Biyografi
Alexey Loktev, Sovyet sineması tarihinde, "Moskova'da yürüdüm" de başrol oynadığı ve aynı isimdeki şarkıyı veren ve hala ilk personelden tanınabilen bir film olan gençliğinde kendisine girdi.
Alexey Loktev, 30 Aralık 1939'da doğduğu Orsk'tan geliyor. Ebeveynlerin profesyonel sanatla ilişkisi yoktu: Babası Vasily Ivanovich bir mühendis oldu, fabrikada sitenin başkanı olarak çalıştı, bu da SSCB'de ilk kez nikel verdi. Anne Nadezhda Aleksandrovna bir kütüphaneci tarafından çalıştı.
Yetenek, Alexey onu var - gençliğinde, amatör tiyatrosunda umuduyla oynuyordu. Urallarda gezinilen Mcat, kızın oyunundan etkilendi ve Moskova'ya çağırdı, ancak hiçbir şey çıkmadı - Nadia ebeveynleri bırakmadı.
Savaşın ortasında, 1943'te Vasily Lokteva, Moskova'da çalışmak için çevrildi. Başkentte, küçük bir Alexey ders çalışmaya başladı ve sanatla ilgilenmeye başladı. Sahnedeki ilk çıkışlar Zile'deki tiyatro stüdyosunda gerçekleşti: Çocuk Pinokyo'nun rolünü ve genç erkekler rolünü oynadı - Romeo ve Juliett'ten Mercutio.
Okuldan mezun olduktan sonra Loktev Vgik'e girmeye çalıştı, ancak reddedildi - genç adam petrol olarak kabul edildi. Bundan sonraki yıl, Alexey, babanın fabrikasında olağan Turner ile çalıştı ve gelecek yıl oyunculuk fakültesinde davrandı, ama zaten VGIK'da.
Filmler
İlk defa, Alexey, 17 yaşında ekranda ortaya çıktı - Leonid Lukov "Farklı Destiniler" filminin bölümünde rol aldı ve 1. yılında zaten "Affet, Güvercinler!" Bantında büyük bir rol aldı. Yakova Ségel. Genç adam örnekleri için çağrıldığında, inanmadı - hayali nelojenite anılarının hala taze olduğunu ve onaylandıktan sonra, Alexey böyle iyi bir şansa inanmadı.
Aşağıdakiler, Eltev'in Küba devrimci karşıt Amerikan sabotajlarını oynadığı "Black Martı" resimleriydi ve "son ekmek", Alexey'in de ana rollerden birinde göründüğü tipik bir üretim dramasıdır.
Saldırganlık tanıma, 1963'te genç adama geldi, "Moskova'da yürüdüm" filminden sonra. Eleştirmenler ve yüksek patronlar film, çift reaksiyona neden oldu. Örneğin, Goskino'da fotoğrafın türünü anlayamadı - George Deliay, bir komedi olduğunu söylediğinde, "Neden saçma değil?" Diye sordu.
Intelligentsia Times, Bayonets'te "Moskova'da yürürken" algılanıyor. Film zamanında serbest bırakılmadı: Nikita Khrushchev, Kişilik Kültünün Ekimi'nden sonra verilen özgürlüğü sınırlamaya başladı ve patlamayı askıya aldı. Bu arka plana karşı, Genel Sekreter 1963'te olumlu çalışmalar talep etti. Sonuç olarak, atölyedeki meslektaşlar yetkilileri memnun etmek için bir girişim olarak algılandı. Aslında, zıttı: Film, en popüler hedefin geçmiş hataların ortaya çıkmasıyken, Khrushchev'in düzeninden iki yıl önce vurmaya başladı.
Kilitler, şöhrete ve "Moskova'da yürürken", sitede ve hayatımda bir ünlü olarak davranmadı - gençliğinde çok utangaçtı. Sonuç olarak, aktör mükemmel bir şekilde, Alexey ve karakter arasında çok ortak olanı arasında başkentine gelen Sibirya çocuğunun imajına düştü.
"Moskova'da yürüyorum" e eşit filmler, Locatev'in biyografisinde artık yoktu. Sonra askeri drama "ilk kar", şerit "evimiz" - aile, yaşam ve ilişkiler hakkında sakin ve güzel bir resimde ortaya çıktı. "Rusya tarafından" resimdeki filmdeki filmdeki son büyük rol, genç Maxim Gorky hakkında film yapacak biyografik bir filmdir. Bu kaset başarısız oldu ve filmi "çekerek" çıkamadı.
Bundan sonra, Lokatev, ekranda nadiren ve epizodik rollerde görünen sinema dünyasından pratikte ortadan kayboldu. Çekim yapmaya davet edilmek için, kendisine bir film stüdyosunda yürüdü, ve Alexey Vasilyevich'in çok yoğun tiyatro aktiviteleri olduğunu hatırlattı.
Ve yeniden yapılanmanın başlamasından sonra, hiç ateş etmedi - aktör Sovyet sonrası sinemanın trendlerini sevmedi, Deltsov, Gangsterler ve Polisliler'in elinde Deltsov, Gangsterler ve Klasik oynamak istemiyordu. Eltev, sinemaya bir senaryo yazarı olarak geri dönmeyi planladı, ancak zaman yoktu - bu planlar trajik ölümle engellendi.
Tiyatro
Enstitünün bitiminden hemen sonra, Alexey yapılmış olarak kabul edildi. Pushkin, 1972'ye kadar görev yaptığı yer. Sonra aktör Moskova'dan bıktı ve Latd'a kaydolarak Leningrad'a taşındı. Sermayeye geri dönüş sadece 17 yıl sonra gerçekleşti ve kilitler, inancına gelen zaman, bir aktör "cam" oldu, Ortodoks tiyatrosu oldu.
1993 yılında, Alexey Vasilyevich dizini aldı ve 1991'de öldürülen ünlü şarkıcı olan Igor Talcov hakkında "geri döneceğim" dedi. Sonra "inanıyorum!" Fyodor Dostoevsky'nin hayatına adanmış vasily Shukshin ve "Fyodor ve Anya" çalışmalarına göre. Puşkin Tiyatrosu sahnesinde Loktev, halkın yerini boşalmış olan Nikolai Rubatov şiirlerine göre "tepedeki vizyonlar" ın müzikal ve şiirsel performansını ortaya koydu.
Ek olarak, "Moskova'da yürüdüğümde" setiyle tanıştığı Rolan Bykov'un yardımıyla kilitlenir, kendi tiyatrosunu düzenledi, liderliğimi rehberle birleştirildi. Ancak yakında, bu fikri reddetmek gerekiyordu - idari işler çok fazla güç talep etti ve tesislerle ilgili sorunlar vardı.
Daha sonra, Yaratıcı Credo Alexey Vasilyevich, bu kitabın yenilmezliği üzerine Dostoevsky'nin tezi ile aynı fikirde, müjdede bağladılar. Son büyük müdürün çalışmaları, tiyatronun küçük sahnesinde teslim edilen "Son Aşk Dostoevsky" oyunuydu. Mayakovsky. Performansın temelinde, yazarın günlük kayıtları, eserlerinden geçişlerle birleştirildi.
Kişisel hayat
Alexey ilk yılda çalıştığında, bir Sodan'ın sınıf arkadaşıyla tanıştı. Yakında kız hamile kaldı ve Loktev evlenmeye karar verdi - çocuğun bir baba olmadan büyümesini istemiyordu. Evlilik 3 yıl sürdü, ancak eski eşli sanatçı arkadaşlıkları desteklemeye devam etti ve Sergey'nin hayatından oğlu, Alexey kaybolmadı.
Lokoneva'nın ikinci karısı, ona iki çocuk veren Leningrad aktris Svetlana Loschinina oldu. Aktörler, gelin ve damat çaldıkları "Kotsyubinsky ailesi" filmi ile karşılaştı. Bir kadın 43 yılda onkolojik bir hastalıktan öldü.
Bundan sonra, Alexey resmen evlenmedi, ancak genç çocuğunun doğduğu Elena Usenko ile bir medeni evlilikle yaşadı. Tiyatroya karşı herhangi bir tavrı sahibi olmayan bir kadın, eşin ölümünden sonra aktörün hayatında ortaya çıktı ve onu zorlu dönemde güçlü bir şekilde destekledi.
1970'lerde, Alexey Vasilyevich, bazen uygunsuz önce sert içmeye başladı, bu yüzden arkadaşlarını ve rollerini kaybetti. Moskova'ya döndüğünde, birçok tanıdık, sarhoşluktan öldüğüne karar verdiğine karar verdi. Alkolizm ile Ortodoksi ile başa çıkmaya yardımcı oldu - Son 30 yıl Lokatev çok inanan bir adamdı. İnançla, aktör kademeli olarak geldi ve kötü alışkanlıklardan kurtuluşuna bağlı: alkol ve sigara bağımlılığı.
Alexei'nin en büyük kızı, Alexandra, evli Konstantin Kinchev, Alice Rock Group lideri. Sanatçıların tutumları kolay değildi, ancak genel olarak Elf'ler Konstantin'i iyi davrandı, adamın geliştiğine ve değiştiğine inanıyordu. Sonuç olarak, yanılmıyordu ve yıllar sonra Kinchev'in yanı sıra kayınpeder, Ortodoksi'ye geldi. Bir kez kilitler, bir müzisyenle birlikte bir müzisyenle bir müzik sahne projesi ile yapmayı planladığını, ancak bu fikri çevirmek mümkün değildi.
Lokonev'in bakımı arabalardı ve bu hobi 90'lı yıllarda hayatta kalmaya yardımcı oldu: iş yoktu, para - de Alexey Vasilyevich "bomba" gitti ve bu yüzden para kazandı.
Kilise, aktörün kişisel hayatında büyük önemliydi: Hizmete gitmeye başladı, sonra Mytishchi'deki Nikolsky Tapınağı'nın sunağı oldu, bir şapel inşa etmeyi hayal etti. Elena bir inme parçaladığında, Alexey ona baktı ve ölümü kısa bir süre önce evlenmek istemedi, ama zaman yoktu.
Ölüm
Eylül 2006'da, Alexey Vasilyevich, "Amur Sonbahar" sineması festivalinde yer almak için Uzak Doğu'ya gitti.
17 Eylül'de, sanatçılar Blagoveshchensk'teki Razdolnaya'dan ayrılmak zorunda kaldı ve gezi bir trajedi haline geldi. Kavşaktalarda genç bir sürücü, Elbis'in diğer yolcular arasında seyahat ettiği ve bir çarpışmayı kışkırttığı bir minibüs yolunu vermemeye karar verdi. Eltev hastaneye giderken öldü, ölüm nedeni açık bir trikoping ve beyin hasarıdı.
Mytishchi'deki Nikolsky Tapınağı'nda geçirilen Alexey Vasilyevich'te Panhid - sunak olduğu yer. Aktörün mezarı, Moskova'daki Volkovsky mezarlığında yer almaktadır.
Filmografi
- 1960 - "Veda, Güvercinler!"
- 1962 - "Siyah Martı"
- 1963 - "Geç Ekmek"
- 1963 - "Moskova'da Yürüyiyorum"
- 1968 - "Rusya'dan"
- 1970 - "Kotsubyubinsky ailesi"
- 1971 - "Yükseltilmiş Bakire"
- 1972 - "Soba-Shop"
- 1979 - "Rus halkı"
- 1986-1988 - "Klim Samgin'in Hayatı"
- 1991 - "XVI Yüzyılın Kremlin Sırları"