Biyografi
Alexander Sergeevich Demyanenko, şüphesiz, Sovyet sinemasının ilk büyüklüğünün yıldızı. Shurikov ile olan Scurlet Epic'in ekranındaki görünüşün ardından, aktör şanlı olarak satın alındı ve sakince sokakta görünemedi.
Fakat bu kadar sağır edici bir popülerlik, kendisine hafif bir yönetmen Leonid Gaiday'ın bir eliyle gelen, karanlığın ters yönüne sahipti. Demyanenko, herhangi bir sanatçı için - trajedi için tek bir imajın rehindesi oldu. Buna ek olarak, her yere yükselen Alexander Sergeyevich'in etrafındaki gürültü ve telaş, nerede olursa olsun, doğadan sessiz, doğa ve çok kapalı bir adam tarafından çok sinirleniyorlardı. İdolüne dokunma arzusu, imzasını alarak, yıldızla konuşmak için ona her gün hayatında cehennem un ve inanılmaz rahatsızlık getirdi.
O ne adamdı? Shurik'in sansasyonel maceralarına ek olarak kariyeri nasıl geçti?
Alexander Demyanenko, 1937 yılının Mayıs ayında Rusya'nın Kuzeyinde, Sverdlovsk'ta doğdu. İlkboğanın doğumundan kısa bir süre sonra, baba aileyi başka bir kadına bıraktı. Ona iki çocuk verdi - oğlu Vladimir ve Kızı Umut. Ancak çocuklar yeni bir ailede bir adam tutmadı. Sasha'nın ayarlandığı ilk eşe geri döndü. Yakında çocuğun yerel kız kardeşleri Tatiana ve Natalia vardı.
Alexander Demyanenko'nun kaderinde belirleyici bir rol oynayan babasıydı. Gerçek şu ki, Sergey Petrovich Demyanenko'nun yaratıcı, gerçek sanatçılara düşkün bir adamdı. Geçmişte, "Mavi Bluz" kamuflajında bir katılımcı olan Guitis'in bir öğrencisi - Sverdlovsk'ta, Opera Binası'nın bir aktörü olarak çalıştı ve konservatuarda tiyatro beceri öğretti. Dersinden sonra, Sasha babasına opera binasına koştu ve orada her şeyi boş zaman geçirdi. Orada "hastalandı" eylemi ve başka bir meslek artık hayal edemedi. Babanın yine becerdiğini ve yine aileyi terk etmesine rağmen, Alexander Demyanenko için sonsuza dek idol ve ana otorite olarak kaldı. Tüm çocukların farklı evliliklerden gelen tüm çocukların kendileri arasında mükemmel bir şekilde ortaya çıkması dikkat çekicidir.
Ortaöğretim, 37 numaralı Sverdlovsk Okulu'nda alınan milyon Schurik tarafından sevilir. Müfredat, Alman dilinin derinlemesine bir çalışmasını içermektedir. 1954 yılında, mesleğe karar verme zamanı geldiğinde, MCAT Kabul Komisyonu temsilcileri bir dizi öğrenci için Kuzey Şehrine geldi. Elbette Alexander Demyanenko, prestijli bir tiyatro üniversitesine girme şansını kaçıramadı. Ama adam o kadar endişelendi ki sınavın kazayla başarısız olduğu için endişelendi.
Sinemanın gelecekteki yıldızı yerel üniversiteye gitti ve Hukuk Fakültesine girdi. Öğrenci fena değil, bir yıl sonra bir avukat olmayacağını fark ettim. Birkaç yıl daha "kemirmek", ruhun yalan söylemediği bir meslek edinmek için Jurisprudence, Alexander Demyanenko istemedi. Üniversiteyi terk etti ve Metropolitan Tiyatro Kurumlarında mutluluğu ikinci kez denemeye gitti.
Moskova, Sverdlovsk çocuk dostu kabul etti. Alexander Demyanenko, iki ünlü üniversitede sınavları başarıyla geçirdi - Gitis ve Schukin Okulu. Bir zamanlar bir baba, guitis gibi, derhal ailesine hemen haberdar etti ve Sverdlovsk'a bir telgraf gönderdi.
Yüksek Tiyatro Eğitimi ve Diploma Alexander Demyanenko 1959'da aldı. Gelecekteki Shurik için Gitis'te öğrenmenin bulutsuz olduğunu söylemek imkansızdır. Yetenekli öğrencide, eksantrik bir karakter zaten açıkça ortaya çıktı. Kolayca, kimseye bir kelime söylemeden, okul yılının yüksekliğinde yerli Sverdlovsk'a gidin. Ancak öğretmenler ve akıl hocası Profesör Joseph Raja, Sasha'nın kesintisine yol açmadı. Raevsky, Demianenko'ya en azından, oyunculuk becerinin öğretildiği dersleri kaçırmamasını istedi.
Filmler
Alexander Demyanenko'nun sinema biyografisi, ikinci sınıf bir Gitis öğrencisi olduğunda oldukça erken başladı. Acemi aktör, ilk başlamıştı, "Rüzgar" Rüzgar Filminde Meşya'nın Rüzgar Filminde rolünü yaptı ve Vladimir Naumova. Seyirciler ve Yöneticiler, "Komsomol" trilogy "rahatsız edici gençlik" ve "Pavel Korchagin" ni tamamlayan bu iyimser dramadaki sanatçıyı fark etti. Bir feat doğabilecek mütevazı ve zeki bir genç adamın imajının "rüzgar" idi. Bu görüntü zaten Alexander Demyanenko için sıkıca sabitlendi.
Tiyatro üniversitesinin bitiminden sonra, sanatçı V. Mayakovsky'den sonra Moskova Drama Tiyatrosu'na davet edildi. Burada Sibirya üç yıl çalıştı, ancak sinema artan Alexander Sergeevich'i geciktirdi.
1961'de yeni film Alo ve Naumova ekranlara geldi. Projesinde - Drama "Dünya Gelen" - yine Alexander Demyanenko olarak adlandırıldı. Savaşın son gününde, Hamile bir Alman kadını hastaneye ulaşmak için okulun mezunu olan Teğmen Ivlev'i oynadı. Resim sadece Sovyetler Birliği'nde değil, yurtdışında da büyük bir başarıya sahipti. Film, Brüksel ve Venedik'te çeşitli yarışmalar da dahil olmak üzere ödüllerce kalıplandı.
İki resim daha, ardından "Dünya Gelen" draması, Sovyet sinemasında Alexander Demyanenko'ya güvendi. Genç bir aktörün dürüst bir kasiyer oynadığı Lyric Comedy "Kariyer Dima Gorina", tanınabilir hale getirdi. Lily Aleshnikova'yı olan bir düette Demyanenko'nun, ebeveynleri ile yaşayan genç bir çift oynadığı parlak komedi "yetişkin çocukların" başarısını güvence altına aldı.
1962'de Alexander Demyanenko, Mayakovsky tiyatrosunu terk etme ve kuzey başkentine geçme kararını kabul etti. Bunun için iki neden vardı. Leningrad'da, sanatçı bir daire verdi. Buna ek olarak, tekrar tekrar Lenfilm'de rol aldı ve burada bir iş teklif edildi.
Yakında oyuncu, yeni bir filmle hayranlarından memnun kaldı - Vladimir Macarca "boş uçuş" filminde ortaya çıktı. Seyirciler, finansal dolandırıcılık kilidini açan Merkez Gazetesi Sirotkin'in cesur gazetecisinin eylemlerini memnuniyetle izledi. Nikolai Rosantsev "devlet suçlusu" dedektif direktörü daha az yüksek bir başarı eşlik etmedi. Burada, Alexander Demyanenko, özellikle önemli işler üzerinde genç bir araştırmacı oynadı Andrei Nikolayevich Polikanova, askeri bir suçlu davasını araştırmak için emanet edildi.
Sanatçının kariyeri hızla gelişti. Sokaklarda tanındı. Her Kiosk'ta "Soyuz-Print", Alexander'ın görüntüsüyle kartpostalları sattı. Ancak sağır edici zafer ve popülerlik zirvesi, Leonid Gaidam ile buluştuktan sonra onu bekliyorlardı. Ünlü Moskova Direktörü "Bkz." Demyanenko'da Leningrad'a geldi. Nitekim, başkentte, filminin ana karakterinin "ciddi olmayan hikayelerin" senaryosuna göre rolü için dört düzine adayı reddetti. Sonsuza dek meraklılığına düşen, akıllı bir streç, akıllı bir streç, akıllı bir streç olan Vladik Aricov'un türü tarafından istenildi.
Alexander Demyanenko'yu gören Gaidai, bunun tam olarak ihtiyaç duyduğu sanatçı olduğunu fark etti. Ondan önce, zorlama ve reenkarnate gerekmeyen bir kişiye durdu: Hazır Vladik. Ancak Vladik'in filme çekilmesi sürecinde bir Shurk'a dönüştü. Resimde tam bir isabet elde etmek için, sanatçı reçine saçını aydınlatmak zorunda kaldı. Radikal sarışın arayan stilistler, aktörün saçını bu tür kabarcıkların ciltte göründüğü ölçüde yaktı.
Daha sonra aktörün dulu, Lyudmila Akimovna, zaman ayındaki boyaların, Demyanenko'nun kabarması yapmadığı gibi bir gizem kaldı, bu tür bir acımasız olduğunu hatırladı.
Altın Komedi'nin ekranlarına çıkın "Operasyon" S ", kırık bir bomba benzerdi. Alexander Demyanenko ünlü uyandı. Şimdi farklı, bir Shurik gibi, kimse onu aramadı. Gerçekten oynamadı, ama bu komedide yaşadı. Sanatçı herhangi bir oyunculuk hilesine başvurmadı - sadece kendisine kaldı. Daha sonra Schurik'in rolünün kendisine yaratıcılık unuyla eşlenmemiş olmadığını ya da reenkarnasyonun zorlukları olduğunu itiraf etti.
Birçok film eleştirisi ve biyografisi Guidai ve Demyanenko, Shurik'in aslında yönetmen ve sanatçının bir "prefabrik" bir imaj olduğunu savunuyor. Her ikisi de bu büyüleyici kahramana benzer bir yaşamdaydı: gizlenmeyen noktalar, biraz kapalı ve keşfedilemez, kasvetli ve bir gülümseme gölgesi olmadan ayakkabı.
Leonid Gaidai, büyüleyici Shurr'un hikayesine devam etme talebi olan harflerle döktü. Direktör, izleyicilerin dileklerini yerine getirmeye gitti ve iki yıl sonra çekildi, "Kafkas esiri ya da Shurik'in yeni maceraları". Alexander Demyanenko yine sevgili milyonlarca ekran görüntüsünün rollerinde ortaya çıktı.
1973'te izleyici, Demianenko'nun katılımıyla yeni bir film okulu gördü. Bu parlak komedi "Ivan Vasilyevich mesleği değiştirir." Shurikov'lu iki komediler gibi, yerli sinemanın altın temeline girdi. Onlarca yıldan sonra, izleyiciler ve günümüzde ruh halini yükseltiyorlar, Georgy Vicin, Yevgeny Morgunov, Georgy Vicin, Yevgeny Morgunov, Yuri Nikulin, Alexander Yakovlev ve Leonid Kuravlyov olan kahramanlara bakıyorlar.
Ancak tüm ülkenin elinde favori bir sanatçı takmaya hazır olduğu zaman, zaferin karşı tarafı ile ilgili sorunlara başladı. Alexander Demyanenko, çarşısının rehinesine dönüştü. Yöneticilerin ona bir rol bulmak zordu, çünkü komik sarışın tren yapıştırılmış gibi aktörün arkasına çizildi.
Alexander Sergeevich'in kendisi bir kereden fazla bir kerede şikayet ettiğinden şikayet etti. Ve harika resimlerde "Gelen Dünyası", "İyi Babam" ve "Unyum-River" kimsenin hatırlamadığı zor ve iyi bir çalışma.
Sanatçı, komedi Leonid Gaidai'den sonra kaçınılmaz olan kamu tanıtımında olduğunu itiraf etti. Sokakta uygun, omzuna alkışladı, "sana" döndü. Alexander Demyanenko, izleyicilerle yapılan toplantılara davetiyeleri kabul etmeye zorlandı, çünkü en azından bazı gelirler getirdiler. Bu toplantılarda, kişisel, talepte olan açıklık ve "manevi striptiz" konusunda taburcu edildi. Yani, tam olarak sanatçıyla yüzleşmesi en muhtemel olanıdır.
Aktörün neredeyse sinemada yeni roller sunmadığı, ancak aynı zamanda sokak boyunca sakince alamadığı noktaya geldi. Ve inanılmaz derecede rahatsız etti. Başıyla Alexander Demyanenko, yabancı filmlerin dublajını ve dübresine girdi. Sesi, Jean-Field Belmondo, Omar Sharif, Hugo Tyunsyzzi, John Loigh, Robert de Niro kahramanları tarafından konuşuldu. Neredeyse tüm Sovyet filmlerinde, Alexander Demyanenko Donatas Banionis'i dile getirdi. Kartonları ziyaret etmeyi reddetmedi.
Bazen, aktörün iyi resimlerde ilginç bölümler veya küçük roller sunuldu. Bu yüzden "Green Van" daki Shestakov "Urolum Nehri" nde Ivan Sokhaty'nin katiplerini oynadı.
Toplam Alexander Demyanenko filmografisi, yedi düzinelerce film adıdır.
Stüdyo "Lenfilm" terk ettikten sonra, sanatçı N. P. Akimov'un Nevsky Prespect'teki komedi tiyatrosunda bir zamanlar görev yaptı. 1990'ların ortalarından itibaren Malaya Denizi'nde olan St. Petersburg Tiyatrosu "Barınak Comedyens" sahnesine gitti. Tiyatro çalışanları, "Vladimir Meydanı" ve "Antigona" üretiminde en sevdiğim aktör gördü. Mükemmel iki farklı kahramanda oynadı, çünkü Alexander Demyanenko mükemmel bir dramatik aktördü. Ancak küçük bir denizdeki tiyatro, küçük bir ziyaretçiler o kadar değil, bu yüzden sanatçının işi birkaç puan aldı.
1991 yılında Alexander Demyanenko, RSFSR'nin insanların sanatçısı oldu. Ancak bu ödülün yaratıcı biyografisinin altındaki çizgiyi yönettiği görülüyor. Hala tiyatro sahnesine gitti ve yabancı filmleri dile getirdi, ancak kariyerinin hayat gibi gün batımına yaklaştığını anladı.
Kişisel hayat
İlk eş ile - Marina Sklarov - Alexander Demyanenko 16 yıl yaşadı. Çift, bir dramada Sverdlovsk'ta bir araya geldi. Aile hayatlarının bulutsuz olduğu görülüyor. Eşler sık sık yürüdü, elini tutarak, yarım uyku ile birbirlerini anladı. Çocukları yoktu. Arkadaşlar ve Alexander Sergeevich'in arkadaşları, Marina'yı, tüm açıkların enerjik bir küçük olduğunu hatırlıyor. Sanatçı kendisi, günlük yaşam için şaşırtıcı derecede uygun değildi. Bu nedenle, İsviçre peyniri, Balyk ve Ikra'nın evlerinde sadece ekonomik eşi sayesinde ortaya çıktı.
Fakat ruhta ve ultra kapalı ve sonsuzca depresyonun aklında olanlar, Alexander Demyanenko tarafından düşüncelerinde - hiç kimse bilinmiyor. Arkadaşı Oleg Belov anılarında, aslında sanatçıyı parlak bir şekilde karakterize ettiğini söyledi. Bir zamanlar Demyalenko ve Belov'un film festivaline gittiği Ashgabat'ta sanatçılar şanslıydı. Birdenbire Natalia Selezneva, Alexander Demyanenko'nun komedilerinde rol aldığı "operasyon" ve "Ivan Gasilyevich mesleği değişiyor" ile birlikte otobüse bindi.
Bu filmlerin çekilmesinden sonra gerçekleşen birkaç yıl sonra Selezneva toplantılarıyla çok mutlu oldu. Demyanenko'ya koştu, onu öpecek, ama sadece bir meslektaşımla başını salladı, soğuk bir "merhaba" attı. Natalia Selezneva poloshal sürprizden.
Muhtemelen, aynı şey sanatçı Marinanın ilk eşini hissetti, bir günde, asla kavga etmediği kocanın evine geldiğinde, eve geldi, sessizce eşyalarını bir bavula topladı ve sonuna kadar yaşadığı başka bir kadına gitti. İlk eşde olduğu gibi, aynı sevgi ve uyum içinde günlerinin günleri.
Sanatçının ikinci karısı, Lenfilma'dan Dublaj Direktörü Lyudmila oldu. Onun için ikinci bir evliydi. İlk kalan kızı Angelica. Stepkughter ile ilişkiler Alexander Sergeevich harikaydı. Daha sonra, Angelica Nevolin, Lion Dodina'nın küçük drama tiyatrosunun ünlü bir sanatçısı oldu.
Alexander Demyanenko, St. Petersburg'un yakınındaki yazlığa uyması imkansız olan çok sevilen gizlilik. Burada tutkuyla okundu, klasik müziği dinledi ve hayal etti.
Ölüm
Birkaç kişi, sanatçının hasta bir kalbi olduğunu biliyordu. Ancak hayatının son yıllarında aşınma için çalışmak zorunda kaldı. Petersburg'da Demyanenko sinemada iş sunmadı. Bu nedenle, Moskova'dan gelen "çilek" şovunda oynama önerisi, rızayı yanıtladı. Oyuncu Peter'dan başkentten başkentten donuktu, otellerde yaşadı. Her gün yeni bir dizi kurdeleler vuruldu.
Hafta sonu, Alexander Demyanenko, St. Petersburg'a acele etti, çünkü "Sığınak COMEDAN" Tiyatrosu'nda katılımıyla bir performans oldu. Çok sorumlu biriydi ve sunumun bozulmasına izin veremedi.
Serinin çekiminde, aktör retinayı terk etti. Anestezi önünde bir işlem yapmak zorunda kaldım. Demianenko zor oldu. Yakında tekrar mide ülseri şüphesiyle hastaneye düştü. Çıktığı gibi, ikinci bir kalp krizi oldu. İlk sanatçı hakkında ve tahmin etmedi.
Doktorlar Alexander Sergeevich Shunting yapmaya karar verdi. Ancak operasyondan önce bir güne ulaşmadı. Ölüm nedeni yaşlıydı.
Birçoğu, aktörün alkol için aşkı hakkında konuştu. Bazıları bile kalp problemlerinin nedeninin alkol olduğunu iddia etti. Adalet uğruna, Alexander Demyanenko'nun gerçekten gerçekten olmadığını kabul etmeye değer. Fakat arkadaşlarına göre, yüzünü asla kendisi ve insan görünümünü kaybettiği yüzünü geçmedi.
Serafimovsky Mezarlığında, St. Petersburg'daki ünlü sanatçıyı gömdü. Birkaç yıl sonra, ikinci eşi Lyudmila yakında ortaya çıktı.
Filmografi
- 1958 - "rüzgar"
- 1961 - "Kariyer Dima Gorina"
- 1961 - "Dünya Gelen"
- 1962 - "Boş uçuş"
- 1965 - "Operasyon" S "ve Shurik'in diğer maceraları"
- 1967 - "Kafkas esir veya Shurik'in yeni maceraları"
- 1969 - "Uglum Nehri"
- 1973 - "Ivan Vasilyevich, Mesleği Değişiyor"
- 1983 - "Yeşil Van"
- 1996 - "Çilek"