Biyografi
19. yüzyılın en büyük filozof-irrasyonisti, ayni son derece tartışmalıdır. Assetikçilik fikirlerinin destekçisi kendini sınırlamadı; İkna olmuş bir vejeteryan olmak - etsiz yaşam hakkında düşünmedi; Bütün kalp kadınlardan nefret ediyordu, ama güzel bayanlar toplumunu sevdi. Bu güne kadar, karamsarlık felsefesi ve açgözlülük arasındaki bu tutarsızlık, yaşamın tadını çıkarmak, çağdaşlar arasında kızartma anlaşmazlıklarıdır.Bazıları Schopenhawer'da "şehit" hayatın trajedisinin üstesinden gelmenin bir yolunu bulmaya çalışırken görüyor. Diğerleri, Maestro'nun, çevredeki gerçeğin problemlerini hiperize eden bir egoist olduğundan eminizdir, onları mutlak rütbeye girer. Ancak hiç kimse, Arthur'un düşüncelerinin ve gözlemlerinin felsefe kültürünü etkilediği gerçeğini inkar etmeyecek, yeni kavramlar için bir başlangıç noktası haline gelmesi.
Çocukluk ve gençlik
22 Şubat 1788'de, Schopenhauers'ın varlıklı ailesinde Danzig şehrinde bir çocuk görünmektedir. Baba ve Anne, Bebek Arthur adını verir.
Heinrich Floris Schopenhauer, vaka ile gurur duyan kalıtsal bir tüccar olan Baba Arthur, kalıtsal. Ailenin itibarını desteklemek, işin gelişmesi için her şeyi yaptı ve çocuklu karısının hiçbir şeye ihtiyacı yoktu. Heinrich sadece yetkin bir tüccar değildi, aynı zamanda bir erkek zengin samimi bir organizasyondu.
Onunla dava olan insanlar, felsefenin babasının memleketinde saygı kazandığı ilkesini, dürüstlüğü ve adaletinin doğasında var. 38'de Heinrich, karısına 18 yaşındaki Johann-Henriettu troozini kullanıyor. Bu Birlikte hiçbir his yoktu, bir hesaplama vardı. Başkan ve soğuk Henrietta, bu evliliğin bugün kıyafetlerin topa giydiği için endişelenmesi gerektiğine inanıyordu. Heinrich, sonsuz olmadığını ve mirasçılara ihtiyacı olduğunu anladı.
Arthur, memleketinde tam beş yıl yaşadı. 1793'te Danzig, Prusya birliklerinin ablukasına maruz kaldı ve özgür bir şehir olmaktan vazgeçti. Özgürlük seven aile, işgalcilere isyan etmek istemedi ve Mart ayında Hamburg'a taşındı. 12 yıl boyunca, Schopenhauers ikamet yerini değiştirmedi. Heinrich oğluna layık bir eğitim vermeyi hayal etti.
9'da Schopenhauer kıdemli, Arthur'a Havr'daki arkadaşına Fransa'ya gönderiyor. İki yıl boyunca, oğlan şehrin en iyi öğretmenlerinde okuyor. Eve dönen genç Schopenhauer, Fransızca'da mükemmel konuştu ve anadili Almanca gelecekteki filozofa zorluk çekiyordu. 11 yaşındayken, çocuk sadece tüccarların çocukları yetiştirildikleri runge'ın spor salonuna gider. Bu okulda, genel olarak kabul edilen eşyalara ek olarak, eskrim, çizim, flüt ve dans üzerine oyun öğretildi.
1805 Ocak'ta, Babası Arthur'un talimatı üzerine, ticaret ticareti ve Ienis Senatörü geldi. Orada, oğlan, ticaretin gelecekte meşgul olmak istediğinin olmadığını anlıyor.
Aksi takdirde, 1805 baharında, Arthur'un babası ölür. Heinrich, tavanın penceresinden su kanalı ve boğuldu. Kötü diller intihar olduğunu söylüyor. Farklı nedenler arandı: Bazıları Heinrich'in yakında iflas etmesini öngördüğünü iddia etti ve bu düşünceyi kabul etmediğini, ikincisi, meselenin sağlık probleminde olduğunu söyledi. Babasını seven bir çocuk, ağır bir şekilde ölümünü endişelendiriyor ve bu "sebeplerden" gerçeğe sahip olsa bile - asla kabul edemezdi.
Ailenin kafasının ölümünden sonra, evdeki güç Johanne'ye geçti. Bir filozofun annesi, kendisini yazarlar, sanatçılar ve politikacılarla kuşatmak için bir vicdanın şubesi olmadan, Salonu Weimar'da açar. Kadının misafirleri arasında ünlü kişiler ortaya çıktı: Viland, kardeşler gülümsedi ve hatta gette kendini. Johann, kutluyor bir yaşam tarzı olan Arthur, ticari nedeni incelemeye devam etti. Genç adam, Johann'in yeni bir arkadaşı, oğluna Göttingen Üniversitesi'ne vermeye ikna etmediği için çalışıldı.
Tıp fakültesi, hemen Arthur'in dikkatini çekti, ancak genç adam felsefeye odaklanan G. Schulz'un etkisi altında, Göttingen Schopenhauer'daki karşılık gelen fakülteye gidiyor, 1809'dan 1811 arasında kaldı. 1811'de Arthur Weimar'dan Berlin'e taşınır. O anda popülerlik zirvesinde olan bir filozof fichte yaşadı. Genç Schopenhauer, derslere, colloquium'lara katıldı ve bir usta ile yüzleşmeye defalarca girdi. Zamanla, buharlaştırılmış olan Ficht'e saygı duymak, ancak işsiz tutum ve alaycılık geldi.
Arthur Zeal Çalışmaları ile Doğal Bilimler: Kimya, Astronomi, Fizik, Zooloji, Jeojenite. İskandinav şiiri boyunca dinleyen genç adam, Rönesans'ın yazarlarının çalışmalarını ve Orta Çağ Felsefesi'ni inceledi. Sadece jurisprudence ve teoloji bir öğrenciyi etkilemedi. Bilimlerin geri kalanının gemisi Genç Arthur tamamen kuruması istedi.
1813'te, genç düşünürün Berlin'de doktora derecesi alması gerekiyordu. Ancak planları askeri durumu düzeltti. "Yeterli Temel Yasanın Dört Kökü'nde" kompozisyonun tasarımı üzerinde Arthur yaz boyunca çalıştı.
Ekim ayının başlarında, Schopenhauer'ın çabaları takdir edildi: IEN Üniversitesi, Arthur'u Dr. Felsefe tarafından ilan ediyor.
Edebiyat
"Bir irade ve fikir olarak barış" - Arthur Schopenhauer'ın merkezi çalışması. Kitap, Matra'nın yaşamla ilgili görüşlerini, yetiştirme, yalnızlık ve borç vizyonunu içerir. Bu işi yazarken, Schopenhauer, Epicate ve Kant eserlerinden ilham aldı. Thinker, okuyucuya, dış avantajlardan bağımsız olarak, insanın iç bütünlüğü ve kendisiyle uyumun, vücudun fiziksel sağlığının yanı sıra, mutluluğun tek nedeni olduğu fikrine iletmek istiyor.
"Erystics veya Uyuşmazlıklar Kazanma Sanatı" kitabı 19. yüzyılda yazılmıştır, ancak şimdi son derece alakalıdır. Kitapta Schopenhauer, kazan-kazan anlaşmazlıklarının sırlarını ortaya koyuyor. Arthur, yanlış olsanız bile doğru olacağını açıklar. Yazara göre, anlaşmazlığı yenmek için gerçeklere doğru temyiz yapmanız gerekir.
"Yaşamın önemsizliği ve karmaşıklığı" kitabında, Schopenhauer, insanlığın kendi arzularının esaret altında olduğunu yazıyor - her gün ihtiyaçların büyüdüğü, hiçbir şey tutkularımızı gideremiyor, her bir eski gust yeni, daha güçlü bir şekilde ortaya çıkıyor.
"Cinsel Sevginin Metafiziği" kitabı. Yayınlanan metinler okuyucuyu Schopenhauer'ın etik görüşleriyle tanıtıyor. Burada cinsel sevginin özü, ölüm ve insan mortalitesinin çok gerçeğinin kabul edilmesini hakimdir. Yaşam için sarsılmaz susuzluk, içgüdülerin gücü, dünyanın yanılsamasının tezahürleri, her okuyucunun kendisini bulabileceği kitapların arazilerinde sunulmuştur.
Kişisel hayat
Schopenhauer çekici değildi: filozofun düşük büyüme, dar kafalı ve vücudun büyüklüğü nedeniyle komik görünüyordu orantısız bir büyük kafa vardı.
Harici bir parlaklığın yokluğuna rağmen, adam zarif bir şekilde giyinmiş. Kendi moda vizyonu vardı. Kıyafet seçiminde bile, bir erkek ızgara bir bireyciydi. Fakat Mizanthropa, bir iğneyle giyinen bir misansrop olmaya devam ediyor.
Düşük maliyetli bir genç adam topluma ve kızlara uzaylıydı. Bununla birlikte, nadir konuşmalarda, adam görünmemeye dikkat etmeyi ve edebi bir hece olarak basit ve doğru olan konuşmaların dikkatini çekti.
Carolina Jehremanman adlı menoenavitalizm tanesinin genç bir karamsarının ruhuna dikmiş bir kız. Schopenhauer, bilinçsizliğe, bir aile birliği yaratmaya karar vermeye karar verdi, sonsuza dek güzelliği kendisine bağladı. Ama sevgili çok basit değildi: Kendimi Uzami Evliliği ile yüklemek istemedim, Carolina genç filozoftan onu yalnız bırakmasını istedi. Arthur, aşamalarda bulamadı, neden ona çok mal oldu. Fermuarın açıklaması başında parladı: doğadaki kadınlar aptalca ve uzak değil. Bu yaratıklar geleceği geliştiremiyor. Kadın bir günahkarlık ve vanity kalesidir.
Genç adam bir cinsiyetçi oldu, ancak bu içgörü olmasına rağmen, genç adam yerel güzellikler şirketinde çok zaman geçirdi, flört ediyor ve eğer şanslıysa, aşık sevinçle şaşkın.
Carolina tahıl çekti, ancak kökleri boğuşuk İtalyan teresa Arthur'in hayatında ortaya çıktığında filizlendi. Kız güzel, zengin ve oluştu. Tanıdık, 1822'de, Schopenhauer'ın İtalya'daki yolculuğunda gerçekleşti. Genç adam mutluluktan yedinci cennetteydi ve evlilik hakkında ciddi düşündü. Tek bir bölüm filozofun planlarını tahrip etti: Şehrin etrafında dolaşırken, sevenler, Lord Byron tarafından İngilizce yazarıyla çarpıştı.
Ünlü bir Donjana'nın görüşündeki arkadaşı çarptı ve bayıldı. Arthur, gelecekte boynuzların kolaylığı olan ve aceleyle anlamsız bir kızla tanışmayı reddettiği için böyle bir etkilenebilir bayan var.
Gelecekte Schopenhauer, yalnızca kolayca erişilebilir bir kızlarla tanıştı: Neyin gerekli olduğunu aldı ve onları attı. Her yeni "roman", İtalyan güzelliğinin intikamıydı.
Bir yıl sonra, Arthur, Dresden'e geri döndü ve aile hayatının onun için olmadığı ve kadınlara olan sevgiyle bittiğini bildirdi.
Ölüm
Schopenhauer fenomenal sağlığı tarafından ayırt edildi. Hiçbir hastalık onunla başa çıkamazdı. Bu nedenle, "Nisan" öğrencisi kalp atışı 1860 ve o zamanki göğsündeki ışık rahatsızlıkları, filozof ve endişe damlalarında olmamıştır.
Dört ay, 21 Eylül, doktor, Schopenhauer'ın cansız kuruluşunu buldu: Hastalık, bir adam oturma odasında kahve içtiğinde "sürpriz" buldu. Akciğerlerin pnömoniyası bir filozof hosmumu oldu.
Vücut açılmadı, çünkü Schopenhauer'in ömrü boyunca yazılı olarak, bu prosedürü reddetti. Başa gömüldüğünde, bir defne çelengi tarafından emanet edildi. Maestro karamsarlığının kalıntıları, 26 Eylül'de Frankfurt'taki yerel mezarlıkta yeryüzünde ihanet edildi.
Ivy tarafından ele geçirilen göze çarpmayan bir mezar taşı, son dahiyi süslüyor. Referans noktası yoktur (doğum tarihi), dönüş yok (ölüm tarihleri). Bu ocakta sadece iki kelime oyulmuştur: Arthur Schopenhauer.
Tırnak
"Her insan dinlenebilir, ancak her biriyle konuşmaya değer". "İnsanların sosyalleşmesi toplumsal, topluma olan sevgiye dayanmaz, ancak yalnızlık korkusu." "Dünya tedavi edilemez insanlar için bir hastanedir." "Don Don Kitapların ışığında olamayız, uzun süre umutsuzluğa gitmek mümkün olacaktır. "" İnsanlar kendi aralarında yakın iletişime geçtiğinde, davranışları soğuk bir kış gecesinde ısınmaya çalışırken bir dickery'e benzemektedir. Onlar soğuk, birbirlerine basılırlar, ancak ne kadar güçlü olursa o kadar acı verici olursa, uzun iğneleriyle birbirlerini vururlar. Yaralanma ağrısı nedeniyle zorla, soğuktan dolayı tekrar yaklaşıyorlar ve böylece bütün gece öldü. "Bibliyografi
- "Yeterli Temel Yasanın Dört Kökünde" (1813)
- "Görme ve renkler" (1816)
- "Huzur gibi irade ve performans" (1819)
- "Ah doğada olacak" (1826)
- "İrade özgürlüğü" (1839)
- "Ahlak temelinde" (1840)
- "İki ana etik problemi" (1841)
- "PARGA UND PARALIPOMENA" (1841, 1851 - İki Hacim)
- "Yeni Paralepomen" (1860)