29 мая 2020 года адзначыў юбілей Юрый Іцкавы - таленавіты артыст, лепш за ўсё знаёмы тэлегледачам па таму, хто выходзіць на канале СТС гумарыстычныя серыялу «Іванава-Іванова», сустрэў сваё 70-годдзе. Аж да канца мінулага стагоддзя кар'ера Юрыя Леанідавіча была шчыльна звязаная з тэатральнай сцэнай - на тэлеэкранах акцёр з'явіўся ў пачатку нулявых і з тых часоў дзе толькі не здымаўся. Цікавыя факты пра асабістае жыццё і творчай біяграфіі Іцкавы - у артыкуле 24СМИ.
Пра «Івановых»
Юрый Іцкавы прызнаваўся, што спачатку з насцярожана ставіўся да ўдзелу ў серыяле «Іванава-Іванова». Прычына ў тым, што незадоўга да старту гэтага праекта яму даводзілася чытаць сцэнар тэлешоў з падобным сюжэтам, але агіднай якасці. Аднак перажыванні апынуліся беспадстаўнымі - сітком, у якім акцёру трэба было пераўвасобіцца ў члена сям'і «бедных Івановых», пенсіянера Віктара Аляксеевіча, зачапіў.Аб рабоце за мяжой
Іцкавы не абмяжоўваўся гульнёй на расійскіх тэатральных сцэнах - даводзілася артысту выступаць і на замежных падмостках. Так, Юрый Леанідавіч па запрашэнні некаторы час працаваў у Польшчы - у тэатрах «Малы» і «шведскай». Дарэчы, на сцэне другога, у спектаклі «Замак», артыст ўвасобіў адразу 6 вобразаў.
Кіно і тэлебачанне
Прысвяціўшы сябе на прыклад бацькоў тэатру ў маладосці, акцёр працяглы час ня распальваўся на іншыя кірункі. У кіно Юры Іцкавы ўпершыню сыграў ўжо ў сталым узросце - у 40 гадоў. Дэбютнай роляй стаў персанаж другога плана ў драматычным фільме рэжысёра Міхаіла Ведышева «Каму на Русі жыць ...», знятым у 1989 годзе.Актыўна здымацца акцёр стаў ужо на шостым дзясятку, у пачатку нулявых. Спярша многія ролі былі эпізадычнымі, але нават у кароткіх сцэнах з'яўлення сваіх персанажаў на экране артыст прымудраўся дэманстраваць высакакласную і запамінальную гульню.
Пра сям'ю
З дачкой знакамітага спартсмена-велогонщинка Леаніда Живодерова, Надзеяй, Юрый Леанідавіч сустрэўся ў 1979 годзе, калі дзяўчына толькі скончыла навучанне ў музычнай вучэльні пры Омскам тэатры. З тых часоў пара не растаецца, хоць у сямейным жыцці, прызнаваўся артыст, не абыходзілася без цяжкасцяў.
Таксама Іцкавы сцвярджае, што не раўнаваў Надзею, калі тая здымалася ў адной з першых савецкіх карцін з «агалёнка» - «ПП раённага маштабу», у якой партнёрам жонкі акцёра па здымачнай пляцоўцы выступаў Ігар Бочкін. Зрэшты, адзначае Юры Леанідавіч, да выхаду фільма ён і не падазраваў, наколькі сцэна апынецца па тых часах адкрытай.
Рызыка - справа высакароднае
Сярод шматлікіх роляў у тэле- і кінапраектах у рэпертуары Іцкавы ёсць і лад маньяка - такога персанажа сыграў Юрый ў карціне Андрэя Либенсона «Той, хто гасіць святло», якая выйшла ў 2008 годзе. Эпізод з удзелам акцёра, у якім яго героя затрымліваюць службовыя сабакі, лічаць найнебяспечным трукам ў фільме. Хоць жывёл і трэніравалі 2 тыдні, каб яны не пакалечылі акцёра па-сапраўднаму, рызыка па-ранейшаму заставаўся вялікі.неспадзяванка
Гледачы звярнулі ўвагу на акцёра пасля ярка згулянага ладу пустэльніка Анціпа душагуба ў «Рыгоры Р.». Сам Іцкавы успамінае пацешны эпізод, які адбыўся падчас здымак фільма. Па сцэнары персанаж артыста павінен быў патануць у спецыяльна падрыхтаваным балоце. Але не здолеў - набрала паветра адзенне не давала пагрузіцца.
Прыйшлося будаваць на дне вадаёма мудрагелістую канструкцыю, каб «патануць». Атрымалася толькі з трэцяга разу, бо вяроўку, прызначаную для таго, каб Юрый Леанідавіч падцягнуў сябе да дна, не атрымлівалася ўхапіць з-за хвалявання вады.
Аб Сталіне
Гуляючы ў «Дзецях Арбата» Іосіфа Сталіна, Юрый Іцкавы на спрэчку вытрымаў на сцэне паўзу ў 4 хвіліны. Самому было страшна, як адрэагуюць гледачы, але ніхто ў зале нават не зварухнуўся - стаяла мёртвая цішыня. У выніку артыст выйграў 2 бутэлькі каньяку і ацаніў, якога маштабу фігурай быў спачылы правадыр.