Biyografi
Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, 11 Kasım 1821'de Moskova'da ortaya çıktı. Babası MIKHAIL ANDREEVICH, RADVAN'IN KABUL EDİLEN DOSTOEVSKY MAVİ KENDİSİNDEN OLDU. Tıp eğitimi aldı ve Borodino Piyade Alayında, Moskova Askeri Hastanesi'nde ve Yoksullar için Mariinskaya Hastanesinde çalıştı. Gelecekteki ünlü yazarın annesi Nechaeva Maria Fedorovna, Moskova tüccarının kızıydı.Fedor'un ailesi zengin insanlar değildi, ancak bir aile sağlamak ve çocuklara iyi bir eğitim vermek için yorulmadan çalıştılar. Daha sonra, Dostoevsky, baba ve anneye büyük ölçüde minnettar olduğunu ve mükemmel eğitim ve eğitim için müteşekkir olduğunu kabul edildi.
Çocuk anneyi okumayı öğrendi, "Eski ve Yeni Ahit'in 104 Kutsal Hikayesi" kitabını kullandı. Bu nedenle, kısmen, "Karamazov kardeşlerin kardeşler" kitabında, diyaloglardan birinde Zosima karakteri, çocukluğundaki bu kitapta bunu okumayı öğrendiğini söylüyor.
Okuma Becerileri Genç Fedor, müteakip işlerine de yansıyan İncil iş kitabında ustalaştı: yazar, ünlü bir roman "genç" oluştururken bu kitabın yansımalarını kullandı. Baba, Latinine öğreten oğlun eğitimine de katkısını yaptı.
Toplamda, Dostoevsky'nin ailesinde yedi çocuk doğdu. Böylece, Fedor, özellikle yakın olduğu ve VARVARA'nın ablası olan Ağabey Mihhail'iydi. Buna ek olarak, küçük kardeşler ve Nikolai'nin yanı sıra genç kız kardeşler Vera ve Alexander'a sahipti.
Gençliğinde, Mikhail ve Fedor'da N.I. Durshus, Öğretmen Alexandrovsky ve Catherine Okulu. Yardımı ile Dostoevsky'nin yaşlı oğulları Fransızca ve öğretmenin oğulları, A.N. Drashusov ve v.n. Drashus, sırasıyla çocuklara matematik ve edebiyatta öğretti. 1834'ten 1837'ye kadar olan dönemde, Fedor ve Mikhail, Metropolitan Guesthouse L.i.'daki çalışmalarına devam etti. Daha sonra çok prestijli bir eğitim kurumu olan Cram.
1837'de, korkunç oldu: Maria Fedorovna Dostoevskaya, Chakhotka'dan öldü. Annenin ölümü sırasında Fyodor sadece 16 yaşındaydı. Eşsiz Kalan Dostoevsky-Sr. Fedor ve Mikhail'e St. Petersburg'a, Pension K.F'ye göndermeye karar verdi. Kostomarova. Baba, çocukların daha sonra ana mühendislik okuluna girmesini istedi. İlginç bir şekilde, her iki yaşlı da Dostoevsky'nin o zamanın yaşlı oğulları literatürden ayrıldı ve hayatlarını ona adamak istemişti, ama babası tutkularını ciddiye algılamadı.
Babanın iradesini hareket ettirmek, çocuklar cesaret edemedi. Fedor Mikhailovich, konuk evinde eğitimi başarıyla geçirdi, okula girdi ve ondan mezun oldu, ama tüm boş zamanlarını okumak için adadı. Shakespeare, Hoffman, Byron, Goethe, Schiller, Rasin, Homer, Lermontov, Gogol, Puşkin - AZA mühendislik bilimini coşkuyla anlamak yerine yuttuğu tüm bu ünlü yazarların eserleri.
1838'de Dostoevsky, arkadaşlarla birlikte, Fedor Mikhailovich, Grigorovich, Beketov, Vitkovsky, Berezhetsky'ye ek olarak, ana mühendislik okulunda kendi edebi dairelerini bile organize etti. Zaten o zaman yazar ilk eserlerini yaratmaya başladı, ancak yine de nihayet yazarın yolunda durmaya başlamadı. 1843'te eğitimi tamamladıktan sonra, St. Petersburg Mühendislik Ekibindeki Mühendis-Companion'un görevini bile aldı, ancak hizmete uzun süre tırmandı. 1844'te, sadece edebiyat yapmaya ve istifa etmeye karar verdi.
Kişisel hayat
Dostoevsky'nin ilk karısı, temkinli geri döndükten kısa bir süre sonra tanıştığı Maria Isaev oldu. Toplamda, Fedor ve Mary Evliliği, 1864'te yazarın eşinin sürdürülebilir ölümünden önce yaklaşık yedi yıl başlattı.
Yurtdışındaki ilk seyahatlerinden biri olan Dostoevsky'nin 1860'ların başında, özgürleştirilmiş Apollinaria SUSLOV büyülendi. Ondan, Polina'nın "oyuncuya" yazıldığı, salaktaki Naviya Filippovna ve bir dizi diğer kadın karakter.
Yazarın arkasındaki dördüncü yıl yıldönümünün arifesinde olsa da, Isaeva ve Suslova ile en azından uzun vadeli bir ilişki vardı, o zaman kadınları henüz çocukları çocuk olarak böyle bir mutlulukla sunmamıştı. Yazarın ikinci karısının bu dezavantajı - Anna Dnikkin. Sadece sadık bir eş değil, aynı zamanda yazara da mükemmel bir asistan oldu: Dostoevsky'nin romanlarının yayınlanmasına ilişkin sorunları üstlendi, rasyonel olarak tüm finansal sorunları çözdü, dahi kocasının anılarını yayım için hazırladı. Roma "Karamazov Brothers Karamazov" Fyodor Mikhailovich ona adanmış.
Anna Grigorievna dört çocuğun eşini doğurdu: Kızlar Sophia ve Aşk, Fyodor ve Alexey'in oğulları. Ne yazık ki evli çiftin ilk çocuğu olmak zorunda olan Sophia, doğumdan birkaç ay sonra öldü. Fyodor Mikhailovich'in tüm çocuklarından sadece oğul Fedor yazarının halefi oldu.
Yaratıcı bir yolun başlangıcı
Aile, genç Fedor'un kararlarını onaylamamış olmasına rağmen, özenle daha önce başlatılan eserlere çarpmaya başladı ve yenilerini geliştirmeye başladı. 1844, ilk kitabının serbest bırakılmasıyla bir acemi yazar için işaretlendi - "fakir insanlar". İşin başarısı, yazarın tüm beklentilerini aştı. Eleştirmenler ve yazarlar, Roman Dostoevsky'yi çok takdir etti, kitapların, birçok okuyucunun kalplerinde bir cevap bulduğunu gördü. Fyodor Mikhailovich, "Belinsky daire" olarak adlandırılan "Yeni Gogol" olarak adlandırmaya başladı.Başarı uzun sürdü. Yaklaşık bir yıl sonra, Dostoevsky kamuoyuna "çift" kitabını sundu, ancak genç dahinin yeteneğinin çoğu hayranının anlaşılmaz olduğu ortaya çıktı. Gizli ve övgü yazarı, eleştiri, memnuniyetsizlik, hayal kırıklığı ve alaycı ile değiştirildi. Daha sonra, yazarlar bu çalışmanın yenilikçiliğini tahmin ettiğini, o yılların romanlarına hoşlanmadığı, ancak kitabın serbest bırakılmasında neredeyse hiç kimseyi hissetmedi.
Yakında Dostoevsky, Turgenev ile kavga etti ve "Belinsky Circle" dan atıldı ve ayrıca N.A ile de kavradı. Nekrasov, "Çağdaş" ın editörü. Ancak, çalışmalarını derhal yayınlamak, Andrei Kraevsky tarafından düzenlenen "kamu notaları" nın yayınlanmasıyla kabul etti.
Bununla birlikte, Fedor Mikhailovich'in ilk yayınını getirdiği olağanüstü popülerlik, St. Petersburg'un edebi çevrelerinde bir dizi ilginç ve faydalı çıkma yapmasına izin verdi. Yeni tanıdıklarının çoğu, kısmen yazarın sonraki eserlerinin çeşitli karakterlerinin prototipleri oldu.
Tutuklama ve katorga
Yazarın kaderi, M.V ile tanıdık oldu. Petrashevsky 1846'da. Petrashevsky, "Cuma günleri" olarak adlandırılan, serfdomun, tipografi özgürlüğünün, yargılama sisteminde ilerici değişikliklerin ve bu planın diğer sorunlarının tartışıldığı tartışıldı.
Toplantılar sırasında, bir şekilde Petrashevs ile bağlantılı olan Dostoevsky komünist aceleyle bir araya geldi. 1848'de, 1848'de ülkedeki darbeye bakan ve yasadışı bir tipografi oluşturulması için 8 kişiden (öz ve fedor Mikhailovich dahil) gizli bir toplum düzenledi. Toplumun toplantılarında Dostoevsky, daha sonra yasaklanan "Belinsky Gogol Mektubu" nı defalarca okundu.
Aynı 1848'de, Roma Fyodor Mikhailovich "Beyaz Geceleri" yayınlandı, ama ne yazık ki, hak ettiğiniz zaferin tadını çıkaramadı. Radik olarak ayarlanmış bir genç insanla aynı bağlantılar yazarla oynadı ve 23 Nisan 1849'da, diğer birçok Petrashevtsev gibi tutuklandı. Dostoevsky suçunu reddetti, ancak 13 Kasım 1849'da yazarı ölüm cezasına çarptırdığı "Ceza" mektubu "suçlu" mektubu tarafından hatırlandı. Bundan önce, Petropavlovsk Kalesi'nde sekiz aydır sona erdi.
Neyse ki Rus edebiyatı için, Fedor Mikhailovich için acımasız bir cümle yerine getirilmedi. 19 Kasım'da, seyirci genel, onu Dostoevsky'nin hatasına karşılık gelmediğini düşündü ve bu nedenle ölüm cezası sekiz yaşındaki bir Kauter tarafından değiştirildi. Ve aynı ayın sonunda, imparator nicholas derhal cezayı yumuşatırdım: yazar, sekiz yerine dört yıl boyunca Catuard'a Sibirya'ya atıfta bulundu. Aynı zamanda, asil rütbe ve eyaletten yoksun bırakıldı ve platformların sonunda sıradan askerlerde üretildi.
Benzer bir cümle öneren tüm hazinelere ve yoksunluklara rağmen, askerlere girmek, Medeni haklarının Dostoevsky'nin tam iadesi anlamına geliyordu. Rusya'da ilk benzer davasıydı, çünkü genellikle dini çalışmalara mahkum eden insanlar, yaşamın sonuna kadar, uzun yıllar süren hapishaneden sonra hayatta kalsa bile, yaşam haklarını kaybetti ve serbest hayatlara geri döndüler. İmparator Nicholas Genç yazara pişman oldum ve yeteneğini mahvetmek istemedim.
Fedor Mikhailovich'in Katorga'ya harcanan yıllar, onun hakkında silinmez bir izlenim bıraktı. Yazar ciddi bir şekilde sonsuz acı ve yalnızlık yaşadı. Buna ek olarak, diğer mahkumlarla normal iletişim kurmak için çok zamana sahipti: Uzun zamandır olanlar asil başlık nedeniyle onu almadı.
1856'da, yeni İmparator Alexander II, tüm Petrashev'lerine affetti ve 1857'de Dostoevsky'de affedildi, yani tam bir af aldı ve çalışmalarının bir yayını olarak restore edildi. Ve eğer, eğer, kaderinde belirlenmemiş olan Mikhailovich'te, gerçeği bulmaya ve bir yaşam ilkesi sistemi oluşturmaya çalışın, daha sonra 1850'lerin sonunda Olgun bir kimlik haline gelmiştir. Katorga'da daha ağır yıl ondan derinden bir dini insan yaptı, ki bu ölümüne kadar kaldı.
Çiçekli Yaratıcılık
1860 yılında yazar, "köy Stepanchikovo ve sakinleri" ve "Amca Kıyma" hikayesinin iki hacimli bir montajını yayınladı. "Çifte" ile aynı hikaye ile ilgili oldu - daha sonra çalışmaların çok yüksek bir değerlendirme verilmesine rağmen, çağdaşlar tadına bakmadıkları çağdaşlar. Bununla birlikte, "ölü evden gelen notların" yayınlanması, okuyucuların dikkatini, hükümlülerin ömrüne adanmış ve çoğunlukla sonuç olarak yazılmış olgun Dostoevsky'ye dikkatini döndürmeye yardımcı oldu.Ülkenin birçok sakinleri için kendi başlarına bu korku rastlamaz, iş neredeyse şok oldu. Birçok insan, yazarın anlatıldığı şey tarafından sersemletildi, özellikle de koreciçinin Rus yazarları için temanın bir tablo gibi bir şey olduğu görüldü. Bundan sonra, Herzen, Dostoevsky "Rus Dante" diymeye başladı.
Yazar için kayda değer 1861 oldu. Bu yıl, Yaşlı Kardeşi Mikhail ile işbirliği içinde, "zaman" adlı kendi edebi ve siyasi dergisinin yayınlanmasını başlattı. 1863'te yayın kapalıydı ve onun yerine, Dostoevsky Brothers, "EPOCH" olarak adlandırılan başka bir dergi yazdırmaya başladı.
Bu dergiler, önce, edebi ortamdaki kardeşlerin pozisyonlarını güçlendirdi. Ve ikincisi, "aşağılanmış ve kırılmış", "yeraltından gelen notlar", "ölü evden notlar", "güzel anecdote" ve Fyodor Mikhailovich'in diğer birçok eseriydi. Mikhail Dostoevsky yakında uzaklaştı: 1864'te hayatını terk etti.
1860'larda, yazar yurtdışına binmeye başladı, yeni yerlerde bulmayı ve yeni romanlar için tanıdık ilham almaya başladı. Tam olarak o zamanlar, Dostoevsky kökenli ve "oyuncu" çalışmaları fikri uygulanmaya başladı.
1865'te aboneleri istikrarlı bir şekilde azaltılmış olan "Epoch" dergisinin yayınlanması kapalıydı. Dahası: Yayının kapanmasından sonra bile, yazar etkileyici miktarda borçlarla karşılaştı. Bir şekilde zor finansal durumdan kurtulmak için, yayıncının Stelovsky ile yapılan çalışmalarının bir toplantısının yayınlanması konusunda son derece kârsız bir anlaşma imzaladı ve hemen hemen sonra en ünlü romanını "Suç ve Ceza" yazmaya başladı. Sosyal sebeplere yapılan felsefi yaklaşım okuyucular arasında yaygın olarak tanındı ve Roma Dostoevski'yi yaşarken.
Bir sonraki büyük kitap Fedor Mikhailovich, 1868'de yayınlanan "salak" oldu. Başka bir karakter yapmaya çalışan, ancak düşmanca güçlerin üstesinden gelemeyen, ancak bunun bir sonucu olarak, acı çekemeyen, sadece kelimelerle enkarnasyon için kolay olduğu ortaya çıkan mükemmel bir insanın fikri. Aslında, Dostoevsky, Prens Myshkin'e rağmen ve en sevdiği karakter haline gelse de, bir kitap yazmanın en zorlarından biri "salak" denir.
Bu romanda çalışmayı bitirerek, yazar "ateizm" veya "büyük günahın ömrü" adlı bir epik yazmaya karar verdi. Bununla birlikte, fikrini anlayamadı, ancak EPIC için toplanan bazı fikirler, Dostoevsky'nin sonraki üç büyük kitabının temelini oluşturdu: 1871-1872'de yazılan "şeytanlar" romanı, 1875'te tamamlanan "teen" çalışmaları, ve "Kardeşler Karamazov" romanı, Dostoevsky'nin 1879-1880'de bittiği işler.
İlginç bir şekilde, yazarın başlangıçta Rusya'daki devrimci akımların temsilcilerinin temsilcilerine yönelik tutumunu ifade etmeyi kabul ettiği "şeytanlar", yazı sırasında yavaş yavaş değişti. Başlangıçta, yazar, daha sonra romanın ana kahramanı olan en ünlü karakterlerinden biri olan Stavrogina yapmayacaktı. Ancak imajı, Fyodor Mikhailovich'in fikri değiştirmeye ve siyasi çalışmaya gerçek bir drama ve trajedi eklemeye karar verdiği çok güçlüydü.
Eğer "Besnes" in, diğer şeylerin yanı sıra, babaların ve çocukların teması oldukça yaygın olarak ortaya çıkardı, daha sonra bir sonraki romanda - "genç" - yazar olgunlaşmış bir çocuğun yetiştirilmesi sorusuna getirdi.
Fyodor Mikhailovich'in yaratıcı yolunun kendine özgü bir sonucu, toplanma edebi analogu, "Karmazov'un erkek kardeşleri" edebi bir analog oldu. Birçok bölüm, çizim hattı, bu çalışmanın karakterleri, kısmen yazarın daha önce yazılmış romanlarına dayanarak, ilk yayınlanan romanı "fakir insanlarla" başlıyordu.
Ölüm
Dostoevsky, 28 Ocak 1881'de öldü, ölüm nedeni kronik bronşit, pulmoner tüberküloz ve amfizemdir. Yazarın ölümü, yaşamın altıda.
Yazar kalabalıklarına elveda demek, yeteneğinin hayranlarının kalabalıklarına geldiler, ancak Fedor Mikhailovich'in en büyük şöhreti, zamansız romanları ve akıllıca alıntılar hala yazarın ölümünden sonra.