Biyografi
Filmin zamanla zaman içinde tutulması durumunda, özel efektler, kombine anketler, bilgisayar grafikleri, gerçek aktörleri dijital modele değiştirebilecek ve yönetmenler izleyicileri patlamalar ve profesyonel cascaders, çoğu Rus Kinomansı ile sürpriz ediyor. SSCB'de çekilen filmleri tercih edin.
60'ların Sovyet Sinemasında, izleyici ilk özgürlük lahanasını hissediyor, bir çözülme sırasında sinemanın filmi totaliter hücreden çıkacaktı (en azından bu tür girişimlerde bulunuldu). Stalin'in ölümünden sonra, sansür her yerde yapmıyor, birçok filmin rehberlik raflarında sadece toz.
Ancak sidiler, yaratıcılıklarının karşılandığı zaman içindeki sorumsuz perdelerin üstesinden gelmeyi başardı, çünkü hemen hemen her yönetmen işine bir arsa ve ruhun bir parçası olarak yatırım yapıldı. Bu nedenle, bu yılların ömrü ile dolu olan SSCB filozörleri bu gün için popülerdir. Ancak, modern izleyicinin anlayışında ölümsüz hale geldiği aktörler hakkında söylememek imkansızdır. Bu tür aktörler, o yılların birçok kayda değer film ajanında oynayan Anatoly Mikhailovich Adoskina'yı içerir.
Çocukluk ve gençlik
Anatoly Mikhailovich Adoskin, 23 Kasım 1927'de Moskova'da, Ekim Devrimi geçtiğinde ve Büyük Vatanseverlik Savaşı geldiğinde doğdu. Anatoly Mikhailovich, çocukluğundan bu yana yaratıcılıktan dolayı düşünmeye başladı: Kozitsky Lane'de büyüdü ve büyüdü ve Stanislavsky ve Nemirovich-Danchenko'nun seçtikten sonra müzik tiyatrosunun sanatçıları komşu evde yaşadı. Küçük çocuk genellikle dünyanın geç saate kadar yandığı pencereyi izledi ve yüksek ve güzel - dramatik sanata yaklaştığını hayal etti.
Doğru, bir opera şarkıcısı olmak istedi - Fyodor Shalyapin veya Enrico Caruso ile aynı, ancak oyunculuk becerileri olmadan - hiçbir yerde anlaşıldı. Amaçlı çocuk, sanatçıların yaşadığı ve yeni yoldaşları aldığı şirketi avluya düştü. Ayrıca, Performanslara bakabileceği günün yanı sıra Kapperiner tiyatrosu ile tanıştı. Ancak savaş sırasında Anatoly Adoskin taraflara değildi: bitkide çalıştı ve madenler toplandı. Çalışkan genç adam, atölyesinde en iyisi olarak kabul edildi.
Babanın Anatoly Mikhail Adoskin'in oğlunun yaratıcı şişmesini onaylamadığını söylemeye değer. Adam yavrularının daha inişli bir erkek mesleğini ustalaşmasını istedi. Bu nedenle, bir çocuk bir motorlu araca gönderdim. Doğru, Anatoly boş bir öğrenci değildi: genç adam, gizlice, ebeveynlerinden yaratıcı bir yol rüya gören sevilmemiş dersleri kaçırdı. Bu nedenle, bir yıldan sonra Adoskina atıldı.
Genç bir adam, bu haberleri anne ve babaya aktarmak için uzun zamandır düşmedi, gelecekteki aktörün yanı sıra, yalnızca Vakhtangovsky Tiyatrosu'ndaki stüdyoya girdikten sonra geri yüklenebilecek çalışma kartını kaybetti, ancak o zaman sınavlar zaten bitmiş. Anadoly, Boris Zahava'ya (Kursun Başkanı) Home'a zarar vermek dışında bir şey kalmadı.
"Sabahları Zahava'ya geldi, çaldı, bana bir bornozta gitti ve bulanıklaştım:" Stüdyenize gitmek istiyorum. Bunu geç biliyorum ama çok yetenekli, beni al. " Görünüşe göre, beni şaşırtmaya ve kursa kaydolmaya karar verdi, "bir röportajda paylaştı.Genç adam sadece üç günlüğüne okudu, değerli bir kart aldı ve uçlarla ortadan kayboldu: Tahliye Edilen Zavadsky'nin iadesini bekliyordu. Buna ek olarak, bu şekilde, Ulyanov ve Borisov'un çalıştığı durumlarda, bazı öğrenciler çok ciddiye davrandılar. Ve sanat buna tahammül etmiyor.
Tiyatro
1943'te genç adam, Yuri Alexandrovich Zavadsky'nin önderliğinde çalıştığı Mossoveta Tiyatro stüdyosuna girdi. 1948'de Anatoly Mikhailovich bir diploma aldı. Stüdyenin sonunda, aktör tiyatro topluluğuna davet edildi. Adoskin, rolünü değiştirmek için parmağını tıklatan, farklı bir aktör olarak izleyiciler tarafından hatırlandı. Tiyatroda, "moda mağazası" (I. Krylov, 1949), "Windsor Kayaçları" (Shakespeare, 1957), "Çalışma Ekmeği" (A. N. Ostrovsky 1952), vb. Gibi performanslarda oynadı.
1961'de, Anatoly Adoskin, Mossoveta'dan sonra adlandırılan tiyatroyu terk etti ve "çağdaş" da kişisel nedenlerle hizmet vermeye başladı: Aktör resmi repertuardan bıktı. 1965'ten 1968'e kadar Adoskin, Anatoly Efros'un sanat yönetmen olduğu Lenkom'un sahnesinde hareket etti.
Aktör, Anatoly Vasilyevich, dostane ilişkilerin ilişkili olduğunu kabul etti, bu yüzden patron ve alt "Siz" üzerinde birbirlerine göründü. Adoskin, Valentina GAFTA ve Yevgeny Steblov'un lenkom sahnesine davet edildiğini söyledi. Ancak heyecan uzun süre sürdü: 1967'de EFROS ofisten uzaklaştı ve küçük bir zırhlı tiyatrodaki yönetmen oldu, bu yüzden adoskin tiyatroya geri dönmeye karar verdi. Mossovet.
Filmler
Tiyatro ve sinema - kavramlar benzerdir, ancak aynı zamanda olaydaki oyunun temelde kameradaki oyundan farklıdır. Örneğin, jestler farklı şekilde yorumlanır, duygular ifade edilir, karakter başka bir kronolojide vb. Gelişmektedir. Bu nedenle, bazı aktörlerin, yaratıcı yaşamlarını seyreltmek için sahneden çekim alanına taşınması şaşırtıcı değildir. Anatoly Mikhailovich'in 40'tan fazla olağanüstü rolün dinleme listesinde. Temel olarak, kuvvetli ve çelişkili eylemler yeteneğine sahip olmayan iyi ve saf karakterler oynuyor.
Adoskina'nın yönetici kameraların önünde ilk çalışması, aktörün Mark Zhukov oynadığı Vladimir Wengerov'un "iki Kaptanı" (1955) macera filmiydi. 1958'de Anatoly Mikhailovich, "Saat gece yarısı durdu" askeri filminde oynayacak kadar şanslıydı ve sonra Sergei Spluschnov "Güzergah Aşk" (1959) resminde ortaya çıktı. 1961'de Adoskin, Sovyet Times "Kızı" nın Kült Filminde yer aldı, bu da Naif Kızı Tosa Kislitsyna (Nadezhda Rumyantsev).
1968'de, aktör, Filmin Filminin Film'in Fedor Dostoevsky "Karamazov Kardeşleri" tarafından filmin filmi sırasında, Mikhail Ulyanov, Kirill Lavrov ve Andrei Mustovy ile bir film kapanması üzerinde çalışabilecek kadar şanslıydı.
Aynı yıl, Anatoly Mikhailovich komedi Evgenia Karelov "yedi yaşlı adam ve bir kız" oynadı. Resimlerin grafiği, "Sağlık Grubu" olan ve gerçek alkolik ve Tuneev'e yönlendirmeye çalıştığı ve gerçek alkoliklere ve Tuneev'e yönlendirmeye çalışan fisultural Lena (Svetlana saveelova) mezununun etrafında döner. Kız bu hizalamayı sevmiyor, bu yüzden tüm ofisten kaldırılabileceklerini istiyor. Elena, koğuşuna "yaşlı adamları" (aktör, Anatoly Sidorov'un umutsuz lisansını "vermesine neden olsa da, comic veya ağırlıklı, ağır işler, koçları için sevgiyle nüfuz ettiler ve yükseklikte olmak için her şeyi yapmaya çalıştılar.
Ayrıca Anatoly Mikhailovich, "işten sonra her akşam" (1973), "Balkondaki ejderha hakkında", çocuklar ve scooter hakkında "(1976)," Kadınlar ciddiye "(1981)," Canlı Corpse " (1987) vb.
Adoskina için, sinemada yeni yüzyıl, Andrei Konchalovsky'nin "Aptallar Evi" Psikolojik Resmi ile başladı (2002), Çeçen Kliniğini zihinsel olarak hasta ve acımasız savaş hakkında söyler. Ayrıca, Yulia Vysotskaya, Yevgeny Mironov, Vladimir Fedorov ve diğer aktörlere girdi. Bu film sayesinde, Anatoly Mikhailovich, "İkinci Planın En İyi Erkeklerin Rolü" adaylığındaki Altın Kartal Ödülü'ne öne sürüldü.
2015 yılında Anatoly Adoskin, yazarın rolünde kendisini denedi: "Ah, eğer duyduysanız, eğer biliyorsanız, eğer tanıdıysanız ..." bir otobiyografik kitabı yazdı. Tiyatro ve arkadaşlığın anılarını harika aktörlerle paylaştığım yerlerde, örneğin, Fainen Ranevskaya ile. Anatoly Mikhailovich ayrıca Yaşam Hattı Programına (Rusya-Kültür TV Kanalı) katıldı. Sinemada 2014'ten beri başlamadı ("Seri" cesaret ").
Kişisel hayat
Aktör, tiyatroda hiç olmadığını, kızlardan uzak durmadığına rağmen, tiyatroda olmadığını itiraf etti. Gençliğinde, Anatoly Adoskin gizlice Olga Rumyantsev Balerin'e aşıktı.
Aktörün örnek bir aile adam olduğunu söylemeye değer. 1944'te Anatoly Adoskin, Bale'de de dans edilen Olga Tarasova'nın (Alla Tarasova'nın yeğeni) gelecekteki karısıyla tanıştı.
Anatoly Mikhailovich 20 yaşındayken, İngilizcenin öğretmeni olan ve filolojide aday derecesi alan Mary'nin bir kızı vardı. Söylentilere göre, Maria Anatolyevna Amerika'da yaşıyor.
Ölüm
20 Mart 2019'da, Mossovet Tiyatrosu'nun basın servisi, Anatoly Adoskina'nın ölümü üzerine bildirildi. Büyük olasılıkla, tiyatronun en eski sanatçısı doğal nedenlerle öldü. Anatoly Mikhailovich 91 yaşındaydı.Filmografi
- "İki Kaptan" (1955);
- "Saat gece yarısı durduruldu" (1958);
- "RODE'yi Aşk" (1959);
- "Kızlar" (1961);
- "Yedi yaşlı erkek ve bir kız" (1968);
- "İşten sonra her akşam" (1973);
- "Balkondaki ejderhalar hakkında, çocuklar ve scooter hakkında" (1976);
- "Kadınlar ciddiyetle şaka" (1981);
- "Canlı Corpse" (1987);
- "Aptalların Evi" (2002);
- "İsa Mesih Superstar" (2005);
- "Özel Amaçlı Hapishane" (2006);
- "Büyük Şehrin Işıkları" (2009);
- "İki kış ve üç yaz" (2013);
- "Cesaret" (2014).