زندگینامه
ولادیمیر کندراشین برنده شکست ناپذیر بود. مربی افتخار اتحاد جماهیر شوروی، قهرمان المپیک، مدال برنز از بازی های المپیک، قهرمان صلح و اروپا. همچنین - برنده دو بار از جام جام حذفی، قهرمان CIS، یک شهروند افتخاری سنت پترزبورگ و عضو سالن افتخار Fib.
طرفداران مربی افسانه ای، دانستن بیوگرافی Kondrash، از لیست دستاوردهای ماترا شگفت زده نشدند. آنها می دانستند که ولادیمیر پتروویچ به پیروزی برساند دشوار است، صدها موانع، بدون تنفس و آشکار شدن در لورل ها.
دوران کودکی و جوانان
مربی ستاره ای از بسکتبال "اسپارتاک" در ژانویه سال 1929 در لنینگراد متولد شد. وقتی جنگ آغاز شد، پدرش به جلو رفت. یک همسر با سه فرزند باقی ماند - ولدیا و دو خواهر او. در محاصره لنینگراد، خانواده به دلیل معجزه زنده ماندند: در خانه که در آن کاندراشین زندگی می کرد، حمام سرباز واقع شد. بنابراین، باتری ها در خانه باقی می ماند گرم بود، و گرسنگی به نظر نمی رسید خیلی دردناک بود.
ذخیره شده و کمک به همسایگان در یک سرویس عمومی. شوهر سر حمام، محصولات را بر روی اسب سوار کرد. در پایان روز، آن را از پایین توپ از خرده، دانه، از او غرق شد، و همسایگان را در دست این "غذا" توزیع کرد. یک نوجوان و طعم چسب بنفش را شناخت، که غذا در محاصره شد. خانواده جمع آوری شده باقی مانده های یخ زده از کافه های کلم بر روی زمین - در مقایسه با چسب آن غذا از خدایان بود.
با توجه به راه باز شدن زندگی، ولدیا به مادربزرگش در روستای نزدیک ریازان فرستاده شد. نوجوان در مزرعه جمعی کار کرد، جایی که او توسط کلیسای سبد خرید کار می کرد. ولادیمیر کندراشین به زادگاه خود بازگشت، جایی که او یک دانش آموز یک قفل ساز را مستقر کرد. به زودی حرفه دوم کار را تسلط داد - یک لوله کش.
ولادیمیر هر فرصتی برای رفتن به لغزنده گران بود - خانواده در لیگون، یک منطقه با شکوه بد زندگی می کردند. ورزش به این مرد کمک کرد اشتباه کرد. اول، Kondrashin توسط بوکس منتقل شد، اما به فوتبال منتقل شد، به طوری که اشک های مادر را ببیند: پس از دعوا، چهره پسرش به کبودی یادآوری کرد.
با بسکتبال، ولادیمیر کندراشین در ارتش ملاقات کرد. من همچنین با رقیب آینده الکساندر گومل ملاقات کردم. آشنایی دو مخالف، پس از دوازده سال، به رقابت از لنینگراد "اسپارتاک" تبدیل شد و مسکو CSKA، دلپذیر بود.
بسکتبال
در سال 1952، "اسپارتاک" در بیوگرافی ورزشی از بازیکنان بسکتبال که برای Leningrad Ska بود، ظاهر شد. ولادیمیر کندراشین 23 ساله یک بازیکن را به تیم اصلی برد، در عین حال او به عنوان مربی در Dussh کار کرد.
در اواسط دهه 50، ولادیمیر Kondrashin - یک بازیکن عقب - تبدیل به یک شکل قابل توجه شد. ارتفاع او 1.75 متر در رشد بسکتبال "کودک" در نظر گرفته شد. و ورزشکاران کم برای دستیابی به موفقیت، مجبور بودند دو بار دیگر نیروهای بیشتری را از غول ها بسازند.
Vladimir Kondrashin برای غلبه بر معایب ورزشی، کار سختی را مدیریت کرد. پس از آموزش تیم، او در سالن باقی ماند تا زمانی که او "Norm" را کار کرد، برای خود تاسیس شد: 500 بازدید در سبد.
بنابراین بازیکن بسکتبال یک تک تیرانداز بود. بعدها، مربی Kondrashin نیز به دانش آموزان کمک کرد: در آموزش پسران، عناصر بازی به مدت چند ساعت "سنگ زنی" بود، تا زمانی که اتوماتیزم به دست آورد.
در ابتدا، بازیکنان بسکتبال "اسپارتاک" در سایه ای از تیم های "پترول"، اسکیتیان، قرار گرفتند، اما از جای سوم در سال 1958 "اسپارتاک" برای اولین بار در اولین بار دوباره مرتب شدند. مربی تیم ویکتور Razzhevin بود، و بازیکنان، علاوه بر Kondrash، Nikolay Leonov، ویکتور Yakunin، Vsevolod Klitschko، Gennady را به سادگی و دیگران که اسامی آنها به زودی کل کشور را یاد گرفت، ذکر شد.
در سال 1958، باشگاه لنینگراد، برنده مسابقات قهرمانی شهر شد، به سوی مسابقات به Sverdlovsk رفت. پس از پیروز شدن پیروزی، اسپارتاکوف به بالاترین لیگ قهرمانان اتحادیه افتاد. با توجه به خاطرات Vsevolod Klitschko، بازی "ساخته شده" Kondrashin، پرتاب توپ به سبد از مرکز سایت یک به یک.
در همان یادداشت، ولادیمیر کندراشین با تیم به آمریکا رفت، جایی که لنگرادرها با کشیش ها و وطن های بسکتبال رقابت کردند. Spartaks به اندازه کافی با از دست دادن تیم 4 امتیاز نگهداری می شود. در آمریکایی ها، بازی رقبای روسی تحت تاثیر قرار گرفت.
مربی Kondrashin در پایان 50 سالگی فکر کرد. در آمریکا، برای آموزش رقبای، ولادیمیر با یک نوت بوک و یک دسته تماشا کرد، لحظات برنده، تکنیک بهترین بازیکنان را ضبط کرد. بعدها، پسر و همسر ولادیمیر Kondrashch به اشتراک گذاشتند که ترکیبات درخشان به یک رویا به مربی رسید: او انداخت، او نوشت، او را نوشت و به توده رفت.
مربی
مدت کوتاهی پس از بازگشت از ایالات متحده، یک بازیکن 35 ساله نقطه ای را در بازی حرفه ای قرار داده است. در اواسط دهه 60، ولادیمیر کاندراشین، وظایف مربیان اسپارتاک را به عهده گرفت، اما با بازی فصل، ولادیمیر پتروویچ به آماده سازی جوانان بازگشت: زمان او هنوز آمده است.
ولادیمیر کندراشین در سال 1967 در سال 1967، در حال حاضر برای سه دهه بود. در اواخر دهه 60، تیم تحت رهبری او به Olympus ورزشی صعود کرد. این مربی ورزشکاران با استعداد را در میان بچه ها یافت. او سبک تیم را شکل داد، به توانایی بازیکنان به صورت جداگانه به دست آورد. اسپارتاک با اطمینان از حوزه بیگانگان خارج شد و در پاشنه به حریف اصلی - CAPANT CSKA رخ داد.
قهرمان المپیک مونیخ -172، بازیکن اسپارتاک، سرگئی بلیف، بازیکن اسپارتاک استدلال کرد که دانشکده بسکتبال لنینگراد اسطوره است. پیروزی به لطف نبوغ مربیگری و اعتماد به نفس ولادیمیر کندیشین، توانایی او در تشخیص استعداد در پسران از عمق به دست آمد.
بنابراین ولادیمیر پتروویچ افسانه دنیای بسکتبال الکساندر بلیوف را پیدا کرد، بدون اینکه پیروزی المپیک "اسپارتاک" نتواند اتفاق بیفتد. تاریخ سفید نشان دهنده است. "پتروویچ" یا "Batyushka" - نام مربی شاگردان - به مدرسه در Tauride نگاه کرد. ساشا بلاوا 10 ساله متوجه شد که پسر به دلیل درب توالت نگاه کرد - او از درس خارج شد.
آنچه که ششم به مربی پیشنهاد کرد، مربی بود که افسانه آینده در مقابل او وجود دارد ناشناخته است. اما او به معنای واقعی کلمه از الکساندر بلیوف از خانواده مشکل خارج شد و پدر و مادر را ساده تر کرد تا پسر را به پایگاه آموزشی بدهد.
ساشا ولادیمیر کندراشین پسر دوم شد. با این حال، مانند همه بچه ها: مربی، آنها روز تولد و مشکلات خانوادگی خود را می دانستند. Belov برای اولین بار نمی توانست بخوابد، و مربی در رختخواب خود نشسته بود، دست خود را بر روی سر خود قرار داد، در حالی که پسر خوابید.
در سن 16 سالگی، الکساندر بلیوف به الماس تبدیل شد: اولین بار در تیم کارشناسی ارشد در بازی علیه ریگا WEF، او را تحت پوشش رقیب Mastovy از Janis Kruminsh قرار داد، هرچند او 18 سانتیمتر بود. .
در سال 1968، بخش های ولادیمیر کندیشین در جایگاه چهارم مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی فرار کرده اند و یک سال بعد مسابقات قهرمانی کشور مدال های برنز شد. در فصل 1970/71، اسپارتاک به "طلا" هدف بود. لنینگرادرها در مسابقات قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی رهبری کردند و سپس سالها به CSKA رفتند.
در سال 1972، در المپیک مونیخ، ولادیمیر کندراشین و تیمش، برای اولین بار در تاریخ اتحاد جماهیر شوروی، آمریکایی ها را ضرب و شتم کردند. 2 سال پس از پیروزی حماسه، تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی رهبر مسابقات قهرمانی جهان در پورتوریکو، و در سال 1975 اسپارتاکاوسی - قهرمان کشور شد.
در سال 1976، مربی دیپلم موسسه را دریافت کرد. P. F. Lesgafta، و 2 سال بعد، بخش های Kondrashin جام بسکتبال را به دست آوردند. در دهه 1980، اسپارتاکوف ها به طور جدی رهبری را در مسابقات قهرمانی کشور حفظ کردند، اما در سال 1988، ولادیمیر کاندراشین، به دلیل درگیری، تیم را ترک کرد. یک سال بعد بازگشت، و در سال 1991 بازیکنان "نقره" را در آخرین قهرمانی اتحاد جماهیر شوروی به دست آوردند.
فرآیند پیروز شده از بسکتبال "اسپارتاکوس" تا سال 1992 ادامه یافت: تیم کاندراشین مسابقات قهرمانی CIS را به دست آورد. اما تغییر در کشور به زودی بر ورزش تاثیر گذاشت. مربی به سختی در مورد شکست BrainChild نگران بود: مشکلات مالی، سردرگمی، مهاجرت بازیکنان نیروهای اسپارتاک را تضعیف کردند. در سال 1995، ولادیمیر Kondrashin مربیگری را ترک کرد.
او گفت: "من نمی توانم به من بگویم چه بازیکن بسکتبال برای خرید، که برای قرار دادن در ترکیب،".در همه پیشنهادات به سر دیگر تیم Kondrashin پاسخ داد با امتناع.
در دسامبر 2017، نخستین نمایشنامه های ورزشی "حرکت" به کارگردانی آنتون Megherdicheva برگزار شد. این تصویر بر اساس رویدادهای واقعی است و در مورد مسابقه نهایی مونیخ در المپیک تابستانی 1972 صحبت می کند. در شخصیت اصلی فیلم - ولادیمیر گارانتی، مخاطبان Vladimir Kondrashin یاد گرفتند. ولادیمیر Mashkov "برنده شکست ناپذیر" بازی کرد.
زندگی شخصی
با همسر آینده، ولادیمیر کندراشین در سال 1953 در ورزشگاه زمستانی ملاقات کرد. یوجین همچنین یک بازیکن بسکتبال است که تیم "دینامو" را صرف کرد. یک سال بعد ازدواج کرد
در سال 1954، Kondrashini متولد شد. به زودی والدین متوجه شدند که پسر فلج مغزی کودکان دارد. Yura هرگز به پای خود نرسید، اما ولادیمیر پتروویچ به پسرش افتخار می کرد و روح چیا نیست.
یوری کندیرچ دارای حافظه پدیده ای و توانایی زبان خارجی است. درخشش موفقیت پدر، او یک متخصص ورزشی شد. حمایت پدر پدر و روح خانوادگی پدر باقی ماند.
مرگ
پس از ترک مربی در مدرسه ورزشی "اسپارتاک"، ولادیمیر کندراشین، بیمار شد. مدت کوتاهی قبل از مرگ، در ماه مه سال 1999، افسانه بسکتبال به عنوان شهروند افتخاری سنت پترزبورگ اهدا شد. و در ماه دسامبر، Kondrashka نبود.
پس از 14 سال، باشگاه های بسکتبال کشور پول را برای مسکن جدید از بیوه و پسر مربی افسانه ای جمع آوری کردند.
قبر Vladimir Kondrashin در گورستان شمالی در کنار قبر دانش آموز عزیزش - الکساندر Belov، که در سال 1978 از سارکوم قلب فوت کرد، واقع شده است.
جوایز و دستاوردها
- 1970 - مدال طلای دانشگاهی
- 1971 - مدال طلایی مسابقات قهرمانی اروپا
- 1972 - مدال طلای بازی های المپیک
- 1972 - سفارش بنر قرمز
- 1973 - مدال برنز قهرمانی اروپا
- 1973 و 1975 - جام جام اروپا
- 1975 - قهرمان اتحاد جماهیر شوروی
- 1974 - مدال طلای جام جهانی
- 1974 - مدال جهانی نقره ای
- 1975 - مدال نقره قهرمانی اروپا
- 1976 - مدال برنز بازی های المپیک
- 1985 - دستور دوستی مردم
- 1985 - سفارش "علامت افتخار"
- 1992 - CIS CHAMPION
- 1995 - سفارش دوستی
- 1999 - عنوان شهروند افتخاری سنت پترزبورگ