Biyografi
Yaşam boyunca, akademik standartların zincirlerinden boyamadan kurtulan İzlenimcilik Edward Mana'nın kurucusunun kurucusu eleştirildi. Genel kabul görmüş normların çağdaş çağdaşları ve muhafazakarlığı, sanat için yeni bir şey getirmeye çalışan sanat kanonlarına uygun olarak yazılmış eserlere hayranlık duydular.
Seyircinin anlayamadığı ve sanatçının kişisel dünya görüşünü yansıtan çalışmaları kabul etmedi ve kabul etmedi, topluluğun ilk resmi sergisi, Mana'nın yanı sıra, Çözülmemiş Camille Pissarro, Pierre Renoir, Paul Cezanne, Frederick Basil ve Edgar Dega, başarısızlıkla işaretlenmiştir.
Çocukluk ve gençlik
23 Ocak 1832'de Paris'te, Adalet Bakanlığı Başkanı Augustea Yele ve Diplomat'ın kızı Ezhenyi-Dezir Fournier, Eduard adında bir oğul doğdu. Empresyonistin ebeveynleri, sıcak favori Choo'nun prestijli bir hukuk eğitimi alacağını ve devlet görevlilerinin parlak bir kariyerini yapacağını umuyordu.
1839'da, Abbot Pualu'nun emekli aylığına gittiler. Okula mutlak kayıtsızlık nedeniyle, Auguste, 1844'ten 1848'e kadar dönemde okuduğunun bulunduğu Hir20 Toprağını Rollen Koleji'ne çevrildi. ManE'nin bir ressam olma arzusuna rağmen, baba oğlun karşısında, aile geleneğini ihlal eden, istikrarlı bir iş, yaratıcı kendini gerçekleştirmeyi tercih etti.
Eduard'ın sanat için gördüğü Anne Edmont-Eduard Fournier'in erkek kardeşi, sanat için gören anne EDMONT-Eduard Fournier'in kardeşi'nin ne kadar olduğu bilinmiyorsa, çocuğun gittiği resimdeki derslerin dersini ziyaret etmek için yeğeni ödememiştir. okuldan sonra okuldan sonra.
Düşünce öğretmenlerinin ressamın sanatsal kimliğinin temelini düşünen akademik standartlar nedeniyle, çizim dersleri Mana'ya beklenen ilgiye neden olmadı. Alçı heykellerinin kopyalanması, yoldaşlarının portrelerini tercih etti.
Oğulun ölüm korkusu altında bile, Rutin Devlet Hizmeti'nden hayatı bağlamayacağını anlamak, Auguste, yavruların navigasyona gitmesine izin veren, daha küçük bir iki kızgın seçti. Aralık 1848'de, bir orman olarak Gemiye Gelen Eduard. Atlantik genelinde seyahat etmek ve Rio de Janeiro'da kalmak dünyasını bacaklarından çevirdi.
Paris'in dumanlı gökyüzünde doğmuş ve burjuva ortamında yetişen adam, güneşli alanların güzelliğini ve gerçekliğinin boyalarının parlaklığını keşfetti. Mana, tuval üzerine gerçek hayatta görülen transfer becerisine sahip olmak istediğini fark etti. 13 Haziran 1849'da, hırslı bir genç adam Fransız bir kıyıya gittiğinde, yol bavulunun kalem skeçleri ile paramparça oldu.
Cruise'den sonra, 1850'den 1856'dan itibaren, sanatçının Tom Kutur'da popüler bir atölyede resim okudu. Bununla birlikte, bu mesleklerde, güçlü bir düşmanlık hemen tezahürdü: Mana'nın canlı sanatını ve türü ve türlü tarzdaki couture tapusunu yaşamak için daha anlaşılmaz bir şey bulmak zordur.
Tek avantajı, öğrencilerinin eski ustaları incelemesini isteyen Tom'un atölyesinde olmanın, "Lola Valencia'dan Lola" yazısının yaratıcısı kendisi için klasik bir miras keşfetti. Sanat Okulu rutinini terk etmek, 24 yaşındaki Edward kendi kendine eğitim aldı. Louvre'su düzenli ziyarete ek olarak, genellikle herhangi bir acemi sanatçısı gibi, Titçi, Titçi, Velasquez ve Rembrandt'ın çalışmalarını kopyaladıktan sonra, İtalya, Almanya, Avusturya, Hollanda, İspanya'nın müzelerine sık sık seyahat etti.
Tablo
Yaratıcı yolun başında, popülerlik kazanmak isteyen her sanatçı, Paris Güzel Sanatlar Akademisi'nin resmi bir şekilde ortaya çıkması konusunda sergilenmelidir. Yele, jüri göz önüne alındığında birçok kez resimlerine ulaştı, ama işini koymak için çok muhafazakardı.
1859'da arkadaşlarla birlikte, iki yılda bir bir kez salonda tuvalini koymaya çalıştı. Sonra yaratılışı "Americthe" reddedildi. Bununla birlikte, 1861'de eleştirmenler, "Ebeveynlerin Portresi" ve "Gyutaro" ın "Ebeveynlerin Portresi" ve "Gyutaro" iki çalışmasını olumlu olarak kabul etti.
60'lı yılların başında, Mana'nın ("Valensiya'dan Lola", "Kirsaja", "İspanyol Balesi", "Alabama", "İspanyol Balesi", "Alabama"), Plenuner sahneleri ("Uzun Shan'da koş"), Mana'nın çalışmalarında hüküm sürdü. Modern Tarih ("İmparator Maximilian'ın Yürütülmesi"), dini grafikler ("Ölü Mesih").
1863'te, İmparator Louis Napoleon, yakınlardaki Sektör Sarayı'ndaki Resmi Salonun reddedilen eserlerini emretti. Bu paralel sergi "Landscreen Salonu" olarak adlandırıldı. Orijinal cazibe merkezi, Eduard "çimlerde kahvaltı" resmi oldu.
Quiz Meran'ın simülatörünün yatakta çıplak olduğu "Olympia" izledi.
Sonraki on yılda, Yele, iştiraklerinin yaratıcı enerjinin parlak bir örneğini ortaya koydu. Portreler, çiçek hala can ve yarışlarda sahneleri yazdı. Önemli bir olay bir yerde olmuşsa, oraya gitti ve onu canlandırdı.
70'lerde, ressam en parlak eserleri yarattı: "Demiryolu", "Teknede" ve "Arzhante". Hastalıktan ilham alan ağır düşüncelerinin bir yansıması 1881'de bir intihar resminde yazılmıştır.
Kişisel hayat
1849'da Susanna, sanatçının hayatında ortaya çıktı. Ressamın ilk bakışta aşık olduğu kadın, öğretmen olarak çalıştı ve piyano mektubunu yazarın "Nana" - Eugene (1833-1892) ve Gustuuu'nun (1835-1884) 'nin genç kardeşlerine öğretti.
1852 Ocak'ta Susanna, Leon olarak adlandırılan bir oğlunu doğurdu. Babalıkın Mana'ya atfedilmediği, ancak belirli bir kofe atfedilmediği dikkat çekicidir. Edward, yenidoğanın tanrı babası oldu. Oturan İzlenimçinin hayatını ve yaratıcılığını inceleyen biyograflılar, bu gün, Rodance Leon ve Eduard hakkında doğru bir cevap veremez.
Bu puanda, iki resmi teori var: İlk devletlerin, çocuğun gerçek babasının, evini yirmi yaşındaki bir öğretmenin evinde yirmi yaşındaki bir öğretmene sokan Auguste yele olduğunu belirtti. İkinci versiyonun destekçileri, Leon'un kınadıktan korktuğu ve bir ressamın acelesi olan Eduard'ın oğlu olduğunu göstermektedir.
Suzanny Portreisti ile olan ilişkinin düğüne kadar tanıtım vermemesi dikkat çekicidir. Gizli roman sırasında, Gravür, Amur Kumbara Bankasını çift-üçlü isimlerle doldurdu.
Sanatçının, Yarışma Meran'ın simülatörüne entrika olduğu bilinmektedir. Kız, ressamını doğal güzelliğiyle yakaladı ve doğal sanat eseri nedeniyle, kolayca değiştirildi. Sınavın alkol bağımlısı olduğunda aşk hikayeleri sona erdi ve eski cazibesinden iz yoktu.
11 yıl sonra Leon'un doğum anından itibaren, 28 Ekim 1863, izlenimci Szanne ile evlendi. Düğün töreninden sonra, bayan kocası, annesi ve oğlu aynı çatıya göre birlikte yaşamaya başladı.
Mana'nın olduğu biliniyor Eşi düzenli olarak değiştirdi, bu arada, sık sık çevrilerinin farkındaydı. Düğünün önünde bile, sevenler birbirleriyle gizli bir anlaşma imzaladı: Susanna, seçilen karakteri romanlarıyla ilgili durulamadı ve Edward, sırayla, metresinin gecesi için kalmadı ve her akşam eve döndü, oynamaya devam ediyor Sadık bir koca ve sevgi dolu bir babanın rolü.
1868'de, "Olympia" başyapıtlarının yaratıcısı olan Louvre'da, "Çimenlerin Kahvaltı" sanatçısı Berth Morizo ile tanıştı. Bir kadının orijinal güzelliği tarafından etkilendim, ilk toplantıda pozunu ikna etti.
Toplamda Edward, en az 10 rıhtım ("balkon", "dinlenme.", "Berth Morizo portresi", "Bir Buket Morizo Portresi", "Fanlı Berta Morizo", "Berta Morizo Portresi". Karşılıklı çekiciliğe rağmen, aralarında arkadaşlık dışında hiçbir şey olamazdı. Toplantıları zamanında, Yele zaten Uzami evliliği ile bağlıydı. Berta, tapınağın sanatçının eşine yönelik yorumları yapmasına izin verdi ve eğitim tutkusu ile ortaklıkları ile içeriği var.
Ölüm
1879'da, Yele, ataksiin formarlı belirtileri ortaya çıktı -, hareketlerin koordinasyonunun beynin lezyonu nedeniyle rahatsız edildiği hastalıklar. Eduard'ın resmi tanınması Ölümünden bir yıl önce aldı. 1882'de ressam, son yüzyılın 70'li yıllarının Avrupa resmisindeki en önemli çalışmalardan birini bitirdi - bunun için onursal lejyonun emrini ödüllendirildiği için "Foli-Berger'daki Bar".
Mana, 30 Nisan 1883'te etkilenen gangren ayağının amputasyonundan on bir günde öldü. Paris'teki Passy Mezarlığı'nda bulunan França Hals ve Diego Velasquez, "Tuilery Müzik" nin etkisi altında yazılan resmin yaratıcısının mezarı.
Yas töreninde, akrabalara ek olarak, empresyonistin arkadaşları mevcuttu - Claude Monet, Edgar Degas ve Pierre Renoir.
Çalışmak
- 1859 - "Kirazlı Çocuk"
- 1864 - "Lonzhan'da yarış"
- 1864 - "Beyaz Peonies ve Secateur Kesim"
- 1867 - "Olympia"
- 1868 - "İmparator Maximilian'ın yürütmesi"
- 1869 - "Balkon"
- 1874 - "Argent"
- 1874 - "Arzhantei yakınındaki Seine Seland"
- 1877 - "intihar"
- 1878 - "Cabaret Reichshiffen"
- 1880 - "Cafe Shantant'ta"
- 1882 - "Foli-Berger'da Bar"
- 1881 - "Bahar"
- 1882 - "Madame Michel Levi" portresi "
- 1883 - "Lila Buketi"