Biyografi
Chingiz Aitmatov hala dünya literatürünün belirttiği bir klasik haline geldi. Rusça ve Kırgız'da yazdı, eserleri 150'den fazla dilde çevrildi. Yazarın gerçekçi nesir, hümanizmin fikirleri ve tüm canlılar için büyük bir sevgi ile nüfuz eder: insanlara, vahşi ve evcil hayvanlar, bitkiler ve tüm gezegen dünyasına.
İnsanların yazarı Kırgızistan ve Kazakistan. Lenin Ödülü'nü ve SSCB'nin üç devlet priminin Laureate, Javaharlala Nehru'dan adlandırılan Avrupa edebi ve uluslararası ödülü. 2007 yılında, Türkçe konuşan ülkelerin kültürünün gelişmesine katkısı için Türkiye Hükümeti'nin en yüksek ödülünü aldı. 2008 yılının ilkbaharında, Türkiye yazarı Nobel Ödülü'ne aday gösterme sürecine başladı, ancak zamanım yoktu.
Çocukluk ve gençlik
Genghiz Taskowich Aitmatov, 12 Aralık 1928'de Komünistler Torkelah Aitmatov ve Nagima Hamzievna Aitmatova ailesinde (Maiden's Nagidova'da) Kara-Buuinsky (Keepovsky) Köyün Köyü KAŞINDI KAŞINDIĞINA BAŞLIYOR. Gengen'in doğumundan sonra, aile şehre taşındı, çünkü babası yükseldi: 1929'dan beri Torkelah Aitmatov'un kariyeri hızla yükseliyor.
1933'te, zaten WCP'nin (B) Kırgız Bölge Komitesi'nin ikinci sekreteridir. 1935'te genç bir lider, Moskova'daki kırmızı profesörler enstitüsünün öğrencisi oldu, aile ayrıca SSCB'nin başkentine taşındı. Bu süre zarfında Nagima, Ilgiz, İkizler Kükremesi ve Lucia'nın oğlu olan kocasını doğurdu (çocuk bebeklik döneminde öldü) ve kızı yükseldi. 1937'de kocasının ısrarında Nagima Khamzievna, çocukları Shekeker'e akrabalarına taşımadı.
Gelecekteki yazarın babası, Eylül 1937'de, Sovyet karşıtı milliyetçi faaliyetlerin şüphesi ve Frunze'de (Sovyet Kırgızistan'ın başkenti) evrelemesi konusunda tutuklandı. 5 Kasım 1938 atış. "İnsanların Düşmanının" karısı haklara hayran kaldı, ancak bastırılmış siyasi çalışanların tüm çocukları daha yüksek bir eğitim aldı ve tarihteki her sayfaya girdi.
II. Dünya Savaşı sırasında, tüm yetişkin erkekler seferber edildi ve on dört yaşındaki Chingiz, Aule'deki en yetkin insanlardan biri olduğu ortaya çıktı ve Aulov Konseyi Sekreteri görevini aldı. Savaştan sonra, genç adam çalışmalarına devam edebildi: Sekiz yıllık kırsaldan sonra, Dzhambul Zootechniki'den onurla mezun oldu ve 1948'de Frunze'daki Kırgız Tarım Enstitüsüne girdi.
Edebiyat
Yazarın yaratıcı biyografisi, 6 Nisan 1952'de "Kırgızistan" Jüido Gazetesi gazetesinde yayınlanan "Kırgız Kırgızistan" ndan başladı. Aitmatov'un ilk sanatsal metni, Rusça - iki akrabadan biri yazdı. 1953'teki Enstitüden mezun olduktan sonra, Kirgizdeki Kirgarya Araştırma Enstitüsü'nün Kıdemli Zootachnik'in Kıdemli Zootachnik, Rusça ve Kırgız'da hikayeler yazmaya devam etti, yerel baskılarda metin yayınlamaya devam etti.
1956'da yazarın niteliklerini geliştirmeye karar verdi ve en yüksek edebi kurslara girdiği Moskova'ya gitti. Çalışmalara paralel olarak çok şey yazdı. Zaten Haziran 1957'de, Ala-too dergisi genç bir yazarın ilk hikayesini "yüz yüze" yayınladı. Aynı yıl, "Jamil" yayınlandı - yazarı ünlü olan hikayenin ilk önce Fransızca'ya çevrildiği ilginçtir.
Edebi kurslar yazar 1958'de mezun oldu. Diploma zamanında, Rusça iki hikaye ve hikaye yayınlandı. İlk Roma Iitmatova sadece 1980'de serbest bırakılacak. Romanda "ve en uzun gün bir gün sürer" "Yaygın bir insanlığın yabancı medeniyeti ile fantastik bir insanlığın fantastik bir teması olan hayatının gerçekçi olayları merak ediyor. Yaylılarla anlayış elde etmek için insanların kendileri arasında hemfikir olmaktan daha kolay.
Yazar, doksanların ortasındaki bilim kurgu türüne geri döndü, Tavro Kassandra - yapay insanlar yaratma hakkında bir hikaye yazıyor. Kalan işler gerçekçilik türünde yazılmıştır. Sovyetler Birliği'nde, gerçekçilik sosyalistti, ancak Aitmatiler'in sosyalizmi için çok karamsar. Kahramanları yaşıyor ve gerçekten çok acı çekiyor, güçlü komünizmin inşaatçılarına dönüşmüyor.
"Beyaz Vapur" nın ana kahramanı ölüyor - geyiklerini öldürdüğünde masallara inanan bir çocuk. Genel olarak, halk hikayeleri ve efsaneler, Aitmatov'un arazilerinin önemli bir parçasıdır. Mitolojik görüntüler bazen ana karakterlerin daha parlak olduğu ortaya çıkıyor. Mahkumları kölelerde, bağımsızlık ve hafızadan mahrum kalan sert işgalciler hakkındaki efsaneden, "Mankut" kelimesini ve kavramını yoksun - bir erkek köklerini Rusça'yı unuttular.
İkinci Roman Aitmatova, "Floha", 1986'da çıkıyor. SSCB'deki bu dönemde Mikhail Gorbachev yeniden yapılandırmaya başladı ve ülkenin sorunları hakkında yazmak mümkün oldu. Ancak izin verilen tanıtımın arka planına karşı bile "Floh" çarpıcı bir etki yaratıyor - roman bir kerede birkaç akut soru ortaya çıkardı, kilisenin inancı ve bakanları hakkında uyuşturucu bağımlılığı ve yolsuzlukla ilgili konuşuyor.
Kişisel hayat
Yazar, kadınsı güzelliğe hayran kaldı ve kadın karakterini derinden anladı. Bunun kanıtı güvenilir bir şekilde hizmet vermekte ve Chingiza Aitmatov'un kitaplarındaki yazılı görüntüleri dışardı: aynı isimdeki hikayesinden güçlü jamil, genç romantik mantar ("Popolak, Red Kosyna'da"), kimin bilge Oğullarını savaşta kaybetti, ancak ruhun iç güzelliğini korumak ("anne alanı").
Neredeyse her iş, görünüşünden, kitabın sayfalarında ana karakter veya okuyucudaki ruhta daha hafif hale gelir. Yazarın hayatında, kadınların güzelliği önemli bir rol oynadı. İlk karısı olan Kerez Shamshibayeva, Chingiz, tarım enstitüsünde okurken bir araya geldi. Kız Tıp Enstitüsü'nde okudu ve ayrıca edebiyatla ilgilendirdi.
Okuldan sonra, Keerez Excellent, Moskova Edebi Enstitüsü'ne bile bir yön aldı, ancak maddi koşullar ayrılmaya izin vermedi. Kerez Shamshibayeva, Kırgızistan Sağlık Bakanlığı'nda çalıştı, mükemmel bir doktor ve gözetmen oldu. İki oğlayı doğurdu. Sanjar Changizovich 1954'te doğdu, bir gazeteci ve bir yazar, bir iş adamıdır. Askar Changizovich, 1959'da doğdu, Oryantalist bir tarihçi, halka açık bir figür oldu.
Ellili'nin geç saatlerinde Chingiz Aitmatov, hayatının ana sevgisini karşıladı - Balerina Bybüchear Bayshenaliyev. Roma Leningrad'da başladı ve on dört yıl sürdü. Aşıklar evlenemediler: her ikisinin de yüksek pozisyonu, nezaketle gerekli. Komünist, eşi ile birlikte SSCB'nin sanatçısı ile evlenme için boşanamadı, ardından devletin ilk insanları.
Yazarın deneyimleri, çalışmalarında bir çıkış buldu. Tanabe'nin karısı ile metresi arasında "Hoşçakal, Gulsary" hikayesinde bir seçim yapma ihtiyacından muzdariptir. Bir dul, romanda kahverengi bir ünite "ve en uzun gün geçen gün aşık oluyor." Her iki işte de, kadınlar, yeni sevginin başını çalıştırmaya hazır olan lirik kahramandan daha fazla ısrarcıdır.
On dört yıl gizli bir bağlantı başlattı, bu da cumhuriyete çok sayıda beklenmedik. Bayshenaliyeva's Budius, 10 Mayıs 1973'te bir buçuk yıl sonra meme kanseriden sonra öldü. Yirmi yıl sonra, Mukhtar Shahanov ile işbirliği içinde, Aitmatov, "yüzyılın sonunda itiraf" kitabını yazdı ("Hunter'ın üstesinden gelinti" adının "İkinci İsim") bu aşkın hikayesini anlattığı için.
Chingiza Taekowich'in ikinci eşi Maria Urmatovna oldu. Maria, ünlü yazarı keşfetme zamanında, VGIKA'nın senaryos fakültesini, Cholpon'un kızını ziyaret etmeyi ve doğum yapmayı başardı. İkinci evlilikte, Eldar ve kızı genişliğinin oğlu doğdu. Eldar Chingizovich Belçika'daki Güzel Sanatlar Akademisi'nden mezun oldu, bir tasarımcı ve bir sanatçı oldu, Bişkek'te Aitmatov Müzesi'ne liderlik etti.
Ölüm
Yaşamın son yıllarında Chingiz Aitmatov, aktif bir yaşam sürdürmesini engellemeyen hasta diyabetti. 2008 yılında, sekizinci yaşam yılındaki yazar, belgeselin çekiminde Kazan'a gitti "ve en uzun gün günün sürdüğü günü sürdü", geçen yıldönümüne çekildi. Sette, yazar rahatsız etti, soğuk, soğuk pnömoniye geçti, böbreği reddetmeye başladı.
16 Mayıs'ta, Aitmatova Almanya'ya Almanya'ya gönderildi, ancak doktorlar hastayı kurtaramazdı. 10 Haziran'da Nürnberg'in kliniğinde, Gengiz Taskellich öldü ve 14 Haziran'da, Dünya Edebiyatının klasiğinin ciddi bir veda ve cenazesi gerçekleşti. Keder, çok sayıda insanın tiyatroya giden merdivenlerden düştüğü, tabutun vücutla durduğu merdivenlerden düştüğü. Mağdurları önlemek için polis ve doktorların yardımını aldı.
Cengiza Aitmatov, Bişkek'in banliyölerinde ATA yem mezarlığına ("Halk Ohloa") gömüldü. Burası, Yazarın kendisini doksanlarca seçti, uzun bir arama yapıldıktan sonra Torekul Aitmatov atışın mezar yerini bulabiliyordu. Genel çukurda, 1991 yılında Honors ata Baim'de reddedilen Chon Tasha'da 138 beden bulundu. Babanın mezarının yanında dinlenmek istedi ve Chingiz - geçmişi ve geleceği yansıtan bir insanist olan bir hümanist.
Bibliyografi
- 1952 - Judido Gazetesi
- 1957 - "yüz yüze"
- 1957 - "Jamil"
- 1961 - Red Kosyna'daki Topolak'ım "
- 1962 - "İlk Öğretmen"
- 1963 - "Anakart"
- 1966 - "Veda, Gulsary!"
- 1970 - "Beyaz Vapur"
- 1977 - "Pegii Köpek, Denizin Kenarını Kuvvet"
- 1980 - "KANADI YÜKSELDİ" ("ve bir yüzyıldan uzun")
- 1986 - "Flah"
- 1995 - Mukhtar Shahanov ile işbirliği içinde "yüzyılın sonucuna olan uçurumun ya da yüzyılın sonucuna ilişkin bir avcıyı kaydırmak"
- 1996 - Tavro Kassandra
- 1998 - "Bir Bahai ile Toplantı"
- 2006 - "Dağlar düştüğünde (ebedi gelin)"