Biyografi
Endişeli olduğu kadar, acı verici bir izlenim okuyucuyu "Ölülerin Güneşi" romanı, aynı parlak, tamamen gönül rahatlığı, "Lordun Yaz Yaz" nın okunmasına yol açar. Bunlar, birbirinden farklı olarak, Ivan Shmeleva'yı yalnızca vatanında değil aynı zamanda yurtdışında da tanınan Ivan Shmeleva yaptı.
Babasının erken ölümünden kurtulan Rus yazarı, kraliyet sansürüyle yüzleşen, oğlunun cinayeti ve natüran arazisinden veda etmeye zorla, Nobel Ödülü'nü almaya iki kez aday gösterildi, ancak bir ödüllü olmadı. Yazar, yaşamın son yıllarını yoksullukta göçteki geçirdi. 2000 yılında, Schmelev'in kalıntıları Rusya'ya teslim edildi ve başkentte yeniden inşa edildi.
Çocukluk ve gençlik
Babanın hattındaki büyükbaba Ivan Schmelev'in eyaletten Moskova'ya köylülük olduğu gerçeğine rağmen, gelecekteki yazarın güvenli bir ailede doğdu. Onun Papa Sergei Ivanovich borçların mirasına ayrıldı ve Artel marangozlarını düzenledi. Ayrıca birkaç banyoya aitti. Eşde, kızını Tüccar Evlampia Savinov'a seçti. 3 Ekim (eski tarzına göre - 21 Eylül), 1873, karısı ona büyükbabanın onuruna Ivan adında bir oğlu verdi.
Soğuk ve katı bir annenin ilişkisi ile Ivan'ın ilişkisi her zaman havalıydı, ancak Noble Maiden Enstitüsü'nde eğitim kazanan evrakpiya Gavrilovna olsa da, oğluna Rus klasiklerini okumasını öğretti. Daha fazla zaman, oğlan babasıyla geçirdi ve ustaları kiraladı. Bunlar aralarında ve Mikhail Pankratovich Gorkin - ortodoksinin ateşli bir yapısı, yaşlılarda işten ayrıldı ve Sergey Ivanovich'in isteğinde küçük Wanney'e baktı. Etkisi altında, Schmelev'in dine ilgisini kurduğuna inanılıyor.
Çocuk 7 yaşındayken, baba attan düştü ve iyileşemedi. Anne altı çocukla yalnız kaldı. Banyodan makbuzlarda yaşadı; Ek olarak, evin üçüncü katını ve bodrum katını yaptılar. Mutlu, sakin çocukluğun zamanı nihayet sona erdi, 11 yaşında VANYA, evin yanında duran özel biniş odasından, ilk Moskova gyznasiyumuna devredildi. Öğrencisi daha sonra, gençlerin en zor dönemini hatırladı. "Soğuk, kuru insanlar" öğretmenler hakkında daha sonra yazacak.
Birkaç yıl içinde öğretmenlerle etkileyici ve çatışmalar nedeniyle, Shmelev çalışma yerinin yerini aldı. 1894'teki Altıncı Moskova Gymnasium'dan mezun oldu, öğrenci skorun yarısını altın madalyaya götürmedi. Shmelev, Jurisprudence Fakültesi'nde Moskova Üniversitesi'ne geliyor ve bir yıl sonra "Rusça yorumu" dergisinde "Rusça yorumu" bir iş yayınladı - Eskiz, genç adamı edebi bir başlangıç yaptı.
Edebiyat
İlk yayından ilham alan, iki yıl sonra, Shmelev, "Valaam kayalıklarında" bir hikaye koleksiyonu yayınlamaya karar verir. Materyal yazar manastıra bir seyahatte toplandı. Ancak kraliyet sansürü, işi baskı yapmasına izin vermez, yazarın kritik geçişleri gidermesine zorlanmaz. Kompozisyonun sansürlerinin yorumlarını göz önünde bulundurarak okurları kaydeder ve hayal kırıklığına uğramış yazar, 9 yıl boyunca ertelenen yaratıcılıkta bir duraklama alır.
Bir eğitim almış ve ordunun yılına hizmet etmiş olan Shmelev ve karısı ve oğlu Vladimir'e taşındı. Yazar, İçişleri Bakanlığı Vladimir Kazan Odası kapsamında özel ödevler için bir resmi olarak çalışmaktadır. 1905'ten bu yana, Ivan Sergeevich eserleri yeniliyor ve Maxim Gorky'yi bazılarını isteyen yazıyor. Yazar, merkezinde "küçük adam" olan hikayeler ve hikayeler oluşturur.
Sermayeye geri dönen Shmelev, 1909'daki çevreye katılıyor. Edebi çember, Ivan Bunin, Alexander Kuprin ve diğer yazarların yanı sıra Fedor Shalyapin'i içeriyordu. Yazarlar, sadece toplantıları değil, ko-kurucuları Bunin ve Shmelev olan "Moskova'daki yazarların yazarları" ile birlikte işbirliği yapmaktadır.
1911'de "Restorandan Adam" hikayesi yayınlandı. 16 yıl sonra, Çalışmanın uyarlanması, Moral'ın düşüşünü çizerek, Sovyet Müdürü Yakov Protazanov tarafından yaratılan ahlakın düşüşünü çizer. 40 yıl, Shmelev deneme yazarı olarak bilinir ve tüccar ve köylülükten kaynaklanıyor. Sodları tanımlayan, ağır ömrünü görün, yazarın onayı olan yazarı Şubat 1917'nin olaylarını karşılamaktadır. Bununla birlikte, karışıklığın ve şiddeti takip eden şiddeti hızla hayal kırıklığına uğramak ve dehşeti açar.
Sadece devletin temellerini değil, aynı zamanda ahlaki kırsal, zulüm ve kaosların büyümesini, karısı ve oğlu olan Bumblebee'nin, birinci Dünya Savaşı'nın önüne kavuşan, karısı ve oğlu olan Bumblebee, Kırım'da. Burada aile evi ve arsa satın aldı, Ivan Sergeevich, "olduğu gibi" iç savaş olaylarına adanmış hikayeyi yazıyor ve "yabancı kan" hikayesini başlatıyor. Ancak Bumblebee, trajik olaylardan uzak durmayı kısaca başarıyor. Kızıl Ordu Kırım'ı işgal ediyor ve babanın çabalarına ve mektuplarına rağmen, 25 yaşındaki Sergey Shmelev yürütüldü.
Hayatı bir kayıpla kırılan yazar, yarımadada iki yıl daha tutar ve daha sonra Avrupa'ya göç eder. İlk başta Berlin'de durur ve sonra Paris'e taşındı. Fransa'nın başkentinde, Shmelev yaşam dengesini tutacaktır.
Hareketten kısa bir süre sonra, "Ölülerin Güneşi" - Rusya'daki devrim niteliğindeki olayların her yönlendirmesini çizerek bir roman. "Bunu okuyun, yeterince cesaretiniz varsa," Alman Yazar Thomas Mann'un çalışmalarını ve Alexander Solzhenitsyn'in "ilk Sovyet yılının umutsuzluğunu ve evrensel ölümünü" bildiren "Bu Bolşevizm Belgesi" olarak nitelendirdi.
Anavatanın kaderi için korkmak, biçimlendirilebilir kültürün yüzyıllarının imhasını ve değerlerin ikame edilmesini gören Shmelev, hikayeler-broşürler oluşturur. 20. kritik motiflerin ikinci yarısında nostalji eski yolla değiştirilir. "Farklı öğle yemeği", "Rus şarkısı" - bu hikayeler Ortodoks tatillerinin, yaşamın, geleneklerin parlak açıklamaları ile doludur.
Bu aşamanın tepesinde "Bogomol" ve "Yaz Lord" romanı bir hikaye haline gelir. İşlerin paralel olarak yaratıldığı dikkat çekicidir. Her iki kitap da Rus göçmenler arasında büyük popülerlik kazanmıştır.
Samimiyet ve sıcaklıkla yazar, çocukluk çağı atmosferini diriliyor ve onunla devrim öncesi öncesi Rusya. İlk defa, "Rabbin Yaz Yaz" 1933'te Belgrad'da "Bogomol" - 1935'te orada. Shmelev'in vatandasında, kitaplar sadece 80'li yılların sonlarında dünyada.
Rus yazarın son yaratıcılığının son dönemi, vatanında güçlendirilmiş bir özlem ile işaretlendi. Shmelev, 1896'yı Bezelye'nin anılarına ekler ve "eski bir valaam" deneme yaratır. 1936'da, söz konusu olan "Moskova'dan Dadily" romanı, yaşlıların göçlenecek lehine olan ana kahramanayı yazıyor.
Shmelev, Bolşevik rejimini, SSCB'deki faşistlerin işgalini Tanrı'nın Providence olarak attığını öne etti. Filozof Ivan Ilyin'e olan bir mektupta, Almanya'nın saldırısı "bir şövalyenin başarısı" olarak adlandırılan saldırıları "Şeytanın kılıcını kaldırdı" olarak adlandırdı ve Komünistlerin gücünün devrilmesinin ruhsal ve ahlaki canlanmalarının yolunu açacağı umudunun ülke.
1948'de Ivan Sergeevich, "cennetin yolu" romanı üzerinde çalışmaya başladı. Çalışma, yazarın ölümü nedeniyle bitmemiş kaldı, ancak oluşturulan bölümlere göre, Tanrı'nın balıkçılığının gerçek dünyadaki egzersizini göstermek istediği açıktır.
Sovyet döneminde, Shmelev'in eseri Sovyet olarak kabul edildi. Göçmen yazarın kitaplarını yayınla sadece yeniden yapılandırmaya başladı. 1993 yılında ALUSHTA'da bir ev müzesi açıldı ve yakında yazar vatanında tanıma kazandı.
Kişisel hayat
Ivan Shmelev, üniversitenin alınmasından kısa bir süre sonra 20 yıl evlendi. Karısı Olga Ohheron oldu. Olağandışı bir soyadı, asil bir İskoç ailesinden kaynaklanarak açıklandı. Ataları 18. yüzyılın sonunda Rusya'ya taşındı. Baba Alexander Alexandrovich Sevastopol'un savunmasının kahramanı oldu.
Olga Alexandrovna ile evlilik mutluydu, birlikte çift 40 yıl boyunca yaşadı. 1896'da Soul Serezha'nın doğuşundan kısa bir süre sonra bir eşdi, acemi yazıcıyı Valaam'ı ziyaret etmeye ikna etti. 1936'da öldü. Ivan Sergeevich 14 yıldır onu hayatta kaldı.
Ölüm
Rus göçü, Ivan Bunin ve Dmitry Merryovsky Shmelev'in diğer yazarlarıyla birlikte, iki kez, Nobel Ödülü için başvuru sahiplerinin sayısına dahil edildi. Bununla birlikte, kazanan olmayı başaramadı. Yazarın yaşlandığı, yaşadığı daha önemli zorluklar oldu.
Ivan Shmelev 1950, 24 Haziran'da öldü. Ölüm nedeni bir kalp krizi oldu. Saint-Genevieve de Boua şehrinin mezarlığına gömüldü, ancak şimdi Rusya'nın başkentinde bulunan Don Manastırı'nın nekropolünde kaldı. Reburial 2000 yılında yapıldı. Ve Olga ve Sergey Shmeleva'nın kalıntıları buraya taşındı.
Bibliyografi
- 1897 - "Valaam kayalıklarında"
- 1907 - "Citizen Uklayikin"
- 1911 - "Restorandan Adam"
- 1913 - "Wolf Dock"
- 1916 - "sigor günleri"
- 1918 - "Talihsiz Kase"
- 1927 - "Hakkında Bir Yaşlı Kadın"
- 1927 - "Aşk Tarihi"
- 1923 - "Ölülerin Güneşi"
- 1933 - "Yaz Lordu"
- 1935 - "Bogomol"
- 1935 - "Old Valaam"
- 1936 - "Moskova'dan Nanny"
Tırnak
"Günün günü daha korkunç - ve şimdi buğday avuç bir insandan daha pahalı." "Boş yol boş değil: insan yaşamının parçaları tarafından yazılmıştır." "- Ben tarafından öldürülmeyeceğim Bu ve bölünmez: yollar karşılıksızdır, ancak akıllı ve makul bir şekilde gizlenir. "İlginç gerçekler
- Kanser ile ilk defa Ivan Shmelev hala altıncı spor salonundaydı. Kurtarmacının tapınağındaki çalışmanın metninde yer alan öğrenci, bir "birim" olarak aldığı tohumların şüpheli sözleri, sınavı kaçırdı ve ikinci yıl için kaldı. Kendi itirafına göre, o zamandan beri inanılmaz felsefeye sahiptir.
- Bir çocuk olarak, annenin kalıcı korkuları nedeniyle gergin kene ile acı çekti. İkna yerine, Halılar için Evlampia Gavrilovna alındı. Eğer oğlunun yanağını seğirdiğini, ayraçları verdiyse.
- İlk aşk sekiz yılda hayatta kaldı, ama yakında hissi yeni deneyimler tarafından değiştirildi. 1927'nin yeni "Sevginin Tarihi" nin romanının temelini oluşturan gençlerin izlenimleri, 2006 yılında Yaroslavl Çarpan Alexander Petrov, animasyonlu bir film yarattı.