Genişleyen bir evrenin fikri, bilim dünyasında hemen sağlam bir pozisyon kazanmadı. Uzay nesnelerinin emisyonunun spektral analizi nedeniyle ortaya çıktı. Genel kabul görmüş galaksiler teorisi tarafından onaylanmış olan kırmızı bir yer değiştirmeyi temsil eden ve bu fenomenin açık olduğu, malzeme 24cm'de.
Kırmızı bir vardiya nedir
Dünyadaki en korkunç zihinsel hastaneler
Bir boşluk nesnesinin elektromanyetik radyasyonunun dalga boyları arttığında, spektral çizgiler spektrumun kırmızı ucuna kaydırılır. Bu fenomen, nesnenin gözlemcinin gözlemcisiyle çıkarıldığı durumlarda kaydedildi, astronomi halinde "kırmızı yer değiştirme" adı. Sebeplere bağlı olarak, bilim adamları üç türünü tahsis eder: Doppler, yerçekimi ve kozmolojik.
İkincisinin özü, uzak alan kaynaklarının (yıldızlar ve galaksiler) radyasyonu için, spektrumun "kızarıklığının" varlığının karakteristik olmasıdır. Bu, söz konusu nesnelerin birbirinden ve Samanyolu'ndan çıkarıldığını, bu da evrenin genişlemesi fikrine getirdiğini göstermektedir.
Galaksilerin spektrumundaki kırmızı kaymayı açıklar
Galaksilik spektrumundaki kırmızı kayma, genişleyen bir evrenin fikrini bilimsel olarak haklı olarak hak kazandıran Doppler etkisi ile açıklanmaktadır. Büyük patlama, boşluğun hareketini, çünkü ışık kaynağının, gözlemcisinden daha da "uzaklaştığından" başlattı. Bu fenomen, izlemenin çalışılan nesneden ve ikincisinin radyasyonunun dünyaya ne kadar sürdüğü mesafeden hesaplamanızı sağlar.
Açıklanan etkinin özü aşağıdaki gibi formüle edilmiştir: Spektrogramın kırmızı tarafına yakın olan satırlar, gözlemci ile radyasyon kaynağı arasında mesafenin arttığı hız daha yüksektir.
Fenomenin açılması
Kırmızı önyargı, 20. yüzyılın başında Amerikan vesto dilimi açtı: bir dizi galaksinin spektral analizi, kırmızı bölgeye radyasyonun yaydığı dalga boyu varışlarının varlığını gösterdi. Astrofizik gelişimi aşamasında kozmolojik teorinin bakış açısıyla yorumlamak imkansız görünüyordu. Bu nedenle, bilim adamı, galaksilerin güneş sisteminden hızla çıkarıldığı Dopplerovsky etkisi üzerindeki keşfedilen fenomen fikrinden yararlandı.Bir sonraki adım Edwin Hubble tarafından yapıldı, galaksiye olan mesafe ile kırmızı yüzdeki spektral çizgilerin kayması derecesi arasında bir bağlantı buldu. Daha büyük bir yer değiştirme, başlangıçta kabul edilen, farklı, uzak astronomik cisimlerin zorluğunun karakteristik özelliğidir. Buradan takip etti: Hız arttıkça ve hız. Doppler etkisine dayanarak, Hubble, tüm görülebilir galaksilerin, aralarındaki mesafeye doğrusal olarak bağımlı olan hızlarla "dağılım" olduğu sonucuna varmıştır.
Bu yüzden bir astronom, V = HR formülü ile ifade edilen, V = HR, V'nin galaksinin çıkarılmasının oranı olduğu, R'nin olduğu, R'nin mesafesi olan H, H, orantılılık katsayısıdır. Bulgulardan sonra keşfedilen galaksiler de bu yasaya tabidir ve bu nedenle, Amerikan astronomu tarafından yapılan sonuçlar farklı bir ölçek kazanmıştır - galaksilerin spektrumundaki kırmızı kayma, evrenin genişlemesini gösterir.
Galaksilere Mesafe Nasıl Belirlenir
Hubble hukuku sayesinde, Modern Cosmos araştırmacıları, galaksilerin ve kümelerinin yerini doğru bir şekilde belirlemenin ne kadarını belirleyen bir araç aldı.
Hubble yasasına göre, objenin çalışma altındaki nesnenin çıkarılması oranı, bu bağımlılığı göz önüne aldığı bilim adamının onuruna göre n ile çarpılması zorundadır. Günümüzde, Kalıcı Hubble, MPK - mega parçalarının H = 70 km / (IPC'den) eşit olarak kabul edilir. Kırmızı yer değiştirme üzerindeki mesafe bu Kanun kullanılarak belirlenir: Kırmızı bölgedeki vardiyayı bulun ve belirtilen sabit katsayıya bölün.
Hubble yasasını uygulamak, astronomlar evrenin boyutunu tahmin ediyor. En uzak nesnelerin spektral emisyon hatlarının kayması değerlerini ölçer ve gökadalardaki mesafeleri belirlemek için sabit bir HUBBLE kullanırlar. Böylece, kırmızı yer değiştirme, boşluk nesnesinin hızını ve dolayısıyla aralığını ayarlamaya yardımcı olur.
Kırmızı yer değiştirme, uzaktaki radyasyon kaynaklarına olan mesafeleri karşılaştırmanın genel olarak tanınan bir yöntemidir. Öyleyse, 2011 yılında astronomlar, yıldız patlamasından kaynaklanan ve 090429b adını alan bir gama patlaması olan bir gama patlaması olan tümü gözlemlenen insanlıktan daha fazla kimseyi kaydetti. Araştırmacılar bu etkinlik tarihini gerçekleştirmeyi başardı: hesaplamalarına göre, "yürüdü", 13.14 milyar yıl önce, neredeyse büyük bir patlamadan hemen sonra.
Bugüne kadar, gözlenen galaksilerin en uzun süre GN-Z11 olarak kabul edilir. 2016 yılında, Hubble'dan sonra adlandırılan uzay teleskopu sayesinde astronomlar, bu nesne, bu nesne, evrenin tarihinin ilk sayfalarına, varlığın yarattığı patlamadan birkaç yüz milyon yıldır. GN-Z11 spektrogramındaki "Kızarıklık" göstergesinin analizi, astrofiziğin, çalışılan nesnenin üzerindeki evrenin genişletilmesine maruz kalma derecesini belirlemeye izin verdi. Değer, diğer durumlarda ölçülenleri aştı: galaksinin kırmızı kayması 11.1 olarak ortaya çıktı.
Relic Radyasyon
En büyük kırmızı yer değiştirme, relic radyasyonu analiz etme sürecinde sabittir. Sonuncusu, evrenin genişlemesini gösteren bir başka gerçek gibi görünüyor. 1965 yılında açıldı. Bu, tüm taraftan bile yüksek derecede izoturizm ile bize gelen zayıf bir arka plan radyo emisyonudur. Bulunamayan yer nesnesi bu sefer yok olabilir.Bu fenomenin tek açıklaması, evrenin erken dönemdeki radyasyonudur. Hesaplamalara göre, uzaydan sadece evrimleşmeye başladığında, büyük bir patlamadan yaklaşık 300 bin yıl ortaya çıktı. Radyasyonla, kırmızı yer değiştirme etkisinin kantitatif özelliği için kullanılan kozmolojik faktör Z, 1400'e yaklaşıyor.
Diğer teori
Modern gökbilimciler, evrenin genişletilmesi fikrine yol açan Doppler etkisini kullanarak kırmızı kaymayı oybirliğiyle açıklar. Ancak, genel kabul görmüş teoriyi reddetmek için tasarlanmış alternatif bir hipotez de bulunur.
Bazı bilim adamları, kırmızı önyargıların nedeni, bir yandan gelen galaksilerin ultra hızında olmadığı fikrini, ancak "ışığın yaşlanmasında" olduğunu belirtti. Bu varsayıma göre, ışık, seyrek gazla doldurulmuş aralık alanların üstesinden gelen şeyin bir sonucu olarak ışığı döndürür. Radyasyon kısa dalgaları kaybeder; bu, nebulaların ışığında kızarıklığın gözlenmesidir. Ayrıca, spektrumdaki satırların kayması olmadan.
Hipotez, uzayın dolaşımında ışık, ışığın kısmen enerjiden mahrum olduğu varsayımına dayanır. Bu nedenle, dalgalar uzatılır, kırmızı yer değiştirmeyi gösteren, galaksilerin çalışmasını göstermez. Onayın bir kanıt tabanı yoktur, çünkü enerji kaybı kaybıdır - bir fenomen bilim tarafından onaylanmadı.
Kırmızı Vardiya ve Quasary
Evrenin uzantısı ayrıca, quasars spektrogramlarının analizini gösterir - son derece uzak radyo emisyonu kaynakları. Kurulmasına izin verilen çalışmalar: Bu yayan nesnelerin spektral çizgileri büyük ölçüde uzun dalgalara doğru kaydırılır. Hiçbir Galaxy, kendi spektrumunda böyle kırmızı bir yer değiştirmeden önce gösterilmemiştir.Hubble Yasası'nın bakış açısına göre, "Kızarıklığa" olan değişimin büyüklüğü, kuazarlara kütle, hız ve mesafenin çok büyük olduğunu gösterir. Bunlar, yerden önemli ölçüde çıkarılan güçlü radyasyon kaynaklarıdır. Güneş sisteminden milyarlarca ışık yılındaki quasarların hızı, on binlerce km / sn'ye ulaşır.
Quasars, en uzak astronomik vücudun karşılık gelen spektral vardiya ve hıza sahip olduğu gerçeğine bir örnektir. Bu onu aşağıdakilerde ikna eder: Kırmızı önyargı, bilim adamları, gözlemlenen evrenin bir kısmını çalışmaya hazır değil, "Işık Yaşını" değil, gözlemlenen evrenin bir kısmını çağırdığı için metagalakside durağanlığın olmaması anlamına gelir.
Mavi Yer Değiştirme
Karşı kırmızı yer değiştirme etkisi var - mavi bir ofset. Bu isim, uzak galaksiler spektrumundaki görünür elektromanyetik radyasyon çizgilerinin kısa dalgalanma ucuna geçişle karakterize edildiği bir fenomene verildi. Bu fenomen, radyasyon kaynağının hareketi ile açıklanmaktadır, ancak bu durumda daha fazla ve daha yakın olmaz. Evrimsel gelişiminin ayrı bir aşamadaki evrimsel gelişimin, serbest elektromanyetik dalganın kozmolojik mavi bir yer değiştirme yaşadığını varsaydığı varsayıldığını varsayar.
Çıkarılabilir nesneleri keşfetmek, teorik olarak astronomlar sadece kırmızı yer değiştirme ile karşı karşıya, ancak bazı qasarlar ve radyo doğumları, yanımıza gönderilen jeta ışınları oluşturur, uzun mesafelerin üstesinden gelir. Bu madde jeti ışığa yaklaşan hızı kazanıyor. Ve sonra, Doppler etkisine uygun olarak, gözlemci spektrumun "oluşumunu" tespit eder. Bununla birlikte, ikincisi, o zamandan beri genişleme nedeniyle, tüm hızıyla, jeta "uçmak" karşısında ters yönde göstermez.
Böyle bir fenomen örneği olan bilim adamları, 1.13 kez ışıktan daha büyük bir hızda galaksimizden çıkarılan Kvazar GB1508 + 5714'te bulunur ve 4.3 kırmızı bir yer değiştirmeye sahiptir. Bu nesnenin jeti yerden bakmaya yöneliktir, ancak partiküllerinin hızı ışığa ulaşmaz, bu nedenle gözlemci ile quasar arasındaki mesafe kaçınılmaz olarak artmakta ve azalandırılmamaktadır.