پابلو نرودا - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت مرگ، اشعار

Anonim

زندگینامه

پابلو نرودا، شاعر شیلی، زمانی که او 13 ساله شد، شناخته شد. برای چندین دهه، استاد قافیه آمریکای جنوبی اشعار سورئالیستی، اشعار تاریخی، مانیفست های سیاسی، سونات ها را نوشت و در سال 1971 بالاترین جایزه را به دست آورد - جایزه نوبل، که در همان سطح با توماس مان، ویلیام فالکر و ارنست قرار داشت همینگویی با این حال، بخش مهمی از زندگی نرودا به ادبیات اختصاص داده شد، بلکه سیاست بود.

دوران کودکی و جوانان

پابلو نرودا یک نام مستعار خلاق است که تنها در دهه 1920 نام رسمی شاعر بود. والدین، کارگران راه آهن خوزه دل کارمن، ریاست مورالس و معلم مدرسه رزا نفتعلی باسوالتو اپزو، دستور داد بچه ریکاردو Elieser Neftali Reyes Basateto. او در 12 ژوئیه 1904 در شهر طلسم شیلی متولد شد.

قراردادن از تصاویر گتی

مادر پابلو 2 ماه پس از زایمان فوت کرد، علت مرگ سل است. بلافاصله پس از مرگ همسرش، مورالس با Trinidad Kandia Malrede ازدواج کرد - یک زن که در سال 1895 دیگر به او پسر رودولفو د لا رزا داد. شرکت PABLO و RODOLFO LAURA HERMINIA - دختر فوق العاده ای از مورالس و یک آئوریل خاصی از جمعیت بود. خانواده های جمع آوری شده در بخش های زندگی در TEMO.

اولین اشعار نودا در سال 1914 نوشت. پدر به شدت مخالف سرگرمی پسرش بود. برای پسر، شاعر گابریل Mistral به برنده جایزه نوبل ادبیات 1945 وارد شد و در آن روزها، مدیر مدرسه ای که پابلو مورد مطالعه قرار گرفت، وارد شد. به طرق مختلف، به لطف او در 18 ژوئیه 1917، نور، مقاله نخستین مقاله نخستین "شور و اشتیاق" نرودا را دید.

ایجاد

از سال 1918، شاعر جوان شیک در مجلات ادبی تحت نام مستعار ریس های نفتی چاپ شده است و در دهه 1920 یک نام شناخته شده امروز - پابلو نرودا را به دست آورد. مورخان، انتخاب نام منافع یک مرد جوان را به کار نویسنده ی ژان نرودا، و تمایل به هدایت از طرف این در هنگام تولد، توضیح داد - عدم تایید پدر.

در سال 1923، اولین مجموعه "نشست غروب آفتاب" را آزاد کرد، و یک سال بعد، جهان معروف ترین کار شاعر را دیدند - "بیست شعر عشق و یک آهنگ از ناامیدی"، منتقدان متخاصم ارواح بیش از حد.

تا 20 سال، پابلو نرودا به شاعر معروف تبدیل شد، اما وضعیت مالی او بسیار مورد نیاز بود. مجموعه "تلاش یک فرد بی پایان" و رومی "محل و امید او" کمک به شیلی به دلیل ویژگی های فقر کمک نمی کند. ناامیدی مالی دلیل اصلی این است که بخش قابل توجهی از بیوگرافی نرودا با سیاست همراه است و نه با خلاقیت.

فعالیت سیاسی

در سال 1927، نرودا به یک کنسول در برمه تبدیل شد. پس از بازگشت به شیلی، نرودا موقعیت های دیپلماتیک بالا را در آرژانتین و اسپانیا برگزار کرد، جایی که او با فردریکو گارسیا لورکا دوست شد. در سال های 1940-1943، نرودا به عنوان سفیر در مکزیکو سیتی خدمت کرد. این پست به او کمک کرد تا پرواز هنرمند مکزیک خوزه دیوید آلفارو Sicairos را سازماندهی کند، که متهم به تلاش برای انقلاب لئو تروتسکی بود.

پابلو نرودا کتاب خود را برای کتابخانه کنگره ایالات متحده امضا می کند

در سال های جنگ جهانی دوم، نرودا شانس قهرمانی ارتش سرخ، "آهنگ عشق جدید برای Stalingrad" (1943) به این موضوع اختصاص داده شده است. و به طور کلی، شاعر، به عنوان بسیاری از معاصران، اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه جوزف استالین تحسین شد.

در سال های بعد، نرودا در شیلی مخفی شد، در اروپا سفر کرد، از هند، چین، سریلانکا، اتحاد جماهیر شوروی بازدید کرد. در سفر به دنیا آمده است مجموعه "اشعار کاپیتان" (1952)، شعر "شب در جزیره"، "Ode Fish Summer".

در سال 1970، نرودا نامزد ریاست جمهوری شیلی بود. این پست شاعر را جذب نکرد و او با قلب نور از دست داد. حاکم جدید پست سابق حریف را در فرانسه پیشنهاد کرد که تا سال 1972 برگزار شد. این آخرین پست دیپلماتیک Neruda است.

در سال 1971، نرودا جایزه نوبل ادبیات "برای شعر" را به عهده گرفت، که با یک نیروی فراطبیعی، روح و سرنوشت کل قاره را به تصویر کشیده بود. " انتخاب آسان نبود: هیئت منصفه به یاد می آورد که چگونه شاعر از دیکتاتوری استالینیستی پشتیبانی می کند.

زندگی شخصی

در سال 1928، در جزیره اندونزی، جاوا پابلو نرودا، بعد از 2 ماه، زن و شوهر مشغول به کار بودند، ملاقات کرد. در سال 1934، آنها یک دختر گالووا مارینا ترینیداد دل کارمن ریس بودند. کودک از هیدروسفالی رنج می برد. نرودا از پدر فرزند بیمار خودداری کرد و در سال 1936 همسران طلاق گرفتند. ماریکا تلاش کرد تا یک شغل را به اندازه کافی افزایش دهد. در نتیجه، Malva در خانواده فاستر تعیین شد، جایی که او در سال 1942 درگذشت.قراردادن از تصاویر گتی

Pasia Neruda بعدی، Argentinka Delia del Carrill، 20 سال بالاتر از محبوب بود. این زن و شوهر در اوایل دهه 1940 ازدواج کردند. همسر واقعا شاعر را در تبعید دنبال کرد.

در پایان سال 1949، نرودا از فلبیت رنج می برد. مراقبت از او Matilda Uritia خواننده شیلی. بین آنها رمان رز. این دختر در پشت شاعر از کشور به کشور نقل مکان کرد، به عنوان یک موز برای نوشتن "کاپیتان Stee" خدمت کرد. زندگی شخصی مخفی آنها منجر به این واقعیت شد که در سال 1953 Carill برای طلاق ثبت نام کرد. اوریتیا سومین و آخرین همسر نیرو بود.

مرگ

در سپتامبر 1973، یک کودتای نظامی در شیلی اتفاق افتاد، زیرا او آگوستو پینوشه به قدرت رسید. در عین حال، معلوم شد که نرودا بیمار بود: او مبتلا به سرطان پروستات شد. در 23 سپتامبر 1973، شاعر در بیمارستان در سانتیاگو از نارسایی قلبی درگذشت. با این حال، یک نسخه وجود دارد که بر اساس آن شاعر شیلی طرفداران پینوشه را کشته است.

در ماه مه سال 2011، مجله Proceso مکزیکی مصاحبه ای با راننده سابق نررودا مانوئل آریای، که گفته می شود در مکالمه تلفنی رئیس با همسرش اوریتیا حضور داشت، منتشر کرد. کمونیست استدلال کرد که دکتر او را در دستورات پینوشه کشته و او فقط تزریق را در معده ساخته است. نرودا 6.5 ساعت پس از تماس گرفت.

در سال 2013، Exhumation بدن نرودا برای روشن شدن علل واقعی مرگ برگزار شد. براساس گزارش رسمی وزارت امور داخله شیلی، که در مارس 2015 منتشر شد، شاعر "می تواند توسط سم منشا ناشناخته مسموم شود".

نقل قول

  • "من می خواهم با شما ایجاد کنم که بهار با گیلاس های وحشی در جنگل ایجاد می شود."
  • "بنابراین، دیده می شود، تا پایان زندگی من خواهد بود. یک دست ضربه می زند، و دیگری دسته گل گل را به طوری که من به یاد نمی آورم بد نیست. "
  • "کجا باید بتوانم خودم را پیدا کنم؟"
  • "صادقانه بگویم، هر نویسنده ای از سیاره ما، که زمین نامیده می شود، می خواهم جایزه نوبل را دریافت کنم - و کسی که در مورد آن سکوت کند، و کسی که آن را انکار می کند."

کتابشناسی - فهرست کتب

  • 1922 - "مجموعه غروب آفتاب"
  • 1924 - "بیست شعر عشق و یک آهنگ ناامیدی"
  • 1926 - "ساکنان و امید او"
  • 1933، 1935 - "منابع - زمین"
  • 1937 - "اسپانیا در قلب"
  • 1943 - "آهنگ جدید عشق به Stalingrad"
  • 1947 - "اقامت سوم"
  • 1950 - "آهنگ جهانی"
  • 1952 - "اشعار کاپیتان"
  • 1959 - "صد توت عشق"
  • 1960 - "آهنگ قهرمانانه"
  • 1962 - "نماینده پلتمی"
  • 1972 - "جغرافیای فانتزی"
  • 1973 - "دریا و زنگ"

ادامه مطلب