زندگینامه
خبرنگاران سینمای شوروی با چنین شاهکارها به عنوان "پنج شب"، "ماراتن پاییز" آشنا نیستند، "ماراتن پاییز" و "شما را دوست ندارند." فیلمنامهنویس به تمام این تصاویر، و همچنین 19 فیلم کمتر معنوی و قورباغه، به شاعر شوروی و نمایشنامه نویس الکساندر ولدین تبدیل شد.دوران کودکی و جوانان
الکساندر Moiseevich بیوگرافی Lifshitsa (چنین نام واقعی Kinozenarist) در Minsk در تاریخ 10 فوریه 1919 آغاز شد. پسر زخمی مادرش را زخمی کرد. به گفته وی، ولدن حتی به یاد نمی آورد که چگونه او نگاه کرد و چگونه او درگذشت، و پدرش به یک زن دیگر رفت که حاضر به گرفتن کمی ساشا بود.
هنگامی که او 5 ساله شد، بستگان دور فرزند خود را به خود گرفتند، اما بین آنها رابطه معنوی نزدیک نبود، آنها به یک خانواده تبدیل نشد. Lifshitz با عموی خود، یک دکتر حرفه ای، تا 16 ساله زندگی کرد.
از دوران کودکی، الکساندر علاقه به هنر تئاتر، به ویژه، به کار نمایشنامه نویس روسی A.N. Ostrovsky. او بلیط هایی را برای پولی که قرار بود در ناهار مدرسه صرف کرد، خریداری کرد. برادر بزرگتر مرد جوان، استودیو تئاتر بازیگر به نام الکسی وحشی، بزرگترین تاثیر بر انتخاب حرفه و مسیر زندگی بود.
با این حال، به رغم شگفتی با هنر، با توجه به نیازهای خانوار (مرد نیاز به مسکن داشت، و رسید یک مکان آزاد در خوابگاه را تضمین کرد) Volodin Screenwiter آینده وارد موسسه هواپیمایی مسکو در سال 1936 شد. او فقط برای شش ماه تحصیل کرد، پس از آن او از دوره های آموزشی در Serpukhov فارغ التحصیل شد و برای مدتی به عنوان یک معلم در روستای روستای روستای کار کرد.
نمایشنامه نویس آینده احساس کرد که او جای خود را نداشت. روح او هنوز برای خلاقیت تئاتر تلاش می کرد. الکساندر رویای گفت که تمام جهان در مورد تجربیات، ایده ها و احساساتش را بیان کرد. پس از آن، آن را بیرون آمد، انگیزه ای از درونی بود، کلید در سراسر روش نویسنده یک مرد بود.
سرانجام، در سال 1939، میل جوان مرد به حقیقت رسید، او با موفقیت امتحانات ورودی را در Gits، به دانشکده تئاتر منتقل کرد. اما دفتر ثبت نام نظامی و دفتر ثبت نام برنامه های خود را برای Volodin داشت: پس از 2 ماه تحصیل، او به دستور کار ارتش فرستاده شد.
با اراده سرنوشت در آن لحظه، روزهای بی رحمانه ساشا به پایان رسید، نه تنها 2 سال خدمات اجباری پیش از او، بلکه همچنین 4 سال طولانی و سال های سرد جنگ وطن پرست بود. با توجه به نتایج این سالها وحشتناک، سرباز مدال "برای شجاعت" را به دست آورد و به طور جدی توسط یک قطعه معادن به نور چپ در سال 1944 زخمی شد. در بیمارستان، او اولین آیه خود را تشکیل داد.
ایجاد
در پایان جنگ، الکساندر آموزش خود را ادامه داد، اما نه در Gitis، بلکه در دانشکده سناریو Vgika، در کارگاه E. Gablovich. او از دیپلم در سال 1949 دفاع کرد، پس از آن او به عنوان سردبیر تکنیک های آموزشی در مورد سربازان به استودیوی لنینگراد فیلم های علمی و محبوب مستقر شد.
در طول این دوره، با یک بحران و اندیشه های موجود در مورد زندگی شکست خورده، ولدین اولین مجموعه ای از داستانها را منتشر کرد. یکی از آنها، "پانزده سال زندگی" سال 1953، به طور کامل خلق و خوی غم انگیز خود را منعکس کرد. با توجه به عکس آن زمان، شما می توانید ببینید که چگونه ناامید کننده مرد نگاه کرد.
در پایان سال آینده یک کتاب از یک پروسۀ جوان از 9 داستان، که به طور مثبت منتقدان را از Komsomolskaya Pravda و "ادبیات ادبی" منتشر کرده است منتشر شد. شخصیت های آثار او "افراد کوچک" با جاه طلبی های کم، حقوق کم و حرفه های ساده بود که تنها به تازگی به یک زندگی بزرگسال وارد شد.
در سال 1956، Volodin این بازی "دختر کارخانه" را تشکیل داد، با خلق و خوی خود را مانند مجموعه ای از "داستان". برای حق قرار دادن این درام ضروری در صحنه، تئاترهای مختلف جنگیدند. در نتیجه، "دختر" بیش از 40 صحنه را در سراسر اتحاد جماهیر شوروی نشان داده است.
بازی دوم نویسنده به نام "پنج شب" قرار دادن Leningrad BDT به آنها. گورکی و مسکو "معاصر". موفقیت خیره کننده خود را به مدت طولانی صبر نکرد. در سال 1962، ولدین یک بازی "ایده آلیست" را نوشت، بر اساس آن 20 سال بعد، یک فیلم تلویزیونی "دو صدای" با آلیس فروندلیچ و نیکیتا میکاکلف ستاره دار شد.
چهار اثر نوشته شده توسط نمایشنامه نویس - "هدف"، "خواهر بزرگتر"، "پنج شب" و "دختر کارخانه" - پایه و اساس رهبری ولدین در محافل خلاق و تئاتری در سهام 50s و 60s شد.
با این وجود، علیرغم تعداد زیادی از تماشاچیان جمع کننده، منتقدان، نویسنده قطعات را در اعوجاج واقعیت، منفی، عدم پذیرش ایدئولوژی شوروی متهم کردند. بسیاری از مدافعان زیادی وجود داشت، آنها در بالای سالن های شلوغ، و همچنین نویسندگان دیگر (Y. Herman، A. Arbuzov، V. Panova) ذکر شده بودند.
از سال 1964، در داستان های خود و بازی ها شروع به شلیک یک فیلم کامل کرد. فیلم اول "تماس گرفت، درب را باز کرد" به کارگردانی الکساندر میتوتی با مشکل النا. به طور خاص برای سناریوی فیلم کمدی "ماجراجویی دندانپزشک" نوشته شده است نقطه شروع برای مرحله دانشجویی نویسنده، خلاقیت بیشتری می تواند به عنوان مفاهیم در مورد زندگی شخصی مورد توجه قرار گیرد.
علاوه بر این، قرار دادن وظیفه کار در ژانر بهشت، Volodin سه گانه در مورد عصر حجر، افراد ابتدایی و سوالات ابدی - "دو فلش"، "ساختگی" و "مارمولک" صادر کرد. تعمیم دادن موضوع Triptych مشکل انتخاب اخلاقی بود، به طوری که به خوبی به نویسنده آشنا بود.
دهه 1970 برای الکساندر Moiseevich بسیار اشباع شد. او یک بار چندین سناریو موفق برای سینما را تشکیل می دهد - "دختر مادر"، "پرتره با باران"، "سردرگمی احساسات". محبوب ترین فیلم های آن "با عزیزان"، "Dulcinea tobos"، "هدف" نیست. در پایان دهه، نخست وزیر ملودرام "ماراتن پاییز" ملودرام به کارگردانی ژئور دلتا انجام شد. این تصویر وضعیت فرقه ای را به دست آورد، آن را با نقل قول ها جدا شد، آن را به این روز مربوط می شود.
الکساندر ولدین برنده برنامه دولتی RSFSR 1981 و برنده جایزه ریاست جمهوری سال 1999 است. او عنوان "Live Live of St. Petersburg" را به دست آورد.
زندگی شخصی
Volodin یک سال از Frida Shilimovna Lifshitz به جنگ میهن پرستی متاهل کرد. یک زن و شوهر دو فرزند داشتند، پسران ولادیمیر و الکسی، که پس از آن به آمریکا مهاجرت کردند. آنها پدر و مادر خود را به خودشان دعوت کردند، اما درام ایالات متحده نبود.
در دوره پس از جنگ، زن و شوهر با پسر اول زندگی می کردند در آسیب. آنها در یک اتاق کوچک با مساحت 7 مربع، در زیرزمین آپارتمان جمعی قدیمی قرار می گیرند.
آخرین سال های زندگی Frida و الکساندر در آپارتمان خود در سنت پترزبورگ برگزار شد، عمدتا نشسته در اتاق های مختلف. یک زن به دلیل یک بیماری جدی عضو، شوهرش ترجیح می دهد تنهایی و گوش دادن به موسیقی کلاسیک.
مرگ
مرگ شاعر و نمایشنامه نویس در 17 دسامبر 2001 در آپارتمان خود در سنت پترزبورگ آمد. او 82 سال داشت.
Volodin در گورستان Komarovsky دفن شده است، همسر، که در دو سال بعد فوت کرد، در کنار قبر او یافت شد. علت مرگ الکساندر Volodine قدیمی ناشناخته است.
سناریوها و تنظیم
- 1956 - "دختر کارخانه"
- 1959 - "پنج شب"
- 1960 - "بازدید و خانه"
- 1961 - "خواهر بزرگتر من"
- 1962 - "ایده آلیست"
- 1963 - "هدف"
- 1966 - "Kastchcha"
- 1971 - "Dulcinea Tobos"
- 1972 - "با عزیزان خود"
- 1974 - "دختران مادر"
- 1980 - "دو فلش"
- 1981 - "مارمولک"
- 1984 - "بلوند"