Biyografi
Rabindranat Tagore - Şair, müzisyen ve 19. yüzyılın sonundaki Bengal Rönesansı'nın sanatçısı - Hint sanat ve edebiyatı üzerinde büyük bir etkisi olan 20. yüzyılın başlarında. 1913'teki "Gitanjali" yazarı, Nobel Ödülü'nü onurlandıran ilk Avrupa dışı oldu. Mirası Wiswa Bharati Üniversitesi'nde tutulur ve şiirsel kompozisyonlar Hindistan ve Bangladeş'in ilahileri haline geldi.Çocukluk ve gençlik
Rabindranat Tagore, 2 Mayıs 1861'de, 7 Mayıs 1861'de, Calcutta'daki Calcutta'daki Jausanko Konağı'nda doğdu - Brahman Debendranatha Tagore ve eşi Charada Devi.
Babası çok seyahat etti ve annesi öldü, gelecekteki şair çok gençti, bu yüzden tavşan ve diğer çocuklar hizmetçiler ve öğretmenleri davet etti. Kültürel ve kamusal yaşamın ön saflarında yer alan Tagore ailesi düzenli olarak tiyatro ve yaratıcı akşamları, Bengal ve Batı Klasik müziğin düşkünlüğünü memnun etti. Sonuç olarak, gelişmiş gelenek geleneklerinde yetişen çocuklar ünlü eğitimli insanlar oldu.
Rabindranata'ya ek olarak, Tagorov cinsinin, eski kardeşleri, eski filozofları, oyun yazarlarını ve kamu figürlerini ve Hindistan'daki yazar romancı olan bir kız kardeşi yüceltti.
Rabindranat, okul öğrenmesini önledi ve mülk ve çevrede dolaşmayı tercih ettiler ve erkek kardeşin denetimi altında mücadele etmeye, mücadele etmeye ve yüzmeyi tercih etti. Paralel olarak görsel sanat, anatomi, tarih, coğrafya, edebiyat, aritmetik, sanskrit ve İngilizce ustalaştı.
Çoğunluk yaşına ulaşmış olan Rabindranat babasıyla birlikte, genç adamın Amritsar'ın Kutsal Altın Tapınağı'nda, Tarih, Astronomi, Modern Bilim, Sanskriti ve Klasik Şiir Calidaları'ndaki melodik şarkıyı dinlediği Himalayalar'ın eteklerine gitti.
Şiirler ve nesir
Yolculuğa dönen Tagore, XVII Yüzyılın kurgusal yazarının kayıp yaratılmasından dolayı 6 şiir ve şiirsel bir roman yazdı. Aynı zamanda, genç yazarın ilk başlamasını, Bengalce dilinde bir minyatür "kadın-dilenci" ("Bghiharini") üzerinde poz verdi.
Debendranat, küçük çocuğun avukat olmasını istediğinden beri, 1878'de Rabiddranat Üniversite College Londra'ya girdi ve birkaç ay boyunca jurisprudence okudu. Örgün eğitimden nefret, genç bir adama bilimi atmaya ve kendini okumaya adadılar. İngiltere'de, Tagore, Shakespeare'in çalışmalarıyla tanıştı ve folklor geleneklerine puslu Albion'un nüfuz etti.
Genç yaşta, Rabindranat oyunları kardeşlerle işbirliği içinde besteledi, bazıları emek konağındaki yaratıcı akşamlarda gösterildi. Daha sonra, bağımsız dramatik işler romanın hikayelerinden doğdu. Sonsuz felsefi konulara ilişkin yansımaları temsil ettiler, bazen alegori ve grotesk olan unsurları içeriyordu.
1880'de genç adam Bengaly'ye döndü ve Brahman'ın klasik edebiyatında kesinlikle yeni bir fenomen olan Avrupa geleneklerinin etkisi altında yazılan, kendi şiirleri, romanlarının ve hikayelerinin düzenli bir şekilde yayınlanmasına başladı. Bu yazı için yaratıcılık, "akşam" ve "sabah" şarkılarının koleksiyonlarını ve "Chabi-O-Gan" kitabını içerir.
Tagore hikayeleri dergide yayınlandı ve ardından yazarın, modern dünya hakkında akıllıca dünya çapında, zihnin oyunları, sıradan insanların kazası ile ilgili modern dünya hakkında makul olan 84 çalışmayı içeren ayrı bir üç hacimli üye yayınlandı. Son konunun aydınlık örneği, 1895'te yazılan minyatürler "aç taşlar" ve "BESS" idi.
1891'de şair, halk ürünlerinin, Bengal'in basit bir insanının hayatı hakkındaki dönüşümü üzerine çalışmaya başladı. "Altın Ladium", "şef", "hasat" 1893 - 1901 arasında yayınlandı ve 1903 yılında yayınlanan Roma "Pedchan" çıktı.
1908'den bu yana, Rabiddranat, "Gitanjali" koleksiyonunda yer alan çalışmalar üzerinde çalıştı, bu da "Kurbanjali" anlamına geliyordu. 157 Şiir, sıradan ve anlaşılır görüntüler aracılığıyla ortaya çıkan bir kişi ve tanrı arasındaki ilişkilere ayrıldı. Yapısal minimalizm, sonuçları unutulmaz hale getirdi, bunun sonucunda tırnak olarak kullanılmaya başladılar.
Koleksiyon, İngilizce'ye çevrildi ve Avrupa ve Amerika'da yayınlandı. 1913'te "Gitanjali" yazarı, zarif anlatım, figüratif düşünme ve olağanüstü beceri için edebiyat alanındaki Nobel Ödülü'nü ödüllendirdi. 1930'larda Rabindranat, çeşitli edebi yönleriyle denenmiştir. Modernizmin klasik bengal şiir notlarına eklemeye çalıştı. Bu, yazarın olgun şiirsel çalışmalarında en parlak şekilde kendini gösterir.
Yaşam boyunca, Tagore yüzlerce şiir, düzinelerce hikaye ve 8 roman, insan köy yaşamı, Bengal toplumunun sorunları, nesiller, din ve diğerlerinin sorunları. Yazarın eserlerinde özel bir yer "son şiirin" lirik çalışmalarını yaptı. Romana dahil olan şiirsel çizgiler, "hayal etmediniz" filminde görünen Besteci Alexei Rybnikov'un şarkısının temelini oluşturdu.
1930'ların sonunda Rabiddranat, yazma faaliyetlerini bilimsel çubuğa çevirdi. Biyoloji, astronomi ve fizik konularında araştırmalarla birkaç makale yayınladı ve ayrıca sözlerin akademik bilgi ile iç içe geçtiği bir dizi şiir ve hikaye oluşturdu. Etiketin günbatımında yaratılan şiir ve nesir, kasvetli renkler ve yakın ölümün imzalanmasıyla ayırt edilir. Edebiyata göre, bu dönemin çalışmaları Bengal yaratıcısının en iyi mirası haline geldi.
Müzik ve resimler
Tagore sadece bir yazar ve bir şair değildi, namaz ilahileriyle başlayan ve halk ve lirik melodilerle biten 2 bin'den fazla şarkının yazarı oldu. Rabindranat çalışmalarının besteci tarafı, bengal yaratıcısının şiirsel çizgilerinin kendi içinde pürüzsüz sesi, kendisinde müzikal olduğundan, edebiyattan ayrılamaz.
Tagore'un bazı metinleri yazarın ölümünden sonra şarkı oldu. Dolayısıyla, 1950'de şiiri Hint Ulusal Marşı'nın sözleri oldu ve 1970'lerde "Amar Shonar Bangla" çalışmalarının hattının Bangladeş'i resmi müziğe seçti.
Rabindranat ressam olarak başarılı oldu. Fırçaları, anavatanlarında ve diğer ülkelerde defalarca sergilenen yaklaşık 2,5 bin çalışana aittir.
Tagore, çağdaş sanatın eğilimleriyle ilgilendi, gelişmiş yöntemleri benimsemiş ve kendi resimlerinde kullandı. Kendisini bir sanatçı-gerçekçi olarak denedi, primitivist, izlenimci. Yaratılışları, araştırmacıların Daltonizm ve uygun geometrik siluetleri ile ilişkilendirildiği, bilimlerin çıkarılmasıyla sonuçlanan geleneksel olmayan bir renk seçimi ile ayırt edilir.
Sosyal aktivite
1900'lerin başında Tagore, Santinethane'deki genital konağına, Halkta'dan uzak olmayan, halka açık ve siyasi faaliyetlerle çalışmanın bir araya geldiği yerleşti. Şair, okul, şapel, yeşil ekimler ve kütüphane ile kapsamlı bölgelerin bulunduğu bilge adamların sığınağını kurdu.
Aynı zamanda, Rabindranat, Tilak'ın devrimci figürünün savunucusu haline geldi ve Bengal'in bölümüne karşı protesto olan Swadeshi'nin hareketini düzenledi. Kardinal aşırılık yanlısı önlemlerin destekçisi değildi, ancak eğitim ve huzurlu eğitim yoluyla bir değişiklik yaptı. 1921'de Tagore, köy sakinlerine, dünyada toplanan fonlara yardım etmek için tasarlanan "konut refahını" kurdu.
1930'larda yazar, Caste Bölümünün sosyal konusuna başvurdu. Kabul edilemez derslerin klanı ile ilgili ifadeler sayesinde ve kendi çalışmalarında, Rabindranat, Guruwaure'da bulunan ünlü Krishna Tapınağı'ndaki varlık hakkını sağladı. 1940 yılında şair, şahsen, Hindistan'ın bağımsızlığının lideri Mahatma Gandhi ile tanıştı, bu da şiddet yöntemleri onaylamadı. Arşivler bu toplantıdan unutulmaz bir fotoğrafta hayatta kaldı.
Tagore dünyada çok seyahat etti, çeşitli dinler okudu, büyük yabancı çağdaşlarla tanıştım. Yazar, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'daki dersler sırasında tartışılan ve daha sonra bu konuya bir gazetecilik işine adanmış milliyetçilik problemine olumsuz yönde olumsuz yönde. Rabindranat'ın keskin eleştirisi Sovyetler Birliği'ne Almanca saldırısına neden oldu, Hitler'in politikalarını kınadı ve kanlı eylemler ve adalet zaferi için intikam almaya inandı.
Kişisel hayat
Büyük Bengal'in kişisel hayatı hakkında çok az şey bilinmektedir. 1883 yılında, Tagore, 10 yaşındaki Mrinalini, Bhabatarini Nee'ye evlendi. Hintli kızların erken evlenmeleri o zamanlar yaygın bir uygulamaydı. Beş çocuk eşlerde doğdu, ikisi erken çocukluk döneminde öldü.
1890'da Rabyndranat, Rabyndranat, Sheleydahi bölgesindeki kapsamlı genel mülkler üzerinde tahtanın Brazca'sını aldı ve 8 yılda oraya aileye taşıyordum. Tagor, evli bir mavna üzerinde Padme Nehri boyunca seyahat eden zaman geçirdi, kira toplandı ve köylüleri kutsadı.
1900'lerin başlangıcı, Bengal Yaratıcısının biyografilerinin, trajik kayıpların zamanındaydı. Mrinalini, 1902 yılında Santinetan'da öldü, bir yıldan sonra Rabiddranat kızını kaybettikten sonra, tagore ailesinin başı, en küçük oğlu bir mirastan ayrıldı. 1907'de, Tagore'un genç çocuğu, kolera salgını kurbanı oldu.
Ölüm
1937'de, Tagore uzun bir savunmaya bakan kronik ağrılardan muzdarip başladı. Bir zamanlar bayıldı ve bir süredir komadaydı. Yaratıcılık dönemleri, yaratıcının fiziksel durumunun çalışmasına izin vermediği zamanın değiştirildi.
1940'taki ikincil bilinç kaybından sonra, Rabiddranat iyileşemedi. Son işler arkadaşlara ve sekretere dikte etti.
7 Ağustos 1941'de Tagore, Jorasanko'da kendi evinde öldü. Ölümün tam nedeni bilinmiyorsa, araştırmacılar yazarın yaşlı yaş ve ayrıntılı hastalık istediğine inanıyor.
Büyük Bengal Bard'ın sonu, dünyanın her yerindeki birçok insan için bir trajedi oldu. Hafızasını onurlandıran, yaratıcılık festivallerini ve onurunda tatil festivallerini düzenler.
Tırnak
Ölüm çeşme, yaşamın ayakta suyunun bir hareketine yol açar. Beklemede - manevi alkolizm şekli. Bana saygı duydum, isyan edebilirdimAyaklarına düştüğümde beni ihmal etti. Zevke girerek, herhangi bir zevk hissetmeyi bırakıyoruz.Bibliyografi
- 1881 - "akşam şarkıları"
- 1883 - "Bibhi Coast"
- 1891 - "Binicilik Yolu"
- 1893 - "Bayan"
- 1910 - "Gitanjali"
- 1916 - "Dört Yaşam"
- 1925 - "akşam melodileri"
- 1929 - "Son Şiir"
- 1932 - "Tamamlanma"
- 1933 - "İki kız kardeş"
- 1934 - "Malancha" ("Çiçek Bahçesi")
- 1934 - "Dört Bölüm"