Biyografi
Form ve renklerin uyumsuzluğunu engellemeden önce işlerde kazanç, işte kazancı, Iller-Germain-Edgar de GA, dünyayı izlenimcinin parlak bir temsilcisi olarak biliniyor. Tuval aracılığıyla dünyanın olduğu kilo kaybı ve lütuf, gerçekte, belirli bir yönde çerçevesinde sonuçlandırmak imkansızdır.Çocukluk ve gençlik
Gelecek sanatçı, 19 Temmuz 1834'te başarılı bir bankacı ailesinde doğdu. Baba Ogosso de Ga, Napolitan Ticaret Evinin organizatörüydü. Anne Celestina Musion, bir pamuk değişim brokerinin kızıydı.
Ailenin başkanı karısı ve çocuğunu ve celestin'i, evin içinde bir konfor ve siparişi destekleyen bir konfor ve emir olarak kabul etti. Anne aniden çocuk 13 yaşındayken öldü.
Bir çocuğa Edgar Ros: Latin ve Tarih ile ilgilendi. 1852'de Ludwig Great Lyceum'dan mezun olduktan sonra, genç adam Paris Üniversitesine Hukuk Fakültesi'ne girer. Ancak, genç adam, jurisprudence'ın onun olmadığını anlıyor.
Augusteo, yaşlı oğlunun eğitim almasını istedi ve bir aile işini daha da miras alan adımlarına gitti. Ühal üniversiteyi bırakma niyetini öğrenmişken, Edgar'ın seçimi sağlayan oğlu üzerinde satın alınmamaya karar verir.
Babanın nimetini aldıktan sonra, 1855'te genç adam, Mentor Lammott'un genç adamı Avrupa Academizmi'nin lideri için koyduğu zarif sanatlar okuluna girer. Engra.
Edgar, Aristokrat ailesinde doğduğu için şanslıydı. Adam asla para eksikliği ile ilgili zorluklar yaşamamıştı. Diğer acemi sanatçılar açlıkla savaşırken ve yarına bakarken, 1856'daki genç adam, çalışmalarını terk etmeye ve 2 yıl boyunca İspanya'ya bırakmaya karar verir.
Orada, genç bir adam ülkenin ana kültür merkezlerini inceliyor - Floransa, Napoli, Roma, Rönesans döneminin ustalarının resimlerinden ilham alıyor.
Paris'e geri dönündeki zarflı genç adam atölyeyi açarak, tarihi hikayelerde bir takım çalışmalar yaratıyor.
Edgar, modern yorumda olabileceğini gösteren antikan yaşamı idealleştirmeyi reddediyor. Titanik çabalara ve büyük bir arzuya rağmen, çalışmaları çerçevesinde, antik birimi birleştiriyor ve degi'nin modernitesini ortaya çıkmadı.
1862'de olan Edward Manne ile tanışma, bir dejinin hayatını kafasına çevirdi. Sanatçı, rahat bir Cafe "Gerbua" frekansı oldu. Orada, iddialı empresyonistler, resimdeki yeni arsalar kavramlarını ve kendi gerçeklik vizyonlarını tartıştılar.
Bu insanların 1860'lı yıl sonunda etkisi altında, bir dizi büyük eser oluşturulur - "Bratka", "yarış", "bale sahneleri" ve "modistler". Sanatçının asıl görevi, kahramanın iç dünyasını, görüşte, elin hareketinde, başın sonuna kadar döndüğünde, kişiyi ortaya çıkarabilir. Degi, izlenimcilerden çok farklıydı, dünyayı dinamik bir olmanın dinamik bir unsuru gibi algıladı, ilham damlaları ve düşüşleri yapmaya çalışmıyor. İdeal Edgar, metropolün küme hayatında gördü. Fotoğraf hafızası Paris'in en küçük özelliklerini Mart ayırmaya yardımcı oldu.
Gelecekte, bu anılar, şehir yaşam ritmini transfer etmeye, insanların, yerlerin ve etkinliklerin ayrıntılı görüntüleri yaratmasına yardımcı oldu.
Malzeme refahı Edgar'ın kendisi için sonsuz arayışta kalmasına izin verdi. Ressam kanonları ihlal etti, bileşimin üzerinde alay edilen, genel olarak, genel olarak, her şey mümkün ve yeni vizyonun işin tazeliğinin etkisini yaratması imkansız hale geldi.
Yaratıcı dolapların bir sonucu olarak, Yaratan, tuvalin kompozisyon yapısının tam bir kağıdı elde etmeyi başardı, bu da hiçbir şeyden başka bir şey yoktu. Tüm unsurlar arsanın anlamını vurguladı.
Tablo
Bale, Empresyonizm Ustası'nın favori temasıydı. Bale sahnelerinin popülaritesi degas'ın popülaritesi açıklaması kolaydır: Sanatçı, aşırı duygusallığın resimlerini aşırı yüklemeden güzellik ve lütuf dünyasını ustaca gösterir.
Balenin konusu birçok sanatçının çalışmasında görünür. Resim yazmak için, her şeyi bir kişi olarak seçkin simülatörlerin hizmetlerini kullandı. Siyah ve özel olarak seçilen duruşun portresi için - bu nüanslar ruhun ketisinden mahrum edildi. Degi ilk önce işçi sahnesinin süslemesini süslemeden göstermeye cesaret etti.
"Mavi Dansçılar" resim, sevgili pastel sanatçısı tarafından yazılmıştır. Mavi bale paketlerinde dört balerin sahneye çıkışın beklentisiyle kendilerini bulamıyor. Her gün, ilk başlamadan önce olduğu gibi, her gün roller ve endişeleniyorlar. Onlara bakarak, izleyiciyi istemeyerek kahramanlara comonglar, aynı keyrge hissediyorum. Kenarların kompozisyonunun ve düzensiz kenarlarının asimetrisi, fotoğrafçılık sanatçısının coşkusunu konuşuyor
Balyona ek olarak, ressam atlara düşkündü. Bu zarif hayvanlar, İtalya'dayken yaratıcının sevgisini kazandı. Degas, geleneksel Roma yarışlarının bir hayranıydı. Sanatçı, atların doğal plastikini çekti ve binicilerin profesyonel jestleri sanatçı hakiki zevkte aradı.
"Jump" döngüsünün ilk resmi 1860 yılında belirir ve "atlamalar üzerinde beyler: başlamadan önce" olarak adlandırılır. Bu tuval, sanatçının tarzının ve karakterinin bir kopyasıdır.
Bulanık, bulanık sürücüler, düz bir manzaranın arka planında kaybolur. Degi bu işi 20 yıl sonra yeniden yazıyor. Geç sürümde, sonsuz tepeler ve fabrikalar arka plan oldu.
Edgar Dega'nın çalışmaları, alkolizm problemini yükselterek, zamanın Paris Bohemisinin ahlakını tamamen yansıtır. Yalnızlık hissi birlikte yaşamak daha iyidir. Umut kaybı - bu uzak ve aynı anda insanları birleştiren şey budur. Flier renkli lezzet, kendi varlıklarının önemsiz hissini güçlendirir.
Ressamın gerçekliğini artırmak istemedi, izleyiciyi, onu çevreledikleri gerçekleri görme fırsatını sunmak.
19. yüzyılın temel eserlerinden biri "rıza karesi" dir. Bir noktada, usta para kalmadı ve herhangi bir planın çalışmasını sağlamak zorunda kaldı. Master, Viscont ailesini canlandırmaya zorlandı ve sonra bezi ona sattı. Sanatçının, yaşam için gerekli olan para miktarını çıkarmasına yardımcı oldu. Tesiste L. Lepika Boyama uzun zamandırdı. 20. yüzyılın başlarına kadar kaderi hakkında hiçbir şey bilinmiyordu.
Zamandan sonra, ünlü sanat galerisi sahibi P. Durana-Rueel'in toplantısında "Concord Meydanı" keşfedildi. Ancak, işin alt kısmı kesildi. Bir sanatçının imzasını içeren o oldu. İmza eksikliği, yazarın tanımını karmaşıklaştırır. Uzun bir boşuna girişimden sonra, başyapıt nihayet Alman O. Gershendberg'i satın aldı.
İşin arsası bozuk. Hayali sakin olmasına rağmen, boyaların solgunluğunu ve çizgilerin düzgünlüğü, düşünce yüzeyde yatmaz. Çocuklar ve yetişkinler resimde farklı yönlere bakıyorlar. Sonsuz bir babalar ve çocuk çatışması var. Yansıyan farklılıklar, bir alaycılıkta olduğu gibi, nesillerin görünümlerinde ve dünya görüşü "rıza karesi" olarak adlandırılır.
Degas, izleyiciyi, tuvalde gösterilen kahramanı zorlamak için nasıl şaşırtacağını biliyordu. "Gladilsman" istisna değildi. Bir şişe şarap olan bir işçi sıkıntıdan ve monotonluğa karşı tükenmiştir, yirminci yüzyılın başlangıcının solucanının bir sembolü haline gelmiştir.
İkinci kadının aciliyeti hemen çarpıcı. O çarpmaz - o aşağı yuvarlanır. Gücü yok, kafasını kaldırmak bile arzusu yok. Sonuçta, hala aynı çaresizlik ve keten yığınları var. Maestro İzlenimciliği, insanların Paris'i farklı bir açıyla görmesine izin verir.
"Kitap" sert ve gerçekçidir. Derin hümanizm duygusu olan büyük ustalık emek adamına aitti.
Degius'un "Dans Sınıfı" boyamasında, fenomenal olarak doğru çizimi ayrıntılı kroki ile birleştirir. Sanatçı, dansçıların ifadelerine odaklanır. Resim, heyecan verici bir beklentinin atmosferini batırır. Öğrenci için, bu, yaşlı baletmaster için - yeni fikirlerin paleti için çok zor bir beklemedir. Fakat doğuşta Balerin'de yabancı düşünceler için zaman yoktur - dans ederler ve ölüme ikinci eylemsizlik. Klasik renk şeması, akademağın tuvalini verir, ancak uzaydaki kayıtsız hareketin enerjisi izlenimi dünyasına izleyiciyi döndürür.
Kişisel hayat
DEGA'ların biyografisini bilmeyen insanlar, çalışmalarıyla akıcı bir şekilde tanıdık, Edgar'ın simülerlerle sevgi meraklıları ile asılmadığı düşünün. Renklinin tuvalinde sık sık çıplak kadınların görüntüleri ortaya çıktı, ancak Madre'nin müzikten biriyle yakın ilişkisi olmadığı güvenilir bir şekilde biliniyor.
Tüm dünyanın hüznini yansıtan gözlü geniş gözlü şapkaların amatörü, gürültülü şirketlere yönelik gururlu yalnızlığı tercih etti. Bir sanatçıdan farklı bir sanatçı, kişisine dikkati arttırmadı.
Bu gibi askıya alınmış bir yaşam tarzı ve alışkanlıklar nedeniyle, arkadaşlar ve sevgiler sevgiyle ona "ayı kırılmış" olarak adlandırdı.
Özgürlük seven bir insan olmak, ressam evlilik enstitüsüne olumsuz yönde tedavi etmiştir. Biyografilere göre, melankolik mükemmeliyetçinin fiziksel yakınlığa ihtiyacı yoktu. Heykeltraş gözlerini sevdi ve kadın vücudunun tefekkür etti.
Arka arkaya resim olan resim Suzanna Valadon ilan edildi: Degas sürekli olarak görünüşünün iltifatlarını yaptı, ancak fiziksel temas imkansızdı. Genius Empresyonizm, kadının sevgi için yaratılmadığına, ilham kaynağı için yaratıldığına inanıyordu. Hayranlık sadece manevi oldu.
Kolayca erişilebilir kadınlara adanmış olan bir dizi işin "kapalı evlerde" sahnelerinin yayınlanmasından sonra bile, hiç kimsenin Matra'nın kusurunu bile hissetmediği dikkat çekicidir.
Yaratıcının ruhunun kabul edilebilir tek hali yalnızlıktır. Onu bilinçli bir şekilde hayatın sadık bir uydusu olarak seçti.
Ölüm
Sonsuz üzücü, Degas'ın hayatının son yılıydı. Blind Genius, hedefsizce Paris'in sokaklarında istedi, bu köpeği karamsarlığı emer. Artık hayatı düşünmeden, sihirli fırçasını bastırdığı hareketi hayal etmediğinden zarar görmezdi.
Ressam Paris'te 26 Eylül 1917'de öldü.
Arkadaşına elveda demek, arkadaşları geldi: Claude Monet ve Sanatçı Jean-Louis Forene.
Degi'nin sohbetlere dayanmadığı bilinmektedir. Bu nedenle, ömür boyu, FORNA'dan yas tutmayı terk etmesini ve basit bir karmaşıklığı tamamlamasını istedi:
"O, yanı sıra, çekmeyi severdim."Çalışmak
- "Etüt Eller" (1860)
- "Avlanma başlangıcı" (1863-1865)
- "Yolda Biniciler" (1864-1868)
- İç (şiddet) (1868-1869)
- "Ebbe'de sahil" (1869-1870)
- "Dans Sınıfı" (1871-1874)
- "Onay Meydanı" (1875)
- "Kafede" (Absinthe) (1876)
- "Tuvaletin arkasındaki kadın" (1876-1877)
- "Diego Martelley" (1879)
- "Opera Lodge" (1880)
- "Suçluların Yüzleri" (1881)
- "Gladilsman" (1884)
- "Dance Studio'da" (1897)
- "Mavi Dansçılar" (1899)
- "Sahnelerin arkasındaki balerinler" (1900)