27 Ocak 2020, Leningrad'ın blokajının sonundan bu yana 76 yıldır. Bu tema ile tanışmak için, çocuklar bir okul tezgahı ile başlarlar. Leningad'ın blokajının ne kadar sürdüğünü öğrenirler, burada faşistlerin şehri yenmeyi ve serbest bırakmayı başardığı bölgelerinde nasıl yaşadığı şeydi. Bu zor zaman hayatları aldı ve insanları direniş için yaşadı. Ancak milyonlarca cesur insan, ablukadan kurtuldu ve anıları sayesinde gerçek hikayeyi biliyoruz.
Milyonlarca şehirde kilitli
Leningrad'ın blokajı, 8 Eylül 1941'de Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında başladı. Şaşı tarafından şehrin korunmasını kırmak ve yakalamak için tutuldu. Leningrad (şimdi St. Petersburg), Alman ordusu için önemli bir öneme sahipti. Capture, Temmuz 1941'de başladı, bir ay sonra savaş şehrin yakınında oldu. Düşmanlar yakalayamadı, bu nedenle demiryolu, Leningrad'ı ülkenin diğer kısımlarıyla birbirine bağlıydı. Almanlar başka bir şekilde gitmeye ve Ismor şehrini yok etmeye karar verdi. Shlisselburg düşmanlarını yakaladıktan sonra, blokadiler nihayet dünyadan suşiden kesildi.
Bundan sonra, Leningrad sakinleri gıda problemleriyle başladı. Yeterli yiyecek rezervi değil. Bu yüzden faşistlerin bir planı vardı, insanların açlıktan ve soğuktan ölmesini istediler. Ancak, herkesin ölmesini beklemeye hazır değildiler, bu nedenle bombalama ve topçu bombardımanı düzenlendi. Yangınlar, sakinlerin daha uzun sürmelerine yardımcı olacak yiyecek depolarını tahrip etti.
Nüfus arasında panik düzenlenmiş düşman, ana işletmelerin çalışmalarını önlemeye çalıştı. Ancak Leningraders daha güçlü ve daha cesur, her gün okula gittiler, klinik, tipografi, anaokulu, tiyatro. Yaşamaya devam ettiler. Şehirde 2,5 milyon insan kilitli kaldı, 400 bin çocuktu. Bazıları bombardımanı sırasında öldü, binalar çöktü.
Açlık ve 125 gram ekmek
Gıda depolarının yıkılmasından sonra, bu nedenle, gıda yedekleri kullanılmıştır. Özellikle Leningrad sakinleri için aç, 1941 yılı Yılbaşı Yılı ayıydı. İşçiler günde 250 gram ekmek verildi, kahvaltı, öğle yemeği ve akşam yemeği oldu. Diğerleri 125 gram aldı. Anneler, açlıktan ölmeleri için çocuklara paylarını verdiler. 25 Aralık'tan önce insanlar açlıktan ölüyorlardı, çünkü bu bölüm önemsizdi. Çalışmak için çok fazla güç vardı, uykularını telafi etmek ve yemek işe yaramadı.
Aralık sonunda ekmekler arttı. İşçiler 100 gram ekmek daha üretmeye başladı ve geri kalanı 75 eklendi. Hala bir kefil kısım olduğu gerçeğine rağmen, insanlar sokaklara gitti ve birlikte sevindi. Bu artış, kazanmayı umut etmelerini sağladı.
Leningrad'da kış donları ile birlikte ölüm geldi. Sıcak su ve ısıtma, çatallı yetişkinler ve çocuklar değildi. Fırın içine ısınmak için, demonte mobilya ve ahşap binalar düştü. Soğuk ve tükenmeden öldü. Taşınacak gücü olanlar, işe gitti ve tam gün çalıştı. İnsanların tahliyesi hızı önemsiz, çünkü zafer için umut vardı. Leningrad ablukasının tam süresi 871 gündür. 2 yıl ve 5 aydır insanlar şehir ve yaşamları için savaştı.
"Yaşamın yolu"
"Engelleyiciler" sadece kendileri için savaşmaz, aynı zamanda cepheye de yardımcı oldu. Silahlar, dişli, mühimmat sağladılar. Şehrin hava savunmasına 300 bin kişi katıldı, postada durdular.
Aralık 1941'e kadar, küçük gıda rezervleri uçak tarafından teslim edildi, çünkü göl gölü uzun süre görünmedi. Bu, ekmek lehiminin azaltılmasının nedeni buydu. 22 Kasım, trafik buz yoluna başladı. Onun "rask" için zaman biraz terk etti, hareket Ocak ayına kadar sabitti. Faşistler, onu yok etme umuduyla "hayatın yolunu" ateş etti, ancak başarılı olmadılar.
İnsanların tahliyesi başladı. Kuyruktaki ilk kadın, çocuklar, yaralılar ve hasta oldu. Bir milyon insan getirmeyi başardım. 1942 baharında, şehir "canlandırmaya" başladı: insanlar sokakları temizledi, binaları geri aldı. Yine ekmek parçalarını artırdı. Sovyet birliklerinin sadece bir yıldan sonra ablukanın halkasını kırmayı başardı. Yapılan demiryoluna göre, Leningrad'da 33 km uzunluğunda gıda ürünleri ve mühimmat gönderdi.
Leningrad ablukasının çıkarılmasının kesin tarihi, 27 Ocak 1944 sayılı olarak kabul edilir. Neredeyse 150 haftada yaşam için savaşan şehir sakinleri, bu günde bir gala selamı gördüler. Blockade hikayeyi en zalim ve kanlı olarak girdi. Göze çarpmayan insanlarda 641 bin kişi öldü.
İlginç gerçekler
Leningrad cephesinin 350 bin insan madalya ve emirleri aldı. Bunlar arasında askerler, memurlar ve generallerdir. Ödülün savunması için 1,5 milyon insan verildi. Ve Leningrad "Kahraman Şehri" unvanını aldı.
Blockade topraklarının sokaklarında, insanlara düşman saldırıları hakkında bilgilendirmek için 1500 hoparlör kuruldu. Yayın günde 24 saat idi. Radyo alıcılarının konut tesislerinde devre dışı bırakma yasaktır. Konuşmacılar konuşmayı bıraksa bile, metronomun sesi her evde duyulmaya devam etti.
Leningrad'daki ilk kış ayazdı. İnsanlar ısıtma ve sıcak su olmadan -32 dereceye kadar sıcaklıklarda yaşadılar. Soğuk, Mayıs ayına kadar şehirde tutuldu, kar yarım metre yüksekliği yatırdı.
1943'te Leningrad, fare ve farelerin ordularının üstesinden gelmek için 1943'te dumanlı kedilerde 4 vagon getirdi. Kemirgenler yiyecekleri tahrip etti, bu yüzden sorun hemen çözüm gerektiriyordu. Her aile evcil hayvanlar için sırada durdu. Yakında, sadece faşistler yenildi, aynı zamanda kemirgenler de.
Kilitli bölgelerde yaşayan insanlar, ülkelerinin öldüğünü ve trajedinin ölçeğinin ne kadar büyük olduğunu bilmiyordu. Yetkililer, paniğe zarar vermemek için gerçekleri saklar. Ölülerin fotoğraflanması ve tahrip binaların yasaklanması.
Yaklaşan abluka hakkında bilindiğinde, yetkililer Leningrads tahliyesine sunulur, ancak şehrin gerekli korunmasına vurgu yapıldı. İnsanlar, şehirde onları bekleyen tehlikeyi bilmiyorlardı. Onların vatanları için savaşmaya çağrıldılar, bu yüzden tahliyeyi reddettiler.
125 gram eski ekmeğe ek olarak, Leningraders, kıyafetler için bir kovan, hayvan yemi, domuz derisi yedik.