Biyografi
Nikolai Nekrasov, 20. yüzyılın başında çağdaş yapan yeni edebi konuşmanın progenitörüdür, başarılı bir şekilde yeniden yaratıldı ve iyileştirildi.
Nikolai Alekseevich'in devrimi hemen iki yönde idi: anlamlı (yazar, nesirde bile kabul edilmedi) ve metrik (Poetry, Çavbur ve Korera'da sıkılmış olan şiir, üç renkli en zengin arsenal aldı. boyutları).
Rus edebiyatı, Rusça sosyal hayatı gibi, 60'ların sonuna kadar ikilik bir parçası olarak gelişti. Çalışmalarında Nekrasov, bilincin sınırlarını başlattı, insanlara aynı sorunun en az üç bakış açısına sahip olduğunu açıklıyor.
Çocukluk ve gençlik
Nikolai Alekseevich Nekrasov, 28 Kasım 1821'de Podolsk ilindeki Podolsk ilinde doğdu, burada babasının Kaptan olarak görev yaptığı 36. İngiliz alayının rehin edildiği.
Alexey Sergeevich Ailenin Başkanı, asil kökeniyle gurur duyuyordu. Avid kumarbaz hiçbir şiir ya da nesir ile ilgilenmedi. Zihinsel dengesiz adam sadece iki şeyde iyiydi - avcılık ve manuel saldırı. Alexey'in entelektüel taleplere yabancı olmasına rağmen, Baba Kütüphanesiydi, Young Nekrasov, aynı zamanda yasakları okudu. Pushkin "Wildness".
Anne Elena Alekseevna, eşinin tam karşısıydı. İnce bir ruhlu organizasyon lady ile nazik tüm zamanlı kaslı ve okumak. Kitapların aldatıcı dünyasında, sert günlük gerçekliklerden kurtarıldı. Daha sonra, Nekrasov'un bu "kutsal" kadın, şiirin "anne" ve "bir saat boyunca şövalye" adresini ayıracak.
Nekrasov tek çocuk değildi. Babanın köylülerin üzerindeki acımasız diseksiyonunun zor atmosferinde, Alexei Sergeyevich'in Fortress Mistresses'leri ve "daha yakın" için zalim bir tutumun kuvvetli görülmesi, 13 çocuk daha yetiştirildi.
1832'de Nekrasov, 5. sınıfa ulaştığı Yaroslavl Gymnasium'a girdi. Baba her zaman oğlunun ayak seslerine gitmesini istedi ve bir askeri oldu. 1838'de 17 yaşındaki Nikolay, asalet alayını belirlemek için St. Petersburg'a gitti.
Kültürel başkentte, genç adam, şaire daha yüksek eğitim kurumunda çalışmanın adeleri hakkında söyleyen ülke üyesi - Andrei Glushotsky'ye karar verdi. Babanın talimatlarına aykırı Nekrasov'dan ilham alan St. Petersburg Üniversitesi Fakültesi'ne girmeye karar verir. Ancak, hırslı adam giriş sınavını yaraladı ve Win Cilt'in statüsünü kazanır (1831-1841).
Öğrenci Olmak Nikolai Nekrasov korkunç bir ihtiyaç geçirdi. Malzeme desteği olmadan kaldı, geceyi beyler ve bodrum katlarında geçirdi ve sadece rüyalarda bir akşam yemeği gördü. Korkunç yoksunluk sadece gelecekteki yazarı yetişkinlik için hazırlamıyor, aynı zamanda karakterini de sertleştirdi.
Edebiyat
Genç Nekrasov'un ilk şiirlerinin koleksiyonu "rüyalar ve sesler" idi. Kitap 1839'da hazırlandı, ancak Nekrasov "beynini" yayınlamak için acele etmedi. Yazar, şiirlerinin şiirsel vadesine şüphe etti ve katı bir danışman arıyordu.
Prova okumasının elinde olan bir başlangıç yazarı, Romantizm V.A.'nin kurucusunu sordu. Zhukovsky onunla tanışır. Vasily Andreevich, isminin altına bir kitap yazdırmayı, gelecekte büyük çalışmaların gelecekte yazacağını ve bu "profesyonellik dışı" için Nikolai Alekseevich'in utanacağını bildirmiştir.
Sonuç olarak, koleksiyon, N.N adlı sözcükimin altında yayınlandı. Bu koleksiyon halkı başarılı olmadı ve Vissarion Grigorievich Belinsky'nin Edebi dergisinde "Yurtiçi Notlar" nın eleştirisinden sonra Nekrasov'dan şahsen imha edildi.
Yazar Ivan Ivanovich Panayev ile birlikte, şair 1846 kışında "çağdaş" kiraladı. Yayın, gelişmiş yazarları ve serfdomdan nefret eden herkesi yayınladı. 1847 Ocak'ta, güncellenmiş "çağdaş" ilk sayısı gerçekleşti. 1862'de hükümet, derginin çalışmalarını en yüksek rütbelerle istenmeyen ve 1866'da onu kapattı.
1868'de Nikolai Alekseevich, "yerli notlar" haklarını satın aldı. Orada, klasik sonraki yılların tümü kısa bir yaşam sürdürüldü.
Yazarın büyük eserleri arasında "Rus kadınlar" şiirleri özellikle (1873), "Don, Kırmızı Burun" (1863), "Köylü Çocuk" (1861), "Volga" (1860) ve Şiir "Grandframe Mazay ve Hares" (1870), "Marigolds ile köylü" (1861), "Yeşil gürültü" (1862-1863 yıl), "Savaşın dehşetini gizleme" (1855).
Kişisel hayat
Başarılı edebi politikaya ve yazarın aylık bir (40'tan fazla düzeltme sayfası) yayınladığı ve işlendiği fantastik bir bilgiye rağmen, Nekrasov son derece talihsiz bir insandı.
Ani ilgisizlik atakları, Haftalar için şairle temasa geçmediğinde ve çoklu "savaş arabaları", kişisel yaşamın düzenlenmesini neredeyse imkansız hale getirdi.
1842'de, şiirsel akşamlarda, Nikolai Alekseevich, WRITER IVAN PANAYEV - Avdotia'nın eşini karşılar. Kadın kendisi tarafından iyiydi, olağanüstü bir zihin ve muhteşem oratory vardı. Edebi bir salonun hostes olarak, sürekli "toplandı" ünlü edebiyat rakamları (Chernyshevsky, Turgenev, Belinsky).
Ivan Panayev'in hevesli bir hunch olduğu gerçeğine rağmen ve herhangi bir kadın böyle bir kocadan kurtulmaktan mutlu olurdu, Nekrasov, büyüleyici genç bayanın yerini kazanmak için önemli çaba sarf etmesi gerekiyordu. Fedor Dostoevsky'nin güzelliğe aşık olduğu güvenilir bir şekilde bilinir, ancak karşılıklılık elde edemedi.
İlk başta, yolu kadın, 26 yaşındaki Nekrasov'un kurmasını reddetti, bu yüzden neredeyse intihar etti. Ancak Kazan Eyaleti'ne ortak bir gezi sırasında, büyüleyici bir esmer ve yeni bir umut yazarı hala birbirlerine duygularla kabul edildi. İadesi üzerine, Avdoti'nin meşru bir kocasına sahip bir çift için Panayev dairesinde medeni bir evlilik yaşamaya başladılar.
Üç yönlü sendika 16 yıldır var oldu. Bütün bu eylem, halktan nüfusa neden oldu - Nekrasov hakkında bir yabancı evde yaşadığını söyledi, başkasının karısını seviyor ve ayrıca kıskançlık sahnesini meşru bir koca haline getirdi.
Kabuk ve yanlış anlama rağmen, Nekrasov ve Panayev mutluydu. Tandem'de, sevilen insanlar şiirsel bir döngü yazar, onu "Panayevsky" diyerek yazar. Biyografik unsurlar ve bir kalbi olan bir diyalog, daha sonra sorunun aksine, bu koleksiyonda Kesinlikle "Denisyevsky Döngüsü" nin "Denisyevsky Döngüsü" nin "Denisyevsky Döngüsü" ne benzer şekilde çalışmalarını sağlayın.
Ayrıca Nekrasov ve Stanitsky'nin ortak yazarlığında (Avdoti Yakovlevna'nın takdirmi) "üç ışık ülkesi" (1848-1849) ve "Ölü Gölü" (1851) romanları doğar.
1849'da Musa ünlü şair oğlunu doğurdu. Ancak, "Yetenek Varlığı" yazarı sadece birkaç saat yaşadı. Altı yıl sonra, hanım yine çocuğun ışığını doğurur. Çocuğun son derece zayıftı ve dört ay sonra uzaklaştı. Bir çift Nekrasov ve Panayeva'da çocuk sahibi olmadığı topraklarda kavgalara başlar. Uyumsuz bir çift artık "ortak temas noktalarını" bulamaz.
1862'de Avdoti - Ivan Panayev'in yasal kocası ölüyor. Yakında kadın Nikolai Alekseevich - kahramanın romanı olmadığını fark eder ve şairden ayrılır. Yazarın "hayatının sevgisi" nden söz edeceği güvenilir bir şekilde bilinmektedir.
1864'teki yabancı bir gezide, Nekrasov, 1863'te St. Petersburg'da tanıştığı arkadaşlık Kız kardeşi Anna Alekseyevna ve Fransızkomankwoman Selina Lefren'le birlikte.
Selina, Mikhailovsky tiyatrosunda geçiren Fransız topluluğunun bir aktrisiydi ve onun yüzünden yanlış, şairle olan ilişkiyi algılamadı. 1866 yazında, Lefren, Karabikha'da geçirdi ve 1867 baharında yine Nekrasov ile yurtdışına çıktı. Ancak, bu sefer Rusya'ya rock güzelliği artık geri dönmedi. İlişkilerini kesintiye uğratmadı - 1869'da çift Paris'te bir araya geldi ve tüm Ağustos'u Dippe'de deniz kenarında tuttu. Bir intiharda, yazar bundan bahsetti.
Nekrasov'un 48 yaşında, masum bir 19 yaşındaki rustik kız Fekla Anisimovna Victorova ile bir araya geldi. Ve bayanın olağanüstü dış verilere sahip olmasa da ve son derece mütevazı olmasa da, hemen sevdiği edebi kelimenin materyali. Fekla için şair, hayatının tüm hayatındaki bir adam oldu. Sadece bir kadını sevginin bebeğini açmadı, aynı zamanda dünyayı da gösterdi.
Beş mutlu yıl birlikte Nekrasov ve genç arkadaşı birlikte yaşadı. Aşk hikayeleri, Bernard Shaw "PIGMALION" oyununun plotunu hatırlattı. Fransız, Rus dilbilgisi, vokal ve piyanoda oyun dersleri, yazarın sivil karısını çok yaygın olarak bilinen bir isim yerine, şairin kendi adına orta adını vererek, kendi adına göbeğini açmaya başladı. .
Şair, Feşle'ye en hassas duyguları, ancak hem kaygısız Fransız Franger Selina Lefren'de hem yurtdışında bir romantizmi olduğu ve Avdier Yakovlevna konvoyu boyunca yaşamı boyunca yaşadı.
Ölüm
Büyük yazarın hayatının son yılları acı ile doluydu. "Tek yönlü bilet", 1975'in başlarında bile, ciddiyetle hastalandığında bile edindi.
Klasik, özellikle sağlığına dikkat etmedi, doktordan sadece 1876'da işini çok ince hale geldikten sonra. Muayene, tıbbi ve cerrahi akademisinde çalışan profesör Nikolay Sklifosovsky'yi gerçekleştirdi. Rektumun parmak çalışmasıyla, neoplazmı bir elma ile açıkça tanımladı. Tümörde, seçkin Cerrah, neler yapacağınıza ne yapacağınıza karar vermek için Nekrasov ve Yardımcılara hemen bahsetti.
Nikolai Alekseevich, ciddi bir şekilde hasta olduğunu anlasa da, yakın zamanda afyon dozunu arttırmayı reddetti. Zaten bir melanoe yazarı performansını kaybetmekten ve ailenin bir yük olmasına korkuyordu. Nekrasov'un remisyon günlerinde şiir yazmaya devam ettiği ve "Rusya'da iyi yaşayan" şiirin dördüncü bölümünü bitirmenin güvenilir bir şekilde bilinmektedir. İnternette ve bu güne kadar, "hastalığın köleleştirildiği" klasik, bir kağıt parçası ile birlikte yatağın üzerinde yer alan fotoğrafları bulabilirsiniz ve dikkatlice mesafeye bakar.
Tedavi verimliliği kaybetmek için kullanıldı ve 1877'de umutsuz şair, Surguue'den yardım istedi. Bogdanovsky. Cerrahi müdahaleyi teşvik eden yazarın kız kardeşi Viyana'ya bir mektup yazdı. İçinde, kadın, ünlü Theodore Bilrot'un ünlü profesörlüğünü Petersburg'a gelip sıcak bir sevgili kardeşi işletmesini istedi. 5 Nisan onay geldi. İş için, Johann Brahms'un yakın bir arkadaşı 15 bin Prusya markası istedi. Cerrahın varışına hazırlanıyor, N.A. Nekrasov, Brother Fedor'dan gerekli miktarda parayı aldı.
Doktorlara katılmak, karar vermeyi kabul etmek ve meslektaşı'nın varışını beklemeliydi. Profesör T. Bilrot, 11 Nisan 1877'de St. Petersburg'a geldi. Tıbbın armatürü hemen klasik hastalığın tarihi ile tanıştı. 12 Nisan'da Theodore, Nekrasov'un muayenesini yaptı ve aynı günün akşamı için bir işlem atadı. Ailelerin ve arkadaşların umutları haklı değildi: acı verici işlem hiçbir şeye yol açmadı.
Şairin ölümcül hastalığı hakkında haberi, ülkede bir gözün yanıp sönmesinde. Rusya'nın her yerinden insanlar Nikolai Alekseevich harfleri ve telgrafları gönderdi. Korkunç işkenceye rağmen, ünlü edebiyat figürü, uzuvların tam felcine kadar en hassas vatandaşlara uymaya devam etti.
Bu süre zarfında yazılan "En Son Şarkılar" kitabında, edebi figür, yaşam ve yaratıcılık arasında görünmez bir özellik yürütür. Koleksiyona girilen çalışmalar - ambulans sonunu tahmin edecek bir kişinin edebi itirafı.
Aralık ayında, kamyonun devleti keskin bir şekilde kötüleşti: genel zayıflığın ve emzirenin güçlendirilmesiyle birlikte, pürüzlü bölgede sürekli büyüyen ağrı, titreme, uyluğun arka yüzeyinde şişlik ve bacaklarda şişlik. Diğer şeylerin yanı sıra, bir silah rektumdan ayırt edilmeye başladı.
Nekrasov'un ölümünden önce, Zinaida ile ilişkileri yasallaştırmaya karar verdi. Hastanın kiliseye gitmesi için gücü yoktu ve düğün evde gerçekleşti. 14 Aralık, gözlemlenen hasta n.a. Belogoloval, vücudun sağ yarısının tam felçini belirledi ve akrabaları her gün devletin giderek kötüleşeceğini uyardı.
26 Aralık'ta Nikolai Alekseevich, eşi, kız kardeşi ve hemşiresini allocully olarak adlandırdı. Her birine "veda" dedi. Yakında bilinç onu terk etti ve 27 Aralık gecesi (8 Ocak, 1878, yeni bir tarza göre), ünlü bir kamuoyu öldü.
30 Aralık'ta, güçlü dona rağmen, şairin kalabalığı "Son londra" evden FlyTein Caddesi'ndeki evden Ebedi Sootling'in yerini - NovoDevichy Manastırı'nın mezarlığı.
Veda bir konuşmada Dostoevsky, Nekrasov'u Puşkin ve Lermontov'dan sonra Rus şiirinde üçüncü sırada onurlandırdı. Kalabalık, yazarı "Evet Yukarıdaki Yukarıdaki Yukarıda!" Diye bağırdı.
Cenaze Zinaida Nikolaevna'nın hemen ardından, gelecekteki mezarları için kocasının mezarının yanındaki yerini satma talebiyle manastırın hapishanesine döndü.
Bibliyografi
- "Aktör" (Piese, 1841)
- "Restore edilmiş" (parça, 1859)
- "Memur" (parça, 1844)
- "Fooclist onufrich Bob, ya da kocası tabağında değil" (oyun, 1841)
- "GENÇLİK LOMONOSOV" (EPILOGE, 1840'la bir eylemin ayetlerinde dramatik fantezi)
- "Çağdaşlar" (Şiir, 1875)
- "Sessizlik" (Şiir, 1857)
- "Büyükbaba" (Şiir, 1870)
- "Balmumu Figürleri Kabine" (Şiir, 1956)
- "Rusya'da kim yaşıyor" (şiir, 1863-1876)
- "Corobeinistler" (Şiir, 1861)
- "Son Zaman" (Şiir, 1871)