ نسبیتی می کند. بر روی زمین، انژکتورها به مول های رادیویی شمارش می شوند.

2) "پروانه ها":

با توجه به سرعت کم انقلابها، هیچ تخلیه ذرات وجود ندارد، با توجه به اینکه کدام نوع شیء در نظر گرفته شده قادر به یک رادیوگرافی نیست. با این حال، سرعت شماره گیری شده کافی است به طوری که ماده بر روی سطح سقوط نمی کند.

3) Accretors:

سرعت آن بسیار کاهش می یابد که ماده آزادانه بر بدن نوترونی می افتد، قطب های آن را گرم می کند و دمای میلیون ها درجه را افزایش می دهد. متناظر، ماده شروع به انتشار درخشان روشن می کند، به همین دلیل این اشیاء به نام Pulsars اشعه ایکس نامیده می شوند.

4) Georotators:

سرعت انقلابها کوچک است، که با افزایش تداخل دخالت نمی کند. با این حال، با توجه به اندازه های ویژه مغناطیسفر، میدان مغناطیسی پلاسما را متوقف می کند قبل از اینکه گرانش شود. یک پدیده مشابه در مغناطیسی زمین رخ می دهد.

5) Egoors:

رعد و برق به لحاظ نظری، نوع موجود از اشیاء نوترون با ergosphere، شکل گیری آن، احتمالا، به عنوان یک نتیجه از ادغام دو ستاره نوترون چرخشی رخ می دهد.

ادغام دو ستاره نوترونی، ESO و دانشگاه Warwick / Mark Garlick (https://www.eso.org/public/italy/images/eso1733s/)

ستاره های مغناطیسی

ستاره های این کلاس با یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی مشخص می شود که در میلیون ها بار بیش از قدرت هر گونه آهنربای مصنوعی ساخته شده و تریلیون بار - زمینه زمین است. در عین حال، قطر این بدن ها تقریبا هیچ کدام متفاوت از مردان در شوم های نوترونی نیست و 10-20 کیلومتر است.

در دهه 1980 قرن گذشته، یک فرضیه ظاهر شد که تکرار کننده های گاما نرم و پالسارهای اشعه ایکس غیر طبیعی انواع مگنتاروف هستند.

در سال 1979، وجود اشیاء مورد نظر، در سال 1979، زمانی که دو هواپیمای بدون سرنشین کیهانی شوروی، به اتمسفر زهره ریختند، از یک تابش گاما غول پیکر شگفت زده شدند. این رویداد منجر به این واقعیت شد که دانشمندان اعداد غیر طبیعی را ثبت کردند - به جای 100 پالس معمول، این ارقام در 200 هزار در ثانیه نشان داده شده است. رویداد که رخ داده است، قوی ترین موج تابش گاما اکسترالار از همیشه دیده می شود.

ویژگی سرگرم کننده

حدود 5 درصد از اشیاء نوترونی با ویژگی های زیر مشخص می شوند: در سیستم های دوگانه وجود دارد - آنها به کوتوله های سفید، غول های قرمز یا ستاره های نوترونی متصل می شوند.

فرضیه حضور در جهان ستاره های دوگانه ابتدا توسط جان مایکل در سال 1767 در انجمن سلطنتی ابراز شد: وی خاطرنشان کرد که بسیاری از لامپهای کیهانی به عنوان دو برابر شده اند، یک اتصال فیزیکی کامل دارند.

در اوایل سال 2003، ستاره شناسان رادیو استرالیا اولین سیستم دوگانه را با دو پالسار پیدا کردند، یعنی شامل دو بدن نوترون مرتبط با گرانشی است.

ستاره های معروف نوترونی

دانشمندان بیش از 2000 اشیاء نوترونی را باز می کنند، 90 درصد از آنها یک ستاره تک ستاره هستند، باقی مانده در سیستم های ستاره ای تشکیل شده است. بر اساس تحقیقات توسط جامعه علمی، در کهکشان ما از 100 میلیون تا 1 میلیارد بدن نوترون واقع شده است.

Pulsar PSR J0740 + 6620 معلوم شد بزرگترین از همه - جرم آن 2.17 از جرم خورشید با قطر 20-25 کیلومتر است. این در سال 2019 یافت شده است و در 4600 سال نوری از زمین واقع شده است. تنها چند ستاره نوترونی وجود دارد، توده ای که بیش از 2 بار آفتابی است. افتتاح این شی به شکل گیری یک معادله هنوز ایجاد نشده کمک خواهد کرد - بر اساس آن، وضعیت ماده را در عمق بدن نوترون پیدا خواهد کرد.

تیفون

در افسانه های باستان، اشاره به یک رویداد عفونت به طور مکرر زمانی یافت می شود که یک فضای فضای عجیب و غریب بر روی زمین پرواز می کند، خورشید دوم نامیده می شود. سلب کردن از استدلال های مختلف، ممکن است فرض کنیم که در منظومه شمسی ما یک بدن آسمانی از اندازه های غول پیکر وجود دارد که در اطراف مرکز مرکزی با دوره ای از 4 تا 5 هزار سال حرکت می کند. مردم قدیم او را یک تیتون، آتش مار، جلبک دریایی Gorgon، و غیره نامیده اند.

ظاهرا، آن را به ستاره های نوترونی نوع "پروانه" اشاره می کند، که ماده آن به عنوان یک نتیجه از فرآیندهای تکاملی سوزانده شده است، و جرم پس از انتشار نوترون از پوست آن کاهش می یابد.

ستاره های نوترونی - چه چیزی، خورشید، غول های قرمز، کوتوله های سفید و سیاه چاله ها است 120_4

شرح تقریب تیفون به زمین مشخص شده توسط Apollodor در 146 قبل از میلاد. e، یک تصویر از دود اسطوره ای را که توسط حلقه ها و ستاره های سکته مغزی از سکته مغزی ستاره های اژدها تغلیظ می شود، تساوی می کند. کوه بیش از حد رشد کرده و دست ملایم به غرب و شرق. با توجه به سوابق نویسنده باستان، تیفون اندازه های بسیار زیادی بود و سنگ های مرزی را که توسط آتش کشیده شده بود گسترش داد.

Pliny در "تاریخ طبیعی" 77 سال ns او درباره ستاره دنباله دار ترسناک نوشت که توسط مردم اتیوپی و مصر مشاهده شد. او مانند یولا چرخانده شد، مردم را بترساند و به وحشت معرفی کرد. Typhon، Vladyka از آن زمان، دستور داده به نام یک آتش سوزی با نام او.

ذکر شده ذکر شده تنها بخشی از آنچه مردم باستان در مورد بدن کیهانی صحبت می کنند، که در معرض آن قرار می گیرند و مجبور به رفتن به آسمان می شوند. ستاره نوترونی - شاید این علت ترس از مردم قدیم بود. به هر حال، ستارگان و سایر اشیاء فضایی همیشه به خود توجه انسان را جلب کرده اند، آنها تخیل را هیجان زده، مجذوب و مجبور به فکر کردن به فکر کردن در کیهان بی پایان، جرم ناشناخته و نیاز به دانش است.

ادامه مطلب