Biyografi
Archka Quinji, XIX yüzyılın 2. yarısının en olağandışı peyzaj oyuncusundan biri olan "Işığın Sanatçısı" olarak adlandırılır. Işık akıntılarının inanılmaz derecede doğru bir şekilde iletilmesi ve belki de yaşam için özel bir sevgidir ve tüm çevreye sahiptir. "Ay Boyaları" nın kullanımını bile nitelendiriyor. Tabii ki, bununla birlikte, yaratıcılığının büyüsünü vurgulayan bir efsanedir.
Pek çok insan sanatı böyle bir biyografi ile övünemez: Kişisel yaşamda başarı ve yaratıcılık, öne çıkan sevgi ve halk, eleştirmenler, meslektaşlarının tanınması. Üstatın arazileri - huş bahçeleri, ay geceleri, yağmur sonrası bulutlar, güneş gün batımı - gerçekçilikleriyle vuruldu ve huzur veriyorlar.
Çocukluk ve gençlik
Gelecekteki sanatçı, Mariupol'da 27 (15 eski stil) doğdu. Bilinen 3 tatil seçeneği. Arşivde ölümden sonra Quinji, 1841, 1842 ve 1843'te üç pasaport bulundu. Babası Ivan Khristoforovich - Yunanistan menşeli, shoemaker mesleğe göre - tüm isim emenji (Türkçe - "emek adamı"). Ama Jewelira Magicia Kindji'nin büyükbabası - "Altın İşler Master". Dolayısıyla sanatçının soyadı. Anne hakkında hiçbir bilgi yok.
Oğlan erken yetim ve teyze ailesinde, sonra babanın hattındaki amcasını ortaya çıkardı. Çok çalıştı: PACE GUCEY, KIZYAK toplandı. Hala bebeğim olmak, Yaros, Hooligans'tan hayvanları savundu ve zayıflayanlara yardım etti.
İlk önce Milnographed Yunanca öğretmenindeki denemeyi okudu. Yunan gramer okudu, şehir okuluna girdi. Bilim bir öğrenciyi etkilemedi, ama memnuniyetle çekti. Küçük olarak, gelecekteki manzaraci her şeye yaklaştı: çit, duvar, scrappy kağıt.
11'de Quinji, kilisenin yapımında çalışmaya başladı: tuğlalarla ve boş zamanlarında yaşadığı odanın duvarları. Ondan sonra fırın'da çalıştı. Her zaman çocuğu çekti ve Ivan Aivazovsky'ye yapılan öğrencilere gitmesi tavsiye edildi.
Archka, tek bir deniz yaşadığı Feodosiya'ya yürüyerek gitti. Ivan Konstantinovich, yetenek görmüyor, çocuk öğretmedi, ancak sürmedi. Onu çatının altındaki bir yer vurguladım ve bunun için çitin ve boyanın heyecanı çizmesi talimatı verdim. Bir Archite Göreceli Aivazovsky Adolf Faisisler ile meşgul. Birkaç ay sonra, Queenji Mariupol'a döndü ve rötuşu yerel fotoğrafçıya çalışmaya başladı. Sonra Quinji, Sanat Akademisi'ne girmek için St. Petersburg'a gitti.
Resimler
Üst üste iki yıl boyunca, sanatçı akademiye girmeye çalıştı ve her iki kere başarısızlıkla. İkinci yenilginden sonra Quinji, Tatar Saklya'nın bir resmini yazdı ve akademik sergide sundu. Sınıf dışı bir sanatçının unvanı verildi, ancak reddederek, genç adam akademinin yerine getirilmesini istedi. Öyleyse 1868'de öğrencilerin papağına düştü.
Şu anda, Ilya Repin ve Victor Vasnetsov, Iwanovich Archka'nın en yakın arkadaş oluyor. Etkileri altında, sergilerde başarılı olan birkaç kasvetli manzara yazdı.
1870'den beri, sanatçı genellikle Valaam adasında olur ve ona adanmış birkaç eseri yazıyor. En ünlü - "göl Gölü" ve "Valaam adasında". Son derece takdir edilen Kramskaya. Galeri için Pavel Tretyakov'u aldı.
1873'te, Queenji, sanatçıların tanıtımı için toplumun sergisine katılır. Bir bronz madalyanın Londra'da Londra'da bir Bronz Madalyası aldığı, "kar" resmini seçti.
1875'te, Queenji kafalarında kabul edildi. Bir sonraki üstünlüğünde "Ukrayna Gecesi" özgürlüğünü yazdı ve koydu. Seyirci, karanlık bir gecein arka planında Ukrayna kulübelerinin arka planında, ayın yaşam ışığı gibi hevesliydi.
Bu çalışmadan, manzaraci çalışmalarında "romantik dönem" başladı. Şu anda, Master aktif bir yaratıcı aramada. Rus sanatında bir yenilik, ek renkleri tanıtarak parlak renk kullanımı olur.
1876'da, yüksek lisans cep telefonu fikirleriyle yayıldı. Yaşamı reddetmek, ama ona sevinmek için daha önemli olduğunu fark etti. Ve 1879'da sonunda ortaklığı terk etti. Aynı yıl, sanatçı kamuoyuna üçlemeye sunmuş: "Kuzey", "Birch Grove", "Yağmurdan Sonra". Yazıcı etkisi burada açıkça farkedilir, ancak yazar bu yön için tipik alımlar kullanmaz.
1880'de ressam bir fotoğraf sergisi düzenlemiştir. "Dinyeper kıyısındaki aylı gecesi" halkın dikkatine odaklandı. Karanlık bir odada, ne tek bir ışık ışını nüfuz etmedi, sadece iş bir elektrikli fener tarafından aydınlatıldı. Böyle bir entourage'da, ayın gerçekten parlayacağı gibiydi. Ziyaretçiler orada ışık kaynağı olmadığından emin olmak için tuvallere baktı.
Çalışma birçok resim için arzu edilir hale geldi, Grand Duke Konstantin Konstantinovich'i satın aldı. Resim üzerinde çalışmak, sanatçı boyalarla deneme, bitüm kullandı. Hava ve ışığın etkilerinden kararlı olduğu ortaya çıktı. Ve "Dinyeper'in kıyısında moonl gece" nihayetini rengi değiştirdi, ancak onun anlamını etkilemedi. Peyzajdaki ilk mevduat mevduatları çoktan ortaya çıktı.
1882'de Queenji, iki işten oluşan bir sergi düzenledi: "Birch Grove" ve "Dinyeper'de Moonlight Night", ardından 20 yıl boyunca reddedildi. Hala çok şey yazdı, ama eserlerini göstermeyi bıraktı.
1888'de, Nikolai Yaroshenko ile birlikte sanatçı Kafkasya'ya gitti. Orada nadir fenomeni gördüler - kendi büyütülmüş rakamlarının parlak renkli bir bulutun yansıması. Yolculuğun ardından güzel dağ manzaraları doğdu.
1901'de ressam, öğrencilerine ve sınırlı bir izleyici dairesini bir dizi yeni eseri göstermeye karar verdi. Bunların arasında "Gefsema Garden'deki Mesih" tuvaliydi. Şimdiki vurdu. Bu sanat tarihçisi Vladimir Petrov resim hakkında yazdı:
"Comrades-filmlerini defalarca çeken, Kindji, Sırasıyla, Mesih'in ay parlaklığı tarafından aydınlatılan rakamın," ışıktan ışık "resmine gerçekten inanan ve İsa'nın kötülüğündeki yaklaşımların birleştiği, çevredeki karanlığa sahip keskin bir kontrast. "
Çalışma, Alupka'daki Vorontsov Sarayı Müzesi'nde tutulur.
1900'den 1905'ten itibaren, usta "Rainbow" resmini yazıyor. Bugün Devlet Rus müzesi toplantısının bir parçası. Chuvash müzesinde de benzer, ancak daha küçük bir çalışma var.
Kişisel hayat
17 yaşında, genç adam ilk defa ve sonsuza dek aşık oldu. Balıkçı, genç inanç Kethergi-Shapovalov oldu. Gençler kızın babasının evinde tanıştı - zengin bir tüccar. Kızının duygularını belirtmek, bir zamanlar Boşaka ile evlenip evli olup olmadığını sordu. Kategorik bir cevap aldığı şey:
"Archhar için değilse, o zaman sadece manastıra."
Ketherji durumu belirledi: Babanın nimet için yüz altın sikke. Bu para kazanmak için genç bir sanatçı, St. Petersburg'a gitmek zorunda kaldım. Ve inanç beklemeye devam etti. Ve bekledi. ArchUP gerekli miktarı kazandı. Ancak baba koşulları değiştirdi ve daha fazla para istedi. Quinji tekrar St. Petersburg'da kaldı. Tespitimi yaşadı ve çok çalıştı.
1875'te gençler evlendi. Düğünün ardından, yeni koca bir eşin portresi yazdı. Düğün gezisinde Valaam adasına gitti. Yolculuk sırasında güçlü bir fırtına çalındı. Eşler kurtarıldı ve karar verildi: Tanrı onları hayatlarını koruduktan sonra, onları iyi işlere göndermeniz gerekir.
Düğünün ardından, Queenji birbiri ardına bir resim yazdı. İşler satın alındı. Birçok dahinin aksine, ömrü boyunca tanındı ve sevildi. Ancak eşler, genç sanatçılara yardımcı olurken mütevazı bir yaşam sürdü. Fakirlere para gönderdi. Arkadaşların ücretsiz yaşadığı St. Petersburg'da 3 ev satın aldı. Karısı, kocasını işlerde destekledi. Elmas ve lüks elbiseler gerektirmeyen, kendini evi hazırladı ve temizledi. Yetenekli bir piyanist olmak, "dikkat çekmek" için gerekli elleri düşünmedim.
Eş 10 yıl boyunca sevgili hayatta kaldı. Çiftten çocuk yoktu.
Ölüm
1907'de, sanatçının sağlığı kötüleşmeye başladı. İlk başta güçlü bir nefes aldı. Ve 1909 baharında, Kırım'dan döndü, bir haftadan fazla yaşam ve ölüm arasında geçirdi. Doktorlar röntgen yaptı ve kalbin ve aortun güçlü bir uzantısını buldu. Sanatçının iyice başlattığı hastalık. Saldırı durduruldu ve ressam iyileşmeyi başardı ama nihayet değildi.
Gelecek ilk bahar, Kırım'a bir gezi sırasında, Queenji, hastalığını tırmandığı otelde durdu. Akciğer iltihabı teşhisi kondu. Sanatçı 68 yaşındaydı. Böyle yaşta, hastalık özellikle kurnazdır ve kalp hastasıyla birlikte, neredeyse tedavi edilemez. Miyokardit yavaş yavaş deha öldürdü.
Doktorlar tam barış, toplantı ve konuşmalar yapılmadı. Vera Leontievna şu anda St. Petersburg'da kaldı. Westa'nın yokluğundan endişe duyduk, Yalta'ya gitti. O zaman, Ivanovich'in architesi daha iyi hale geldi. Sanatçının taşınması gereken kuzey başkentine döndü. Ama bu olmadı. Yalta'ya ikinci kez geldi ve kendisi bir hamle düzenledi. Doktorların Kafkasya'da muamele edilmesini önerdi, ancak ustanın beldeyi tercih etti. Ancak oraya gelemedi.
Petersburg'da, Ivanovich Archharch'in devlet, açıkça ortaya çıktığı için, günleri göz önünde bulunduruldu. İşkencede iki ay geçti. Sanatçı ölümün yakındığını anladı. Arkadaşları görmek istedi. Şu anda, Roerich, Zarubin'in öğrencileri, flylov sıklıkla ona geldi. Arkadaşlar ayrıca onu terk etmedi.
Alexander Gavrilovich Gurwich, hayatının son haftalarında günlüğünde sanatçıyla bazı konuşmalar kaydetti. Özellikle, sanatçılar ve doktorlar arasında paralel olarak savunuyor, tartışıyordu:
"Sanatçı, iç kısmı nasıl yakalayacağını ve yeniden yaratmayı bilen biri, biri - partilere dağılmış gibi, onlar içinde parçalanmış gibi hayatın anlamı ... neden doktorlar yapmıyor? Ve yapabilmeliler. "
Birçok felsefi konuşma, hayatın son günlerinde yetenekli bir sanatçıyı yönetti. Sanat, din ve insan ahlakının temalarını ilgilendirdi. Geniş bir ruhu olan nazik bir adam olmak, acı verici bir şekilde zorlaştı.
11 Temmuz 1910 sabahının erken saatlerinde, Ivanovich Archka olmadı. Gövdeli tabut, Sanat Akademisi'ne ve oradan mezarlığa, öğrencilerin ellerinde taşındı. Alayı, sanatçının yardım ettiği dilenciler tarafından birleştirildi. Alexander Nevsky Lavra'nın Tikhvin Mezarlığında "Işık Sanatçısı" nın mezarı. Mimarlık Shusov, Sculptor Beklemishev, Mosatist Frolov, Mosatist Frolov sanatçısı Nikolai Roerich, tasarımına kondu.
Resimler
- 1869 - "Ayın Altında Isaac Katedrali"
- 1871 - "Ladoga Gölü"
- 1873 - "Valaam adasında"
- 1875 - "Burian"
- 1875 - "Sonbahar. Bozkırın üzerinde bulutlu gün"
- 1876 - "Ukrayna Gecesi"
- 1878 - "Ukrayna'da akşam"
- 1878 - "Leu'nun Günbatımı"
- 1889 - "Birch Grove"
- 1880 - "Dinyeper" Moonlight Night "
- 1887 - "Kırım. Deniz kıyısı"
- 1900 - "Bozkırlarda gün batımı"
- 1905 - "Kırım'da"
- 1908 - "Çiçek bahçesi. Kafkasya"