Biyografi
Fransız yazarı Henri Barbus, XIX-XX yüzyıllarında, sanayileşme, büyük savaşlar ve dünyanın yeni bir yüksekliği ile işaretlenmiş bir dönemde doğdu, yaşadı ve çalıştı.
Büyük etkinlikler yazarın çalışmalarına yansıtıldı: Dünya çapında, yazarın neredeyse savaşın korkularını karşı karşıya kaldığı PAIFIST romanı "ateşi" getirdi, buradaki egemen sınıfın çıkarlarını görüyor.
Çocukluk ve gençlik
Henri Barbus, 17 Mayıs 1873'te Annieres Sur-Sen'in küçük Fransız kasabasında doğdu. Gelecekteki yazarın babası Adrian Barbus - Fransız Gazeteci olarak çalıştı, "Le Siècle" ("yüzyıl") gazetesi için tiyatro incelemeleri yazdı, edebi eserleri vardı, birkaç oyun yazdı. Anne - Yılcı Anni Benson, çocuk 3 yaşındayken doğumda öldü.
Ne dul, yeni doğan bebeği Anni'yi İngiltere'ye yerel karısına ve kendisinin eski çocuklarla - Lily ve Henri'ye gönderir - Paris'e taşınır. Burada, 1883'ten 1890 arasında çalıştığı çocuk rollen kolejine girdi. Sonra genç barbus bir kalem örneği yapar. Yaratıcılık, genç adamı taşır ve üniversiteden sonra, Edebi Fakülteye girer, şiirdeki ilk deneylere başlar, şiirsel yarışmalara katılır.
Kitaplar ve gazetecilik
Sorbonne'de Henri, 1894'te felsefeye tezini savundu. Ve gelecek yıl, genç şairin "plotchers" ("pleureuses") şiirlerinin bir koleksiyonu, edebi çevrelerde başarılı olan şiirler, dergilerde yayınlanan salonlarda okunan şiirler. Barbus ilgilenen yayıncılar.
Şiirsel çıkışın başarısı, yazara nesirle ilham verdi. Erken yaratıcılık parlak örnekleri, "dua eden" (1903) ve "cehennem" (1908) roman oldu. Son iş eleştirmenleri ve büyük okuyucu talebi hakkında iyi değerlendirmeleri gördü. Yazar, çevredeki ömrü bir anahtar deliğinden geçiren genç bir Parisin yüzünden bir hikaye götürür. Kıvırcık açılmasında, diğer insanların kaderinin dizeleri, sevinç ve ıstırap, sevgi ve yalnızlık yanıp söner. İlk defa Barbus, insan duygularını tüm gerçekçilikle maruz bırakıyor.
"Her zaman duyguların tezahürlerinin değerini verdim. Sadece kalpten, her kendi kendine iddia eder ve gelişir. Burada, herkesin gerçek bireyselliği onaylandı, "Bu," Cehennem "romanı hakkında yazarın bir teklifidir.
1914'te Henri Barbuse, okuyucunun sıradan insanların hikayelerini tanıttığı, ancak ana karakterlerin duyguları ve duygularının prizmasından yine, gençliğin yaşlılarını hatırlatan genç bir çift olsun, yine de yine bir çift olsun. ("Masal") veya Madam Louis, Sevgili'nin ayrılmasından sonraki ilk yaklaşmaktan evli ("mevcut").
Barbus Hikayeleri Edebi Paris'i okudu ve yazarın kendisi zaten birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcına kadar askeri hizmetten serbest bırakıldığı kadar ünlüdür. Bununla birlikte, 1914'te hala Cephede Gönüllü'e gitti, ancak zaten beşinci onda biri olsa da. Yazar, 231. Fransız tüfek alayı ile kayıt oldu.
Bununla birlikte, ve burada, ön satırda, bir kalem ve kağıtla birlikte değil, kafasında doğan parselleri, gözlerinde ölen sıradışı askerlerin tarihini yazıyor. Ve Barbus, bu mağdurların dünyanın adına değil, kapitalizmin çıkarları adını için gittikçe artan bir şekilde anlaşıldı. Kökteki savaş, Fransızcanın dünya görüşünü değiştirdi ve devrimci fikirler ve ilkeler ve ilkeler konuşmaları ve mektuplarında giderek daha fazla.
Bütün bunlar yazarın çalışmalarını etkilemedi. Yeni "Ateş", kelimenin tam anlamıyla Cannonadların kökünün altında kısa sürede yazılmıştır. EVR yayıncılık evinde basılan ilk bölümler, Barbus, hastanede uzanıyor. Yakında bir sağlık durumu reddedildiğinde, yüksek bir ödülünü hakettikten sonra, yaralı savaşçıları savaş alanından tahsis etmeye yardımcı olduğu için bir askeri çapraz.
Savaşın toplumun tüm sektörlerinin zihinlerini işgal ettiği zaman, Roma "Ateş" en alakalı kurgu olarak kabul edildi. Yazıcı, askeri gerçeği eşyal etmeye çalışmıyor, aksine, açıklamaları o kadar gerçekçi, yazarı "zol treni" ününe getirdikleri için gerçekçi. Birisi bile aşırı serbest stil için bir eleştiri dalgası başlattı ve kitabın Asker Jargon ile doldurulması gerçeği.
"Ateş" bir adam dünya tanıma ve prestijli Hangovsk ödülü getirdi (Fransa'nın en yüksek edebi ödülü). Kitap, Rusça da dahil olmak üzere çeşitli dillere devredildi, çeviri sadece Almanya'da ve Avusturya-Macaristan ülkelerinde yasaklandı.
1917'de Henri Barbuse, Rusya'daki devrimi karşılayanlardan biriydi. Bu ülke ile arkadaşlığı tüm hayatını ve yaratıcılığıyla taşınacak. Frenchman, inandırdığı gibi, dünyayı emperyal kötülükten rahatlatacağına dair komünizm fikrine yakındır.
Yeni roman, 1920 yılında yazılmış, Barbus "netlik" denir. Bu çalışmada, yazar, kahraman Simona'nın örneğini, insan değerlerinin uyuşmasının nasıl değiştirilmesinin ve devrimcideki hizalamayı nasıl gösterir.
1923'te, yazar, Fransız Komünist Partisi'nin saflarına girer, Clarit Savaş Anti-Savaş Derneği'nin kurucusu ve aynı isimdeki derginin editörünün bir meslektaşı - yazar Romen Rollyn ile birlikte.
Bundan sonra, Barbus halka açık işler için çok fazla zaman öder: Dünya Savaş ve Faşizm ile mücadeleye yönelik Dünya Komitesi'ne başlar, uluslararası savaş karşıtı kongrelerin toplanmasına katılır, devrimci manifestoların savunmasında hareket eder.
1924'te Henri Barbus'un bibliyografyası, yazarın, her zaman farklı "linkler" ile tam olarak atılan tüm tarihi insanlık dönemlerinde gezi sırasında okuyucuyu ele geçirdiği harika bir iş olan Roma "bağlantılarını" dolduruyor: Dinler, özgürlük, ahlak ve nihayet, XIX yüzyılın varışıyla - burjuva sistemi.
Barbus, 1927'de SSCB'ye ilk geldi, ardından Liderin biyografisi üzerinde çalışmaya başladıktan sonra Stalin'e ulaştı. Ertesi yıl, yazar bir kerede 2 koleksiyoner - "kazalar" ve "Doğruluk Hikayeleri" olarak yayınlar. Çünkü bu eserler yine prestijli bir gonorovsky ödülü alır.
Yaşamın sonunda, yazar yine romanın lirik türüne hitap ediyor. 1935'te, son eserlerinden biri yayınlandı - dokunaklı bir hikaye "hassasiyet". 20 yıl önce genç adamın arsasında, sevdiklerini ebeveynlerinin iradesine bıraktı. Kız ayrılamadı, uzun yıllar sonra alacak mektupların geride kaldı. Ölümsüz oyun, dünyanın birçok tiyatro sahnesinde hala başarılı.
Yazarın ölümü yılında, "Stalin". Yeni dünyanın ortaya çıktığı bir kişi, "Dünyayı Sovyet liderinin imajını getirdi.
Kişisel hayat
Yazarın biyografisinde kişisel yaşamdan birkaç detay var. 1898'de Elion Mendez - önde gelen bir şairin kızı ve Katulle Mendez'in ve besteci Augustus Holmes'in yazarının kızı evlendi.
Çiftteki ilişki uyumlu. Barbus, karısını hemen hemen her gün ihale mektuplarının önünden yazdı. Çocukları yoktu.
Ölüm
Henri Barbuse, 30 Ağustos 1935'te Pneumonia'dan Moskova'da öldü. SSCB'nin başkentinde, halihazırda çok hasta olmak, konferansdan birine katılmak ve yeni yayınlar üzerinde çalışmak (aynı sürüme göre, Lenin biyografisinde, diğer tarafta, ikinci hayatı yazdı - Stalin).
Yazar Paris'te "Lashhez başına" mezarlığa gömüldü. Sonunda yazarı göz önünde bulundurun, tüm Fransız başkentinin gelmesine izin verin. Barbus'un mezarında, Rusya'dan gönderilen pembe mermerden (rhodonit) bir anıt kuruldu.
Bibliyografi
- 1903 - "Dua etmek"
- 1908 - "Cehennem"
- 1914 - "Biz"
- 1916 - "Ateş"
- 1920 - "netlik"
- 1924 - "Bağlantılar"
- 1928 - "Olaylar"
- 1928 - "Doğru Hikayeler"
- 1935 - "İhale"