Сяргей Шахрай - біяграфія, асабістае жыццё, фота, навіны, палітык, канстытуцыя, папраўкі, сын, дачка, МДУ 2021

Anonim

біяграфія

Цяпер Сяргей Шахрай - вядомы палітык, дзяржаўны дзеяч і доктар юрыдычных навук, які стаў сааўтарам Канстытуцыі РФ. За службу народу мае ордэны, медалі і граматы, а таксама асабістыя падзякі ад расейскага прэзыдэнта.

Дзяцінства і юнацтва

Сяргей Міхайлавіч нарадзіўся ў красавіку 1956 году ў крымскім горадзе Сімферопалі, далёкія продкі сям'і былі Церскі казакамі. Бацька - ваенны лётчык, аднак пасля адбылася аварыі, якая прыйшлася на перыяд скарачэння супрацоўнікаў узброеных сіл, мужчына вярнуўся ў родную станіцу Салдацкую і на працягу 30 гадоў узначальваў там калгас.

У школе Шахрай вучыўся добра і скончыў яе з залатым медалём, пасля чаго паступіў ва ўніверсітэт у Растове-на-Доне. Аднак на гэтым навучанне не спынілася, малады чалавек паступіў у аспірантуру і ўжо там працягнуў атрымліваць адукацыю. А праз 4 гады абараніў дысертацыю і атрымаў ласку ступені кандыдата юрыдычных навук. Пазней Сяргей Міхайлавіч напісаў доктарскую, а да гэтага атрымаў дыплом Фінансавай акадэміі пры ўрадзе Расійскай Федэрацыі.

Кар'ера і палітычная дзейнасць

Палітычная кар'ера ў біяграфіі Шахрам пачалася не адразу. У маладосці, скончыўшы аспірантуру, будучы аўтар Канстытуцыі РФ выкладаў у МДУ і там жа стварыў лабараторыю прававой інфарматыкі і кібернетыкі, якой кіраваў да 1990 года. У маладосці мужчына імкнуўся ўкараняць новыя распрацоўкі ў сферу палітыкі.

Як раз у гэты перыяд Сяргею давялося ўдзельнічаць у стварэнні сістэмы электроннага падліку пры галасаванні і падрыхтоўцы юрыдычнай складнікам яе алгарытму, а дакладней - кіраваць гэтым працэсам. Падчас наступных ўрадавых пасяджэнняў гэтая распрацоўка не раз паспяхова выкарыстоўвалася.

У снежні 1991 года ў Белавежскай пушчы адбылася сустрэча лідэраў трох славянскіх рэспублік, па выніках якой было вырашана, што СССР больш не існуе ў якасці суб'екта міжнароднага палітычнага права. Шахрай паставілі задачу напісаць чарнавік Белавежскага пагаднення. Галоўнай задачай у падрыхтоўцы гэтага дакумента, пастаўленай Барысам Ельцыным, было знайсці спосаб, як пазбегнуць югаслаўскага варыянту распаду краіны, вылившегося ў вайну.

Пазней у інтэрв'ю Сяргей Міхайлавіч назваў Міхаіла Гарбачова галоўным вінаватым распаду Саюза. Па ініцыятыве апошняга спынілі дзейнасць КПСС, партыі, былой, па словах Шахрам, центрообразующей ў жыцці СССР. Таксама палітык адзначыў, што апошні савецкі генсек не да канца разумеў сутнасць машыны, кіруючай краінай.

Далей кар'ера палітыка імкліва пайшла ўверх. Да 1992 года Шахрай выступаў як дзяржаўны саветнік Расіі па прававой палітыцы. Праз некаторы час дэпутат атрымлівае пасаду намесніка старшыні ўрада, на якой курыруе працу Дзяржаўнага камітэта па нацыянальнай палітыцы, а таксама Міністэрства бяспекі, МУС і Міністэрства юстыцыі.

У няпросты для краіны час паўстала неабходнасць змены дзеючай Канстытуцыі. Праект новага дакумента стваралі сам Сяргей Міхайлавіч і Сяргей Сяргеевіч Аляксееў. Аўтары падрыхтавалі не толькі яго, але і тэкст дзяржаўнай праграмы, якую Ельцын прадставіў на рэферэндуме ў красавіку 1993 года.

Па словах Шахрам, у працы над новай Канстытуцыяй РФ разам з Аляксеевым ён абапіраўся на ідэі Міхаіла Сперанскага, які здолеў размежаваць дзейнасць манарха і ўрада. Пазней палітык адзначаў, што застаўся задаволены працай - бо па аформленай ім з Асноўным законам дзяржавы Ельцын працаваў менш за 6 гадоў, а Уладзімір Пуцін - 26.

Праца Шахрам у Падліковай палаце пачалася ў 2000 годзе, дзе яму дасталася пасаду намесніка кіраўніка апарата. У наступныя гады палітык займаў і шэраг іншых дзяржаўных пастоў. Ён працаваў кіраўніком апарата Падліковай палаты РФ, а праз год стаў прэзідэнтам Нацыянальнай федэрацыі бадмінтона, але па асабістай просьбе які дзейнічаў тады прэзідэнта Расіі Дзмітрыя Мядзведзева пакінуў гэты пост у 2009 годзе.

Таксама дзяржаўны дзеяч уваходзіў у шэрагі Савета пры прэзідэнце РФ па развіцці фізічнай культуры і спорту і Міжведамаснай камісіі па пытаннях павышэння якасці вышэйшай юрыдычнай адукацыі. З 2011 года атрымаў пасаду члена навуковага савета пры Савеце бяспекі РФ.

Пазней разам з грамадска-палітычнай дзейнасцю Сяргей Міхайлавіч працягнуў працу ў сферы навукі. Шахрай заняў пост дэкана Вышэйшай школы дзяржаўнага аўдыту МДУ. Акрамя таго, ачоліў Савет дырэктараў МДУ. З 2018 выступаў галоўным рэдактарам часопіса «Пытанні гісторыі прыродазнаўства і тэхнікі».

У 2020 годзе палітык даў шэраг інтэрв'ю, звязаных з папраўкамі, унесенымі ў Канстытуцыю РФ. Шахрай адзначыў, што новаўвядзенні склалі нязначны адсотак дакумента, што падкрэсліла якасць працы, праведзенай ім у пачатку 90-х. Акрамя таго, палітык падзяліўся з журналістамі думкамі пра феномен «абнулення» тэрмінаў кіравання Уладзіміра Пуціна, даў ацэнку дзеянням прэзідэнта РФ, апісаў магчымы механізм вылучэння кіраўніка дзяржавы на 5-й тэрмін.

Сяргей Міхайлавіч адзначыў, што ўведзеныя ў Асноўны закон змены дазволяць дэпутатам Дзяржаўнай Думы, сенатарам і іншым дзяржслужачым атрымаць новыя паўнамоцтвы. Таксама палітык назваў Дзмітрыя Мядзведзева «квазі-віцэ-прэзідэнтам». У тым жа годзе аўтар Канстытуцыі РФ 1993 года даў прагноз дзейнасці Анатоля Чубайса, які заняў пасаду спецпрадстаўніка прэзідэнта па сувязях з міжнароднымі арганізацыямі.

Асабістае жыццё

Шахрай - ўзорна сямейны чалавек. Асабістае жыццё палітык звязаў з жонкай Таццянай Юр'еўна яшчэ ў маладосці, і дагэтуль пара знаходзіцца ў выдатных адносінах. Па адукацыі жонка палітыка - філолаг. Выбранніца нарадзіла Сяргею траіх дзяцей: сыноў Сяргея і Міхаіла, а таксама дачку Марыю.

Старэйшы сын Сяргей вырашыў пайсці па слядах бацькі. Ва Уладзімірскай вобласці малады чалавек ўзначаліў інспекцыю па жыллёвых пытаннях. Аднак у канцы траўня 2018 года стала вядома, што малады начальнік больш не супрацоўнік гэтага органа ўлады, а неўзабаве з сайта ГЖИ зніклі фота мужчыны. Такім чынам, якія хадзілі да гэтага чуткі аб адстаўцы Сяргея Сяргеевіча пацвердзіліся.

Сяргей Шахрай зараз

Ў 2021 годзе палітык працягнуў працу ў ВНУ, а таксама не перастаў даваць аналітычныя інтэрв'ю.

Ўзнагароды і званні

  • 2008 - ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені (7 снежня 2008) - за вялікі ўклад ва ўмацаванне канстытуцыйных і прававых асноў сістэмы дзяржаўнага фінансавага кантролю
  • 2014 - ордэн Дружбы (23 чэрвеня 2014) - за дасягнутыя працоўныя поспехі, значны ўклад у сацыяльна-эканамічнае развіццё Расійскай Федэрацыі, рэалізацыю знешнепалітычнага курсу Расійскай Федэрацыі, заслугі ў гуманітарнай сферы, умацаванні законнасці, абароне правоў і інтарэсаў грамадзян, шматгадовую добрасумленную працу і актыўную заканатворчую дзейнасць
  • 1994 - медаль «Абаронцу вольнай Расеі» (5 жніўня 1994 г.) - за выкананне грамадзянскага абавязку пры абароне дэмакратыі і канстытуцыйнага ладу 19-21 жніўня 1991 года, вялікі ўклад у правядзенне ў жыццё дэмакратычных пераўтварэнняў, умацаванне дружбы і супрацоўніцтва паміж народамі
  • 1995 - заслужаны юрыст Расійскай Федэрацыі (23 верасня 1995) - за заслугі ва ўмацаванні законнасці
  • 2010 г. - Ганаровая грамата Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (15 студзеня 2010) - за заслугі ў ажыццяўленні дзяржаўнага фінансавага кантролю і шматгадовую добрасумленную працу
  • 1995 - Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (14 жніўня 1995) - за актыўны ўдзел у падрыхтоўцы і правядзенні святкавання 50-годдзя Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гадоў
  • 1996 г. - Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (9 ліпеня 1996 г.) - за актыўны ўдзел у арганізацыі і правядзенні выбарнай кампаніі Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ў 1996 годзе
  • 1997 - Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (11 сакавіка 1997) - за актыўны ўдзел у падрыхтоўцы Паслання Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі Федэральнаму Збору 1997 года
  • 1998 года - Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (30 сакавіка 1998 г.) - за актыўны ўдзел у падрыхтоўцы Паслання Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі Федэральнаму Збору 1998 года
  • 2011 - Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (29 красавіка 2011) - за дасягнутыя працоўныя поспехі і шматгадовую добрасумленную працу
  • 2006 - Ганаровая грамата Урада Расійскай Федэрацыі (25 красавіка 2006) - за вялікі ўклад у развіццё сістэмы дзяржаўнага фінансавага кантролю, шматгадовую і эфектыўную службу ў дзяржаўных органах
  • 2011 - Ордэн прападобнага Сергія Раданежскага III ступені (РПЦ, 2011 год) - за дапамогу Рускай Праваслаўнай Царквы і ў сувязі з 55-годдзем з дня нараджэння

Чытаць далей