زندگینامه
اگر شاعر مورد علاقه لئونید زورینا، الکساندر پوشکین و رفقای لیکوم خود را برای خلاقیت برکت دهد، گابریل دژاوین را برکت داد، سپس اشعار کودکان آینده نویسنده "Pokrovsky Gate" و "شکار تزار"، ماکسیم گورکی را تصویب کرد. شاعر نه ساله، کلیسای انقلاب در طرح "پسر"، که وارد کتاب "کودکان شوروی" شد، توصیف کرد.دوران کودکی و جوانان
لئونید در اوایل نوامبر 1924 در باکو متولد شد. نام واقعی نویسنده - سالزمن، که در سال 1934 در سال 1934، کتاب اولیه ساکنان جوان سرمایه آذربایجان منتشر شد، به ریشه های یهودی شهادت داد. با این حال، لئونید هنریخویچ، بدون اینکه اجداد را رد کرد، تمام عمر خود ملیت خود را به عنوان یک بکینی تعیین کرد.
اولین اشعار تنبلی، که هنوز دیپلم را شناخته اند، تحت دیکته پسر پدرش، کارمند سازمان های برنامه ریزی شده ثبت نشده است. استعداد یک نویسنده تازه کار و ارتباطات از مادر که خواننده در اپرا باکو به اولین نشریات کمک کرده است. به Maxim Gorky در گورکی لئونید همچنین مادر را گرفت و همراهی شورزمن ها را در سفر اسحاق بابل همراه کرد. در این زمان، شاعر جوان یک خواهر دو ساله داشت، که قبلا یک سخنرانی ماهر بود.
در 15 سالگی، لئونید نام خانوادگی را به زرین تغییر داد، که نوجوان را به صورت فونتیک دوست داشت. در نوجوانی، Bakinets، که توسط اشعار تلخ تکان داده شد، آدولف هیتلر و جوزف گوبلز را تدریس کرد، به ترجمه آثار نازیمی و دیگر کلاسیک های آذربایجان تبدیل شد. در طول جنگ، لئونید Libretto را به عملیات تنظیم شده در اپرا و تئاتر باله "سیگنال" (نویسنده موسیقی، هری کاسپاروف موسی وینشتاین) و آهنگساز Masquerade Boris Zeidman را نوشت.
زرین پس از فارغ التحصیلی از دانشکده فلسفه دانشگاه باکو، زرین به مسکو رفت و به دانشجویان موسسه ادبی تبدیل شد. به زودی پدر در باکو فوت کرد. زندگی در گوشه های خارجی، و همچنین جریان انتقاد، که در سال 1954 پس از بازی "مهمانان"، بر روی نویسنده ی جوانان سقوط کرد، منجر به بیماری زرین Chakhotka شد. پزشکان هنری تازه کار تازه کار و تمایل به نوشتن را ذخیره کرد.
زندگی شخصی
لئونید هنریخویچ، که همه آشنایانش یک مرد بسیار شاد را می نامند، در جوانان خود، علاوه بر ادبیات، شطرنج و فوتبال را دوست داشتند، حتی برای ترکیب جوانان نفتی باکو بازی کردند. پس از انتخاب به نفع نوشتن، زرین یک طرفدار فوتبال پرشور بود و به دوستی نه تنها با یوری تریفونوف، اما همچنین با مربی Konstantin Beskov، افتخار می کرد. ورزش های مورد علاقه نمایشنامهنویسی اختصاص داده شده به فیلم "کرونومتر" و "Grossmaster"، که در آن بومی باکو یک فیلمنامه نویس را انجام داد.پس از رفتن به مسکو، لئونید جوان در عشق به یک دانش آموز خارجی افتاد. عشق متقابل بود، اما ایجاد یک خانواده توسط قانون استالینیست سال 1947 مانع شد، که ممنوعیت شهروندان شوروی با افراد خارجی ازدواج کرد. درام شخصی زرین در "ملودی ورشو" بازتولید شده است، که در آن شهر دوران کودکی و نوجوانی نیز ذکر شده است - باکو.
تئاتر هنریتا اولین همسر از نمایشنامه نویس جوان بود، که همان نامی را به عنوان لئونید داشت. پس از عروسی، زرینا در قانون، زاویه 8 متر 8 متر خود را برای جوانان سوزاند.
هنگامی که در سال 1956، لئونید و هنریتا پدر و مادر خود شدند، نویسنده مجبور شد اتاق خود را برای خود و کار خود در آپارتمان دیگری حذف کند (محل برگزاری میز در اتاق اشغال شده توسط خانواده اش دیگر باقی مانده بود) و به همسرش آمده است و پسر. Andrei Leonidovich Zorina - منتقد ادبی، نویسنده کتاب "آرام از عقاب مرزی"، نمایشنامه نویس به نام قدیمی خود را با دوست اصلی خود نامیده می شود.
9 سال پس از عروسی، هنریتا درگذشت. تصویب Valentina Warpovka برای نقش یک کارمند دفتر رجیستری ریتا، که شخصیت اصلی "دروازه Pokrovsky" Kostik Romin به تغییرات رادیکال در زندگی شخصی خود رفت، به این واقعیت که بازیگر مانند اول بود، کمک کرد همسر زرین در جوانانش.
در سال های بالغ، لئونید هنریخویچ، معلم خود را ژنتیدی Pospelova در موسسه ادبی - سلوستید و موسیقیدان متخصص تاتیانا ازدواج کرد. Tatyana Gennadievna بود که در دهه های گذشته زندگی خود، رژیم زرین را تماشا کرد و به طول عمر خلاقانه نویسنده کمک کرد.
ایجاد
Zorin نویسنده تقریبا در تمام ژانرهای ادبی مشغول به کار بود. شروع از شعر، از طریق لیبرتو نویسنده به جوانان خود به درام آمد، و در آخرین سوم زندگی بر پروسه تمرکز کرد. همه آثار توسط لئونید هنری هنری در جوهر بر روی کاغذ، بدون استفاده از یک کامپیوتر و یا حتی یک ماشین تحریر نوشت. تا روزهای آخر، زرین روزانه 10 ساعته برای یک جدول نوشته شده نشسته و برای 2 ساعت کار کرد. نویسنده معتقد بود که برای نویسنده، سختگیرانه و شخصیت به همان اندازه از استعداد مهم است.
سرنوشت آثار زرین متفاوت بود. اولین بازی "جوانان" در یک تئاتر کوچک قرار داشت و برای "مهمانان" درام تقریبا کاشته شد. تولید کمدی روم در تئاتر بزرگ درام لنینگراد ممنوع شد، و عملکرد در همان بازی در تئاتر به نام evgeny vakhtangov موفق به دفاع از.
نام درام در مورد عشق ممنوعه دانشجوی شوروی به پلیسشکا، لئونید Gerhryovich باید از Warshavyanki به "Warsaw Melody" تغییر کند - نویسنده به یاد می آورد که "Warshavyanka" یک آهنگ انقلابی است. داستان با تغییر نام زرین در داستان اواخر "جودیت" اشاره می کند.
بسیاری از آثار دیرین نویسنده نویسنده به عنوان رمان خاطرات "avanscena". با این حال، نویسنده پنهان نیست که دقیق ترین پرتره خود را در جوانان خود تصویر یک knice در "دروازه Pokrovsky" است. با انتشار، او اصرار داشت که قهرمان دقیقا Oleg Menshikov را بازی کند. پس از نخستین فیلم، هنرمند جوان بیدار شد. Mastyny Yevgeny Morgunov و سوفیا Pilyavskaya نقش ها را در تصویر نوستالژیک مسکو بهترین در فیلمنامه خود را در نظر گرفته است.
Leitmotif خلاقیت Zorin عشق است که شرایط از آن جلوگیری می کند، چه وضعیت دوستداران ("شکار تزار"، "جودیت") یا زندگی در شهرهای مختلف (حمل و نقل). لئونید هنریخویچ معتقد بود که نویسنده موظف بود اگر نه به مقابله با قدرت، و سپس حداقل به نوشتن جنایات خود را.
مرگ
نویسنده aphorism "زندگی یک سری از پیروزی های کوچک است و یک شکست نهایی" در روز گذشته مارس 2020 در مسکو فوت کرد. علت مرگ نویسنده یک بیماری طولانی بود. 5 سال قبل از مرگ در مصاحبه ای با آلکندرا گرونا لئونید هنریخویچ به مسئله ای که اپیتاپ در بنای تاریخی سنگ قبر خود پست می شود، پاسخ داد:"آنچه من می خواستم، نه، اما انجام آنچه من می توانم."کتابشناسی - فهرست کتب
- 1980 - "دستنوشته قدیمی"
- 1981 - "الکسی"
- 1984 - "سرگردان"
- 1984 - "Farewell March"
- 1986 - "طنز پاییز"
- 1992 - "روز بد"
- 1997 - "سایه کلمه"
- 2000 - "آقای دوست"
- 2001 - "پدران"
- 2001 - "از زندگی بگرووا"
- 2001 - "Knut"
- 2002 - "مشتری"
- 2004 - "Oblivion"
- 2004 - "Sansara"
- 2005 - "عهد بزرگ"
- 2005 - "ناراحتی"
- 2007 - "تصویر"
- 2008 - "مردم عمومی"
- 2009 - "جودیت"