Biyografi
Francois Viyon, orta yaştaki geç döneminin bir Fransız şairidir, kişiliğin çağdaş ve torunların ruhlarında derin bir işaret bırakan aydınlık, belirsizdir.
Wiyon eserlerinin dünya şiiri için şöhret ve önemine rağmen, hayatı hakkında biraz bilinen ve biyografinin detayları kaynaktan kaynağa farklılık göstermektedir. FATE Francois Wiyon, şairin doğduğu civarında Paris ile yakından bağlantılıdır. Farklı bilgilere göre, bu 1431 Nisan veya 1432'de gerçekleşti.
Gerçek Soyadı Francois - de yalan ya da de monkorbier. Çocuğun annesi Berry ilinde doğdu ve erken öldüğü dışında, kadın, erken öldü ve kadın kollarında küçük bir çocukla bir dul kaldı.
Yoksulluk Yetişme Ailesi'nden kurtarıcı, Guillaume de Eblible, Capellan, St. Benedict Kilisesi'nin Abbotu'nun bir ailesinden kurtarıcı. Francois'e göre, rahip, çocuğun kızarıklığına bakarak onun için babasından daha fazla oldu. Oğlan sadece başının üstünde barınağı değil, aynı zamanda sadece varlıklı insanların göze almayı göze alabileceği sevgi, velayet ve eğitimi aldı.
Kapellan, Francois'i korudu, ona besledi, elbise, aritmetik, gramer, Latin de dahil olmak üzere çeşitli bilimler öğretti ve ayrıca soyadı öğrenciye de verdi. Buna karşılık, çocuk kilisede görev yaptı ve kilise korosunda şarkı söyledi.
12 yaşındayken Francois Viyon, Paris Sorbonne'in Sözlü Bilimler Fakültesi'nde okula gitmeye başladı. 1449'da, genç öğrenci lisans derecesi aldı ve üç yıl sonra - Licentia ve Sanat Lisans derecesi.
Böyle bir eğitimle Viyon, Yüce pozisyonlara ve Paris toplumunun karşılık gelen sınıfına erişemedi ve yalnızca bir katip ya da öğretmen olarak hizmet verebilir. Ortaçağ üniversitelerinin standartlarına göre, yasa fakültesinde bulunan ve Dr. Kanonik Kanun derecesini alan otuz yıla değer bir bilgi elde edildi.
Şiir
Sorbonne'daki çalışma yıllarında Francois, Robert d'Estville'in en iyi rütbesinin Paris yetkilisinin evindeydi. Genellikle toplanan şairler vardı ve Viyon, şiirsel savaşlara sahiplerin zevkine katıldı. Onurlarında Viyon, Estutville köyünün adı Acrosthich köyünün adının "Prejezhen Ballad" adlı bir düğün şarkısı oluşturdu.
Viyon'un şiiri, bu kişinin zor kadrosu ile ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Tüm şiirleri yaşam durumlarının bir yansımasıdır, etrafta olanlara verilen tepki. Francois'in yaratıcılığı aynı anda derinden gerçekçi ve felsefi olarak kabul edilir. Renaissance'in rönesansının renaissance'in romantik görüntüleri, çiçek bahçeleri, şarkı söyleme kuşları ve sevgi koleksiyonları, Wiyon'un baladları, tam acı, kan, gözyaşı, normal insanların gerçek duyguları ve çıplak gerçekçilik ile okunabilir.
Aynı zamanda, şair ilk önce ironik tonlamaları ve hatta alaycı, kendi hayatından ve kendi yaşamlarından ve bazı eserlerde - hem grotesk, görüntülerin abartı. Canlı bir kişi, şiirlerin hatları aracılığıyla, günahları ve dezavantajları, acı çeken ve hayalleriyle, kendilerini veya başkalarını ideal olmamakla birlikte görülebilir.
Francois Wiyon'un yetenekleri, yüzyıllar yaşındaki uçurumlara rağmen, Ilya Erenburg ve Osip Mandelstam'ı, Nikolai Rubtsov ve çok sayıda monografi ve araştırmanın şairin hayatına ve yaratıcılığına adanmıştır.
Kişisel hayat
Francois Viyon, Paris ve Fransa'da sadece bir şair olarak değil, aynı zamanda hevesli bir yürüyüş, soyguncu, geçiş ve dracun gibi. Sorbonne'dan serbest bırakılmadan önce bile, daha sonra bu güne göre satirik romanda açıkladığı Scholyarov sızıntısına katıldı. Şair, 1461'de yazılan "büyük Ahit" nde bahseder.
Yaramaz öğrenciler, şerefli Parisinin evine yakın duran taş tüpü çekmeyi başardı. Bayan, Mahkemeye başvurdu, Scholyarov'u çalınıyordu ve yeni bir taş kurdu. Kızgın genç insanlar derecelendirildi ve ikinci son ve yakında her iki taş da Sorbonne topraklarında fethedildi.
Duruşmada suçlu tutuklandı ve bir mahkemeye ihanet etmek istedi, ancak üniversite avukatları gelire geldi ve bunun sonucunda öğrenciler kazandı. Yaramazlık haklıydı, ancak yargı rütbeleri paramparça olmalıydı.
1455'te Viyon, bu kez cinayetle ilişkilendirilmiş yüksek sesle hikayeye düştü. Şair ve genç rahip arasında bir kadının neden olduğu sebebi arasında bir kavga vardı. Sondaj rahip bir kavgaya girdi ve Francois, savunma, o bıçağı vurdu. Yaranın ölümcül olduğu ortaya çıktı ve bir süre sonra kabadayı öldü, Viyon'u affetme ve haklı çıkarma zamanı.
Francois, Pardon hakkında iki evcil hayvan verdi, ancak tutuklanmayı önlemek dileğiyle Paris'i bıraktı. Bu karar şair için ölümcül oldu. Geçim kaynağı olmadan, soyguncularla temasa geçti. 1456'da Viyon, Paris'e bir af alırdı.
Aynı yıl, şair-soyguncu, suç ortaklarına sahip Navarre Koleji'ni soydu. Shaka 500 altın sikke çaldı ve eşit olarak ayrıldı. Wion, Duke Rene Anzhuy'a öfkeye gidecektir: Francois uzun zamandır, bazı etkili olanı olan bir mahkeme şairi olmak için hayalini besledi. Anzamda, şanslı değildi ve bir yıl sonra hırsızlığın koşulları ortaya çıktı ve Wiyon, Apartma Korkusu altında Paris'e geri dönemedi.
Başkentten kaçmadan önce, doğmamış şair, şaka biçiminde, önemsiz nesnelerin ve görüntülerin arkadaşlara olmadığı bir "küçük bir irade" yazdı: boş cüzdanı, bir kabak üzerinde tabela. Bazı raporlara göre, kaçışın sebebi şairden rahatsız edici bir reddetme ile cevaplayan Catherine de Kokusu için karşılıksız aşktı.
Sonraki yıllar, Francois Fransa'ya sarılmaya harcandı. Pike Robbing-Cokyarov'a katıldı. Bu süre, bugün hiç kimsenin deşifre edemeyeceği Hırsızlar Jargon'daki şair tarafından yazılmış yedi ballad içerir.
Kendisi ünlü bir şair olan Karl Orleans mahkemesinde VISON, ünlü "Şiirsel Yarışmayı Blois" yazdı. Duke şiirsel yarışmalara başladı ve şiirlerin konusu, susuzluğa göre "akışı hakkında ölüyorum" seçti. " Şiirler şaka ve ışık olarak ortaya çıkacaktı, ancak Francois Tüyünün altında gerçek bir başyapıt, derin, ironik ve felsefi bir iş çıkardı.
Bundan sonra, Vión, Cümlenin beklentisindeki hapishanelerde, Orleans ve Erkek-Sur-Loir'in kasabasında hapishanelerde iki kez oldu, ancak kraliyet kişilerin gelişi vesilesiyle affedildi. 1461'de şair, yaşadığı, arkadaşlarıyla birlikte yaşadığı Paris'e döndü. Sonra ünlü "büyük Ahit" yazdı. Döngüde, Ballads dahil:
- "Niyet";
- "EPITAPH";
- "Eski günlerin bayanların Ballad";
- "Ballad kabul edecek" (biliyorum ...);
- "Namaz";
"Dua" sadece derinden trajik şiir haline geldi, çünkü şair ne de bir düşüş ütüleme değil, Molba kelimelerini annesinin ağzına koydu, ki bu dünyadaki en iyi kadını gördü. Daha sonra, Bulat Okudzhava, "Dua Francois Viyon" adlı bir şarkıyı yazdı, ancak bu metnin ortaçağ şairi ile ilişkisi yok.
Ölüm
1462'de Viyon tekrar tutuklandı ve hapsedildi. Pardon ve şairin arkadaşlarının talepleri hakkındaki dilekçesi sayesinde, asma, Paris'ten on yıllık atılma ile değiştirildi. Cümlenin beklentisiyle Francois, "asılmış hakkında bir balad" yazdı.
1463'ten sonra Francois Viyon izleri kayboldu. Şairin koşulları ve tarihi bilinmemektedir. Bir şey açık: 1491'de, baladının ilk baskısından kurtulmadan sürgünde öldü.
Bibliyografi
- Büyük Ahit
- Le veya küçük bir Ahit
- Ballad kıskanç
- Geçmiş zamanların lansmanları hakkında ballad
- Balade asılı
- Thieves Jargon'da Ballads
- Konuşmak ruh ve beden