Biyografi
Shostakovich Dmitry Dmitrievich - Sovyet piyanisti, kamu figürü, öğretmen, sanat tarihi doktoru, 20. yüzyılın en üretken bestecilerinden biri olan SSCB'nin insan sanatçısı.
Dmitry Shostakovich Eylül 1906'da doğdu. Olan iki kız kardeşi vardı. Dmitry Boleslavovich'in eski kızı ve Sophia Vasilyevna Shostakovichi Maria adında, Ekim 1903'te doğdu. Dmitry'nin küçük kız kardeşi, doğumda Zoya ismini aldı. Ailesinden miras kalan müzik Shostakovich'e sevgi. O ve kız kardeşleri çok müzikaldı. Genç yaştan gelen ebeveynlerle birlikte çocuklar ev doğaçlama konserleriyle yer aldı.
Dmitry Shostakovich 1915'ten beri ticari bir spor salonunda okudu, aynı zamanda Ignatia Albertovich Glasser'ın ünlü özel müzik okulu'ndaki derslere katılmaya başladı. Ünlü müzisyeni incelemek, Shostakovich iyi piyanist becerileri edindi, ancak mentor kompozisyonları öğretmedi ve genç adam kendi başına yapmak zorunda kaldı.
Dmitry, camların sıkıcı, narsisistik ve ilgi çekici bir adam olduğunu hatırladı. Üç yıl sonra, genç adam çalışma sürecinden ayrılmaya karar verdi, ancak anne her şekilde bunu önledi. Shostakovich, genç yaşta bile, kararlarını değiştirmedi ve müzik okulundan ayrıldı.
Onun anılarında, besteci 1917'nin bir etkinliğinden bahsettiği, bu da şiddetle belleğe çarptı. 11 yaşındayken Shostakovich, insanların kalabalığını dağınmış, çocuğun kılıcını tahrip eden Kazak'yı gördü. Genç yaşta, bu çocuğu hatırlatan Dmitry, "Devrim kurbanlarının bel anısının yas tutması" adlı bir oyun yazdı.
Eğitim
1919'da Shostakovich, Petrograd Konservatuvarı'nın öğrencisi oldu. Okulun ilk yılında kendisi tarafından edinilen bilgi, genç besleyicinin ilk büyük orkestra kompozisyonu - Scherzo Fis-Moll'i bitmesine yardımcı oldu.
1920'de Dmitry Dmitrievich, piyano için iki Basini Krylov ve "üç fantastik dans" yazdı. Genç besteci'nin bu yaşam süresinin, Boris Vladimirovich Asafyev ve Vladimir Vladimirovich Asafyev ve Vladimir Vladimirovich Scherbachev'in çevresine bağlıdır. Müzisyenler "Anna Fogh" dairesinin bir parçasıydı.
Shostakovich, zorluk çekmesine rağmen özenle çalıştı. Zaman aç ve karmaşıktı. Konservatuvarı öğrencileri için bakkal paketi çok küçüktü, genç besteci aç oldu, ama müzik bırakmadı. Açlığa ve soğuğa rağmen Filarmoni ve dersleri ziyaret etti. Kışın konservatuarda ısıtma yoktu, birçok öğrenci hasta, ölümcül sonuç vakası vardı.
Onun anılarında Shostakovich, o dönemde fiziksel zayıflık ona yürüyerek gitmeye zorladı. Tramvaydaki konservatuvarı almak için, ulaşımın nadiren gittiği için isteyenlerin kalabalığı boyunca sıkmak gerekiyordu. Dmitry bunun için çok zayıftı, evden çıktı ve yürüyerek gitti.
Shostakovichi gerçekten paraya ihtiyaç duydu. Durum, Dmitry Boleslavovich ailesinin Breadwinner'ın ölümünü ağırlaştırdı. Biraz para kazanmak için, oğul "parlak şerit" sinemasında kaseti çalışmak için yerleşti. Bu sefer hakkında Shostakovich iğrenme ile geri çağrıldı. İş düşük ödeme ve yorucu, ancak aile gerçekten gerekli olduğu gibi Dmitry katıldı.
Bir ay sonra Shostakovich, Sinema Akim Lvovich Volynsky'nin Sineması'na maaş almak için sahibine gitti. Durum çok tatsızdı. "Hafif Şeritler" şeklindeki "Hafif Şeritler", Kazanılan Pennies Kazanması için Dmitry'nin sahibi, insanların hayatın maddi tarafına iyi bakmaması gerektiğine ikna olmuştu.
On yedi yaşındaki Shostakovich'in toplamının bir kısmı ortaya çıktı, geri kalanı sadece elde edilebilirdi. Bir süre sonra, Dmitry'nin müzikal çevrelerde zaten bir şöhrete sahip olacağı, Akim Lvovich'in hafızasının akşamı davet edildi. Besteci geldi ve Volyn ile çalışma deneyiminin hatıralarını paylaştı. Akşamın organizatörleri öfkeye geldi.
1923'te Dmitry Dmitrievich, Piano sınıfındaki Petrograd Konservatuvarı'ndan mezun oldu ve kompozisyon sınıfında iki yıl sonra. Müzisyenin diploma çalışması 1 No'lu senfoni idi. İş ilk önce 1926'da Leningrad'da gerçekleşti. Senfoni Yabancı Prömiyeri bir yıl sonra Berlin'de gerçekleşti.
Yaratma
Geçen yüzyılın otuzlu yaşlarında, Shostakovich, yaratıcılık operası "Lady Mcbet Mtsensky County" fanlarına sundu. Bu dönemde, senfoninin beşinden beşine kadar çalışmayı da bitirdi. 1938'de müzisyen "Jazz Suite" ni besteledi. Bu çalışmanın en ünlü parçaları "Waltz No. 2" idi.
Sovyet baskısında eleştirinin, Shostakovich'in müziğine ilişkin olarak ortaya çıkması, onu biraz işten revize etmeye zorladı. Bu nedenle dördüncü senfoni halk tarafından temsil edilmedi. Shostakovich, prömiyerden kısa bir süre önce provayı durdurdu. Kamu, yirminci yüzyılın altmışlarındaki dördüncü senfoniyi duydu.
Leningrad'ın blokajından sonra, Dmitry Dmitrievich, Kayıpların çalışmalarının kablolamasını kabul etti ve piyano topluluğu için korunmuş eskizleri işleme koymaya başladı. 1946'da, tüm aletler için dördüncü senfoninin kopyaları belgelerin arşivlerinde bulundu. 15 yıl sonra, iş halka sunuldu.
Büyük vatanseverlik savaşı, Leningrad'da Shostakovich'i buldu. Şu anda, besteci yedinci senfonide çalışmaya başladı. Engellenen Leningrad'dan ayrılan Dmitry Dmitrievich, gelecekteki başyapıtın ana hatlarını aldı. Yedinci Senfoni, Shostakovich'i yüceltti. En çok "Leningrad" olarak bilinir. Senfoni ilk olarak Mart 1942'de Kuibyshev'te gerçekleşti.
Savaşın sonu Shostakovich, dokuzuncu senfoninin denemesini işaret etti. Premiere, 3 Kasım 1945'te Leningrad'da gerçekleşti. Üç yıl sonra, besteci Opal'e gelen müzisyenler arasındaydı. Müziği "başkasının Sovyeti halkı" olarak kabul edildi. Shostakovich, 1939'da elde edilen profesörün unvanını mahrum etti.
Zamanın eğilimleri göz önüne alındığında, 1949'da Dmitry Dmitrievich, halkın Cantatu "ormanların şarkısını" sundu. İşin temel görevi, Sovyetler Birliği'nin övgüyü ve savaş sonrası yıllarda zafer kazandıkları idi. Cantata, besteci'yi Stalin Ödülü'ne ve eleştirmenlerin ve otoritelerin iyi konumuna getirdi.
1950'de, Bach eserlerinden ve Leipzig'in manzaralarından ilham alan bir müzisyen, piyano için 24 preludes ve fügs denemesine başladı. Onuncu Senfoni, 1953 yılında Dmitry Dmitrievich tarafından, senfoni çalışmalarında çalışmada sekiz yıllık bir kesinti sonrasında yazıldı.
Bir yıl sonra, besteci on birinci senfoni, "1905" adını yarattı. Ellilerin ikinci yarısında, besteci enstrümantal konser türüne derinleşti. Müziği, şekil ve ruh hali içinde daha çeşitli hale geldi.
Hayatının son yıllarında Shostakovich dört senfoni daha yazdı. Ayrıca birkaç vokal iş ve dize dörtlüsü yazarı oldu. Shostakovich'in son eseri, viyola ve piyano için sonata idi.
Kişisel hayat
Besteci yakın insanlar kişisel hayatının başarısız bir şekilde başladığını hatırladı. 1923'te Dmitry, Tatiana Gylinee adlı bir kızla tanıştı. Gençlerin karşılıklı duyguları vardı, ancak ihtiyaç tarafından yüklenen Shostakovich, sevgili bir cümle yapmaya cesaret edemedi. 18 yaşında olan kız, farklı bir parti buldu. Üç yıl sonra, Shostakovich'in işi biraz kazandığında Tatiana'nın kocasından kaçmasını önerdi, ancak sevgili reddedildi.
Bir süre sonra, Shostakovich evli. Seçildiği Nina Vazardı. Karı, Dmitry Dmitrievich yirmi yıl yaşamını verdi ve iki çocuğu doğurdu. 1938'de Shostakovich ilk defa baba oldu. O bir oğlu Maxim vardı. Ailedeki en genç çocuk Galina'nın kızıydı. Shostakovich'in ilk eşi 1954'te öldü.
Besteci üç kez evlendi. İkinci evlilik hızlı bir şekilde ortaya çıktı, Margarita Kaino ve Dmitry Shostakovich karakterleri karşılaştırmadı ve hızla boşanma yaptı.
Bestecinin 1962'de evlendiği üçüncü kez. Müzisyenin karısı Irina Supinskaya oldu. Üçüncü karısı, hastalıkların yıllarında Shostakovich'e sadık bir şekilde ilgilendi.
Hastalık
Altmışların ikinci yarısında Dmitry Dmitrievich hastalandı. Hastalığı tanı için uygun değildi ve Sovyet doktorları sadece elleriyle seyreltildi. Besteci'nin eşi, kocasının hastalık geliştirme sürecini yavaşlatması için vitamin kursları atandığını hatırladı, ancak hastalık ilerledi.
Shostakovich, Charcot'tan acı çekti (lateral amyotrofik skleroz). Besteciyi iyileştirme girişimleri Amerikan uzmanları ve Sovyet doktorları yaptı. Rostropovich tavsiyelerine göre, Shostakovich, Dr. Ilizarov'a resepsiyon için Kurgan'a gitti. Bir doktor tarafından önerilen tedavi bir süredir yardımcı oldu. Hastalık ilerlemeye devam etti. Shostakovich bir rahatsızlıkla mücadele etti, özel bir ücret aldı, saate kadar ilaç aldı. Onun için teselli, konserleri düzenli bir ziyaretti. Bu yılların fotoğrafında, besteci en sık karısıyla tasvir edilmiştir.
1975'te Dmitry Dmitrievich ve karısı Leningrad'a gitti. Shostakovich'in romantizminin yapıldığı bir konser vardı. Sanatçı, yazarın çok heyecanlandığından daha fazla başladı. Eve döndükten sonra, eş kocası için "ambulansa" neden oldu. Shostakovich kalp krizi tanı kondu ve besteci'yi hastaneye götürdü.
Dmitry Dmitrievich'in hayatı 9 Ağustos 1975'te kırdı. Bu günde, hastane koğuşunda karısı futboluyla bakacaktı. Dmitry, Irina'ya posta yoluyla gönderdi ve döndüğünde, eş zaten öldü.
Novodevichy mezarlığına bir besteci gömüldü.