Biyografi
Çiçeklerin parlaklığı, teknolojinin sadeliği, ifade - Fransız sanatçısı Henri Matisse'nin resimleri özgünlüğü etkiler. Fovisma'nın lideri, "vahşi" karakteri ile karakterize edilen, kendi tarzını bulmadan önce görsel sanatta bir sürü talimat denedi.Çocukluk ve gençlik
Büyük sanatçının anavatanı, Fransa'daki LE Cato-Cambrey'in Kuzey Kasabası'dır. Burada 1869'da, Henri Emil Benua Matiss'in başarılı bir tüccar tahıl ailesinde doğduğu ilk doğan. Çocuğun kaderi öngörüldü - o zaman ailedeki ilk mirasçı babanın çalışmalarını ele geçirmek zorunda kaldı. Ancak, görünüşe göre, oğlan, seramik el sanatlarını boyamak için serbest vakit geçirmeyi seven annenin genlerini miras aldı.
Henri, geleceğe iyice hazırlandı, okulda okuduktan sonra bir Lyceum'da okudu. Ayrıca, sahne, ailenin başkanı iradesine aykırı olarak, yasal bilimleri kavrayabilmek için Paris'e gitti. Sanattan uzak bir diploma ile, katiple birkaç ay çalıştığı yerde eve döndü.
Kader hastalığı çözdü. Üstün yetenekli sanatçının yaratıcı biyografisi 1889'da, Henri Matisse, apandisitli cerrahın bıçağının altına düştüğünde.
İşlemden sonra restore edilmiş iki ay. Böylece oğlu kaçırmaz, annem, çizim için hastaneye aksesuar getirdi ve Matisse bencilce renkli kartpostalları kopyalamaya başladı. Şu anda, genç adam nihayet hayatını adamak istediğini anladı.
Tablo
Büyükşehir Zarif Sanatlar Okulu öğrencisi olma rüyası verilmedi. Henri'nin ilk gelişi başarısız oldu, bu yüzden önce AZA painting ile tanıştığım diğer eğitim kurumlarının partilerinde oturmam gerekiyordu. Ve yine de 1895'te, "kale" teslim oldu - gelecekteki ünlü sanatçı Albert Martis Matisse, Moro Gustas Atölyesinde sanatların sanatçısına girdi.
Yaratıcılık başlangıcındaki çıkarlar aralığında, modern sanat dahil edildi, Henri Matisse aynı zamanda meraklı Japon yönüydü. Kostya Moro'nun beynine sembolist, öğrencilere Henri'nin klasik resimleri taklit etmeye çalıştığı Louvre'da "renk çalmayı" öğrenmeye gönderdi. Sanatçı Matisse'den gelen "renk rüyasını" öğretti, duyguları iletmek için uygun tonlar bulma tutkusu vardı.
Erken çalışmada, fırçanın tanınmış ustalarından ödünç alınan unsurlara sahip bir MORO öğretilerinin bir karışımı zaten göstermiştir. Örneğin, natürmort "Schidama Şişesi" belirsizliğe göre ayırt edilir: bir yandan, koyu renkler, Charden ve geniş vuruşların taklit edilmesini ve siyah bir karışımını gümüş - Mana ile taklit eder. Daha sonra Henri tanındı:
"Renkin etkileyici tarafını tamamen sezgisel olarak algıladım. Sonbahar manzarasını geçerek, hangi renklerin yılın için uygun olduğunu hatırlamayacağım, bana sadece sonbaharın duygularını ilham vereceğim ... Herhangi bir bilimsel teori için değil rengi seçiyorum, ama duygu, gözlem ve deneyim. "Klasiklerin incelenmesi sanatçıyı hızla sıkıştırdı ve özellikle de Vincent Winsen'in tuvaline eğildi, özellikle de Vincent Winsen'in tuvaline yayıldı. En erken işlerdeki renk hala loş, ancak yavaş yavaş bir juicion kazandı, izlenimcilik kendi kendine özgü bir tarzına dönüştürülmeye başladı. Zaten 1896'da, yeni başlayan bir ressamın ilk kreasyonları sanat salonlarında görünmeye başladı.
İlk kişisel sergi, sanat uzmanı çevrelerinde bir furyor üretmedi. Henri Matisse, Fransa'nın başkentini kuzeye bırakmaya karar verdi, burada point smear tekniğindeki gücü denedi. Şu anda, ilk başyapıt - "lüks, barış ve zevk" tüyünün altından çıktı. Ama adam bu şekilde "Yerli" harfini bulamadı.
Sanatçının çalışmalarındaki devrim 1905'e geldi. Matisse, bir grup gibi düşünen insanlarla birlikte, Fovism olarak adlandırılan resimde yeni bir stil yarattı. Sonbaharda sergide sunulan boyaların enerjisi, izleyiciyi şok etti. Henri iki eseri tanıttı - şapkalı bir kadın portresi ve "açık pencere" resim.
Sanatçılar öfke dalgasına çarptı, serginin ziyaretçileri, güzel sanatların tüm geleneklerini nasıl ihmal edeceğini anlamadı. Tarzın kurucuları, burunlar, yani vahşiler ile boyandı.
Bununla birlikte, bu da olumsuz olsa da, popülerliği ve iyi temettüleri getirin: hayranlar, onları zevkle satın alan resimlerde ortaya çıktı. Örneğin, hemen hemen sergide "şapkadaki bir kadın", Amerikan yazar Gertrud Stein'i ve 1906'da ortaya çıkan tuval "hayatın neşesi" aldı, ünlü koleksiyoncu Leo Stein'i aldı.
Biraz daha sonra, önemli bir etkinlik oldu - sanatçı henüz Pablo Picasso ile bir araya geldi, iletişim, fırçanın ustalarının birbirleriyle rekabet ettiği yıllarca yılda ortaya çıktı. Picasso, herhangi birinin ölümünün her onarılamaz kayıp için olacağını, çünkü bazı yaratıcı soruları bu kadar hızlı bir şekilde hiç kimseyle tartışmak için.
En ünlü iki tuval - "dans" ve "müzik" - Matisse, Sergei Schukin'in patronu için yazdı. Rus, Moskova'daki evin içindeki resimler sipariş etti. Eskizler üzerinde çalışan sanatçı, konağın yanında rahatlama ve barış hissettiği bir şey yaratma hedefi koydu. İlginç bir şekilde, Henri'nin resimlerinin kurulumu kişisel olarak kontrol etti - Fransız, Fransız, Rusya'nın başkentine geldi. Sanatçı kendisi, evin sahibinin eski simgelerinin koleksiyonunu ve Rusların sadeliği etkiledi.
Görünüşe göre, sanatçının iyi bir şekilde iyi geçti, çünkü hemen bir yolculuğa çıktı. Cezayir'in doğu masalını ziyaret etti ve eve dönerek, hemen işe oturdu - ışık "mavi çıplak" resmini gördü. Bu gezi, matisse üzerinde silinmez bir izlenim bıraktı, yaratıcılıkta yeni unsurlar ortaya çıkıyor, bir adam litograflar, seramik ve bir ağaç üzerinde gravürler yaratıyor.
Doğu'nun cazibesi gitmesine izin vermedi, Fransız, Fas'a taşınan Fransız Afrika ile tanışmaya devam etti. Ve sonra Avrupa ve Amerika'ya bir geziye çıktı. Şu anda, çalışmaları yavaş yavaş odağını kaybetmeye başladı, incelik ve özel derinliğe sahip, doğa ile bir bağlantı vardı.
II. Dünya Savaşı sırasında, sanatçı onkolojiyi buldu, operasyondan sonra bir adam hareket edemedi. O zaman, Matisse, boyalı kağıt parçalarından gelen resimlerin derlenmesini temel alan Dekupaj alanında yeni bir yön ortaya çıktı.
Henri Matisse'nin çalışmasındaki nokta, Vansel'de bir kadın manastırının tasarımının geniş çaplı bir projesini koydu. Sanatçının sadece lekeli eskizleri düzenlemeleri istendiği söyleniyor, ancak hevesle kollarını kuruttuğu ve tam bir proje yarattı. Bu arada, bu iş adamı gün batımında bir kaderin belirli bir işareti ve sanatsal işlerin kumbara bankasında en iyisi olarak kabul edildi.
Kişisel hayat
Kişisel Yaşam Henri Matisse, üç kadın dekore edildi. 1984'te, sanatçı ilk önce bir baba oldu - model Carolina Zoblo, kızı margarita ile yetenekli bir ressam sundu. Ancak, Henri bu kızın hiç olmadı.
Amelie Pareir, resim dünyasının temsilcisinin yoldaşın düğününde bir araya geldiği resmi bir eş haline geldi. Kız bir gelinin kız arkadaşı olarak hareket etti ve Henri'nin rastgele masanın yanında ekildi. Amelie ilk bakışta sevgiyi vurdu, genç adam da dikkat belirtileri koymaya başladı. Kız koşulsuz olarak yeteneğine inanan ilk yakın adam oldu.
Damatın evliliği gelmeden önce gelini hayattaki ana yerin her zaman işi işgal edeceği konusunda uyardı. Balayında bile, yeni yeni aile, William Turner'ın çalışmalarıyla tanışmak için Londra'ya gitti.
Evlilikte, Jean-Gerard ve Pierre'nin oğulları doğdu. Eşler de ailelerine margarita yetiştirmeye aldı. Uzun yıllar boyunca, kızı ve karısı ana modellerin yerlerini ve sanatçının müziğini işgal etti. Karısına adanmış ünlü resimlerden biri, 1905'te yazılmış bir "yeşil şerit".
Sevgili bir kadının bu portre, daha sonra "çirkinlik" sanatının temellerini vurdu. Seyirci, Fovisma temsilcisinin boyaların parlaklığı ve Frank doğruluk ile boğulduğuna inanıyordu.
30'lu yıllara gelen popülerlik zirvesinde, sanatçının asistanına ihtiyacı vardı. O zamanın ailesiyle birlikte Matisse, güzelliğe geçti. Bir kez, ressam sekreteri olan genç bir Rus göçmen Lydia Delegrant vardı. Eş ilk önce kızın tehlikesini görmedi - kocası sarışın sevmedi. Ancak durum anında değişti: yanlışlıkla karısının yatak odasında Lidya'yı görüyor, Henri onu çekmek için koştu.
Daha sonra, Amelie kendini ünlü eşle boşandı ve Diektoman son Madissa Müzesi oldu. Bu Birlikte hangi tür ilişkiler hüküm sürdü, ya da bir çift eklem işiyle sınırlıydı, hala bilinmiyor. Lydia'nın tasvir edildiği plaser çizimler ve resimler arasında, konak tuvaldir "Odalisk. Mavi Uyum. "
Ölüm
1 Kasım 1954'te Henri Matisea mikroinl'i vurdu. İki gün sonra, büyük sanatçı öldü. Legend, ölümün önündeki bayinin yatak odasında ressamını ziyaret ettiğini söylüyor:"Başka bir günde şöyle derdin: Bir kalem ve kağıt verelim."Henri bir gülümsemeyle cevaplandı:
"Bir kalem ve kağıt verelim."Çalışmak
- 1896 - "Şişe Schidam"
- 1905 - "Yaşamın Sevinç"
- 1905 - "Şapkalı Kadın"
- 1905 - "Green Star"
- 1905 - "Collier'deki pencereyi aç"
- 1907 - "Mavi Nude"
- 1908 - "Kırmızı Oda"
- 1910 - "Müzik"
- 1916 - "Nehirdeki Yüzücü"
- 1935 - "Pink Nude"
- 1937 - "Menekşe Ceket'teki Kadın"
- 1940 - "Romen Bluz"
- 1952 - "Kralın Üzülmesi"