Biyografi
Bir zamanlar Paris'in eski bir banliyösünde bir zamanlar Paris'in eski bir banliyösünde - Ivette Nehri'nin vadisinde Nevelres'in ortaçağ kasabası, aniden kendini şanlı Sirano de Bergerac ülkesinde bulacaksınız. De Bergeracka, genel Manor Movier, ve her köşesinde, ünlü ülkenin en sevdiği şarap sundukları bir anıt. Buradan ünlü Sirano de Bergerac hakkındaki efsanelerin köklerini alır.Çocukluk ve gençlik
Fransız kökenli isimlerindeki "de" önekinin cinsinin asil kökenini sembolize ettiği gerçeğine rağmen, De Bergerac soylu değildi. Evet ve hiç üzgün değildi. Erkul Savignon, Paris'te 6 Mart 1619'da doğdu. Ünlü oyun yazarının geleceğinin büyükbabası başarılı bir tüccar balığıydı, hatta Francis I. Francis I. Alışveriş İşletmelerindeki deneyimin ürünlerini bile verdi. Aynı zamanda soylu konsolu "de" adını aldı.
Bu mülkler, Bergerac'ın Gasonya ailesine aittir. Böylece Savignon Sirano Bergerack oldu, genel mülkün torunlarından, başarılı bir iş ve asil bir isim. Jeas, genç oyun yazarının yerel din adamının hassas liderliğinde derlendiği mektuplar, ancak bilim ona gitmedi, çünkü genellikle halılar tarafından savaştı. Aynı genç yıllarda Henri Lebre ile güçlü bir dostluk başladı.
12 yaşındayken, çocuklar Paris'te çalışmaya gidiyor. Bununla birlikte, Metropolitan Koleji de Sirano'nun ruhunu beğenmedi, ancak babası genç adamı layık eğitime layık eğitime bile girmeye çalıştı. Bilimden daha güçlü, genç de bergerack restoran ve kabaki'yi çekti. 26 yaşında, kolej bitti ve eski dillerin kendine güvenen bilgiyle, literatürde Sirano askeri hizmete gitti.
Guarardsmen'in saflarına girmiş olan Sirano, Gascon kökeninin evrensel yanlış anlamasını teyit ederek, çaresiz Duelanta, Pride ve Zabyaki'nin şöhretini kazandı. B Bergerac biyografi gerçekten savaşçıların kazanan kazandığı dövüşlerle çekildi. Kraliyet Muhafızının bir parçası olarak, genç bir adam, 5 yıl sonra Majesteleri'nin hizmetinden ayrılmak zorunda kaldığı için yaralandığı Muzon ve Arras'tan gelen düşmanlıklara katıldı.
Yaratma
Tüy Sirano'nun ilk edebiyat testi 20 yaşında küçük bir yıldır gerçekleşti. "Agrippines'in ölümü" trajedisi, Ortaçağ Fransa için yeterince ciddi olan ateizmdeki yazarı suçlamaya başladı. Kolejde sıkıcı yıllar sonunda Prosaic Comedy "kandırak pedant" nda ortaya çıktı. Karakterlerden birinin prototipi, yazarın "kolej sıçanı" olarak adlandırdığı College Jean Grunge'un direktörlüğüydü. Bu arada, komedinin bireysel bölümleri daha sonra eserleri için Jean-Baptiste Moliere tarafından ödünç alındı.
Fransa'da XXVII yüzyılın ortalarında düzenlenen hükümet karşıtı sapı sırasında, De Bergerac, Cardinal Mazarini'nin ekonomik politikasını keskin bir şekilde alay eden 7 hiciv broşürü yarattı. Sonra ilk defa Sirano, eşitlikçilik fikirlerini etkiledi - tüm üyelerinin eşit haklara sahip olduğu toplum kavramı. Daha sonra, yazarın felsefi inançları bir dizi değişiklik yapıldı ve mutlakiyetçilik teorisine geldi. Fransa'da kurulan mutlak monarşi, Louis XIII ve Louis XIV'in zamanları, Sirano zamanın ruhunda çalıştı.
Sirano de Bergeraca'nın hayatındaki en önemli olan "diğer ışıkların" imhasıydı. Bu çalışma yazar, bilim kurgu öncekinin şöhretini kazanmıştır. Güneş ve Ay'daki sosyal binanın felsefi ve sosyo-politik özellikleri romanlarda ortaya çıkar.
Yazar boyunca yayınlanan romanların metni yayıncı tarafından çok değişti. Yazarın makaleleri tarafından geri yüklenen orijinal versiyon yalnızca XX yüzyılda yayınlandı. Burada nihilizm, gnostisizm ve doğal felsefenin fikirleri açıkça izleniyor. İşler yaratmada çalışmalar Francois Rabl ve Thomas Mora'nın çalışmasıydı.
Kişisel hayat
Genç de Bergerac'teki kişisel yaşam sadece istifadan sonra başladı. Çağdaşlar, Sirano'nun bir asma, Kabaks frekansı ve bir evcil hayvanın favorisi olduğunu yazdı. Aynı zamanda, Henri Lebre, sadık bir arkadaş olması gerektiği gibi, hem alkol hem de kadınlarla kısıtlama konuşuyor. Sirano ile birlikte ölümüne evlendi, Baroness de Nevolet ile hayat bağladı.
De Bergerac, edebiyatın dünyası ve felsefesinin hayran olan kadın sevgisinden ve şarap kabından daha güçlü. Bilim adamı, filozof Pierre Gassendi'nin derslerine memnuniyetle katıldı.
Ancak, 26 yaşında Sirano, aniden gizliliği sevdi ve yoldaşları refahının ve görünümünün kötüleşmesini işaretlemeye başladı. Çok daha sonra, doktorun bir yazarın sifilislerin tedavisi hakkında bir şekilde tespit edilmesi bulundu.
Finansal zorluklar Sirano'nun Velmazby D'Arpazhon Kalesi'ne yerleşti ve bundan sonra ona tüm yaratıcılığını adamak için. Yazarın ölümünden 2 yıldan fazla, "Bay De Bergerac'ın farklı eserleri" adlı ilk kitap yayınlandı.
Ölüm
Kiriş, aniden akşamları eve dönen Sirano de Bergerac'ın başında düştü, ciddi bir yaralanmaya neden oldu ve savaş yaralanmalarının (bir kaynakla) ve sifilizin (diğerlerinde) ağırlaştırılmasını kışkırttı. Patron Saint'in parası, konutları ve iyiliği olmadan Sirano, bir çıkarılabilir daireden diğerine arkadaşlar için küçük bir destekle taşındı. O zaman, gururlu gazkonlu düellocu zaten yatağa zincirlendi ve ateş tarafından işkence gördü.
Ancak, ciddi hastalıklar ve finansal zorluklar bile Sirano'yu kırmadı. Çok ölüme yazmaya devam etti, ancak romanlardan birinin el yazması "kıvılcımların hikayesi" dır. - kaçırıldı ve hiç bulamadı. De Bergerac'ın son günlerinde, sadece Henri Lebre, bir eş ve kadın manastırı annesinin bir hapishanesi desteklenmektedir. 28 Temmuz 1655, 36 yaşında, Erkul Savignon Sirano de Bergerac, geçti ve emek şifresine gömüldü.
Edebi karakter
İkinci yaşam, bir Fransız yazarın ölümden yaklaşık 250 yıl sonra alınan, bilinmeyen bir genç yazarı Edmon Rostan'ın o zaman kimseye hafif bir el ile alınmıştır. 1897 Noel arifesinde, "Sirano de Bergerac" adlı kahramanca komedinin galası, Konstany Coklen ile Paris Tiyatrosu'nda atandı. Oyunun tüm Paris'te göçmenin prömiyesi ve yayınlanan yayınlanan komedi daha sonra yayınlanan bir saat içinde satın alındı.
Oyunda de Bergerac, hayattaki gibi aynı göründü - kadınların evcil hayvanları, keskin, deal ve tıkanma. Kitap, görgü tanıklarına göre bile, görgü tanıklarına göre, yazarın gerçek biyografisinde olduğu iddia edilen bir yer olduğu iddiasıyla, elbette, Sirano'yu kazanan yüzlerce rakiple bir mücadele.
İtalyan yazar Umberto ECO ayrıca ünlü Fransızcanın imajını "Havva'daki adasında" olarak kullandı. Farklı ülkelerin ve ERA'ların bir başka yazarı, Sirano - Philip José Farmer, Alexander Kazantsev, Robert Sainline imajını kullandı. Ve bir dizi kalkanın serbest bırakılmasından sonra, Sirano adı hiç aday gösterildi ve 1990'da Fransa'da yayınlanan aynı ismin filminde olduğu gibi, uzun bir burun ile militan cesaretini gözetir.
Bibliyografi
- 1649 - "Mazinada"
- 1651 - "Frontro'ya karşı mektup"
- 1650 - "Ayın diğer ışık veya devlet ve imparatorluklar"
- 1653 - "Agrippines'in ölümü"
- 1654 - "Satyric harfler"
- 1654 - "TARTED PEDANT"
- 1662 - "Diğer Işık veya Devlet ve Güneşin İmparatorluğu"