Biyografi
Müzik - Bu, gri günlerin telaşlarından rahatsız edilmesine ve en zor durumlarda bile güçleri bulmanıza yardımcı olan şeydir. Bu nedenle, bestecilerin, müzisyenlerin ve şarkıcıların her zaman okunduğu gerçeğinde şaşırtıcı bir şey yoktur - hem neşe anlarında hem de üniversitenin saatinde.
Neşeli ritmik müzik, özellikle Jazz ile ruh halini yükseltmek için en iyisi olduğuna dikkat edecektir. Bu gerçek, bu tür müzisyenlerin isimlerinin neden Louis Armstrong, Ray Brown, Billy Holiday ve Duke Ellington gibi bu günün bilindiği açıklanmaktadır.
Çocukluk ve gençlik
Edward Kennedy (yani aslında olağanüstü Jazzman'ı arayın), Amerika Birleşik Devletleri başkentinde doğdu. 29 Nisan 1899'da oldu. Oğlan, James Edward Ellington ve karısı Daisy Kennedy Ellington'ın Beyaz Sarayının Behdices'in ailesinde doğacak kadar şanslıydı. Babanın konumu, çocuğu, Amerika'nın siyah nüfusunun karşılaştığı sorunlardan çitle çevrildi.
Kelimenin tam anlamıyla bebek beziden, anne Edward'ın Keyman'ın oyununu öğretmeye başladı (kendisi iyi oynadı ve hatta bazen kilise-parish toplantılarında yapıldı). Ondokuzuncu yaşta, çocuk daha deneyimli bir piyano öğretmeni kiraladı.
Kendi eserleri, çocuk 1910'da yazmaya başlar. Mevcut günlerden önce korunan ilk çalışma, Soda Fontain Rag olarak adlandırılır. Bu kompozisyon 1914'te yazılmıştır. Soda Fontain RAG'de, o zaman dans müziğine (özellikle de Ragtaym'e) ilginizi görebilirsiniz.
Özel sanat okulundan mezun olduktan sonra, Edward posterlerin sanatçısı tarafından bir iş buldu. İş gevşemek, yeterli olanın kazançları - genç adam düzenli olarak devlet idaresinden alınan emirler düzenli olarak güvendi, ancak bu meslek, oyunun piyanoya getirdiği gibi bir zevkten Kennedy'yi getirmedi. Sonuç olarak, Edward, Pratt Enstitüsü'ndeki görevinden bile reddederken, Edward sanat attı.
1917'den bu yana, Genç Kennedy, profesyonel Metropolitan Piyano'nun ustalıklarının nüanslarını öğrenen paralel olarak müzikle bir geçit kazanıyor.
Müzik
İlk takımı Edward 1919'da dolaştı. Kennedy'nin kendisine ek olarak, grup bir saksafonist Otto daha sert ve davulcu Sonny Greer oldu. Biraz sonra, Trompetçi Arthur Wandsol onlara katıldı.
Bir kez, performansları, işin başkentine gelen New York Bar'ın sahibini duydular. Erkekleri birkaç yıldır ondan gerçekleştirmeleri gerektiğine göre bir sözleşme önerdi ve bar sahibi müzisyenleri kamuya ve iyi bir ücret karşılığında garanti etti. Kennedy ve Şirket 1922'de kabul etti ve zaten "Barron" da "Washington" olan Harlem Bar'da gerçekleştirmeye başladılar.
Hakkında adamlar konuştu. Örneğin, Time Meydanı'nda bulunan Hollywood Club'da diğer kurumlarla konuşmaya davet edildiler. Ücretlerin, Edward'ın yerel tanınmış klavye ustalarından çalışmalarına devam etmesine izin verdi.
"Washingtonların" başarısı, her ikisi de yaratıcı ve etkili olan insanlarla birlikte yerel halkla tanışmak için dört kişiye katılma fırsatı sağladı. New Yorks ile eşleşecek olan Kennedy, yoldaşlardan mizahi bir takma ad aldığı parlak ve pahalı kıyafetler giymeye başladı ("Duke" olarak çevrildi).
1926'da Edward'ın daha sonra müzisyen müdürü olan Irwin fabrikalarıyla tanışması. Babanın takma adına ve soyadlarına dayanan, gerçek isim yaratıcı taksim yerine adamı kullanmaları tavsiye edildi. Ayrıca, Irwin Duke'nin tavsiyelerinde, Duke Ellington ve Orkestrası'nda "Washington" doğumlu Jazz Ensemble'u yeniden adlandırdı.
1927'de Elington ekibiyle birlikte, ülkenin ilk konser turuna hareket ettiği New York Jazz Club Cotton Club'a taşındı. Bu süre zarfında, Creole Love Call, Black ve Tan Fantasy ve Mooche gibi kompozisyonlar yazılmıştır.
1929'da, Floransa Siegfeld Müzik Tiyatrosu'nda "Duke Ellington ve Onun Orkestrası" yaptı. Aynı zamanda RCA kayıtları kayıt stüdyosu (şimdi, Sony müzik eğlencesinin bir parçası), Mood Indigo hit kompozisyonu tarafından kaydedildi ve orkestra kompozisyonları genellikle radyo yayınında duyulabilir.
1931'de, Ellington Jazz topluluğunun ilk turu gerçekleşti. Bir yıl sonra, Duke ve Orchestra Columbia Üniversitesi'nde gerçekleştirildi. Müzisyenin hayatının bu süresinin bir kariyerinin zirvesine giriş olduğuna inanılmaktadır, çünkü o zaman efsanevi çalışmalarını yazdığı için bir şey ("anlamsız") ve yıldız çapraz aşıklar demek değildir. ("Talihsiz aşıklar").
Aslında, Duke, 1933'te Kompozisyon Fırtınası havası ve sofistike bayanla yazılan, salıncak türünün progenitörü haline geldi. Müzisyenlerin kişisel özellikleri tarafından ustaca faaliyet gösteren Ellington, bir birey, karşılaştırılabilir bir ses elde etmedi. Duke ekibindeki ana müzisyenler Saksafonist John Hodgez, Trubuch Frank Jenkins ve Trombonist Juan Tizol'dir.
1933'te, müzisyenleri ile DUK, ana etkinliği olan Londra Konser Salonu "Palladium" içindeki performans olan ilk Avrupa turuna gider. Ellington Dükünün ve Orkestrası'nın salonundaki duke konuşmasında, Duke'nin daha sonra iletişim kurma şansı olan kraliyet kanın kişilerinin kişilerine katıldı.
Avrupa turunun başarısından esinlenerek, müzisyenler yeni birine - bu sefer ilk önce Güney Amerika'da ve sonra kuzeyde. Turun sonunda, Ellington yeni bir hit yazıyor - karavanın bileşimi ("karavan"). Çıkışından sonra Duke, ilk gerçekten Amerikan bestecisinin unvanını aldı.
Fakat sıkılmış beyaz şerit siyah değişti - 1935'te Anne Dükü öldü. Müzisyeni ciddi şekilde etkiledi - yaratıcı kriz Ellington ile başladı. Bununla birlikte, Duke, DUK'nın daha önce yaptığı her şeyden ciddi bir şekilde farklı olan tempo'da hatırlama dekorasyonu yazarak onun üstesinden gelmeyi başardı.
1936'da Ellington ilk önce film için müzik yazdı - bu şerit, yüksek rollerde Marks kardeşler tarafından mizahları olan komedi Sam Wood'dı. 1938'de Duke, Saint-Reggie Hotel'de geçiren Filharmonik Senfoni Orkestrası'nın bir şefi olarak çalıştı.
Bir yıl sonra, Tenor-Saksafonist Ben Webster'ın karşısında yeni müzisyenler ve Counterbasist Jim Blenton, Ellington ekibine dökülür. İki adam, yeni bir Avrupa turuna ilham veren Duke Orchestra'nın sesini değiştirdi. Müzisyen ustalığı çok takdir İngilizce iletken leopold stok ve Rus bestecisi igor stravinsky.
1942'de Ellington, "Bulutlardaki kulübe" teyp için müzik yazıyor ve önümüzdeki yıl New York'ta tam bir konser salonu Carnegie Hall'ı topladı. Konserden gelen gelir, İkinci Dünya Savaşı sırasında Sovyetler Birliği'ni sürdürmeye gitti.
İkinci dünya ilgisinden sonra, halkın cazını düşmeye başladı - insanlar depresyon ve sürekli korku durumuna batırıldı. Bir süredir DUKE, kampanya ücretlerini (bazen cebinden bile) yerine getirmeyi ve ödemeyi başardı, ancak sonunda müzisyenler hepsinde hayal kırıklığına uğrattı. Ellington, filmler için müzik yazma biçiminde yaşayan bir yarı zamanlı işler kazanmaya başladı.
Bununla birlikte, 1956'da DUKE, Newport'taki tür festivalinde performans sergileyen Jazz'a etkili bir şekilde dönmeyi başardı. Aranjör William Straihorn ve Yeni Performanslar ile birlikte, Ellington, William Shakespeare'in eserlerine dayanarak, Bayan Mac ve eğlencenin bu kadar eğlencesiyle dinleyicileri memnun etti.
Geçen yüzyılın altmışlıları müzisyenin kariyerinde ikinci zirveye girdi - bu dönemde Duke bir üst üste on bir ödül "Grammy" ödül verdi. 1969'da Ellington özgürlük sırasına girdi. Duke'nin ödülü ABD Başkanı Richard Nixon Başkanı tarafından sunuldu. Üç yılda daha önce, Ellington'un şahsen başka bir Cumhurbaşkanı - Lindon Johnson tarafından verildiğini belirtmekte fayda var.
Kişisel hayat
Duke yeterince erken evlendi - 2 Temmuz 1918 (o zaman, adam on dokuztu). Karısı, Ellington'un günlerinin sonuna kadar yaşadıkları evlilikte Edna Thompson oldu.
11 Mart 1919'da bir çocuk bir çift doğdu. Çocuk Mercer olarak adlandırıldı.
Ölüm
İlk defa, Duke, "zihin değişimi" filmi için müzik üzerinde çalışırken kötü hissettirdi, ama sonra müzisyen ciddi bir ilgi göstermedi. 1973'te Ellington akciğer kanseri teşhis etti. Gelecek sene pnömoniyi aldı ve koştu.
24 Mayıs 1974'te Jazzman yapmadı. Ellington, Bronx'ta bulunan en eski New York Cemetery Woodlon'da üç günde gömüldü.
Posthumously Duke, Pulitzer Ödülü'nü ödüllendirdi ve 1976'da adının merkezi St. Peter Lutheran Kilisesi'nde yaratıldı. Merkez, müzisyenin biyografisinin aydınlık anlarını aydınlatan fotoğraflarla dekore edilmiştir.
Diskografi
- 1940 - OKEH Ellington
- 1944 - Siyah, Kahverengi ve Bej
- 1952 - Bu Duke Ellington ve Orkestrasıdır.
- 1957 - bir mellotonda
- 1959 - Festival oturumu
- 1964 - Büyük Londra Konserleri
- 1964 - Bir saat atla
- 1968 - Annem ona faturasını çağırdı
- 1972 - Elington Suites