Biyografi
Yazar Andrei Bitov, 20. yüzyılın ikinci yarısı için bir Rus edebiyatının klasik olarak kabul edilir. Yazar, yurtiçi postmodernizmin ilkelerini işe aldı ve bu yönün temsilcisine inandığı gibi, yazarla yaratıcılığını sınırlamadı, olağandışı anıtlar icat etmedi, sinemaya çekildi ve müzik okumaları düzenleniyor. Bazen kendisi, kişisel efsaneden geçerek başkalarının metinlerinin bir karakteri haline geldi.Çocukluk ve gençlik
Andrei Georgievich, 1937 yılında Mimar Ailesinde Leningrad'da doğdu Leorgy Leonidovich ve Avukat Olga Alekseevna. Milliyete göre, yazar Rusça, Alman ataları olmasına rağmen, Çerkes soyadı giysiler. Kafkas kökleri, çocuğun çocukluğundan bu yana çocuğun çıldırdığı dağların görünüşünde ve sevgiyi görüyor. Çocuk, anne onu ve erkek kardeşi Olag'i Urallara ve ardından Taşkent'e taşındığında ablukanın zamanını hatırladı.
Zaten Andrei, yeterince hobileri olmasına rağmen, bir yazar olacağını söyledi. Ağırlıklı olarak sportif karakter giydiler - bir atletizm, vücut geliştirme, kürek, dağcılık. 213 numaralı okuldan mezun olduktan sonra, İngilizcenin derinlemesine çalışmasıyla birlikte, adam, Jeoloji Keşif Fakültesi'ndeki dağ enstitüsünde ders çalışmaya başladı. Bu yüzden "ilk aşka" için haraç verdi, çünkü 16 yaşından beri SSCB'nin tırmanıcı simgesini göğsünde giyiyor.
Bitlerin gençliğinde tutkuyla seyahat etmeyi, dünyanın haritasına bakarak, duvarda asılı. Rüya kısmen jeolojik seferler sürecinde gerçekleştirildi, hangi Andrei'nin katıldığı. Ancak yakında biyografi vektörünü değiştirdi ve kendisini tamamen yazmaya karar vermeye karar verdi. Harika, hala enstitüde okuyan genç adam, Gleb Semenov'un edebi birliğinin üyesi oldu.
Genç bir adamın protesto yaratıcı eylemine katılmak için, hatta üniversiteden kovuldu ve Kuzey Stroybat'ta servise gönderildi, ancak 1957-1958'de anavatana borç verdi, bitler bir diploma kurtardı ve alabildi. 1962.
Kişisel hayat
Yazarın kişisel hayatı, neredeyse samimi tarafından korunuyordu. 20 yaşındayken, yazar ve sanatçı Inge Petkevich ile evlendiği bilinmektedir. 1962'de çiftin kızı Anna vardı. Andrei'nin ebeveynlerinin dairesinde bir eczacı üzerinde küçük bir odada yaşadılar. İki yazarın evliliği patlayıcı bir karışımdı ve boşanma sonrasında ilişki dostu oldu.Yazarın ikinci karısı bir yazardan sonra adlandırılmış. Üç oğlu - Ivan (1977), George (1988) ve extramarital Andrei vardı. Bitlerin çocukları her zaman severdi, ancak kendi kabullerinde, işe yaramadı. Yazar, kendisini bir inanan, ancak engelsiz bir adam olarak adlandırdı, hayatını Tanrı'sız düşünmeyeceğini söylüyor.
Kitabın
Bitov 1960'larda yayınlanmaya başladı ve 1965'te Yazar Birliği'nin saflarını doldurdu. Yazarın en ünlü kitabı, 1978 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlanan ve SSCB'de yayınlanan yeni "Puşkin House" idi ve listeler biçiminde ayrıldı. Alluzi ve edebi anketlerle dolu, sofistike metin, sözcüğün ustalarını nesirin arkasındaki ihtişamını güvence altına aldı.
Perestroika'nın başlamasından önce, Andrei Georgievich güvenilmez bir yazar olarak kabul edildi ve daha önce basılmış "ilaç adası" (1968), "yaşam tarzı" (1976) kütüphanelerin hiçbiri olmasa da çok az yayınlandı. Mikhail Gorbachev ile, en ünlü bitov'un ikincisi "keşişlerin aşağı doğru uçan" romanları. Yazarın bibliyografisi, aralarında romanlar, hikayeler, hikayeler ve denemelerde.
Ölüm
Yazar hayatında bir klasik hale geldi ve bazen insanların şaşırdığını, bitlerin hala hayatta olduğunu öğrendiğini kabul etti. 2017 yılında, yazar 80. yıldönümünü kutladı ve bir yıl sonra yapmadı. Ölüm nedeni, Proseca'nın Moskova hastanesinde öldüğü kalp yetmezliği oldu. Aralık 2018'de Bauman.Moskova'da düzenlenen veda olan veda töreninde, tabutta toplanan birkaç düzine insan ve yazarın büyük bir fotoğraf portresi vardı. Ölenlerin eşitliği başkentte geçti. Andrei Georgievich'in cenazesi, ölüm arzusuna göre, kremasyondan sonra gömüldüğü Shuvalovsky mezarlığının topraklarında St. Petersburg'da gerçekleşti.
Tırnak
- "Çarpıcı ruhsuz doğru olanı üretiyor."
- "İnsanlar hala sevdikleri zaman ve en önemlisi, sevdikleri zaman nasıl taahhüt ediliyor?".
- "Borç, şeref, bakış açısı, bekaret gibi, kaybolduklarında hayatta sadece bir kez kullanılır."
Bibliyografi
- 1967 - "Kırsal"
- 1969 - "Ermenistan Dersleri"
- 1972 - "Yaşam Tarzı"
- 1976 - "İnsan Günleri"
- 1986 - "Seyahat Kitabı"
- 1989 - "Pushkin House"
- 1990 - "Döşeme Rahipleri"
- 1995 - "İş"
- 1997 - "Yağmurdan Sonra Perşembe"
- 2008 - "Simetrinin Öğretim Görevlisi"