Biyografi
Vladimir Ivanovich Vernadsky - Üstün bir bilim adamı, akademisyen, miniolog, kristalograf, biyojeokimya kurucusu, jeokimya, nosfere, filozof ve kamu figürü hakkında öğretiler.
Gelecek Akademisyen, 1863'te, kalıtsal bilim adamları ailesindeki St. Petersburg'da doğdu. Vasily Ivanovich Vladimir, Vasily Ivanovich Vernadsky, Sovorov'un Alpler'den Alpler aracılığıyla geçişine katıldı, bunun için daha sonra asil başlığını ödüllendirdi.
Vladimir'in babası, yerel üniversitede politheconomiye öğreten Ivan Vasilyevich, yerel üniversitede ve spor salonunda - Rus edebiyatında doğdu. Mary'ye evlendikten sonra, Economist Nikolai Shigayeva'nın kızı, Vernadsky Babası, genç eş ile birlikte, istatistik ve politik ekonomiye ilişkin dersleri okuduğu Moskova'ya taşındı.
Petersburg'a geçtikten sonra, Vernadsky, Ağabey Vladimir'in Nikolai'nin oğlu doğdu. Maria Nikolaevna, düğünten on yıl sonra aniden öldü ve bir dul eşini kollarında küçük bir çocukla bıraktı. Birkaç yıl sonra, Ivan Vasilyevich, büyük bilim adamının geleceğine hayat veren Anne Petrovna Konstantinovich, geç karının kuzeninde ikinci kez evlendi.
Vernadsky, Vernadsky, Rus İmparatorluğu'nun bilimsel ve kültür merkezlerinden biri olarak kabul edilen St. Petersburg'dan Kharkov'a taşındı. Kharkov'da Vladimir, iki yıl çalıştığı yerel spor salonuna girdi. 1876'da Vernadsky, St. Petersburg'a döndü ve çocuk, ilk metropol spor salonunda çalışmalarına devam etti.
Petersburg Gymnasium'daki Vernadsky tarafından elde edilen eğitim, zamanımız için bile parlaktı. Bu, mezunun üç dilde yazıp açık olabileceği ve yurtdışındaki bilimsel makalelerin ve derslerin yayınlanması da dahil olmak üzere onbeşini okuyabileceği gerçeğiyle değerlendirilebilir. Spor salonunda, Vladimir Ivanovich, felsefe ve din öyküsü olan Vladimir Ivanovich, Rus Kozmizmi akışının oluşumuna katılımına karşı ilk adım olan Din Tarihi, Vernadsky'nin yetişkinlikte olduğu destekçisi.
Biyoloji ve diğer bilimler
1881'de, Vernadsky, St. Petersburg Üniversitesi Fizman'ın doğal dalına girdi. Yetenekli genç adamın öğretmenleri Beketov, Mendeleev, Dokuchaev, özet okulunun kurucusu idi. Dokuchaev, Çalışılan ve Savunan Vernadsky Tezi'ni, Vernadsky Tezinin Başkanı olarak, Mineraloji Kabine Bakanının Konumunu sundu.
1888'de, genç bir bilim adamı Avrupa'ya staje gitti. Başlangıçta, Münih'te kristalografide yapıldı ve sonra Paris'e gitti, College de Fransa'nın dağ okuluna gitti. İki yıl sonra, Vernadsky, Moskova Üniversitesi'ndeki Mineraloji Bölümü'nün başkanlığını atadı.
Vladimir Ivanovich, öğretmenin öğretmenin görevleri olarak çalıştı. 1891'de, genç bir bilim adamı yüksek lisans tezini savundu ve 1897'de doktora teziydi ve doktor ve mineraloji profesörü oldu. İki tez arasındaki mola sırasında, Vernadsky çok seyahat etti. Bilimsel keşiflerle, jeolojik araştırmalar yaparak tüm Rusya, Avrupa'yı gezdi.
1909'da, XII Doğal Dirençler Kongresi'nde, Vladimir Ivanovich, yeni bilimin temellerini ortaya koyan, dünyanın kabuğundaki minerallerin ortak bulgusu hakkındaki raporu okudu. Moskova Üniversitesi'nde öğretim yıllarında Profesör, o zamana kadar var olan mineraloji fikrini değiştirerek devasa bir çalışma düzenledi. Bilim adamı, mineralojiyi kristalografiden ayrılmış, ilk bilimi matematik ve fizik ile bağladı ve ikincisi - Dünya'nın kabuğu ve jeolojisinin kimyasıyla.
Mineraloji alanında yenilikçi çalışmalarla aynı anda, Vernadsky, jeokimyanın keşfedilmesine yaklaştı ve yaşam fenomenlerinin incelenmesi onu biyojeokimyanın başlangıcına götürdü. Aynı dönemde, bu şaşırtıcı derecede çok yönlü kişi, unsurların radyoaktivitesine, Rus bilimi ve felsefesinin geçmişi ile ilgiliydi ve ayrıca ülkenin siyasetine ve sosyal hayatına en üst düzeyde yer aldı.
20. yüzyılın başında, bilim adamı St. Petersburg Bilimler Akademisi'nin akademisyeni oldu, mineralojik müzeye başladı. 1909'daki profesör, Mineraller arayışına yol açan radyo komisyonunu kurdu ve kendisi, arşiv fotoğrafları tarafından kanıtlandığı gibi bu seferlere katıldı. 1915'te, Vernadsky, ana görevi, radyoaktif mineraller de dahil olmak üzere, ülkenin hammadde kaynaklarını inceleyen bir komisyon (CEP'ler) düzenledi.
Yirminci yüzyılın başında, Vernadsky, Zemskiy Kongreleri'nin çalışmalarına katılan köylülerin açlığı için ücretsiz yemek odaları düzenlemeye yardımcı oldu, Rus Parlamentosu Devlet Konseyi'ne seçildi ve Geçici altındaki Halk Aydınlanma Bakanlığı'ndan sonra hükümet yöneldi.
1919'a kadar profesör, liberal demokratik görüşlere bağlı olarak, Cadet partisinden oluşuyordu. Bu toprakta, 1917 darbesinden sonra Rusya'dan ayrılmak zorunda kaldı. Mayıs 1918'de Vernadsky, Ukrayna'ya Ukrayna'ya taşındı, burada Ukrayna Bilimler Akademisi'nin ilk başkanı oldu, Kırım Tavriche Üniversitesi'nde jeokimya öğretti.
1921'de, Vernadsky Petrograd'a geri döndü. Vladimir Ivanovich Meteor Mineraloji Müzesi Meteor Bölümüne başkanlık etti ve Tungusian meteoritini düşmenin yerine bir sefer düzenledi. Hayatın iyileştirdiği gibiydi ve bilim adamı tekrar bilime teslim edebilecek. Aynı yıl Vernadsky tutuklandı ve casuslukla suçlandı, ancak daha sonra güler yüzlü koruma ve destek sayesinde yayınlandı: Akademisyen Carpinsky ve Oldenburg'un diğer öğrencileri Lenin ve Lunacharsky ile ilgili telgrafları gönderdi.
1922'den 1926'ya kadar olan dönemde Profesör, Fransa'da, Paris Üniversitesi'nde ve sonra Prag'da dersleri okudu. Bu süre zarfında, akademisyen yayın kitapları ve makaleleri hazırlamayı başardı:
- "Jeokimya";
- "Biyosferde canlı madde";
- "Otomatik insanlık."
1926'da Leningrad'a geri dönen bilim adamı, Radyo Enstitüsü'nün direktörü oldu ve 1928'de yeni kurulan bir biyookohima laboratuvarı. Farklı yıllarda, Vernadsky, sonsuz dondurmalar, yeraltı suyu, jeolojik kaya yaşı, ağır su çalışmalarında yer alan bilimsel topluluklara yöneldi. 1940 yılında, akademisyen, Uranyum Komisyonuna, aslında, Sovyetler Birliği'nin nükleer programının kurucusu haline geldi.
Nososfer
Vernadsky'ye göre, biyosfer geçerli, kendini geliştiren ve organize bir sistemdir. Örgütü, ana yaşam kaynağı, güneşin enerjisi tarafından kışkırtılan kimyasal elementlerin göçünden kaynaklanmaktadır. Tek bir gezegensel çevre sistemi, diğer jeogramlarla temas eden bir biyosferden oluşur.
Yavaş yavaş, bilim adamı, biyosferin insan etkisinin bir sonucu olarak bir modifiye olarak, Noosphere Kavramının formülasyonuna ve belirlenmesine geldi. Vernadsky, tüm insanlığın ortak akıllı eylemlerine, yalnızca ihtiyaçlarının memnuniyetine değil, aynı zamanda doğada denge ve uyumun yaratılmasına, dünyanın ekolojisinin çalışılmasının ve bakımı için uygun bir seviyede belirtilen ortak akıllı eylemlere inanıyordu.
İnsanlığın geleceği, yaratıcılık ve inovasyona dayanarak, yetkin bir şekilde halka ve devlet hayatında bir bilim adamı gördü. Bir kişi, biyosfer kanunları tarafından yönlendirilen, ve daha sonra nosferde birleştirilen ve gelişen tüm Geosferes, Organik Dünya, dış alan, nosferde dahil edilecektir.
Kişisel hayat
1886'da, Vernadsky hayatını Natalia Egorovna Staritsky ile evliliğe bağladı. Çift, 1943'te Natalia Egorovna'nın ölümüne kadar elli altı yılın ruhunda yaşadı.
Onlar iki çocuğu vardı, daha sonra göçten ölenler: George, ünlü bir tarihçi olan ve psikiyatrist olarak çalışan Nina.
Ölüm
Vladimir Ivanovich'in eşi, ailenin tahliye sırasında yaşadığı Kazakistan'da öldü ve gömülü. Vernadsky, karısının ölümünden sonra kendisi, bir vuruştan sonra Ocak 1945'te öldüğü Moskova'ya döndü.
Rusça, Sovyet ve Dünya bilimine paha biçilmez bir katkı yapan bir bilim insanının biyografisi, tükenmez çalışma kapasitesinin, bilgi ve çok yönlü yeteneğe çekişinin parlak bir ifadesidir. Vernadsky ne açıldı? Bilim adamı, biyosferdeki organizmaların jeokimyasal faaliyetlerinin yasalarını getirdi ve formüle etti, biyosfer doktrinini geliştirdi ve nosferde daha fazla evrimi.
Bibliyografi
Peru bir bilim adamı 700'den fazla bilimsel makale ve eserin var. Modern yayınlarda, kendilerini aşağıdaki koleksiyonlarla bulabilirsiniz:
- Vernadsky, V.i. Toplanan Eserler: 24 Tonlu (2013);
- Vernadsky, V. I. Naturulist'in felsefi düşünceleri (1988);
- Vernadsky, v.i. Planet bir fenomen (1991) olarak bilimsel düşünce;
- Vernadsky, V.i. Biyosfer ve Noosphere. (2012);
- Vernadsky, V.I. Bilim. Cilt 1. Bilimsel bilgi. Bilimsel yaratıcılık. Bilimsel düşünce. (1997).