Biyografi
Ilya Sergeevich Glazunov, Sovyet ve Rus ressamı, Rusça Resim Akademisi Başkanı, Heykel ve Mimarlık I. S. Glazunov, Akademisyen Rakh, İnsanların SSCB'nin sanatçısı. Ilya, 10 Haziran 1930'da Leningrad'da, tarihçi ve ekonomist ailesindeki Leningrad'da doğdu. LSU Sergey Fedorovich Glazunov ve Asıl Devlet Danışmanı Olga Konstantinovna Flug'un kızı. Erken yaşta, oğlan Sanat Okulu'na girdi, sonra Petrograd tarafındaki sanat okuluna girdi.
Savaş sırasında, ebeveynlerin yanı sıra bir abluka kentinde kaldı. En yakın akrabalardan sadece Ilya'dan kurtuldu ve 1942'de genç, Rowing Novgorod bölgesi köyüne hayatın yolunda yola çıktı. 1944'te Leningrad'a döndükten sonra, Ilya, İkincil Sanat Okulu'nda Resim Enstitüsü'nde çalışmaya başladı. 1951'de, I. E. Repin'in adını alan Lizhs'de Profesör Boris Johanson atölyesine girdi.
Tablo
1956'da, Genç Bir Sanatçı, Futiki Julius Dirense Hareketi'nin portresi için ilk ödülü aldı. Prag'daki uluslararası yarışmaya katıldı. Aynı yıl, ilk grafik döngüsü rusu, Rus topraklarının tarihine adanmış, yazılmıştır. Öğrenci yıllarında modern şehir hakkında bir grafik döngüsü üzerinde çalışmaya başladı. Lirik skeçleriyle başlayarak - "iki", "yalvarıyor", "aşk" - sanatçı, insanın etrafındaki alanın kentleşmesi konusunun açıklanmasında derinleşti.
1941'de kırmızı ordunun geri çekildiği "Savaş Yolu" tezi tasvir edildi, düşük puan aldı. Tuval, Sovyet ideolojisine karşılık gelmediği gibi imha edildi, ancak yıllar sonra yazar, resimlerin doğru bir kopyasını yaptı. Ilya Glazunov'un dağılımı üzerinde Izhevsk öğretmen çizim ve trigonometriye gitti ve sonra Ivanovo'ya çevrildi. Yakında sanatçı Moskova'ya yerleşti.
Ilya Glazunov'un ilk sergisinin, 1957'nin başından sonra 1957'nin başından sonra Moskova Merkez Sanat İşçileri Evi'nde gerçekleşti. Mevcut, dört sanatsal Glazunov, "Rusya'nın görüntüleri", "şehir", "Dostoevsky ve Rus klasiklerinin görüntüleri", "portre" idi. Ilya Glazunov tarafından erken çalışmalar akademik tarzda yaratıldı, ancak bazı resimler - "cehennem", "nina", "son otobüs", "iki", "yalnızlık", "Pianist Danishnikov", "Jordan Bruno" - etkisi ile not edildi. izlenimcilik.
1958'de Glazunov, genç sanatçıya yardım etmeye başlayan Sovyet Şair Sergey Mikhalkov ile tanıştı. 1959'da, Ilya Sergeevich yazar ve aktörlerin portreleri üzerinde çalıştı: Sergey Mikhalkov, Boris Slutsky, Maya Lugovskaya, Anatoly Rybakova, Tatyana Samoylova. 60'lı yıllarda, Ilya Glazunov'un yaratıcılığı, ülkenin parti liderliği ile işaretlendi ve sanatçı devletin ilk kişilerin portrelerinin oluşturulması için emir almaya başladı. Ressam ve yurtdışında seyahat etti.
Ünlüler arasında, Ilya Sergeevich'in çalıştığı portreler arasında, siyasi figürler, yazarlar, film yapımcıları, sanatçılardı: Indira Gandhi, Federico Fellini, Gina Lollobrigid, Mirere Mathieu, Innokenty Smoktunovsky, Kozmonot Vitaly Sevastyanov, Leonid Brezhnev. 1964'te, manede hizmet odasında Glazunov sergisi düzenlendi. Aynı yıldan beri, Ilya Sergeevich, bir yıl sonra, tarih ve kültürel anıtların korunması için tüm Rusya toplumunun yaratılmasına katıldığı "Anavatan" olan Vatanseverlik Eğitim Kulübü'ne başkanlık etti.
1967'de, SSCB'nin sanatçıları benimsendi. 60'ların ortalarında "Size giden yol". Sanatçının notlarından "otobiyografik niteliktedir. 60'lı yıllardan beri, Ilya Sergeevich, Rus yazarları tarafından yapılan işler için resimler yaratmaya çalışır: Fedor Dostoevsky, Alexander Bloka, Alexander Kupina, Nikolai Nekrasova, Pavel Melnikova-Pechersky, Nikolai Leskova.
Yazarın ilk önemli ketenleri elde edilir - "Bay Veliky Novgorod", "Rus şarkısı", "Grad Kitem", "Field Kulikovo" döngüsü. Kendi galerisini yenilemeye devam eden sanatçı, Boris Godunov, "Tsarevich Dimitri", "Prens Oleg ve Igor", "Ivan Grozny", "Dmitry Donskoy", "Boris Godunov", "Tsarevich Dimitri", "İvan Grozni", "Dmitry Donskoy" portresini yarattı. 70'lerin sonundan bu yana, ana büyük ölçekli tuvallere hitap ediyor ve dünyaca ünlü epik resimler yaratıyor - "yirminci yüzyılın gizemi", "Ebedi Rusya", "Büyük Deney", "Paskalya Gecesi'ndeki kilisenin yenilgisi " 1978'de Hectors Moskova Sanat Enstitüsü'nde öğretiyor.
1980'de SSCB'nin insan sanatçısı unvanını aldı. 1981 yılında, Kültür Bakanlığı'nın desteğiyle RSFSR, dekoratif ve uygulamalı ve halk sanatı müzesi yaratır. 1985 yılında, belgesellerin merkezi stüdyosundaki Yönetmen A. Rusanov, sanatçının çalışmalarına adanmış "Ilya Glazunov" resmini kaldırdı. 1986'da Glazunov, Rusça Resim Akademisi, Draingies ve Mimarisi'nin kurucusu oldu.
Glazunov, Tiyatro ve Opera Performanslarının Sahne Alanı Tasarımı'nda bulundu: "Kitege ve Virgin Fevronia'daki görünmez sınıfın hikayesi" Bolshoi Tiyatrosu, Berlin Opera'da "Prens Igor" ve "Peak Lady", "Masquerade" Odessa Opera Binası. 90'lı yılların başında, Moskova Kremlin'in binalarının restorasyon eserleri - Alexandrovsky ve St. Andrew'un Grand Kremlin Sarayı'nın ön salonları ve 14. kolordu denetlendi. 1997 yılında, Ilya Glazunov, Rusya Federasyonu devlet ödülünü ele geçirdi.
2004 yılında, Sihirbazın 300'den fazla resim yaptığı Ilya Glazunov'un Moskova Devlet Galerisi'nin açılışı gerçekleşti. 2008 yılında, sanatçı, ülkenin kaderi üzerindeki yansımalarına dayanan "Rusya'nın çarmıha gerildi" - "Rusya çarmıha gerildi", kendi biyografilerinin denemelerine dayanan kitapların ikincisini serbest bıraktı. 2000'lerde, "azalan", "tüccarların tapınağından kovulması", "son savaşçı", kendi kendine portre "ve yine ilkbaharın resimleri ortaya çıktı."
2012 yılında Ilya Sergeevich, V. Putin'in mütevelli hekimi oldu. Glazunov'un adı küçük gezegenlerden biri olarak adlandırıldı. Ilya Glazunov - Anavatandan önce Merit için dört sipariş sahibi. Rus Ortodoks Kilisesi, sanatçıya iki kez ödüllendirdi: 1999'da Rev. Sergius Radonezh'in emri verildi ve 2010'da Raherde Andrei Rublev. 2010 yılında, Jubilee "sanatçı ve zaman" manede'deki esasın çalışmalarının sergisi yapıldı.
Haziran 2017'nin başlarında, Galeri Ilya Sergeevich'in kanadında yer alan dersler müzesinin açılışı. Üç katta, devrim öncesi toplumun mülkiyetine ilişkin ev eşyaları, belge ve fotoğrafların sergisi bulunur: asalet, köylülük ve ortodoks. Fuarın temeli, Ilya Glazunov'un Sovyet Times'te ülkenin farklı bölgelerinde ve Rus sanatçılarının tuvalinde - Roerich, Nesterova, Surikova, Kustodiev'in tuvalinde toplanmayı başardığı eski simgelerdi.
Yazarın son resimleri, "Avrupa'nın Avrupa Kaçırma" ve bitmemiş web "Rusya'ya devrimden sonra" ve "Rusya'dan sonra Rusya" tamamlandı. Sanatçının resmi web sitesi, yaratıcılığının, edebi eserleri, aile ve çalışma fotoğraflarının geriye dönük bir şekilde bulunabilir.
Kişisel hayat
1956'da, Ilya Glazunov ve Nina Aleksandrovna Vinogradova-Benoit'in düğünü gerçekleşti. Sanat Akademisi mezunu da ressamda okudu. Daha sonra Nina Alexandrovna, eşinin birçok bezin tasarımında olduğu gibi, opera performanslarına sahneliği yaratmada yardımcı oldu.
Çocuklar Ilya Glazunov - Ivan ve Vera - ebeveynlerin ayak izlerine girdi ve her ikisi de sanatçı oldu. Oğul, Rusya Federasyonu'nun onurlu sanatçısının başlığını aldı ve "onu kesti!" Boyamanın yaratılmasıyla ünlendi ve kızı "Büyük Prenses Elizaveta Ferodorovna'nın Alapaevsk'ta yürütülmeden önce büyük prenses" yazdıktan sonra şöhret aldı. "
1986'da Nina Alexandrovna, inceleme intihar versiyonlarında ısrar etse de, açıklanamayan koşullarla öldü. Sevilen birinin kaybı, Ilya Sergeevich'e büyük bir darbe haline geldi. Sanatçı, yıllarca yaratıcılık ve sosyal hizmete girdi, kişisel bir yaşamını bir kenara bıraktı. 90'ların sonunda Glazunov, daha sonra ustanın ikinci karısı olan Inna Orlova ile tanıştı ve Glazunov Clazer'ın direktörlüğünü de aldı.
Ölüm
9 Temmuz 2017 Sanatçının kalbi durdu. Ölüm nedeni kalp yetmezliği oldu. Sanatçının akrabaları, Romanov'un evinden ve Romanov'un evinden gelen Ilya Sergeevich'in ölümü ile bağlantılı olarak resmi başsağlığı aldı.
Cenaze, Ortodoks rütbesinde gerçekleştirildi. Efsane'deki Epifani Katedrali'nde Sretensky Manastırı'nın topraklarında efendiye veda et. Sanatçının mezarı Novodevichy mezarlığında yer almaktadır.
Resimler
- "Yol Savaşı" - 1957
- "Field Kulikovo" - 1980
- "Veda" - 1986
- "Ebedi Rusya" - 1988
- "Büyük Deney" - 1990
- "Hayatım" - 1994
- "XX yüzyılın gizemleri" - 1999
- "Paskalya gecesinde tapınağın yenilgisi" - 1999
- "Sunset Europe" - 2005
- "Ve Yine Bahar" - 2009
- "Tapınaktan Sürgün Tüccarlar" - 2011