Biyografi
Sovyet izleyicisi, Vadim Boreva'yı büyük vikhry olarak hatırladı - cesur, cesur ve üzgün Sovyet istihbarat subayları. Yıldız rolü, ülke çapında zafer bir aktör getirdi. Vadim Borisovich uzun sürmedi, ancak Sovyet sinemasında parlak bir ayak izi bıraktı ve filmler bu gün onunla bakıyor.Çocukluk ve gençlik
Vadim Beroeva'nın gerçek adı - Barisa Barisa Vadim, aktörün Ossetiyen kökenli. 10 Ocak 1937'de Hulamag Kuzey Osetia köyünde doğdu.
Çocuğun ebeveynleri, zekicilerin temsilcileri idi. Anne Zinaida Eduardovna Boreva, Kızlık Korpota-Corbut'ta Taşkent Pedagojik Üniversitesi'nde okudu. Babam Boris Bodzievich de pedagojik fakülteden çalışmaya başladı, ancak Özbekistan'a taşındıktan sonra doktora gitti.
Savaş yılları boyunca Boris Beroev, Vladikavkaz'daki sıhhi bir bölümü, ciddi şekilde yaralandığı hizmet sırasında. Bundan sonra, doktor, Lviv'de çalışmak için gönderildi. Osetya'daki çalışmalarına başlayan Vadim, Lviv'de ilk olarak, 1954'te mezun olan 35 numaralı okulda 12 numaralı erkek okulunda okudu.
Sanatsal aktivite, çocukluğundan bu yana Vadim'e çekti: Okul performanslarına katıldı, piyano çaldı, şarkı söyledi.
Okuldan mezun olduktan sonra, genç adam Moskova'ya gitti ve bu üniversitedeki rekabet her zaman büyük olmasına rağmen, Gitis'te ilk kez geldi. O yıl, yapmak isteyen 2 bin kişide sadece 20 boş yer vardı, ama Beroev şanslı yirmi biri olduğu ortaya çıktı.
Tiyatro
1957'de Beroev, enstitüden serbest bırakıldı ve 1958'de, Moskova Tiyatrosu'ndaki hizmete kabul edildi. Mossovet, içinde ölüme kadar çalıştı. Genç oyuncu hızlı bir şekilde büyük rollerin yerine getirilmesine başladı, sahneyi "Yemek yeme" olarak atlayarak. Vadima, "asılı sular", "Saint-Exupery", "Masquerade", "Garip Bayan Savage" gibi performanslara dahil edildi.
Tiyatro, Beroev'in oyunculuk biyografisinin temelini oluşturuyordu, burada en çok rağbet gören ve meslektaşlarını sevdi. Seyirci, genç aktörün yeteneğini hızla takdir etti ve "Beroev'de" nairen tiyatroya gitmek mümkün oldu.
Tiyatro kariyerinin geri kalanından ayrı olarak "Garip Bayan Savage" oyununu durdurdu. Vadim'in çarpıcı, ama zor bir ortak - Faina Georgievna Ranevskaya. Fufa, arkadaşları onu aradıkça, parlak bir aktris, ama kolay bir insandı. Yargılarda keskin ve dilde keskin, Ranevskaya herkese iniş yapmadı, ama genç aktör ruhunu düştü.
Birkaç yıl boyunca oyunda oynadılar, seyirciye her zaman hayranlık duyuyorlardı ve hatta birlikte boyun eğmeye başladılar (hangi meslektaşlarca vadim fufovoz denir). Beroev öldüğünde, Ranevskaya onsuz oyuna katılmadı, rolünü reddetti ve Orlova sevgisini teslim etmeyi reddetti.
Başka bir işaret tiyatro rolü Vadima Borisovich, "Masquerade" oyunda bir yıldız oldu. Yönetmen Zavadsky, izleyiciyi çevreleyen zamana yaklaşmak isteyen üretimi güncelledi. Edaaki Cherubov'dan Gero Beroev, Pechorin'in türü, trajik, tutkulu bir kişiliğin karakterine dönüştü.
Seyirciler her zaman toplumun yıldızı reddettiği sahneye vurdu. Lermontov metnine göre, ikincisi prenses biraz eğildi, böylece reddini kabul ediyor. Zavadsky'nin tercümanından Dulavratotu çevirerek geri döndü, hızlı bir şekilde bozuldu. Beroyev'in bu sahnedeki oyunu, onun kaybı ve yanlış anlama her zaman Yumurlar denir.
Filmler
Yeteneklere rağmen, Vadim Borisovich filminde izleyicilerin sevgisi ve parlak bir görünüm başarılı değildi. Üç tam uzunlukta filmde oynadı, ama hiçbiri başarılıydı. Ek olarak, aktör aynı rollere davet edildi - pozitif bir genç entelektüel.
Evgeny Tashkov, keşiş grubu hakkında filmde oynamak için Beroeva'yı aradığında, ilk düşüncesindeki aktörün reddedilmesi - Klasik kahramanca izcinin rolünü oynamak istemedi. Bununla birlikte, Yönetmen Vadim'i ikna etmeyi başardı: Tipik bir şövalyenin kasırgasında korku ve suçlama olmadan ve askeri bir görevin koşullarında bile duygularla başa çıkamayan bir canlı olan bir insanı gördü. Film, filmin 1944'te Krakow bölgesine terk edilmiş olan "Ses Kilitleri" nin gerçek tarihi temelinde çekildiği gerçeğinden etkilendi.
Film çılgın bir başarıya sahipti ve tüm Rus Sanat Festivali'nde bir ödül aldı ve Vadim Borisovich, hacim izleyicisinin gözünde korkusuz, fakat bu tür insancıl büyük bir majör kaldı.
1969'da Beroev, filmografisinde son rolü oynadı - Sanatçı Vasya Masttenko, "Fiend yok". Film ayrıca başarılı olduğu ortaya çıktı ve Gleb Panfilov, Locarno'daki film festivalinin ana ödülü olan Golden Leopard'a layık görüldü.
Bununla birlikte, ekranlarda, aktör hala ortaya çıktı - SSCB'de TELLETTACT türünü popüler. Bu alandaki ikinci iş, "Filo Görevlisi" nin formülasyonu oldu, burjenin Tatiana Peltzer ve Tatiana Vasilyeva ile oynadığı yerdi.
Kişisel hayat
Enstitünün ilk yılında 17 yaşındaki Vadim, aşık olan Elvir Schwarrey-Brunovskaya ile tanıştı. Acemi oyuncunun çabalarının 2 yılı cevapsız kaldı, ancak geri çekilmedi ve sonunda kendi başına başardı - 1957'de hemen Elvira Enstitüsü'nün sonunda imzaladılar.
Neredeyse düğünten hemen sonra, gençler, Brunovskaya zaten bir çocuğun beklemesi olmasına rağmen, Vadim emekli olmaya devam etti ve Elvira, sınıf arkadaşları ile yeni bir şehir tiyatrosu oluşturmak için Rostov'a gitti. Bununla birlikte, hamilelik, genç eşe uzun zamandır işte kalmak için izin vermedi. Bir akademik izin örgütlendikten sonra Elvira, 30 Ocak 1958'in bir kızı Lena'yı doğuran Moskova'ya döndü.
İlk olarak, aktörler mütevazı bir şekilde yaşadı - Elektrozavodskaya istasyonu yakınında, Vadim, Elvira, küçük bir kızın yanı sıra Anne ve Beroev'in yanında ortak hizmetin bir odasında yaşadı. Daha sonra tiyatrodan. Mosovet (Brunovskaya da hizmet verdi) Aktörler İzmailovsky Parkı bölgesinde 2 yatak odalı bir daire aldı.
Aile ilişkisi yumuşaktı, Vadim ve Elvira birbirlerini sevdi. Evde yaratıcı akşamları düzenlenmiş eşler ve can sıkıntısı olmadan eğlenmeye çalıştı.
Yaratıcı ven çocuklar tarafından devralındı: aktörlerin kızı, Elena Beroeva - aynı tiyatrodaki aktris. Mossovet, Torunca Egor Beroev - Talep Tiyatro ve Film Oyuncusu. İkinci Tordeon Dmitry Beroev ayrıca aile klanının ayak seslerine gitti ve "Küre" tiyatrosunun sahnesini oynuyor.
Ölüm
Kader Vadim yeteneğini verdi, ancak sağlık değil. Oyuncu anneye gitti ve başlangıçta acı vericidi ve hayatın çılgınca oyunculuk ritmi vücudu güçlendirmeye yardımcı olmadı. Buna ek olarak, Berolar, alkol kullandı, bu da durumunu gerçekten etkilemedi.
Dönüm noktası, büyük vihre'deki çekim yapıldı: Çekim sırasında, aktör karda uzun süre yatmak zorunda kaldı ve Vadim, nihayet iyileşmediği akciğerlerin iltihaplanmasını aldı.
Alkol, problemleri ağırlaştırdı ve karaciğere zarar verdi. Sahneye zaten kaybetti, senaryo Beroev'in dizlerinin üstüne düşmesi gerektiğinde, oyuncu hiçbir yardım olmadan ayağa kalkamazdı. Meslektaşları onunla ilgilendi, Vadim Borisovich bile keçe botlarındaki sahneye gitmesine izin verildi, ancak Beroev'in hayatının sonuçta olduğu açıktı.
Onu anladım ve kendisi. 1972'de çok kötü oldu ve hastaneye gitmek için gerçekleşti, oyuncu geri dönmeyeceğini fark etti. Bir takside oturmuş, şoförden tiyatro, bahçe halkası, Kızıl Meydanın binasını görmek için şehirde yemek istedi.
Vadim Bourge 28 Aralık 1972'de öldü, ölüm nedeni karaciğerin sirozuydu. Aktörün mezarı, Moskova'da tanıtılan mezarlıkta yer almaktadır.
Filmografi
- 1968 - "Telefon"
- 1963 - "uçak topraklamadı"
- 1964 - "Leningrad Prospect"
- 1965 - "Evimiz"
- 1965 - "Ben, sen, o ve telefon"
- 1967 - "Major Wih"
- 1968 - "Yangın Ateşi No"
- 1968-1969 - "İlk Baskı Ivan Fedorov"
- 1969 - "Angel Street"
- 1971 - "Filo Memuru"