Biyografi
Gerçek tiyatro ve adanmışlar Sovyet izleyiciler, Soyadı Bune'in sadece Nobel Laureate ve harika hikayeler veren en sevdiği Rus yazarı değil, aynı zamanda yetenekli aktörler olduğunu biliyor. Örneğin, Alexey Bunin, Stalin Ödülünün sahibidir ve onun tek kızı Irina, "Ebedi çağrı", eski "Vakhtangovka", eski "Vakhtangovka" olan "Vakhtangovka" ve Lesi Ukrainka'nın Dramataterinin önde gelen sanatçısı olan Kült "Ebedi Çağrı" nın aynı güzellikle Blushka Kashkarova'dır.Çocukluk ve gençlik
17 Ağustos 1939'da, Chelyabinsk bölgesinin en büyük ikinci yerleşiminde - Magnitogorsk - Irina denilen bir kız Alexey ve Claudia Bunini'nin oyunculuk ailesinde ortaya çıktı. Biyografisi hakkında ayrıntılı bilgi çok değil. Sovyet vatandaşlarının gelecekteki favorisinin çocukluğunun, korkunç bir askeri ve savaş sonrası yıllar için hesapladığı bilinmektedir - açlık azgın oldu, yeterli yiyecek yoktu.
Bir şekilde beslenmek ve hayatta kalmak için, ebeveynler her türlü şehir ve ilde önerilen herhangi bir roller üzerinde anlaştılar, ancak Mkat hakkında rüya gördü. Her zaman kız yolda onlarla birlikte geçirdi ve sonra bir sonraki tiyatro sahnelerinin arkasında.
Oradaydı, üretim, provalar, koşular, prömiyerler, küçük bir IRA doğal bir beceriye aşık oldu ve bir arkadaş olarak bir şey hayal etmedi.
Liseden mezun olduktan sonra, tamamen Chekhovski'de, Moskova'ya koştu - istenenleri somutlaştırmak ve ünlü Schukin okulunu fethetmek için. Ve bunu ilk kez yönetti - girişimci Vladimir Etheysh sınıfına götürüldü. Daha sonra, Baba ve IRA'nın annesi, 50'lerin başlarında Maretsky'ye olan inanç sorunları nedeniyle 50'li yılların başında, Metropolitan Sanatsal Akademik Topluluğu'na kaydoldukları ve daha sonra Ukrayna'ya gitti.
Tiyatro
1961'de, "Pike" dan mezun olan Junior Bunin, 5 yıl hizmet ettiği ve "Canlı Corpse" üretiminde Masha'nın rolüyle hatırlandığı Wahtangovsky tiyatrosuna düştü. Ardından, eski sevgilinin kenarından uzatılmış bir ultimatumdan sonra, oyuncudan çıkmak zorunda kaldı. Kara Günler geldi - bir kadın uzun zamandır bir iş bulamadı, etkili oleg efremov'da bile ona yardım etmek için işe yaramadı. Ve Irina, Kiev'deki ebeveynlere taşınmaya karar verdi.
Lesia Ukrainka'dan sonra adlandırılan tiyatroda, klasik performanslarda sahneye çıktı - Griboedovsky "zekâ dan Dağı", Gorky "Barbarlar", Ostrovsky "Geç Aşk" ve Tolstsky "Karanlığın Gücü".
Her iki kültürel merkez de sanatçının hafızasını dikkatlice tutuyor. Rusça web sitesinde, kısa bilgi içeren ayrı bir bölüme ayrılmıştır. Facebook'ta resmi sayfada Ukraynaca, Irina'nın ölümü hakkındaki üzücü haberlere, delici bir tepki ortaya çıktı:
"Kendinize çok zorlu, bazen kontrol edilemeyen, patlayıcı mizaç, Irina Alekseevna karakterinin bir özelliğine sahipti. Bununla birlikte, bu, aktrisin en yüksek profesyonellik ve performansı ile telafi edilen bir yüz kattır. "Filmler
Tam boy filmlerdeki ilk roller, öğrencinin zamanında bile kıza gitti. İlk başta, Postacı'na dönüştüğü "babanın evi", sonra "Seni seviyorum, hayatını seviyorum!".
İki tiyatrolar arasındaki aralıkta, Irina üç odak noktasında rol aldı - 1966'da, onların film stüdyosuyla yakın arkadaşlık ve işbirliği "iki yıl Abyss" ile başladı. Kiev'de Alexander Dovzhenko. 1970'lerde, "Afrikanych" ekranlara geldi - aktris'in kızının tanınmasına göre, Irina Bunina'nın en sevdiği eseri.
"Burada, Nikolai Trofimov rustik kadın Katya, altı çocuğun annesi ile bir çift oynadı. Anastasia Serdyuk Anastasia Serdyuk, Mamu'nun gömülü olan Kiev bisikleti mezarlığında, fotoğrafı bu resimden kilitleniyor "dedi.
2 yıl sonra, filmografi ve "sonsuz çağrı", tüm sendika aşkı ve popülariteyi sanatçıya getiren. Daha sonra söyledikleri gibi, bu projeye girdi ve kendisine ve meslektaşlarına ve direktörüne aşık oldum, kahramanını, gerçek bir kadın kedisi, "doğal kötülüğün fazla aroması."
Seyirciler, Bunina'nın trajedi hediyesinden etkilendi, onu "gracches", "Mukhtara'nın geri dönüşü", "Lady Bomzh", "Mirgorod ve Onun sakinleri" ve "House" ve "Liliesli Evi" nin ardından geldi.
Kişisel hayat
İlk aşk, birine göre nadiren mutludur. Ve diğerleri, bunun bu yakın iletişimin nasıl görünmemesi gerektiğine bir örnek olduğunu ekler. Bu ifadelerin tuhaf bir onayı, Irina Bunina ve Nikolai Gritsenko'nun bağlantısıydı.
Bir erkeğin, 30 yıl boyunca yaşlandıktan sonra, kız Wahtang Tiyatrosu topluluğuna düştüğünde gençliğinde bir araya geldi. Başlangıç sanatçısının yetenek ve güzelliği, meslektaşları ve yöneticiler arasında, özellikle diğer cinsiyet arasında farkedilmeden kalmadı. "Kolej" dan kafasını kaybeden Nikolay Olimpievich.
Güçlü bir duygu, o kadar çok şey yakaladı ki, yaşadığı ilişkiyi aniden durdu ve, yeni bir sevgili, Moskova eteklerinde bir hostelde "mutluluk inşa etmek" önerdi. Irina, tam karşılıklılık, teklifin kabul etti.
Bununla birlikte, uyumlu aile hayatının hayalleri gerçekleşmeye mahkum değildi. Buna benzer şekilde, Gritsenko'nun kırpılmış bir eğlence için alkol ve çekişe bağımlılığıdır. Bunina, bununla istifa etmeden, ayrılmaya karar verdi. Ancak sinirlenen eskiden suça katıldı ve bir kenarı olan bir soru koyarak, eski sevgili tiyatrodan kovulduğunu sağladı.
"Annem bana asla evlilikten bahsetmedi. Evli olmadıklarından eminim. Ama Gritsenko ile ayrılmak için ağır bir darbe oldu. Yine de, ilk gerçek aşkıydı, "sanatçının tek kızını hatırlattı.Aktrisin kişisel hayatındaki talihsiz romanın ardından çözülme, Lesya (Alexander) Serdyuk karşısında Ukrayna'ya ulaştı. Bununla birlikte, yakında yılbaşı, Nisan 1968'de bir çocuğun doğumuna yol açan duyguları kırdı. Çift ayrıldı ve Nastya Irina bir tane kaldırdı. Irina'nın annesiyle adlandırılan Bunina'nın kızı ve torunu da oyunculuk mesleğini yaptı.
Ölüm
Son yıllar, Irina Bunin, sevgili torununun yetiştirilmesine adanmış ve kızının ikna üzerine karar vermiş, tiyatroyu terk etti, "kendin için yaşamak". Bu çözüm sağlığın bozulmasına katkıda bulundu - kadın çok fazla karmaşık operasyona maruz kaldı.
9 Temmuz 2017, Irina Alekseevna yapmadı. Ölüm Nedeni: Uzun Hastalıklar. Ukrayna Anna Manyani'ne veda (Malcolm McDauell'e göre), Kutsal Havariler Peter ve Paul ortodoks tatilinde gerçekleşti.
Filmografi
- 1959 - "Babanın Evi"
- 1961 - "Seni seviyorum, hayat!"
- 1961 - "Kohanovka'nın Sanatçısı"
- 1970 - "Afrikanych"
- 1973 - "Ebedi Çağrı"
- 1975 - "Sevgili"
- 1982 - "Saints Sisters'in Hayatı"
- 1983 - "Graci"
- 1983 - "mirgorod ve onun sakinleri"
- 1986 - "Sosnovka'da Premiere"
- 1999 - "Ave Maria"
- 2001 - "Lady Bomzh"
- 2006, 2008, 2010 - "Mukhtara'nın iadesi"
- 2011 - "Umut Beyaz Güller"
- 2014 - "Lilyumlarla Ev"