Пісьменнік Міхаіл Булгакаў лічыцца самым загадкавым аўтарам пайшоў стагоддзя. Ён меў зносіны з прывідам Гогаля, гуляў у пастаноўцы Чарльза Дзікенса і калекцыянаваў квіткі са спектакляў, якія яму пашчасціла наведаць. Іншыя цікавыя факты пра Міхаіла Булгакава - у матэрыяле 24СМИ.
Сувязь са Сталіным
Гісторыя ўзаемаадносін правадыра і пісьменніка да гэтага часу выклікае дыскусіі. Па запэўненнях гісторыкаў, Сталін халаднавата ставіўся да творчасці аўтара, якое было прасякнута антысавецкім пасылам.Аднак адзін твор ўсё ж закранула «бацькі народаў». Гэта апынулася п'еса МХАТа «Дні Турбіных», якую, па непацверджаных дадзеных, правадыр глядзеў 15 раз. Пазней булгаковеды спрабавалі абвергнуць гэты факт з жыцця пісьменніка і нават адшукалі артыкул, у якой рукой другой жонкі Міхаіла Афанасьевіча было ўказана, што гэта «ліпа».
Між тым Сталін паважаў п'есу Булгакава, а сэнс пастаноўкі бачыў ва «усескрышальнай сіле бальшавізму», дзе такія людзі, як Турбіны, апынуліся вымушаныя скарыцца волі народа.
У 1930 годзе для Булгакава наступілі цяжкія часы: у працы адмаўлялі, п'есы здымалі з рэпертуару, жыць апынулася не на што. Расчараваны склалася становішчам аўтар піша ліст Сталіну з просьбай выпусціць яго за мяжу альбо дазволіць спакойна працаваць на радзіме.
З дзённікаў Алены Шылоўскі ўдалося аднавіць падзеі тых дзён, пра якія распавядаў ёй муж. Пасля адпраўленага ліста ў кватэры раздаўся званок таварыша Сталіна, які пацікавіўся, наколькі ўсё надакучыла пісьменніку на радзіме. А затым правадыр прапанаваў папрацаваць у Мастацкім тэатры і сустрэцца для гутаркі.
Пасля такой лаяльнасці з боку генеральнага сакратара у Булгакава з'явілася праца. Аднак чаканага ўсплёску прызнання Міхаіл Афанасьевіч так і не дачакаўся, а запланаваная гутарка не адбылася.
Пазней Булгакаў напіша п'есу «Батумі» пра маладосьць Сталіна. «Бацька народаў» палічыў пастаноўку добрай, але, верагодна, ад сціпласці, забараніў спектакль пра сябе.
Гэта падарвала здароўе аўтара, і ў Булгакава абвастрылася спадчынная хвароба. Да лячэння пісьменніка былі прыцягнуты лепшыя лекары СССР, у тым ліку і асабісты доктар генеральнага сакратара прафесар Вінаградаў.
Цікавы факт з жыцця пісьменніка, пра тое, што сам Міхаіл Афанасьевіч прыраўноўваюць заступніцтва Іосіфа Вісарыёнавіча да сяброўскіх адносінаў з сатаной, а сябе нярэдка асацыяваў з героем Іагана Гётэ Фаўстам, які дзеля поспеху прадаў душу д'яблу.
Сяброўства з д'яблам
Містычнай ніткай апынуўся прывязаны Булгакаў і да трэцяй жонцы Алене Шылоўскі. Пры першай сустрэчы на рукаве жанчыны развязалася матузы, і яна какетліва прасіла завязаць пісьменніка дэталь туалета.
Пазней Міхаіл Афанасьевіч ўспомніць прароцтва кіеўскай цыганкі, якая скажа старажытную прымаўку: «Першая жонка - ад Бога, другая - ад людзей, трэцяя - ад д'ябла». Пагаворваюць, што Булгакаў прасякнуўся ўспамінамі і жартам жонку называў «ведзьмай», лічачы сябе привороженным матузамі пры першай сустрэчы.
Як ні дзіўна, але з з'яўленнем Алены, жыццё Булгакава наладзілася, а жонка ўзяла на сябе клопат пра літаратурныя рукапісах мужа і збірала кожную паперку. Праца над раманам пра д'ябла пайшла лягчэй, і нарадзілася рэдакцыя тэксту, дзе апісанне Воланда займала 15 старонак, што выклікала падазрэнне пра знаёмства Міхаіла Афанасьевіча з апісваным персанажам рамана.
Калі дадаць, што ў 30-я гады Булгакаў, у параўнанні з іншымі дзеячамі мастацтваў, жыў спакойна і не ўздрыгваў ад званка ў дзверы, то жонку пісьменніка таксама абвінавацілі ў сувязі з нячыстай сілай. Папаўзлі чуткі аб дачыненні Булгакава да масонаў і аб удзеле ў акультных абрадах.
лаянкавым рэцэнзіі
У цікавыя факты пра Міхаіла Булгакава варта дадаць, што аўтар называў сябе «зацкаваным ваўком», паколькі, нягледзячы на творчае здольнасць, на пісьменніка абрынулася хваля крытыкі. Ды і сам аўтар апынуўся бязлітасным ў адносінах да сябе, мяркуючы, што стварае «рызманы», якую варта паліць і схаваць ад людзей.За дзесяцігоддзе з моманту пісьменніцкай дзейнасці на працы аўтара з'явілася 298 варожых рэцэнзій. І толькі тры апынуліся «пахвальнымі».
Другая жонка пісьменніка Каханне Белазерская прызналася, што Булгакаў збіраў выразкі з газет і часопісаў аб сваёй дзейнасці ў асобны альбом. І па меры таго, як лік водгукаў расло, настрой Булгакава псавалася. Аўтар станавіўся раздражняльным, пакутаваў бессанню і міжвольнымі рухамі галавой і плячом.
Пазней трэцяя жонка пісьменніка ў 1967 годзе перадала А. Салжэніцыну спісы ворагаў Булгакава, дзе насупраць знакамітых прозвішчаў стаялі крыжыкі, галачкі і кропкі. У 2004 годзе ў 12-м нумары часопіса «Новы свет» выйшаў артыкул Салжаніцына «Узнагароды Міхаілу Булгакаву пры жыцці і пасмяротна», дзе прыводзіцца гэты пералік, як і было абяцана калісьці ўдаве пісьменніка, а таксама асобны спіс заклятых ворагаў «Турбіных» .
Прататыпы ў «Майстру і Маргарыце»
Галоўным творам Булгакава стаў раман «Майстар і Маргарыта». Меркаванні аб тым, хто стаў прататыпам Майстры, разышліся. Сярод папулярных версій гучаць імёны Максіма Горкага, Восіпа Мандэльштама, Фаўста, Іешуа. Ёсць таксама меркаванне, што шмат у чым вобраз Майстры напісаны з самога аўтара, пра што сведчыць ўзрост персанажа, а таксама намёкі на крытыку ў адрас твораў Міхася Апанасавіча.
Правобразам Маргарыты стала трэцяя жонка пісьменніка Алена Шылоўскі, якая лічылася музай Булгакава. Як і прататып, Маргарыта на момант знаёмства з Майстрам апынулася несвабодная. Падабенства прасочвалася і ў апісанні гераіні. З Аленай звязана і містычная гісторыя, пра якую Булгакаў распавёў жонцы толькі перад смерцю.
Аказалася, на дом, дзе жыла будучая трэцяя жонка, кіўнуў «вастраносенькім нізенькі чалавечак», падобны да Гогаля. Тады Міхаіл Афанасьевіч не надаў значэння гэтаму факту, а пазней сітуацыя праяснілася.
Правобраз быў і ў Ката Бегемота. Прататыпам памочніка Воланда стаў кот па мянушцы Флюшка. Па версіі другой жонкі, аўтара натхніла на стварэнне Бегемота кошка Мука, якую пісьменнік не браў на рукі з-за гідлівасці, але дазваляў баловнице сядзець на пісьмовым стале, падкладаючы пад касматы зад паперку.
І ўжо зусім містычнае здагадка паходжання Ката Бегемота кажа пра тое, што з такой мянушкай у Булгакава жыў які знайшоў прытулак у доме пісьменніка бяздомны, але разумны сабака, які ўмеў 12 разоў брахаць пад бой навагодніх курантаў, хоць жывёла гэтаму не вучылі.
марнатраўнасць
У цікавыя факты пра Міхаіла Булгакава варта дадаць, што пісьменнік не ўмеў распараджацца грашыма. На першую вяселле ён так і не здолеў зрабіць зберажэнні. Нявеста ішла да алтара без фаты. Бацькі першай выбранніцы Булгакава дасылалі ёй нядрэннае ўтрыманне, але імпульсіўны пісьменнік мог выдаткаваць апошняе на паездку таксі. У ламбард рэгулярна закладваліся ўпрыгажэнні жонкі.Аднак у Міхаіла Афанасьевіча апынулася цікавая асаблівасць. Калі заставаліся апошнія грошы на ежу, пісьменнік хадзіў у казіно, рабіў адзіную стаўку і выйграваў. Гэтым дарам ён карыстаўся рэдка і ад безвыходнасці.
прыхільнасці
Міхаіл Булгакаў меў згубная прыхільнасць. Дапамагаючы які памірае ад дыфтэрыі дзіцяці ў 1917 годзе, пісьменнік стаў падазраваць, што заразіўся. Каб пазбегнуць развіцця хваробы, Булгакаў увёў сабе противодифтерийную сыроватку, ад якой развіліся пабочныя эфекты.
У пісьменніка твар і цела пакрыліся сыпам, пачаліся болі. Каб заглушыць сімптомы, жонка Булгакава ўкалоў марфін, на наступны дзень працэдуру паўтарылі для прафілактыкі. Гэтага аказалася дастаткова, каб развілася залежнасць.
Праз некалькі дзён боль прайшла, а звычка прымаць наркотык, зараз ужо ад нуды, засталася. Ўратуе ад прыхільнасці мужа першая жонка Булгакава, якая замест ампул морфія падкладвала дыстыляваную ваду і паступова памяншала суадносіны марфіну і вады для ін'екцыі.
Аднак залежнасць справакавала «ломку» і цяжкую дэпрэсію. У 1918-м Булгакаў ўжо патрабаваў ад жонкі марфін, кідаючы ў яе падпалены прымус і пагражаючы рэвальверам. У адзін з прыступаў у пакой увайшоў, па прызнанні пісьменніка, Гогаль, які прыгразіў Булгакаву пальцам. Гэта падзейнічала належны эфект. Пасля таго дня залежнасць стала адыходзіць. Лічылася, што больш да наркотыкаў аўтар не браў.
А ў 2015 годзе стала вядома аб тым, што на старонках рукапісу «Майстар і Маргарыта» навукоўцы выявілі сляды морфія. У даследаванні ўдзельнічала 127 старонак, якія ствараліся з 1936 да 1940 год. Верагодна, наркотык трапіў на аркушы паперы альбо са сліны, альбо праз скуру пісьменніка.
Першыя старонкі рукапісу ўтрымлівалі мінімальныя сляды псіхаактыўных рэчываў, а 100 НГ выяўленыя на старонках восьмы кіраўніка. Між тым зрабіць параўнальны аналіз з ўзорамі тых гадоў, які дазволіў бы высветліць, кім быў пакінуты наркотык - пісьменнікам ці работнікамі НКВД, - не ўдалося. На дадзены момант удакладніць, ці прымаў Булгакаў наркотыкі пасля 1936 гады, пэўна не змаглі.
скарб
Закрывае падборку цікавых фактаў пра Міхаіла Булгакава здольнасць майстры пяра дэталёва і праўдападобна апісваць падзеі ў сваіх творах. У рамане «Белая гвардыя» Міхаіл Афанасьевіч апісаў сямейнае гняздо Турбіных, узяўшы за аснову юнацкія ўспаміны пра дом у Кіеве.
І ўсё б добра, але ў рамане фігуруе выдуманы скарб, які закружыў галавы чытачам, і тыя адправіліся шукаць золата Турбіных ў пабудове, якую цалкам разбурылі, чым даставілі клопаты жыхарам па кіеўскім адрасе аўтара.