Biyografi
Ilya Erenburg, bir Sovyet şair ve bir yazar, kamuoyu, işi ülke için zor bir dönemde doğan bir kamu figürüdür. Birinci ve ikinci dünya savaşları olan devrimi gördü, göçteydi, ancak kendi ülkesine sadık kaldı.Çocukluk ve gençlik
Ereenburg, 14 Ocak 1891'de mühendis ve ev hanımlarında doğdu. Çocuğun annesi çok dindardı ve düzenli olarak dua edildi. Hafta sonunu benzer düşünen insanların şirketinde geçirdi ve evlilikte mutlu değildi. Ehrenburg'un babası kendiliğinden bir adam, mühendislik hayranı ve radikal olarak karşıt bakışları vardı.
Çocukluk Çağı Ilya, Vatanına, Kiev'de ve 1895'te, ailesiyle birlikte Moskova'ya taşındı. Babası bir chamovnizm bira fabrikasının direktörlüğünü atadı. İlk Moskova Gymnasium'da okumak için oğlum verildi. Lvom Tolstoy ile bir toplantı yapıldı, Nikolai Bukharin ile dostluk ve yeraltı devrimci organizasyonuna katılım. İkincisi, tutuklanmayı gerektirdi, ancak ebeveynler mahkemeden önce para yatırmayı başardı. Doğru, Ilya ona görünmedi, bu nedenle 1908'de göçlere başvurdu.
Kişisel hayat
1910'da, Ehrenburg evliliği tercüman Catherine Schmidt ile sonuçlandı. Bir yıl sonra, karısı ona Irina'nın kızı verdi. Büyüdü, Fransızca ve evli bir tercüman oldu. Irina'nın eşi öldü ve kadını rahatsız etmek için, Ehrenburg, ailelerinde yaşamaya başlayan kız Faine'in önünden getirdi. Yazarın ve çevirmenin evliliğinin 1913'te ayrıldığına rağmen, Ehrenburg her zaman kızıyla ilişkileri destekledi.1919'da Publicic'in ikinci eşi, yönetmen kız kardeşi Grigory Kozintseva aşkıydı. Bir sanatçıydı ve bir yazarın kişisel hayatında mutlu etti. Evlilikteki çocuklar görünmedi.
Yaratma
Paris'e koşmak, Ehrenburg, Ziyareti olan Vladimir Lenin, Sanat ve Kültür temsilcileri ile tanıştı. Yavaş yavaş, Ilya siyasetten uzaklaştı ve şiir yazmaya başladı. 1911'de "yaşıyorum" ilk koleksiyonunu yayınladı ve 3 yıl sonra, bir "hafta içi". "Helios" dergisini kuran, ardından "Helios" ve sonra "akşamları" olmaya çalıştı. Ilya Ehrenburg'un yazarlığı "kızlar, kendilerini soyun" kitabına sahip. Medyada yayınlanan yazar Bolşeviklere karşı çıktı.
Birinci Dünya Savaşı'nda, yazar askeri bir muhabir olarak çalıştı. Franco-Alman cephesinde olan her şeyi şahsen gördü. 1917'de Ehrenburg, Sosyal Güvenlik Bölümünde bir işi aldığı ve bir tiyatro yönetimi ve okul öncesi eğitimin bir çalışanı oldu Rusya'ya döndü. Yazar siyasi olayları bulmak kolay değildi, bu yüzden 1921'de Fransa'ya ve sonra Belçika'dan ayrıldı. Ehrenburg tarafından 3 yıl daha Berlin'de geçirdi.
Göçmenlikte, yazar "Julio Gurenito'nun olağanüstü maceraları ve öğrencileri", "Rvach", "Lyuban Zhanna" romanlarını yayınladı. "Yalamak Savaşı" kitabına dahil edilen cephelerde görülen yayıncılar. Ayrıca, romanın yazarı ve sanattaki makalelerin yazarı oldu. Edebiyat figürüne göre, biyografisi bir yazar olarak 1958'de, Julio Khurenito'nun işinin ışığına çıkarak başladı. Bu kompozisyon, modern dönemi ve şiir hakkında bir düşünce sembiyozudur. İçinde, yazar, Avrupa ve Rusya'yı savaş ve devrim sırasında tanımlar.
1923'te, Ilya Erenburg, Izvestia Yayınevi'nin muhabiri oldu. Gazetecisi yeteneği yurtdışındaki Sovyet propagandası bir araç olarak çok takdir edildi. 1930'ların başlarında, yazar Rusya'ya geri döndü ve yerli topraklarından, Sibirya'yı ve uralları ziyaret etti. Bu dönemde "acentimizi ekmek" ve "Paris'im" kitabı, hangi metin ve fotoğrafların oluşturulduğu kitap. Aşağıdaki eserler "ateşkes dışında", "sadakat" şiirsel koleksiyonu, "bir insanın ihtiyaç duyduğu" romanı olan hikayelerin koleksiyonu idi.
1941'de, yazar Paris'e gitti ve vatansever basın için çok çalıştı, "Kızıl Yıldız" nın bir muhabiriydi, baskı medyası ve Sovyet Bilgi Ofisi için yazdı. 1942'de yazar, faşist anti-faşist komiteye girdi ve Holokost'un faaliyetlerinin kapsamında bulundu.
Savaş sonrası yıllarda, yazar "fırtınanın" ve "dokuzuncu milin" bibliyografyası eserlerini yeniledi. "Fırtına" yazarı için birinci dereceden Stalinist ödülü aldı. 1954'te "Çözülme" bir hikaye yayınladılar ve 1960'larda "İnsanlar, Yıllar, Hayat" yu yayıncıya hatıralardı. Son işi yapan 7 kitapların tümü 1990'larda yayınlandı.
Ölüm
Ilya Ehrenburg 31 Ağustos 1967'de öldü. Ölüm nedeni, uzun süreli hastalık sonucu miyokard enfarktüsü idi. Yazarlar, NovoDevichy mezarlığında Moskova'da gömüldü. Onun mirası bir fotoğraf, edebi eserler, ek olarak, "köpek hayatı" belgesel filmi 2005 yılında yayınlandı.Bibliyografi
- 1911 - "yaşıyorum"
- 1914 - "Hafta Günleri: Şiirler"
- 1920 - "Yalamak Savaşı"
- 1922 - "Julio Khurenito'nun olağanüstü maceraları"
- 1923 - "Onüç Tüpler"
- 1924 - "Zhanna'yı seviyorum"
- 1928 - "Lasika Roitshwanza'nın fırtınalı hayatı"
- 1933 - "Kentsel ekmeğimiz"
- 1933 - "Paris'im"
- 1937 - "Truce dışında"
- 1937 - "Bir insanın ihtiyaç duyduğu"
- 1942 - "Drop Paris"
- 1942-1944 - "Savaş"
- 1947 - "Fırtına"
- 1950 - "Dokuz Şaft"
- 1954 - "Çözülme"