Biyografi
Konstantin Simonov ünlü bir yazar, şair ve gazetecidir. Savaş yıllarında yazılan eserleri, sadece bir gerçeğin yansıması değildi, aynı zamanda bir tür dua. Örneğin, 1941 olan ve Valentine Serovoy'a adanmış olan "Beni bekle" şiiri, bu gün savaş alanında gönderilen askerlerin umudunu verir. Ayrıca, literatür dahisi "onu öldür", "Askerler doğmaz", "açık mektup", "canlı ve ölü" ve diğer önemli ve ustaca kreasyonlar ile ilgili olarak bilinir.Çocukluk ve gençlik
Şehirde, Petrograd adlı soğuk bir sonbahar günüyle, 28 Kasım 1915'te Binbaşı Genel Mikhail Agafangelovich Simonov ve Eşinin ailesinde - Prenses Alexandra Leonidovna Obolenski - Oğlu, Cyril olarak adlandırılan doğdu. .
Cyril, yazarın gerçek bir adıdır, ancak Simonov Kartvil'in katı "L" telaffuz etmediği gerçeğinden dolayı, kendisini Konstantin'i aramaya başladı, ancak yazarın annesi yavrularının takma adını tanımıyordu, bu yüzden o öyleyse Her zaman oğlu nazikçe Kiryuska tarafından denir.
Çocuk babası olmadan büyüdü ve büyüdü, çünkü Alexey Simonov tarafından derlenen bir biyografi olarak, 1922'de Dedesinin izleri Polonya'da kayboldu: Evdeki ana breadwinner, birinci Dünya Savaşı'na katıldı. Bu nedenle, Konstantin Mikhailovich'in anıları, üvey babasıyla daha çok babasıyla bağlantılıdır.
Daha iyi bir yaşam arayışı içinde, gelecekteki yazarın annesi, oğlu ile birlikte, askeri bir uzman olarak çalışan Alexander Grigorievich Ivanishev ile tanıştığı Ryazan'a taşındı ve daha sonra işçilerin ve köylü Kızıl Ordusu'nu yönetti. Yeni Obolensk eşi ve aşaması arasında sıcak dostane bir dostluğun ortaya çıktığı bilinmektedir.
Ailenin başı işteyken, Alexander, öğle yemeği ve akşam yemeği hazırladı, bir evi yönetti ve konstantin getirdi. Avustur, ailesinin genellikle politikayı tartıştığını hatırladı, ancak tüm bu konuşmalar Konstantin Mikhailovich pratik olarak hatırlamadı. Ancak, ailenin başı Ryazan Piyade Okulu'nda taktik öğretmenliğine hizmet ettiğinde, aile, Troçki hakkında olumsuz bir görüş, özellikle de faaliyetlerinin aktivitelerinin kabarıkları ve tozu ile uyuşturucu bağımlılığı olarak eleştirdiler.
Sonra bu yazı Frunze tarafından iyi tanıştı, ancak takipçisinin taktikleri - Voroshilov - Constantine üvey babası sevmedi. Ayrıca, yazar, Vladimir Ilyich'in ölümünün haberinin ailesi için derin bir şok olduğu, ailesi içindeki gözyaşları vardı, ancak güreşçi güreşçiyi Troçkism Stalin ile değiştirmeye geldi, o zamanlar fark etmediler.
Çocuk 12 yaşındayken, hafızasında, hayatının sonuna kadar hatırladığı bir olayı bastırdı. Gerçek şu ki, Simonov'un baskı konusundaki baskı konseptiyle karşı karşıya kaldığı ve tesadüfen, unutulmuş bir şey için eve geri dönen, şahsen uzak göreceli bir adamın evinde aramayı şahsen izledi - felçli bir yaşlı adam .
"... Duvara yaslanmış yaşlı bir adam, yatakta yarım yürüyüş, onları azarlamaya devam etti ve bir sandalyede oturuyordum ve buna bakıyordum ... ruhta bir şok değildi, ama Güçlü bir sürpriz: Birdenbire, ailemizin yaşadığı hayatla kesinlikle birleştirilmemiş gibi görünen bir şeyle karşılaştım ... "dedi." Onun anılarında hatırladı. "KONSTANTIN MIKHAILOVICH.Çocuklukta gelecekteki yazarın belirli bir yere bağlı olmadığını, çünkü belirli meslek nedeniyle aile yerden yere taşındığını belirtti. Böylece, yazarın gençleri askeri kasaba ve komutan hostellerinde geçti. Tesadüf, KONSTANTIN MIKHAILOVICH, ortaokulun yedi sınıfından mezun oldu ve daha sonra, sosyalist inşaat fikri hakkında tutkulu olan, inişli bir yol seçti ve bir çalışma uzmanlığı almaya gitti.
Genç bir adamın seçimi, Tokar mesleğini incelediği fabrika çıraklık okuluna düştü. Konstantin Mikhailovich'in biyografisinde de yapamayan günler vardı. Üvey babası kısa bir süre için tutuklandı ve sonra ofisten kovuldu. Bu nedenle, konuttan uzatılan aile neredeyse geçimsiz kalmıştır.
1931'de Simonov, ebeveynleriyle birlikte, Moskova'ya taşındı, ancak daha önce metal üzerinde Saratov üretiminde metal üzerinde çalıştı. Buna paralel olarak, KONSTANTIN MIKHAILOVICH, Maxim Gorky adlı Edebiyat Enstitüsü'nde eğitim aldı, burada yaratıcı potansiyele sahipti. Bir diploma almış olan Konstantin Mikhailovich, Moskova Felsefe Enstitüsü Enstitüsü, Edebiyat Enstitüsü ve N. G. Chernyshevsky'nin adını vermiştir.
Savaş
Simonov, Ordu'ndaki hizmete çağrıldı, burada Vyacheslav Mikhailovich Molotof'u Adolf Hitler'in saldırısı için radyoyu açıkladı. Genç adam, Khalchin-gol üzerindeki kavgalar hakkında makaleler yazmak için gönderildi - Japon İmparatorluğu ve Manzhou arasındaki yerel bir çatışma. Halkın takma adı zafer mareşalını alan George Zhukov ile tanışan Simonov vardı.
Lisansüstü okulda, yazar geri dönmedi. Büyük Vatanseverlik Savaşı başladığında, Simonov, Kızıl Ordusun rütbelerine katıldı ve "Izvestia", "Combat Afiş" ve "Red Star" gazetelerinde yayınlandı.
Tüm önleri ve cesaretleri için, tüm cepheleri ziyaret eden ve Polonya, Romanya, Almanya ve diğer ülkelerin ülkesini ziyaret eden yazar, birçok kayda değer ödül verdi ve ayrıca taburun üst düzey komisyoncusu'ndan Albay'a giden yoldan geçti. Constantine Mikhailovich, "Kafkasya'nın savunması için", birinci derecedeki vatanseverlik savaşının emri, "Moskova'nın savunması için" madalya ", vb.
Edebiyat
Büyük vatanseverlik savaşı sırasında meydana gelen korkuları gören adam, bu anıları hayatında ciddi bir yük olarak taşıdı. Bu nedenle, 1941-1945'teki kanlı olayların yaratıcılık için bir arka plan olması şaşırtıcı değildir, çünkü insanlar hayatta kalmaları gerekenleri paylaşmak istedi ve Konstantin Mikhailovich Simonov - İstisna yok. Vasil Bykov gibi eserlerinin ana teması savaştır.
Simonov'un evrensel bir yazar olduğunu söylemeye değer. Servisi hem küçük hikayeler hem de hikayeler ve şiirler, şiirler, oyunlar ve hatta tüm romanlar listelenmiştir. Söylentilere göre, Sihirbaz gençlikte yazmayı, üniversite tezgahında kalmaya başladı.
Savaştan sonra, Konstantin Mikhailovich, "Yeni Dünya" dergisinde editör olarak çalıştı, çok sayıda iş gezisindeydi, yükselen güneşin ülkesinin güzelliğini izledi ve Amerika ve Çin'de seyahat etti. Simonov, 1950'den 1953'e kadar edebi gazetenin baş editörünün görevdeydi.
Joseph Stalin'in ölümünden sonra KONSTANTIN MIKHAILOVICH, tüm yazarları GeneralisSimus'un büyük kişiliğini yansıtmalarını ve Sovyet halkının hayatındaki tarihsel rolünü yazdığı bir makale yazdığı bilinmektedir. Ancak, bu teklif, yazarın görüşünü paylaşmayan Bayönet Nikita Sergeyevich Khrushchev'de algılandı. Bu nedenle, CPSU Simonov'un Merkez Komitesi'nin ilk sekreterinin sırasına göre, konumdan shocled edildi.
Ayrıca, Konstantin Mikhailovich'in ayrı bir ara madde katmanına karşı mücadeleye katıldığını söylemeye değer. Başka bir deyişle, yazarın çalıştayındaki meslektaşlarına sempati duymadı - Anna Akhmatova, Mikhail Zoshchenko ve Alexander Solzhenitsyn. Boris Pasternak, "Geçit Tadilat" metinlerini yazan Boris Pasternak'a tabi tutuldu.
1952'de Konstantin Simonov, "Arms Comrades" adına adlandırılan ilk romantizm ortaya çıktı ve yedi yıl sonra, yazarın üçlemeye giren "canlı ve ölü" (1959) kitabının yazarı olur. İkinci bölüm 1962'de basıldı ve üçüncü - 1971'de. İlk hacmin yazarın kişisel günlüğüyle neredeyse aynı olduğu dikkat çekicidir.
Roma Epopea'nın arsası, 1941'den 1944'e kadar savaş sırasında meydana gelen olaylara dayanmaktadır. Konstantin Mikhailovich'in kendi gözleriyle gördüklerini açıkladığı, sanatsal olarak metafor ve diğer konuşma dönüşlerinin çalışmalarını eklediği söylenebilir.
1964'te Ünlü Yönetmen Alexander TSPER, bu çalışmayı TV'nin ekranlarında erteledi, filmi aynı adı taşıydı. Ana roller Kirill Lavrov, Anatoly Papanov, Alexey Glazerin, Oleg Efremov, Oleg Tabakov ve diğer ünlü aktörler tarafından yapıldı.
Diğer şeylerin yanı sıra, KONSTANTIN MIKHAILOVICH, Mowgli'nin maceralarındaki ünlü kitabın yazarının yanı sıra, Azerbaycan şairinin Nasimi ve Özbek Yazar Kakhhar'ın yazılarının yanı sıra, Reddard Kipling'in yazarı olan KONSTANTIN MIKHAILOVICH, Rusça'ya çevrildi.
Kişisel hayat
Konstantin Mikhailovich Simonov'un kişisel hayatı, bu kişinin biyografisi için bu kişinin biyografisi için bir romanın temelini oluşturabilir. Yazarın ilk şefi, kayda değer ve dayanıklı bir aileden gelen yazar Natalia Ginzburg'dı. KONSTANTIN MIKHAILOVICH, sevgili Konstantin Mikhailovich'e adanmış, ancak iki yaratıcı kişiliğin ilişkisi fiyasko geçirdi.
Simonov'un bir sonraki şefi, Alexei'nin oğlunun yazarını (1939) veren Evgenia Laskin oldu. Laskin - Eğitim için Filolog - edebi bir editör olarak çalıştı ve 1960 yılında ölümsüz yeni Mikhail Bulgakov "usta ve margarita" olarak yayınlanandı.
Ancak bu ilişkiler dikişlerden ayrıldı, çünkü küçük bir oğlun doğumuna rağmen, Konstantin Mikhailovich, "Dört Kalpler" filmlerinde oynayan Sovyet Aktris Valentina Serovoy'u olan bir romanda başında durdu (1941) , "Glinka" (1946), "Ölümsüz Garnizon" (1956) ve diğer resimler. Kız Maria (1950) bu evlilikte ortaya çıktı. Aktris, Simonov'u yaratıcılığına ilham verdi ve onun musesiydi. Onun sayesinde Konstantin Mikhailovich, "Şehsten Guy Adam" gibi birkaç iş çıkardı.
Söylentilere göre, Valentina yazar Ivan Bunin'i yakın bir ölümden kurtardı. KONSTANTIN MIKHAILOVICH'in 1946'da Fransa'nın başkentine gittiğini, bulunduğu Ivan Alekseevich'in vatanına dönmeye ikna edildiği söyleniyor. Ancak, kocasından gizlice, sevgilisi, Bunin'e SSCB'de beklediği konusunda sırrı söyledi. Bilim adamları bu hikayenin doğruluğunu kanıtlayamadılar, ancak Valentine artık kocasıyla ortak gezilere gitmedi.
Neyse ki ya da pişmanlık, Valentina Serov ve Konstantin Simonov 1950'de ayrıldı. Yazarın eski karısının, 1975'inde açıklanamayan koşullarla öldüğü bilinmektedir. Yazar, 15 yıl boyunca yaşadığı bir kadının tabutuna gönderildi, 58 kızıl gül buketi.
Contemporannik'e göre Simonov'un hayatındaki dördüncü ve son aşk olduğu ortaya çıkan sanat tarihçesi Larisa Zhadova, sert ve en son aşk olduğu ortaya çıktı. Larisa eşini Alexander'a (1957) sundu ve kızı, Larisa'nın ilk evliliğinden ve tohumların şairinin Gudseenko - Catherine'nin evinde yetiştirildi.
Ölüm
Konstantin Simonov, 1978 yazında Moskova'da öldü. Ölüm nedeni, akciğerin malign bir tümörü haline geldi. Şair ve Prosaika'nın gövdesi, Bainynsky tarlası üzerinde - Mogilev şehrinde bulunan bir anıt kompleksinin üzerine yapışan tozu (iradeye göre).Bibliyografi
- 1952 - "Arms Comrades"
- 1952 - "Şiirler ve Şiirler"
- 1956-1961 - Güney Standı
- 1959 - "Canlı ve Ölü"
- 1964 - "Askerler doğmaz"
- 1966 - "Konstantin Simonov. Altı hacimde toplanan eserler "
- 1971 - "Geçen Yaz"
- 1975 - "Konstantin Simonov. Şiirler "
- 1985 - "Sophia Leonidovna"
- 1987 - "Üçüncü Yardımcı"