Biyografi
Camille Pissarro, ünlü bir sanatçı, ata ve bir izlenimçinin yapışmasıdır, Paris "reddetti" ressamlarının yaratıcısından biriydi. Aynı zamanda bir öğrenci ve öğretmen olmak, usta seleflerin deneyimini benimsemiş ve soyundan edinilen becerileri geçti.
George Sulfur'un yaratıcı bir "baba" olmak, Cezanne, Vincent Van Gogh ve Gauga alanlarının alanları, bir peyzaj memuru yeni bir sanat vaaz etti. Meslektaşların ve yoldaşların gözünde, yetenekli Fransızlar hayranlık konusundaki ve eleştirmenler ve halkın ilkel bir amatör gibi görünüyordu. Zaman yerlerde her şeyi geçti ve bu sanatın uzatılmasının çoğu Pisserro'nun büyüklüğünü tanıdı.
Çocukluk ve gençlik
Jacob Abraham Camille Pissarro, 10 Temmuz 1830'da Batı Hint Adaları'ndaki adalardan birinde doğdu. Baba Abram Pisserroo, Fransız vatandaşlığı olan Portekizli bir Yahudi ve Annesi, Rachel Mansano adlı yerel bir Dominik Cumhuriyeti olan annesi. 1842 yılına kadar, Danimarka'ya ait olan Saint Thomas Adası'nda dört çocuğu olan bir aile yaşadı ve daha sonra Fransa'ya taşındı ve başkentten çok yakına yerleşti.
Camille, Savari Akademisi'ne girdiği biniş okulunda okudu. Genç adamın erken saatlerinde sanatını takdir etmeye başladı ve öğrenci yıllarında eğitim kurumunun öğretmenlerinden çizim ve resim derslerini aldı. 17 yaşındayken, Pissarro coşkuyla doğadan yazdı ve mesleği için yaratıcılık almayan babası oğlunu bir aile girişiminde çalışmaya zorladı.
1951'de Camille ebeveyn evinden ayrıldı ve bir süredir sanatçı sanatçısı olarak çalıştığı Venezuela'ya taşındı. Bir portföy toplama, genç bir adam, köy manzaraları ve ev sahneleri de dahil olmak üzere her şeyi gören her şeyi boyamadı ve 2 yıl sonra Fransa'ya dönerek, Danimarkalı Ressam Anton Melbe'in atölyesine yardımcı oldu.
Paris'te Pissarro, Osusch Academy'nin özel derslerini ve kurslarını, Jean-Batista Coro'nun diğer tercihlerinden daha fazla. İlk çalışmaları, St. Thomas'ın birden fazla manzarasının yanı sıra sakinlerinin portreleri "," St. Thomas'taki Körfez "," Nehrin kıyısında Bundoras "," Nehrideki peyzaj "ve diğerleri.
Yaratma
Pissarro'nun erken yaratılmasından sonra, doğanın bozulmamış güzelliğinin transferinin doğruluğu değerlendi. Sanatçı havasız şehir sokaklarını terk etti, kırsal genişlikler üzerinde çalışmaya başladı ve bir oturma için boyalı manzaralar. Salonların gereksinimlerini almadan, Camille, Claude Monet, Arman Giomena ve Cezanne tarlaları karşısında benzer düşünen insanlar buldu ve halk tarafından algılanmayan ve galeride sergilemedi basit işler yazmaya başladı.
Bu dönemin boyalarının ilk gösterimi, 1863'te "reddedilen" ustalar için odaya yerleştirilen maruz kalma oldu. 1870'lerde İngiltere'ye taşınmak, sanatçının biyografisini olumlu yönde etkiledi. Pissarro, stüdyoda çalışmak için olumsuz bir tutum revize etti ve resimleri kendiliğinden bir görünüm kazanmaya başladı.
1870-1871'de, sanatçı, en ünlü olan petrol tarafından 12 eser yazdı, hangisinin "Norwood'daki tüm Saints Kilisesi" ve "Londra'daki Kristal Sarayı" haline geldi. Yaşamın sonuna kadar ressam İngiliz manzaralarının etkisi altında kaldı ve tekrar tekrar sisli albüye geri döndü, tuval üzerindeki favori yerlerini yeniden konumlandırdı.
Fransa'ya döndükten sonra, Pissarro, Paris'te 1.5 bin resimden çıkan korku ile öğrendi, sadece 42 yaşlarda kaldı ve tuvallerin geri kalanı askerler tarafından şımarık ya da yok edildi. Yazarın kaybedilen çalışmasının, bu eşsiz yaratıcı fenomenin ilk adımlarını belgeleyen, gelişmekte olan izlenimcilik tarzında yazdığı varsayılmaktadır.
Camille trajediyi yaşadı ve köye taşındığı, biri "Vouisen köyüne girme" kroki olan bir dizi lirik iş yazdı. 1873'te, Cezanna, Claude Monet, Edward Mana, Pierre Auguste Renuara ve Edgar Degas'ın tarlalarını bir araya getiren bir sanatsal toplum, Birleşik Masters-Roguez, birleşik bir toplum yaratmada büyük rol oynadı.
Yakında Grup, izlenimcilerin yaratıcılığının ilk sergisini düzenledi, sadece dini, tarihi ve mitolojik bezleri anlama yeteneğine sahip şok eleştirmenler. Yeni toplumun resimleri kaba ve sıradan olarak kabul edildi ve resim tarzının geleneksel sanatsal şekilde karşılaştırıldığında çok şematik olarak adlandırıldı.
Parlak ve etkileyici smearlerin hayalet nesnelerinden gelen gölgelerle birlikte kullanılması, zanaatteki kardeşler, sanatçının saygın mesleğinde amatör ve alaycı olarak kabul edildi.
1980'lerin başlarında, Pissarro izlenimcilikten bıktı ve yeni teknikleri ve resim yöntemlerini keşfetmeye başladı. Sanatçı, kamu gözlerini bazı basit şeylerde keşfetmek, insanları tanıdık günlük aktivitelerin arkasında çizmek istedi. Böyle bir resim, 1879'da yazılmış olan "pencerenin önündeki Nakış için Madam Pissarro portresi" idi.
5 yıl sonra, usta neo-simpresyonizm ve boyama için bilimsel bir yaklaşımla taşındı, temiz çiçeklerin çıtır lekelerinin kullanımı, uzaktan gölgelendirme ve çağdaş olduğunda karışık.
1888 yılına kadar, Camille, mektubun bu özenle ve işgücü yöntemini uyguladı ve 1886'da "Avralar'da çiçek açan elma ağacının" Vytal "," Vytal "," Vytal "," koyun "ve" il lacro rouen sis efekti. "
1980'lerin sonlarında Pissarro, nokta sisteminin çok doğal olduğunu belirten ilk tarza geri döndü. Sanatçı, basit bir kişinin hayatından en sevilen kırsal türleri ve sahneleri aldı ve yaklaşık 100 manzara, portre ve ev skeçleri: "Denizlerin Köprüsü", "Apple Collectors", "Kew Park'ta Park", "Kuş Pazarı ", vb.
Yaşlılıkta, ressam, kalmayı ve sokakta çalışmayı dışlayan kronik göz enfeksiyonundan muzdarip başladı. Aynaya bakıyor, Pissarro bir dizi kendi portresini çizdi ve köyün konusu üzerine bir dizi resim oluşturdu.
Yaşamın günbatımında, Camille, 30 eserden oluşan, Paris Sokakları, Bulvarlar ve Kareler'in eşsiz bir döngüsünü yazdı. Üst katların pencerelerinden, sanatçı şehrin ömrünü izledi ve tuvalde görüldü. "Paris'te Montmartre Boulevard", "Paris'te Opera seyahati. Karın etkisi. Sabah "ve" Epsier Caddesi, Rouen (güneş ışığı etkisi) ", izlenimçinin en büyük kreasyonları oldu ve dünyadaki en iyi müzeler koleksiyonuna düştü.
Çağdaşlar ressamın ustalığını takdir etmedi ve resimlerini satın alma arzusuyla yanmadı. Şanlı ve ticari başarı, eskileri milyonlarca dolar olarak tahmin edilmeye başladıktan ve Rusya, Avrupa ve ABD'nin ünlü salonları ve galerilerinde sergilenen sanatçının zamansız ölümünden sonraki yıllar sonra Pissarro'a geldi.
Kişisel hayat
1871'de ebeveynlerin iradesine aykırı olan Camille, eşi'nin eşcinselini, bağın kızı olan Julie Velley adında ve bir sanatçı 8 çocuğunu doğurdu. Aile, Pisserrro'nun rustik manzaraların tadını çıkarabileceği ve sakince çalışabileceği Paris dışında yaşadı.
Yaygın kadın için sevgi nedeniyle savurma mirası, ressam uçları zar zor azalttı, finansal durum sadece yaşam sonunda, galerilerden birinde, resimlerinin birisinin bir sergi-restosajını yaptıkları zamanlar biraz iyileştirildi. Franco-Prusya Savaşı'nın başlamasından sonra, Fransız vatandaşlığının olmaması nedeniyle orduya girme fırsatı yok, Pissarro akrabaları İngiltere'ye taşındı ve 2 yıl içinde Paris Gönderilerine geri döndü.
Sonon, babanın atölyesinde çok zaman harcadı ve yavaş yavaş yaratıcı sürece katıldı. Sanatçının geleneğinin en yetenekli halefi, kendini boyama, ksilografi ve grafiklere adayan Lucien Pissarro idi.
Georges Henri, yetenekli bir çocuk olan eski Julie ve Camille. Sanatçının mesleğini seçerek, babasının ve erkek kardeşinin aksine, modernizmden uzaklaştı ve Hojn'un yaratıcılığının etkisi altında tuvali yarattı.
Ölüm
Camille Pissarro'nun ölümünün detayları ve nedenleri bilinmemektedir. 73 yaşına kadar kilitlendi, 12 Kasım 1903'te sanatçı Paris'teki bir otel odasında öldü.
İzlenimci, Fransız başkentinin doğu kısmında bulunan Leşes başına ünlü mezarlığa gömüldü.
Resimler
- 1864 - "Ağaçlı Vagon"
- 1869 - Luvuresen'deki manzara
- 1871 - "Nizhny Norwood"
- 1874 - "Erition Pontoazier'da Sokak"
- 1877 - "Alanlar"
- 1883 - "Cowgirl"
- 1887 - "Eurralar'da Apple Ağacı"
- 1889 - "Yığınlar"
- 1891 - Tatilde Kosari "
- 1893 - "Street Saint Lazar"
- 1897 - "Montmartre Bulvarı sabah ışığı ve sis"
- 1899 - "Emil alanının portresi"
- 1902 - "Sisin Köprüsü Nes"
- 1903 - "Avtopratret"