මිහායිල් ලිටිකොව්-ෂෙෂ්රින් - චරිතාපදානය, ඡායාරූප, පුද්ගලික ජීවිතය, සුරංගනා කතා, පොත්

චරිතාපදානය

මිහායිල් ලිටිකොව්-ෂෙෂ්රින් යනු ප්රසිද්ධ රුසියානු ලේඛකයෙකු වන මාධ්යවේදියා, මාධ්ය නිලධාරියෙකු වන රාජ්ය නිලධාරියෙකි. අනිවාර්ය පාසල් විෂය මාලාවට ඔහුගේ කෘති ඇතුළත් වේ. ලේඛකයාගේ සුරංගනා කතා කිසිවක් සඳහා නොවේ, ඒවා ඔවුන් තුළ කැඳවනු ලැබේ - ඔවුන් තනිකඩයක (විකට රූපයක් හා විකාර සහගත ලෙස පමණක් නොව, පුද්ගලයෙකු තමාගේ ඉරණම පිළිබඳ නෙරපා හැරීම බව අවධාරණය කරයි.

ළමා හා තරුණයින්

උතුම් පවුලෙන් රුසියානු සාහිත්යයේ දක්ෂතා. ප්රෙස්රොෆ් වාසිිලික්විච්ගේ පියා ඕල්ගා මයිකිලෝවා කලත්රයන්ට වඩා සියවස් හතරෙන් හතරෙන් පංගුවකි. මොස්කව් වෙළෙන්දාගේ දියණිය අවුරුදු 15 ක විවාහක හා විවාහ වූ ඇගේ සැමියා ඔහුගේ ස්වාමිපුරුෂයා අතහැර දමා ඇති අතර, පසුව ට්වර් පළාතේ පිහිටා ඇත. එහිදී, 1826 ජනවාරි 15 ​​වන දින ළමුන් හය දෙනාගෙන් බාලයා උපත ලැබුවේ නව විලාසිතාවකිනි - මිහයිල්. සල්ටිකොවිගේ පවුලේ පුතුන් තිදෙනෙකු සහ දියණියන් තිදෙනෙකු සහ දියණියන් තිදෙනෙක් සිටියහ (ෂුටින් - අවසානයේදී අන්වර්ථ නාමයේ කොටසක්) සහ දියණියන් තිදෙනෙක් සිටියහ.

පර්යේෂකයන්ගේ පර්යේෂකයන්ගේ චරිතාපදානයේ මව, මවගේ චරිතාපදානය තුළ, බල ගැහැණු ළමයෙකු තුළ විනෝදජනක ගැහැණු ළමයෙකු විසින්ම සුරතල් සතුන් මත හැරුණු දී අල්ලා ගත්හ. කුඩා මිස්හා ආදරයෙන් වට වී සිටි නමුත් සමහර විට ඔහු බිංදුවකට වැටුණි. නිවසේදී නිරන්තරයෙන් අ crying මින් අ .මින් සිටියේය. ව්ලැඩිමර් ඔබොලෙන්සන්කි ලෙට්ටිකොව්-ෂෙෂ්රින් පවුල ගැන මතක සටහන් වල ලියා ඇති පරිදි, ලේඛකයා තම ළමා කාලය පිළිබඳ සංවාද වලදී විස්තර කළේ මවකට යන බවයි.

ලිටිකොව් ප්රංශ සහ ජර්මානු භාෂා දැන සිටි අතර, දීප්තිමත් ආරම්භක ගෘහ අධ්යාපනයක් ලැබුණු අතර, එය මොස්කව් වන්දි ආයතනයට ඇතුළුවීමට අවසර දෙන ලදී. එතැන් සිට සැබෑ නොවන විනිශ්චයකරුවන් ප්රකාශ කළ පිරිමි ළමයා, වරප්රසාද ලත් සාර්කෝයි ලයිසියම් වෙත පූර්ණ රාජ්ය ආරක්ෂාවක් ලැබුණු අතර, අධ්යාපනය විශ්ව විද්යාලයට සමාන වන වරප්රසාද ලත් සාර්කෝයි ලයිසියම් සහ උපාධිධාරීන්ට ශ්රේණිගත වගුව අනුව නිලයන් පත් කරන ලදී.

රුසියානු සමාජයේ ප්රභූව නිෂ්පාදනය කිරීම සඳහා අධ්යාපන ආයතන දෙකම ප්රසිද්ධ විය. උපාධිධාරීන් අතර - ඇලෙක්සැන්ඩර් පුෂ්කි, මයිකිල් ඔබුලොන්ස්කි කුමරු, විල්හෙල්ම් කහෙල්බෙකර්, ඇන්ටන් ඩෙල්විග්, අයිවන් තල්ලුචින්. කෙසේ වෙතත්, ඔවුන් මෙන් නොව, පුදුමාකාර බුද්ධිමත් පිරිමි ළමයෙකුගේ සල්ටිකොව් අපූරු ස්මාර්ට් බෝයි වෙතින් අපිරිසිදු, අසභ්ය භාෂාවක් බවට පත්විය. අවාසනාවට මිහායිල් සංකේත "දුස්ක ලයිසියම්" යන අන්වර්ථ නාමයයි.

ලයිසියම්හි බිත්තිවල ඇති වාතාවරණය මෙම කාර්යයට දායක වූ අතර, පූර්වගාමීන් අනුකරණය කිරීමේදී මිහයිල් ලිබරල් අන්තර්ගතයේ කවි ලිවීමට පටන් ගත්තේය. එවැනි හැසිරීම අවධානයට ලක් නොවීය: ලයිසියම් මිහායිල් ලට්ටිල් ලිටිකොව්ගේ උපාධිධාරියෙකු විද්යාලයේ ලේකම් තනතුරට හිමි විය හැකි වුවද, ඔහුගේ අධ්යයන කටයුතුවල උසස් නාම උපදේශකයෙකු සිටියද.

ලයිසියම් අවසානයේ මිහායිල් හමුදා කාර්යාලයේ කාර්යාලයේ සේවය කිරීමට සමත් වූ අතර දිගටම රචනා කළේය. ඊට අමතරව ප්රංශ සමාජවාදීන්ගේ කෘතිවල අකමැති වීම. විප්ලවවාදීන් විසින් ඇති දැඩි කරන තේමාවන් පළමු "ව්යාකූල ව්යාපාරය" සහ "ප්රතිවිරෝධතා" වලින් පිළිබිඹු විය.

එය ප්රකාශනයේ ප්රභවයක් සමඟ, ආරම්භක ලේඛකයෙක් අනුමාන කර නැත. එකල "ගෘහස්ථ සටහන්" සඟරාව නීති විරෝධී දේශපාලන වාරණය යටතේ පැවතුනද, දෘෂ්ටිවාදාත්මකව හානිකර විය.

අධීක්ෂණ කොමිෂන් සභාවේ තීන්දුව අනුව සල්ටින්කෝව් වයිටාට, ආණ්ඩුකාරවරයාගේ කාර්යාලයට යන කාර්යාලයට යවන ලදි. මෙම සම්බන්ධතාවයේ දී, නිලාල් නිල වැඩකට අමතරව රටේ ඉතිහාසය හැදෑරූ රටේ රචනා කරන ලද රචනා කරන ලද රචනා විද්යාත්මක පරිවර්තනය කර ජනතාව සමඟ සන්නිවේදනය කළේය. සල්ටිකොව් පළාතේ පාහේ ලේබල් කිරීමට පැවතුණි. 1855 දී දෙවන ඇලෙක්සැන්ඩර් අධිරාජ්ය සිංහාසනය මත ඔටුනු පළඳවූ අතර සාමාන්යය ගැන ය.

පීටර් ලැන්ස්කායා දෙවන සැමියා වන නටාලියා පුෂ්කිගේ වංශාධිපති වංශාධිපතියාගේ නියෝජිතයා ගලවා දැමීමට පැමිණියේය. ඔහුගේ සහෝදරයාගේ සහාය ඇතිව අභ්යන්තර කටයුතු අමාත්යවරයා වන මිහාය ශාන්ත පීටර්ස්බර්ග් වෙත ආපසු පැමිණ මෙම දෙපාර්තමේන්තුවේ විශේෂ උපදෙස් සහිත ස්ථානයක් ලබා දෙන ලදී.

සාහිත්යය

මිඛිල් evgrafovich රුසියානු සාහිත්යයේ දීප්තිමත්ම සංකීර්ණවාදීන්ගෙන් එකක් ලෙස සලකනු ලබන්නේ, esopov භාෂාව, නවකතා නැති කර නොගත් කථා සහ කතන්දර දක්ෂ ලෙසය. ඉතිහාස ians යින් සඳහා, සල්ටිකොව්-ෂෙෂ්රින්ගේ කෘතිය 19 වන සියවසේ රුසියානු අධිරාජ්යයේ සුලභ සදාචාරය හා සිරිත්තා පිළිබඳ දැනුමේ දැනුමේ උල්පතයි. ලේඛකයාගේ පේරු "අඳුරුත්වය", "මෘදු දිග" සහ "ප්රණීතභාවය" වැනි යෙදුමට අයත් වේ.

ලින්ක් ලින්ක් ලින්ක් වෙතින් ආපසු පැමිණි සල්ටික්කොව්, රුසියානු ගැඹුරෙහි නිලධාරීන් සමඟ සන්නිවේදනය කිරීමේ අත්දැකීම නැවත සකස් කරන ලද අතර නිකොලායි ෂෙෂ්රින් විසින් පළාත් රචනාවල චක්රයක්, රුසියාවේ පදිංචිකරුවන්ගේ කලාතුරකි. ලේඛන විශාල සාර්ථකත්වයක් ලබා ගැනීම, පසුව පොත් රාශියක් ලිවීමට, පළමුවෙන්ම "පළමුවෙන්ම" රචනා "සමඟ සම්බන්ධ වේ. ලේඛකයාගේ නිර්මාණශීලිත්වය සමඟ පර්යේෂකයන් විසින් රුසියානු සාහිත්යයේ සංවර්ධනය සඳහා අත්සන් කරනු ඇත .

විශේෂ උණුසුම, සරල පුද්ගලයින්-දැඩි සේවකයින් සමඟ කතන්දර විස්තර කර ඇත. වංශාධිපතීන්ගේ හා නිලධාරීන්ගේ රූප නිර්මාණය කරමින් මිහායිල් evgracovich විසින් සර්ෆොම්ඩියේ අත්තිවාරම් ගැන පමණක් නොව, ඉහළම වතුයායේ නියෝජිතයින්ගේ සදාචාරාත්මක පැත්ත සහ රාජ්ය මට්ටමේ සදාචාරාත්මක පදනම කෙරෙහි අවධානය යොමු කළහ.

රුසියානු ප්රෝසික්ගේ නිර්මාණශීලීත්වයේ ඉහළින්ම "එක් නගරයක ඉතිහාසය" ලෙස සැලකේ. සත්රික් කතාව, උපමා හා විකාර සහගත ලෙස, සමකාලීනයන් වහාම අගය නොකෙරේ. එපමණක් නොව, මුලදී කතුවරයා මුලින් චෝදනා කළේ තමා සමිතියට සමච්චල් කරන අතර historical තිහාසික කරුණු දොස් පැවරීමට උත්සාහ කරන බවයි.

ප්රධාන වීරයන්ගේ, නගර දරන්නන් මිනිස් චරිත හා පොදු පාරිශුද්ධ තාලයක් පෙන්වයි - අල්ලස්, විද්යා ists යින්, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, උදාසීන, අපිරිසිදු, උදාසීන. අන්ධ ලෙස කීකරු වීම, සියල්ලන්ම අළු පැහැ ගැන්වීමට සූදානම්, එය අසනීපව ක්රියා කරන ආකාරයටම ක්රියා කරන විට

එවැනි සමුපකාරය හා බියගුලු සලස්ටෝකොව්-ෂෙෂොව්-ෂෙඩ්රින් "පිසුර් ප්රංමුලාකාරයා" තුළ හාස්යජනක ලෙස සමච්චලයට ලක් කරයි. සුරංගනා කතාවක් ලෙස හැඳින්වෙන කාරණය නොතකා වැඩ කටයුතු තිබියදීත්, දරුවන් නොවන බව ආමන්ත්රණය නොකෙරේ. මානව ගුණාංග ඇති මසුන් පිළිබඳ දාර්ශනික සෝදා ගැනීම, හුදකලා පැවැත්ම, වසා දමා ඇත්තේ ඔහුගේ යහපැවැත්ම මත පමණක් වසා දැමූ බව නිගමනය කරන ලදී.

වැඩිහිටියන් සඳහා තවත් සුරංගනා කතාවක් වන්නේ "වල් ඉඩම් හිමියෙකු" වන අතර එය සරල ජනතාවක් වැටලීම, සරල ජනතාවක් - සේවකයෙකු ස්වයං-අධ්යක්ෂවරයාට විවෘතව විරුද්ධ ය.

සියිරිමෝට් දේශප්රේන්ට් සඟරාවේ කර්තෘ ධුරය තුළ ගද්යය වැඩ කිරීමට පටන් ගත් විට සල්ටිකොව්-ෂෙෂ්රින්ගේ සාහිත්ය කෘතියට අතිරේක අම්පණයක් ලැබුණි. 1868 සිට, ප්රකාශනයේ සාමාන්ය කළමනාකරණය විෂයයට අයත් වන අතර එය ප්රකාශ කළේ නිකොලයි නෙකෝසෝව් ය.

අන්තිම මිහායිල් eikrail egraforfovich හි පෞද්ගලික ආරාධනයෙන් පළමු දෙපාර්තමේන්තුවට ප්රධාන දෙපාර්තමේන්තුව ප්රබන්ධ සහ පරිවර්තනය කරන ලද කෘති ප්රකාශයට පත් කළේය. "සටහන්" පිටුවල තමන්ගේම රචිත සල්ටි ලිටෙකෝව්-ෂෙඩ්රින්ගේ වැඩි කොටසක් ද පළ කළේය.

ඔවුන් අතර - "මොනාපෝගේ නවාතැන්", සාහිත්ය ඔටුනු: "ශාන්ත පීටර්ස්බර්ග්හි පළාත් දිනපොත" බවට පත්වූයේ පවුල් ජීවිතයක් සොයා ගැනීම, රුසියාවේ පරිවර්තනය නොකළ වික්රමාන්විතයන් පිළිබඳ පොතක්, "පොම්පදුර සහ පොම්පෑඩි", "පළාතේ ලිපි."

1880 දී වෙනම පොතක්, වෙනම පොතක් "ගොරෝවි සාමිවරයා" - පවුලේ අය පිළිබඳ කතාවක්, දරුවන් බොහෝ කලක සිට, පවුල සඳහා, පොදුවේ පවුල තුළ දී දිගු කලක් මව සඳහා බරක් බවට පත්ව ඇත දෙවියන් වහන්සේගේ නීතියෙන් නොවන මිස ආක්රමණිකයින්ගේ අවධානය යොමු නොකිරීම ස්වයං විනාශයට ගමන් කරයි.

පෞද්ගලික ජීවිතය

ඔහුගේ බිරිඳ එලිසබෙත් සමඟ, මිහායිල් ලිටිකොව් වයිටා ලින්ක් හි හමුවිය. මෙම දැරිය ඩොල්ලෝ පෙට්රොවිච් බොටින් හි සෘජු ආණ්ඩුකාරවරයාගේ සෘජු ප්රධානියාගේ දිය වෛද්යවරයාගේ දියණියකි. නිලධාරියා අධ්යාපන ක්ෂේත්රයේ ආර්ථික, මිලිටරි හා පොලිස් දෙපාර්තමේන්තු වල වෘත්තියක් කළේය. මුලදී, පළපුරුදු සේවකයා ලිටිකොව් කැටි කිරීමට බිය වූ නමුත් කාලයත් සමඟ මිනිසුන් මිතුරන් බවට පත්විය.

ලිස්සාගේ පවුල තුළ බෙට්සි යන නම, දැරියගේ වයස අවුරුදු 14 ට වඩා පැරණි, මයිකල්. කෙසේ වෙතත්, වැඩි කල් නොගොස් බෝල්ට් ව්ලැඩිමීර් සේවයට මාරු කරනු ලැබූ අතර පවුලේ අය ඔහු පිටුපසින් ගියහ. ලිටිකොව් වයිටේකා පළාතේ සීමාවන් අත්හැරීම තහනම් විය. එහෙත්, පුරාවෘත්තයට අනුව, ආදරණීයයා බැලීමට ඔහු දෙවරක් තහනම බිඳ දැමීය.

ලේඛකයාගේ එලිසබෙත් ඇපිලෝනියානු අම්මා සමඟ විවාහයට බෙහෙවින් විවාහ වීම, ඔල්ගා මිහිලෝව්නා: මනාලියද තරුණ බව පමණක් නොව, දැරිය සඳහා හිරිහැර කිරීම. වසරවල වෙනස ව්ලැඩිමීර් උප ආණ්ඩුකාරවරයා ගැන සැක පහළ කළේය. මිකේල් වසරක් බලා සිටීමට එකඟ විය.

තරුණ තරුණියන් 1856 ජුනි මාසයේදී විවාහ වූහ, මනාලයාගේ මව විවාහ මංගල්යය පැමිණියේ නැත. නව පවුලේ අයගේ සම්බන්ධතාවය දුෂ්කර වූ අතර, කලත්රයන් බොහෝ විට රහසිගතව සිටියි, චරිතවල වෙනස, චරිතවල වෙනස බලපායි: මිහාල් - ඉක්මනින් ඉක්මන් ස්වභාවයක්, ඔහුගේ නිවසට බිය විය. එලිසබෙත්, ඊට පටහැනි, මෘදු හා ඉවසිලිවන්තකම, විද්යාවන් පිළිබඳ දැනුමෙන් බරක් නොවේ. සල්ටින්කොව් තම බිරිඳගේ රසායන විද්යාව හා කුසීකේටීරියට කැමති වූයේ කලත්රයාගේ පරමාදර්ශ "ඉතා ඉල්ලීමක් නොවේ" යනුවෙනි.

සංවාදයේ දී ව්ලැඩිමීර් ඔබොලෙන්ස්කි කුමරුගේ මතක සටහන් පවසන පරිදි, සංවාදයේ දී සංවාදයේ දී එලිසබෙත් නොහොබිටි, නඩුව හා සම්බන්ධ නොවන අදහස් දැක්වීය. මෝඩකමෙහි ප්රබල කාන්තාව මැදිහත්කරු මැදිහත්කරු මළ කෙළවරට දමා මිහායිල් evragofovichiching කෝපයට පත් කළේය.

එලිසබෙත් ඔහුගේ සුන්දර ජීවිතයට ආදරය කළ අතර සුදුසු මූල්ය අන්තර්ගතයන් ඉල්ලා සිටියේය. මේ සම්බන්ධයෙන්, උප ආණ්ඩුකාරවරයාගේ පදවි නාමයට පෙර සේවය කළ ස්වාමිපුරුෂයා තවමත් දායක විය, නමුත් නිරන්තරයෙන්ම ණය වී ඇති අතර දේපළ අත්පත් කර ගැනීම ගැලීරි නොවන පනතකින් දේපල අත්පත් කර ගත්තේය. ලිටිකොව්-ෂෙඩ්රින්ගේ කෘතිවල සහ ලේඛකයාගේ ජීවිතයේ අධ්යයනවලින්, ඔහු පියානෝව මත වාදනය කළ, වයින්වල කැණීම් කර අසාමාන්ය වචන මාලාව පිළිබඳ විශේෂ expert යෙකු ඇසුණි බව දන්නා කරුණකි.

එසේ වුවද, එලිසබෙත් සහ මිහායිල් සිය ජීවිත කාලය පුරාම එකට ජීවත් වූහ. භාර්යාව තම ස්වාමිපුරුෂයාගේ ක්රියා නැවත ලිවීය. ලේඛකයාගේ මරණයෙන් දරුවාට උරුමයක් අණ කිරීමෙන් පසුව, පවුලේ අයට අවශ්යතාවයක් නොතිබුණි. එලිසබෙත්ගේ දියණිය සහ කොන්ස්ටන්ටින්ගේ පුත්රයා උපත ලැබුවේ විවාහයේ ය. සුප්රසිද්ධ පියා සහ ඔවුන්ගේ ආදරණීයයන් සහ ඔවුන් කලබල වූ ආකාරය දරුවන් තමන්ම තමන්ම තමන්ව පෙනී සිටියා. ලිටිකොව් මෙසේ ලිවීය:

"අවාසනාවන්තව මගේ දරුවන්, හදවත් තුළ කවි කාව්යයක් නොව, දේදුන්න මතකයන් නැත."

මරණ

රූමැටික් රෝගයෙන් පීඩා විඳි වැඩිහිටි ලේඛකයාගේ සෞඛ්යය 1884 දී "ගෘහස්ථ සටහන්" වසා දැමීම දැඩි ලෙස අඩපණ කළේය. අභ්යන්තර, යුක්තිය සහ ජන ඩ්බුලයන තරගයේ අමාත්යාංශයේ ඒකාබද්ධ තීරණයෙහි, මෙම ප්රකාශනය, ප්රකාශනය හානිකර අදහස් බෙදාහරින්නෙකු සහ රහස් සමිතියේ සාමාජිකයින් - කර්තෘ මණ්ඩලයේ කාර්ය මණ්ඩලය ලෙස පිළිගැනීමට ලක්විය.

ලිටිකොව්-ෂෙෂ්රින්ගේ ජීවිතයේ අවසාන මාසවල ඇඳේ ගත කළ අමුත්තන් මාරු කරන ලෙස ඉල්ලා සිටියහ: "මම ඉතා කාර්යබහුලයි." මිහිල් egraforcowich 1889 මැයි මාසයේදී සෙම්ප්රතිශ්යාව නිසා ඇති වූ සංකූලතා වලින් 1889 මැයි මාසයේදී මිය ගියේය. ලේඛකයාගේ කැමැත්තට අනුව, ශාන්ත පීටර්ස්බර්ග්ගේ වොල්වොව්ස්කි සුසාන භූමියේදී අයිවන් ටර්ගී වුලේ සොහොන් උදාව අසල වළලනු ලැබීය.

සිත්ගන්නා කරුණු

• එකම ආකාරයකින් වංශාධිපති කඳුකරයට ලවණවලට අනුව, මිහායිල් evgrafovipic අදාළ නොවේ. අනෙක් අයට අනුව, ඔහුගේ පවුල යනු කුලයේ පිළිවෙලට ඇති අත්තෙන් පැවත එන්නන් ය.
• මිහායිල් ලිටිකොව් - ෂෙෂ්රින් "මෘදුකම" යන වචනය ආවා.
• ලේඛක පවුලේ දරුවන් අවුරුදු 17 ක් වයසැති විවාහයක් පළ වූහ.

• ජෙනරින්ගේ අන්වර්ථ නාමයේ මූලාරම්භයේ සංස්කරණ කිහිපයක් තිබේ. පළමුවැන්න: එම අන්තිම නම සහිත ගොවීන් ගොඩක් ජීවත් වූයේ සල්ටිකොව් වතුයායේ ය. දෙවනුව: ෂුෂන්ට් - වෙළෙන්දාගේ වාසගම, නිල රාජකාරි කිරීම හේතුවෙන් ලේඛකයා විසින් විමර්ශනය කරන ලද භේදයේ ගමන් සභාව. "ප්රංශ" අනුවාදය: "ත්යාගශීලී" යන වචනය පරිවර්තනය කිරීමේ එක් විකල්පයක් ප්රංශ භාෂාවට - ලිබරල්. එය ඔහුගේ කෘතිවල ලේඛකයෙකුට නිරාවරණය වන අධික ලිබරල් කතාබස් කිරීමකි.

ග්රන්ථ නාමාවලිය

• 1857 - "ගුබර්න්කි රචනා"
• 1869 - "එක් මිනිසෙකුගේ ජෙනරාල්වරුන් දෙදෙනා ඉදිරියට ගිය ආකාරය පිළිබඳ කතාව"
• 1870 - "එක් නගරයක ඉතිහාසය"
• 1872 - "ශාන්ත පීටර්ස්බර්ග්හි පළාත් දිනපොත"
• 1879 - "නවාතැන් මොනෝ"
• 1880 - "ගොලොවි සාමිවරයා"
• 1883 - "ප්රවර්ධනය කරන්න පිස්කාර්"
• 1884 - "කරොස් පරමාදර්ශී"
• 1885 - "කොඩිය"
• 1886 - "සීරේස් ඔටුන්න"
• 1889 - "පොස්තකෝන්න වයස"