در قرن XX، دانشمندان توضیحات علمی اشیاء آستروفیزیک را با خواص شگفت انگیز به دست آوردند. معلوم شد که به جز ستاره ها، منابع دیگر انتشار رادیویی وجود دارد که به نام Quazi-reference نامیده می شود. بیشتر در مورد آنچه که یک کوازار است و چگونه تکامل جهان را در 24 سانتی متر روشن می کند.
فانوس دریایی در جهان
در اواسط قرن بیست و یکم، مطالعه انتشار رادیویی کیهانی آغاز شد، منابع آنها بدن های آسمانی مختلف بودند. تعدادی از آنها برای اولین بار به دلیل درخشش درخشان خود، کشف کردند. به عنوان مثال، ابرهای Magellanov، کهکشان های ماهواره ای راه شیری یا خوشه های ستاره ای پراکنده، و در آن ورودی هستند.
افسانه ترین شهر وحشتناک ترین شهر
چنین "لامپ" هر دو در داخل کهکشان و خارج از آن هستند. منابع رادیویی کهکشانی شامل ستاره های شعله ور شده در اطراف سحابی، انرژی باقی مانده است که توسط ابرنواختر متمایز شده است. و همچنین Pulsars - ستاره های نوترونی، با سرعت بالا چرخش و یک میدان مغناطیسی قوی، به دلیل آنکه امواج رادیویی منتشر می شود، مشخص می شود.
اما کهکشان ها و خوشه های آنها منابع دائمی انتشار رادیویی Extragalactic هستند که به قدرت بستگی دارد، چه آنها به دسته رادیویی Belaxes درمان خواهند شد یا خیر. برای رسیدن به این کلاس از اشیاء، کهکشان باید بسیار برتر از تابش معمول باشد.
اما در فضا، اشیاء بالقوه انرژی مرموز و چشمگیر تر، منابع شبه قابل قبول یا کوازارها وجود دارد. نور آنها بسیار قوی است که شما حتی می توانید آنها را در یک تلسکوپ آماتور ببینید. بنابراین، این منابع رادیویی است که چراغ های جهان را نامیده اند.
کوازارها چیست؟
دانشمندان مدرن معتقدند که کوازارها هسته های گالاکسی هستند که به طور موقت در حالت بسیار بالایی هستند. اینها منابع تابش قدرتمند هستند، به طور قابل توجهی از زمین دور می شوند. آنها خارج از راه شیری هستند و منشاء باستانی دارند، بنابراین، آنها قادر به روشن شدن منشا و تکامل جهان هستند.
اصطلاح "Quasars" از منابع رادیویی شبه ستاره ای انگلیسی تشکیل شده است که به عبارت دیگر "منابع رادیویی نیمه قابل برگشت"، به عبارت دیگر "شبیه به ستاره های انتشار رادیویی" است.
ویژگی های رادیوگالوکیا و کوازار
افتتاح اشیاء جدید به سال 1960 می رسد - سپس توماس متی و آلون یک بدن دیگر نجومی را کشف کرد که شاخص 3C 48 را دریافت کرد. مطالعات بیشتری از این یافته ها توسط مارتین اشمیت، یک دانشمند را به این نتیجه رساند که اشیاء یافت می شوند بر خلاف اشیاء ، زیرا آنها بیش از یک فاصله طولانی از زمین هستند - ناظران ستاره در چنین حذف نمی توانند قابل مشاهده باشند.در ابتدا، کوازارها با ستاره ها شناسایی شدند، زیرا هر دو آنها و دیگران بدن های آسمانی را قابل مشاهده می کنند. اما همه چیز به تجزیه و تحلیل تابش الکترومغناطیسی تبدیل شده است، نشان می دهد که برای این دور از دست دادن، ستارگان ادعا می کنند بیش از حد درخشان است. در حال حاضر دارای تجربه در تجزیه و تحلیل ویژگی های تابش انتخاباتی با قدرت عظیم در یک طیف گسترده ای از طیف الکترومغناطیسی، ستاره شناسان اولین فرضیه ها را در مورد ماهیت "شبه سایت" انجام دادند.
بنابراین، اشیاء شناسایی باید نباید با ستارگان ارتباط برقرار کنند، اما با شعله های رادیویی، از آنجا که کوازارها از طریق انتشار رادیویی آنها را پایین می آورند.
مشخصات
این در مورد کوازارها شناخته شده است که این هسته های فعال کهکشان های فعال هستند، جریان های انرژی فوق العاده ای را منتشر کردند. این نشان می دهد ظرفیت تابش باور نکردنی توسط آنها به فضای بیرونی ارسال می شود. حتی کل سیستم کهکشانی با این "هیولا" بر روی قدرت درخشش مقایسه نمی شود: فقط نیمی از یک ساعت کوازارها انرژی را برابر با یکی که پس از انفجار یک ابرنواختر از بین می رود، پرتاب می کند. بیش از درخشندگی کهکشان ها که در آن میلیاردها ستاره واقع شده اند، در حالی که کوازارها دارای اندازه جمع و جور هستند، تقریبا با منظومه شمسی.
چنین ویژگی هایی از تابش کوازاروف، به عنوان دید در فاصله میلیاردها سال نوری از ناظر، آنها را با رادیو-بیوتیک ها نزدیک تر می کند و گاهی اوقات جستجو را پیچیده می کند.
تغییر شکل قرمز
نور فرستاده شده توسط کهکشان به فضا، نور ستاره های موجود در آن است. با استفاده از تجزیه و تحلیل طیفی انتشار گازهای خروجی منتشر شده توسط این اشیاء نجومی، در مورد پارامترهای فیزیکی تشکیلات خاص یاد بگیرید.دانشمندان متوجه شده اند که خطوط در طیف های کهکشان های مورد مطالعه به سمت افزایش طول امواج الکترومغناطیسی تغییر می کنند، به همین دلیل نور منتشر شده در محدوده قابل مشاهده، سرخ شده است. بنابراین مفهوم "جابجایی قرمز" ظاهر شد. برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد اشیاء ناشناخته ستاره مانند، کوازارها نیز در معرض تجزیه و تحلیل طیفی قرار گرفتند. سپس آنها این ویژگی را نشان دادند - افست قوی خطوط در منطقه قرمز طیف.
این پدیده گفت که منبع انتشار رادیویی به سرعت از ناظر حذف می شود. و درجه افست نشان می دهد که سرعت که جسم در جهت مخالف حرکت می کند. دانشمندان این مشاهدات را با گسترش جهان گره خورده اند، تعیین اینکه کوازارها بر فضای بیرونی با سرعت نزدیک به نور غلبه می کنند.
و اینجا سیاه چاله ها
تئوری کوازارها از نظریه سیاه چاله ها جدا نیست. ارتباط مستقیمی بین آنها وجود دارد، توضیح ویژگی های هر دو شی اول و دوم. امروزه این دیدگاه به طور کلی در نجوم پذیرفته شده است که مدل Quasar شامل یک سیاهچاله فوق العاده مارشال است که فضای اطراف آن را با ستاره ها جذب می کند.
اتصال سیاهچاله، این موضوع شروع به چرخش مارپیچ می کند و یک دیسک الکتریکی را تشکیل می دهد، درخشش که ما برای ستاره می پذیریم. مقدار مشخصی از مواد جذب شده به قطب ها می افتد، به دلیل اینکه جت به نظر می رسد - بسته های امواج رادیویی را تشکیل می دهند، طول آن به طیف مادون قرمز افزایش می یابد.
نزدیکترین به زمین
از سال 1960، زمانی که آنها 3C 48 را پیدا کردند، تعداد منابع رادیویی مشابه ثبت شده در جهان بیش از 200 هزار نفر است. اشیاء شناسایی شده به عنوان Quasar نزدیک به کهکشان ما اولین کسی بود که بدن آسمانی 3C 273 بود. طبق محاسبات ستاره شناسان، در فاصله 3 میلیارد سال نوری است و دارای سرعت 44000 کیلومتر بر ثانیه است.
با تشکر از تلسکوپ هابل، محققان عمق کیهانی برای نزدیک ترین Quasar نزدیک به ما در Galaxy UGC 8058 شناخته شده اند که تنها 600 میلیون سال نوری از زمین است. احتمالا، آن را توسط دو سیاهچاله فوق العاده ای شکل گرفت، که به عنوان یک نتیجه از ادغام، کهکشان ها نزدیک بودند و به تعامل گرانشی وارد شدند. چرخش آنها از دوست نزدیک یک دوست باعث گرم شدن ابر گرم شدن می شود و به عنوان یک نتیجه، تابش قدرتمند.
درخشان ترین کوازار
در سال 2019، دانشمندان متقاعد شدند - کوازارها بسیار روشن تر از آنچه که قبلا به علم شناخته شده اند وجود دارد که به طور متوسط 10 تریلیون انرژی بیشتری نسبت به خورشید اختصاص می دهد. یک نمونه از این شی J043947.08 + 163415.7 بود که 12.8 میلیارد سال نوری از ما است. این درخشان ترین کوازار کسانی است که امروز دانشمندان را می دانند. روشنایی آن برابر با 600 تریلیون خورشید است. چنین قدرتی یک سیاهچاله فوق العاده ای را در مرکز کهکشان در حال ظهور و عرضه این "فانوس ستاره" فراهم می کند.با توجه به دور شدن عظیم از Earthlings، دشوار است متوجه شوید. اما به احتمال زیاد، اثر کششی گرانشی (میدان گرانشی که بین سیاره ما قرار دارد و Qaasar Galaxy به عنوان یک ذره بین انجام می شود)، روشنایی منبع رادیویی را در ده ها بار تقویت کرد، و آن را در برابر پس زمینه اشیاء فضایی دیگر قابل مشاهده است.
جدید و دور
ستاره ای ارشد، محل تولد Quasar از راه دور و چشمگیر با نام J0313-1806 است. دانشمندان شرایط خود را در زمانی که سن جهان برابر با 670 میلیون سال بود، مشاهده می کنند. Object J0313-1806 توسط صاحب قبلی رکورد - ULAS J1342 + 0928 - توسط وزن دو بار و سن برای 20 میلیون سال.
رتبه دو طرفه P172 + 18 Quasar، که منبع انتشار گازهای قدرتمند تابش - جت است اختصاص داده شد. نور از او فضای بیرونی را به مدت 13 میلیارد سال پیش گرفت و او می بیند که به نظر می رسد زمانی که جهان بسیار جوان بود (780 میلیون سال). ارزش این یافته اثبات این واقعیت است که Quasar باستانی وجود دارد، رادیول ها وجود دارد.
دانشمندان اطلاعاتی در مورد وضعیت سیاه چاله در نزدیکی و جذب مواد کافی برای تابش دریافت کردند. محققان اطمینان دارند که رابطه بین حضور جت ها و سرعت هایی را که سیاهچاله به دست می آورند، پیدا می کنند. احتمالا Jeta حجم گاز جذب شده توسط سیاهچاله را افزایش می دهد. این اطلاعات آسان تر برای مقابله با دستگاه اصلی جهان است.
کواسا و بلزری
لیستی از انواع هسته های فعال کهکشان ها علاوه بر کوازارها، دیگر اشیاء پیچیده تر، دوباره پر شده است. در میان آنها، Blazar و Quersa. Blazar هسته اصلی کهکشان فعال منتشر شده است که توسط آن جت ها به سمت ناظر تبدیل می شوند. با توجه به آخرین روشنایی این منابع، برای نگاه کردن به زمین بسیار بالاتر است. قابل توجه است که در صورت فلکی شیء ویرجین 3C 278 واقع شده است، که اولین بار به عنوان یک چهارم شناخته می شود، در واقع، Blazar.مطالعه کوازارها، دانشمندان منابع انتشار رادیویی را پیدا کردند که مربوط به اولین آن هستند. آنها با ویژگی های مشابه مانند ستارگان، جابجایی قرمز ترکیب می شوند، اما برای تشخیص آنها به دلیل ضعف امواج رادیویی بسیار پیچیده تر است. اشیاء جدید کهکشان های نیمه شفاف یا کوازا نامیده می شوند. Astrophysics اعتراف می کنند که کوازارها و کوازارها مراحل مختلف تکامل پدیده های مشابه هستند.
در راه شیری همه چیز آرام است
مواد علمی به دست آمده از مشاهدات کوازارها، دلیلی دانشمند را می گوید که هر کهکشان در مرکز سیاهچاله قرار دارد که مرحله فعالیت را گذرانده است و اکنون "خواب" را گذرانده است، زیرا با غذا به پایان رسیده است.
این نیز به راه شیری اعمال می شود، که یک بار شبیه یک کوازار بود، اما در حال حاضر به دولت صلح وارد شده است. در واقع، در سیاهچاله مرکزی اطراف، دیگر حجم گاز و گرد و غبار وجود ندارد، به طوری که جذب آنها باعث تشکیل یک دیسک تحریک درخشان می شود. با این حال، ستاره شناسان نشان می دهند که یک کوازار هنوز هم می تواند در کهکشان ما ظاهر شود، اما تنها پس از برخورد از راه شیری با کهکشان آندرومدا، که طبق پیش بینی های دانشمندان، در 4.5 میلیارد سال رخ می دهد.