Biyografi
Andrei Voznesensky - Sovyet şair on altı, publicist, şair söz yazarı. Yetkililerin şairin çalışmalarına kadar güzel tutumuna rağmen, 1978'de Andrei Andreevich, SSCB Eyalet Ödülü'ne layık görüldü. XX yüzyılın klasiklerinin Pleiad'a girdi.
Andrei Andreevich Voznesensky, 1933 Mayıs'ta başkentte doğdu. Babası, uzmanlık alanında hidrolik bir mühendisdir, ünlü kardeş ve inur hidroelektrik santrallerini oluşturdu. Daha sonra profesör oldu ve Su Problemleri Enstitüsü'ne başladı.
Erken Yetimhaneler Kirzchach kasabasında düzenlenen Gelecekteki şair, Mama Antonina Sergeevna'nın bulunduğu yerden. Aile ayrıca Andrei - Natasha'nın ablanını da büyüttü.
Büyük vatanseverlik savaşını ve aşağıdaki tahliyeyi azaltmak, çocuğun okula gittiği Kurgan'a gitmek için 8 yaşındaki Andrei'yi annesiyle birlikte zorladı. Daha sonra Voznesensky, tahliyenin onu deliğe fırlattığını, ancak "ne tür bir delik olduğunu" paylaştığını paylaştı.
Andrei Andreevich, Andrei Tarkovsky'yi de inceleyen en eski metropol okullarından birini bitirdi. Çocuk şiirleri erken yazmaya başladı ve 14 yaşında, bazılarını sevgili şair Boris Pasternak'a göndermeye cesaret etti. Genç bir meslektaşının eserlerini çok yüksek takdir etti ve arkadaş olduk. Pasternak'ın Voznesensky üzerindeki etkisi çok büyüktü.
Sertifikayı aldıktan sonra Andrei Voznesensky, mimari enstitünün öğrencisi oldu. Prestijli Üniversitede, Andrei, edebi Enstitü öğretmenlerinin Voznesensky'nin yeteneklerini ısıtmayacağı için korkmuş olan Pasternak'ın ısrarına gitti. 1957'de, yüksek öğrenimin diplomasını aldıktan sonra, şair bu olayı satırlarla belirtti: "Hoşçakal, mimarlık! Aptal geniş, amrahlar, rocoko sıralayıcılar, ... " Uzmanlıkta Voznesensky hiç işe yaramadı.
Edebiyat
Andrei Voznesensky'nin yaratıcı biyografisi hızla gelişti. 1958'de ilk defa şiirleri yayınlandı. Parlak, doymuş metaforlar, ses efektleri ve karmaşık bir ritmik sistem olduğu ortaya çıktı. Her satırda, olağandışı ve o zamanlar yeni olan alt metindi. Andrei Andreevich şiirinin üzerindeki etkisi sadece Boris Pasternak değildi, aynı zamanda Vladimir Mayakovsky ve Füturist tohumları Kirsanov'un eseri.
Voznesensky'nin şiirinin ilk koleksiyonu 1960'larda ışığı gördü. "Mozaik" adını aldı. Güç ve Sovyet binasının eleştirisi için, genç şair hemen kendini opal olarak buldu. Eserleri, altmışlı Evgenia Yevtushenko ve Bella Akhmadulina'nın aynı "format dışı" ayetleri ile bir satıra koyuldu. Voznesensky'nin koleksiyonunu yayınlamayı mümkün kılan editör bir pozisyonla meşgul olmaktı ve dolaşımın yıkımdan tasarruf etmeyi zar zor yönetildi.
Bununla birlikte, ilk kitabın yayınlanmasına eşlik eden hoş olmayan koşullar, Voznesensky'yi korkutmadı. Birkaç ay sonra, ikinci koleksiyon "Parabola" olarak adlandırıldı. Hemen büyük bir dolaşımla yayınlanmasına rağmen derhal bir bibliyografik nadir gördü. Andrei Andreevich, çalışmalarının aynı OptoCoules meslektaşlarını okudukları kapalı akşamları davet etmeye başladı. Aynı zamanda, Sovyet sistemini yapan şairler Andrey Voznesensky kahramanı şiirsel karikatürler tarafından yapıldı.
Nikita Khrushchev, Voznesensky'de sıkıldı. Ülkeden rahatsız edici bir yazardan çıkmayı düşünüyor, ancak John Kennedy'nin kişisel talebinden sonra Secreon şairin yalnız kaldı. Voznesensky'nin hayranları arasında Robert Kennedy'di. Sovyet şairinin eserlerini İngilizceye çevirdi.
Kennedy Andrei Andreevich'in isteğinde yurtdışında üretmeye başladı. Amerika'da Voznesensky, meslektaşı Allen Ginzberg, ünlü oyun yazarı Artur Miller ve Hollywood Kinodiv Marylin Monroe ile bir şiir adanmış bir şiir ile tanıştı. Şairini, yeteneğinin okunduğu ve şiirlerin sevdiği birçok Avrupa ülkesinde ziyaret etti.
1962'de Voznesensky, "üçgen armut" olarak adlandırılan yeni bir koleksiyon yayınladı, bu da devlet temsilcilerinin yeni bir öfke dalgasına neden olan "üçgen armut" olarak adlandırıldı. Şair eleştiriyor ve küçük düşürüyor, gazetelerde eleştirmenlerin eskizlerini kırma, ancak insanlar onu seviyor. Andrei Voznesensky'nin eserleri, "Samizdate" de, birbirlerini "katların altından" geçerek serbest bırakılır.
Şair ellerini bükmemeye çalışıyor. Her yıl Voznesensky, hayranları yeni bir muhteşem şiir koleksiyonu olan memnun ediyor. Romantik şair, "Geçmişe geri dönme", "uyku", "romantizm", "Mum ışığında Waltz", "Geçmişe Dönmeyin", "Uyku", "Romantik", "Waltz" olarak bir sevgi duygusu kovalıyor. Her seferinde, sevgi eserlerinin çizgilerinde doğmuş, sanki sarkaç evrensel aşk direğini arıyormuş gibi, ardından kapsamlı bir trajedinin direğine.
1981'de, Rock Opera "Juno ve Avos" Lenkomovsky aşaması, Andrei Voznesensky'nin Libretto'ya ve Alexei Rybnikov'un müziğine dayanan. "Seni asla unutmayacağım", "Alliluya", izleyiciler hakkında sağır edici bir izlenim bıraktı. Performansı göstermenin ilk günlerinden itibaren salon kalabalıktı. Formülasyondaki yabancı basın makalesindeki durumu, Sovyet Hükümeti yurtdışındaki rock operası olan turda tiyatro topluluğunu serbest bırakmadığı ve ayrıca rekorun yayılmasını engelledi.
Rock Opera "Juno ve Avos", Voznesensky'nin şiirinin ilk tiyatro düzenlemesi değildi. Taganka'daki tiyatroda, Boris Khmelnitsky ve Vladimir Vysotsky'nin müziğine "Antimira" şiirinin formülasyonu.
Şairin torunları, aralarında "longleumo", "oza", "hendek" olan 8 şiir bıraktı. "Andrei Polizadov" ın çalışmaları, yazarı büyük büyükbabasına adadığı MuromSky Archimandrit. Boyutsuz bir dua sonnam "Rusya Risen" olan son şiir, 1993 yılında "Halkların Arkadaşlığı" nın yayınlanmasının sayfalarında ortaya çıktı. Voznesensky'nin edebiyat mirası da anı nesir ve gazeteciliği de içermektedir. Andrei Andreevich'in "Ruhun Projelerinin Projelerinin" tek büyük prosaik çalışmaları 1984 yılında ortaya çıktı.
Bugün Andrei Voznesensky, "Silahtaki bir kızı ağlayan", "Bana geri dön", "Müziğe geri dön", "Müziğe dön", "Tamburda dans etme", Ve Alla Pugacheva "Milyon Scarlet Gülen" tarafından gerçekleştirilen şarkı, Sovyet döneminin ana boku olarak kabul edilir. Besteciler Raymond Pauls, Oscar Felzman, Michael Tariverdiev, Igor Nikolaev, Stas Namin, Evgeny Martynov, şaheserlerini Voznesensky şiirlerinde yarattı.
Voznesensky ailesiyle birlikte "Peredelkino" ünlü köyünde yaşadı. Evi, pasternak kır evi ile yakın bir mahalledeydi. Bir seferde, Andrei'nin sınıftaki sınıftaki 7. sınıfta yaptığı mentorun portresi, Voznesensky Müzesi'nin bir keresinde, küçük bir pasülecenin küçük bir fotoğrafını kullanarak sunuldu. Her yıl doğum gününde minnettar bir öğrenci ve öğretmenin ölüm günü ona katıldı. Avaterak Voznesensky 50 yıl ve iki gün boyunca başardı.
Kişisel hayat
Andrei Voznesensky'nin ilk eşi Bella Ahmadullina oldu. Şiir, Yevgeny Yevtushenko'nun kocasını tam olarak ona bıraktı. Ancak Voznesensky ve Akhmadullina uzun zamandır yaşıyor. "Üçgen armut" koleksiyonunun bu aşk üçgeni nedeniyle çağrıldığı bir versiyon var.
Andrei Voznesensky'nin neredeyse yarım yüzyılın kişisel hayatı, başka bir kadınla, Muse'un adanmış bir adanmış, Zoyy Boguslavskaya - Prosaik, oyun yazarı ve şiir tarafından Aile Odağının Velayeti. Gelecekteki bir karısı olan bir şairle çıkma sırasında Zoya, müreffeh bir evliliğin karşısındaki bir oğul bir yazardı. Ama şair için aşk güçlüydü.
Karısının zoe'nin gözlerini kapatmak zorunda kaldığı başka bir Voznesensky romanı hakkında söylentiler var. Andrei Andreevich'in Tatyana Lavrov'un aktrisine aşık olduğunu söylüyorlar. İddiaya göre, "Juno ve Avos" rock Opera'dan şiirler "Seni asla unutmayacağım" bu kadına adanmış. Bu roman, Vasily Aksenov'un liderinden birinde tarif edildi.
Bununla birlikte, şair hayatının çoğunu John Boguslavskaya ile yaşadı. Bu evlilikte genel bir çocuk yoktu. Ancak Zoe Borisovan, hayatının son dakikalarına kadar eşi ile birlikte olmaya mahkum edildi.
Ölüm
Şair için ilk endişe verici zil 1995'te geliyordu. Andrei Voznesensky, Parkinson hastalığının ilk belirtilerini buldu. Yazar boğazın, kolların ve bacakların kaslarını zayıflatmaya başladı.
2006 yılında Voznesensky'nin birinci vuruşuna, elin felçlerinin ve ayaklarıyla ilgili sorunların bir sonucu vardı. 2010 yılında - yeni bir vuruş ve tam bir ses kaybı. Şairin ilkbaharında Münih kliniğinde ameliyat edildi. Ancak ilk yaz gününde, Andrei Andreevich zaten Peredelkino'da olduğunda, şairin hayatta kalamadığı üçüncü vuruş vurdu. Andrei Andreyevich, ölümden önce yeni şiirsel çizgiler olan karısına ellerinde boyandı.
Ailenin dinlendiği NovoDevichy Mezarlığı'ndaki ünlü yazarı gömdü.
Bibliyografi
- 1960 - "mozaik"
- 1960 - "Parabola"
- 1964 - "Antimires"
- 1972 - "Bak"
- 1974 - "Kuş bırak!"
- 1976 - "Lekeli Master"
- 1984 - "Iverly Işık"
- 1990 - "Axiom özçiliği"
- 1996 - "Recove değil"
- 2000 - "Rusya"
- 2004 - "Çiçeklere Dön!"
- 2008 - "Paket"