زندگینامه
Artemy Troitsky وضعیت اولین تبلیغ کننده سنگ در اتحاد جماهیر شوروی را دریافت کرد. او ارتقاء و روشن کردن جهت Indie، موسیقی الکترونیک، به عنوان منتقد عمل می کند. اما در مناطق دیگر، یک مرد به عنوان متخصص اصلی، به ویژه در کسب و کار مدرن روسیه در نظر گرفته می شود. Artemy نقش مهمی در شکل گیری یک زیرمجموعه موسیقی نداشت نه تنها به عنوان یک روزنامه نگار، بلکه همچنین به عنوان یک سازمان دهنده تعدادی از جشنواره ها، که خود را نیز هدایت کرد.دوران کودکی و جوانان
Artemy Troitsky در تاریخ 16 ژوئن 1955 در Yaroslavl متولد شد، نشانه ای از دوقلو زودیاک. پدرش Kiva Lvovich Maidanic یک دانشمند سیاسی و یک مورخ متخصص در کشورهای آمریکای لاتین بود. مامان Rufin Nikolaevna Troitskaya در آموزش و پرورش پسرش مشغول به کار بود. دوران کودکی آرتمیا در پراگ گذشت، جایی که والدین کارکنان نشریه "مشکلات صلح و سوسیالیسم" بودند.
پس از بازگشت به مسکو، روزنامه نگار آینده به مدرسه رفت. پسر خیلی خوب مطالعه کرد، حتی معلمان سخت ترین توانایی های خود را نداشتند. در کلاس های دبیرستان، ترینیتی به موسیقی راک خارجی علاقه مند شد. سوابق در اتحاد جماهیر شوروی دشوار بود، اما آرتمیا خوش شانس بود: پدرش دیسک های مورد نظر را از خارج به ارمغان آورد. بنابراین، مرد، بر خلاف اکثر همسالان، در جریان های موسیقی و سبک ها به خوبی شناخته شده بود. پس از دریافت گواهینامه، او وارد موسسه اقتصادی و آماری مسکو شد، جایی که او تشکیل ریاضیات اقتصاددان را دریافت کرد.
در سال های دانشجویی، تمام دانش به دست آمده بسیار مفید بود. سپس آرتمی موفق به تبدیل شدن به یک DJ محلی شد: او دیسکو را در دانشگاه ایالتی مسکو در اتاق ناهار خوری B-4 گذراند.
زندگی شخصی
یک متخصص و منتقد موسیقی اذعان می کند که او یک فرد دوست داشتنی است. دختران Habbating به زودی شروع به کار کردند: او ابتدا خود را بوسیدند وقتی که او در کلاس چهارم تحصیل کرد. بنابراین، زندگی شخصی هنرمند همیشه بسیار غنی و غیر قابل پیش بینی بود، به ویژه در جوانان.هیچ اطلاعاتی در مورد همسر اول روزنامه نگار وجود ندارد، او هرگز در مصاحبه خود به یک زن اشاره نکرد. Troitsky تنها یک بار گفت که او از او معنی ندارد، بنابراین هیچ نقطه ای در صحبت کردن در مورد آن وجود ندارد. سپس Artemia همسر غیرنظامی Svetlana Kunitsyn شد. سپس او به عنوان یک ناظر فرهنگی و مورخ هنر کار کرد. پس از تفریح در سال 1995، زن شروع به همکاری با نشریات مربوط به سبک و مد کرد.
برای اولین بار، Trinitsky یک ازدواج رسمی در سال 1995، زمانی که او در حال حاضر 40 ساله بود، به پایان رسید. موسیقیدان جلا به Marianna Orlincov تبدیل شد. او همچنین یک روزنامه نگار بود، به عنوان Izvestia و ناظر جهانی کار می کرد. در این ازدواج در سال 1998، اولین فرزند آرتمیا در جهان ظاهر شد - دختر الکساندر. همسران طلاق گرفته در سال 2006. دختر می نویسد رمان های خود، علاقه مند به Fantastics، او رنگ و ترسیم. به گفته پدر، الکساندرا افکار را صلاحیت می کند و آنها را به چاپ نمی رساند.
در سال 2009، Troitsky ازدواج با ایمان Marchenkova، که شهروندی از بلاروس است. روزنامه نگار آن را به عنوان یک دوست دختر بلند مدت خود ارائه داد. در سال 2010، همسران لیدیا متولد شدند و در سال 2002 پسر ایوان متولد شد.
طبق گفته Artemia Kivovich، تمام فرزندانش زبان مشترک را در میان خود پیدا می کنند و اغلب وقت خود را صرف می کنند. الکساندر دختر ارشد، به عنوان یکی از مقامات برادر و خواهران جوانتر بود.
روزنامه نگار از روابط خوب با تمام همسران سابق حمایت می کند، زیرا آنها بدون رسوایی و اتهامات متقابل جدا شدند. منتقد "Instagram" رفتار نمی کند، تمام عکس های شخصی به لطف روزنامه نگاران به نظر می رسد. ورا Marchenkova همچنین زندگی را در پایین قرار نمی دهد.
در سال 2014، Troitsky و خانواده اش به تالین نقل مکان کردند، زیرا موسیقیدان با سیاست هایی که مقامات روسیه پایبند بودند موافق نبودند.
روزنامه نگاری
Artemia Debit Troitsky در نقش منتقد موسیقی در سال 1967 صورت گرفت. او مقاله ای را درباره آلبوم گروه بیتلز نوشت. بررسی در مجله زیرزمینی قابل دسترسی به کمی است. همچنین، در آن زمان، روزنامه نگار، بررسی ها را بر روی موسیقی راک در نسخه "Rovenk" ایجاد کرد، علیرغم اینکه چنین سبک توسط مقامات تایید نشده بود. برای اولین بار، نشریه آرتمیا گسترده مخاطبان در سال 1975 با نوشتن در مورد تیم بنفش عمیق منتشر شد. با تشکر از پدر، او توانست از کنسرت های بسیاری از گروه های سنگ افسانه ای و خوانندگان در کشورهای سوسیالیست بازدید کند. بنابراین، منتقد موسیقی جوان با دانش کسب و کار و بسیار حرفه ای نوشت. ترینیتی طرفدار آخرین روندهای موسیقی اروپایی شد.
در سال 1977، این مرد با موفقیت از دیپلم دفاع کرد و در موسسه تاریخ متروپولیتن کار کرد. در اینجا او سعی کرد از پایان نامه خود در مورد موضوع مورد علاقه خود دفاع کند - موسیقی پاپ و راک. اما زمان برای چنین "BOLDER" هنوز درست نیست. آرتمیا هیچ چیزی نداشت، چگونه می توان پذیرفت و دست خود را در درس دیگری امتحان کرد. او شروع به سازماندهی کنسرت تیم ها کرد، که کار آنها به زیرزمینی اعمال می شود. بنابراین هموطنان توانستند با آهنگ های "ماشین آلات"، "سینما"، "دینامیک" و "مرکز" آشنا شوند. آخرین گروه راک برای هنرمند از اهمیت خاصی برخوردار بود، زیرا او با نوازندگان ارتباط برقرار کرد.
روزنامه نگار رویای معرفی گروه های روسی جدید، جریان ها و سبک ها نه تنها هموطنان، بلکه همچنین شنوندگان خارجی. و او شروع به سازماندهی کنسرت های تیم های ذکر شده، و همچنین گروه های "Bravo"، "تلویزیون"، "تلویزیون" و دیگران در خارج از کشور شد. در سال 1981، انتقاد در نسخه "آینه" کار کرد.
در صفحات این مجله، Artemy Bicheval مرحله شوروی و بدون برگزاری احساسات، در مورد پراکنده در بخش موسیقی مدرن فرهنگ اتحاد جماهیر شوروی گفت. در سال 1983، یک کارمند جوان اخراج شد، انتشار مقالات و مقالات خود را در نسخه های شوروی ممنوع کرد. محدودیت ها تنها در سال 1985 لغو شد.
به زودی زمان تغییر کرد با ورود فریم های خنک مجاز به تدریج گسترش یافت. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، Artemy Troitsky توانست به کار انتقاد موسیقی بازگردد و در چندین فیلم نقش داشته باشد. در سال 1995، روزنامه نگار رئیس نسخه روسی PLAYBOY منصوب شد. این مرد در مورد خودش پرسید و رهبری آمریکا او را چنین موقعیتی سپرده است. Artemy مطمئن است که او بهترین نامزدی بود، با وجود فقدان کامل چنین تجربه کاری. Troitsky آزادی کامل را ارائه داد. سران آمریكا تنها چند مورد را الزامدند، عمدتا روزنامه نگار محدودیت نداشتند. از او خواسته شد که از سیاست دور بماند، اما هنوز مصاحبه ای با نمایندگان قدرت منتشر کرده است. مرد این پست را در سال 1999 ترک کرد. همچنین، منتقد خود و در نقش ارائه دهنده تلویزیون سعی کرد - در سال 1995، در طول سال، برنامه "کافه" Oblomov را رهبری کرد ".
در سال 2018، توجه روزنامه نگاران موسیقی و هنرمند، از جمله، معلوم شد که به تصویر رسوایی از کارگردان Kirill Serebrennikov در مورد ویکتور Tsoy جذب شده است. این فیلم "تابستان" نامیده شد و قبل از خروج به عنوان یک پدیده اجتماعی شناخته شد. این کارگردان این فیلم را در شرایط دستگیری خانگی و هیستری اجتماعی گرفت و انتقاد به تجزیه و تحلیل تصویر حتی قبل از خروج شد. بسیار سریع، Artemy برداشت موج و همچنین صحبت کرد، ابراز تردید قوی در مورد خطوط داستان. منتقد بر روی مثلث عشق با مشارکت ویکتور Tsoi متمرکز بود. او تاکید کرد که به عنوان یک محقق صحنه راک و موسیقی زیرزمینی آن زمان حتی در مورد چنین رمان نمی شنیدند، که اساس فیلم را برطرف می کند.
از سال 2015، یک مرد با آزادی رادیویی همکاری می کند، "جایی که برنامه" موسیقی در آزادی "رهبری می شود. در سال 2018، قهرمانان اصلی وبلاگ کپی رایت، نوازندگان گروه ایمن بودند.
در همان سال، در مصاحبه ای با آرتمیا کویویچ، ابراز نظر کرد که شبکه های اجتماعی و پلت فرم "Yutyub" تلویزیون را به مدت طولانی جایگزین کرده اند. او به یوری Dudu توجه خاصی به خود جلب کرد. روزنامه نگار تاکید کرد که هیچ یک از برنامه های او را نمی بیند، اما بسیاری از بازخورد مثبت در مورد کار وبلاگ نویس را شنیده است.
موقعیت عمومی
روزنامه نگار خود را به عنوان لیبرال قرار می دهد. در سال 2017، Artemy Troitsky به مهمان اولین شماره "مهاجران" عنوان انتقال "در اینجا و در حال حاضر"، اختصاص داده شده به سرنوشت افرادی که روسیه را ترک کرد. منتقد موسیقی به طرف طرفداران جزئیات گفت، چرا او به استونی نقل مکان کرد. او آن را "مهاجرت داخلی" می نامد، که باعث اختلاف نظر با فعالیت های سیاسی دولت روسیه شد.برای متخلفان که اعتماد به نفس دارند که توسط ملیت ترییتی - یهودی و در جهان بینی - Russophobe، خروج انتقاد به تعجب تبدیل نشد. اما طرفداران یک مرد با علاقه به دلایل شخصی و اجتماعی یاد گرفتند که روزنامه نگار را تازه در یک کشور خارجی آغاز کرد.
علاوه بر این، امروز Artemy Kivovich یک مهمان مکرر از یک بحث محبوب "نظر ویژه" در کانال اکو است ". او در استودیوی این نمایشگاه در نوامبر 2017، و ژانویه و فوریه 2018 ظاهر شد. در این برنامه، Troitsky از تم محبوب خود عقب نشینی کرد و با مخاطبان به اشتراک گذاشت تا نظر خود را در مورد سیاست، فرهنگ و وضعیت اجتماعی در کشور انتقال دهد. منتقد رقابت در کنسونی Sobchak، ولادیمیر Zhirinovsky، الکسی نوالین، حزب کمونیست، و همچنین در مورد درمورد ستاره های مخالف، به ویژه در حین وقایع مربوط به اوکراین.
یک مرد از سیاست های ولادیمیر پوتین حمایت نمی کند، همانطور که در مصاحبه ای برای برنامه "نظر ویژه" اعلام کرد. روزنامه نگار از رئیس جمهور برای رفراندوم کریمه 2014 و مداخله به کشور در همان سال انتقاد کرد. در سال 2015، او رهبر این کشور را با پراگماتیست و تبهکار نامید.
Artemy Troitsky در حال حاضر
در حال حاضر بیوگرافی آرتمیا کویویچ با روزنامه نگاری و انتقاد موسیقی مرتبط است. Troitsky - مهمان مکرر در نمایش رادیو و تلویزیون. ستاره های روسی پاپ و موسیقی راک با نظر مردان در نظر گرفته شده است.
روزنامه نگار یکی از کارشناسان و وبلاگ نویسان TV Yutiub-Channel ARU است. نویسندگان آن را به عنوان یک منبع ضد انعقادی اطلاعاتی قرار می دهند، جایی که طنز سیاسی سخت، طنز و بررسی های سیاسی وجود دارد. Troitsky اغلب نظر خود را در شبکه های اجتماعی، در فیس بوک و حساب های توییتر بیان می کند. در آخرین، او در مورد سرگئی دورنکو، مرده در سال 2019 صحبت کرد. نمایندگان رسانه ها معتقدند که آرتمی کیواویچ به عنوان خاطره روزنامه نگار شناخته شد. این مرد حتی افزود که یادداشتش نمی خواست "اکو مسکو" را بگیرد و از تمایل به حفاظت از میراث Dorenko شگفت زده شد.
در تاریخ 7 مارس سال 2020، در تلویزیون ARU، روزنامه نگار، نظر خود را در مورد عفونت کروناویروس تحت نام مستعار دکتر Artemyev به اشتراک گذاشت. منتقد به ندرت از یک بیماری جدید نترسید و از این فانتزی ها از این فانتزی ها بترسید.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1987 - "سنگ در اتحادیه: 60s، 70s، 80s ..."
- 1990 - "Tusovka. چه اتفاقی افتاد به زیرزمینی شوروی "
- 1990 - لغت پاپ
- 1999 - "زمان های جالب"
- 2003 - "مسکو" از سپیده دم تا سپیده دم. " شریک "
- 2006 - "من شما را به پاپ جهان معرفی خواهم کرد ..."
پروژه ها
- 1990-1996 - "عمو کو" Ark
- 1996-2013 - "FM Dostoevsky"
- 2010-2013 - "تجربه راک: سال پس از سال"
- 2013-2015 - "استریو وودو"
- 2015 - "اخبار رنگارنگ" ("عمو Tyoma Hut")
- 2016 - "موسیقی در" آزادی ""
- 2019 - "کافه" Oblomov "»