Biyografi
Claude Debussy, 19. yüzyılın başlarında 19. yüzyılın başlarında en belirsiz Fransız bestecilerinden biriydi. Klasik gelenekleri tanımayan "Art Rogoev" Derneği'nin Üyesi, bir dizi yenilikçi çalışmanın yazarı oldu ve Avrupa İzlenimciliği Müzikal Şubesi Başkanı tarafından tanındı.Çocukluk ve gençlik
Ashil Claude Debussy, 22 Ağustos 1862'de Paris'in kuzeybatı eteklerinde doğdu ve 5 çocuk Manuel-Achilla Debussussussussus'un ve karısının Quiz Manuri'nin en büyüğü oldu. 1870 yılına kadar, gelecekteki besteci ailesi, Fransız başkentinde yaşadı ve daha sonra Cannes'a, maternal hattındaki akrabaların evine taşındı. Orada, küçük Claude, İtalyan müzisyen Jean Cherutti'nin gözetimi altında piyanoda oyunu eğitmeye başladı.
Debussy, yetenekli bir öğrenci olduğu ortaya çıktı ve genç yaşta Paris Konservatuvarı'na girdi, 11 yıl boyunca klavye araçları, solfeggio, kompozisyon, hikaye ve müzik teorisi çalma tekniğini inceledi. 1874'te Claude, Chopin'in konserinin yürütülmesi için bir prim aldı ve güzel bir piyanist olarak ün kazandı.
Yaz tatili sırasında, 1879 Debussy, Schononso Kalesi'nin misafirlerini ağırladı ve hızlı bir şekilde lüks'e bağımlı. Bir yıl sonra, güzel bir yaşam arayışı içinde, genç adam Peter Ilyich Tchaikovsky Patrian Ofisi'ne bir müzisyen ve öğretmen aldı. 1882'de Claude, minyatür "balade la lune", "Madrid, Princessse des Espagnes" ve piyano "Trio Tuz Major" yaptı.
Debussi Konservatuvarı, kompozisyonun klasik kanalarını rahatsız eden öğretmenlerin öfkesine defalarca arttırdı. Bununla birlikte, 1884'te "L'Enfant Duygu" için prestijli bir "Roma ödülü" aldı ve İtalya'daki çalışmalarına devam etti. Yerel müzik, ünlü meslektaşlarının etkisi altına girmeden yaratıcı yaratıcı fikirlerini somutlaştırmayı tercih eden Claude'a ilham vermedi.
Bu nedenle, Borsusya'nın İtalyan yaşam süresinin eserleri, konservatuarda sunulan eğitim sözleşmesine göre, öğretmenler tuhaf, damarlar ve anlaşılmaz bulundu. Paris'e geri dönen Claude, Richard Wagner'ın şehvetli melodilerinin etkisini ispat eden "müzik özgürlüğünü" kaybetti, ancak yakında ünlü Alman'ın yaratıcılığının geleceği olmadığını fark etti.
Müzik
Debussy'nin erken çalışmaları halka birkaç kez yürütüldü, ancak yüksek sesle başarı ve popülerlik getirmedi. Buna rağmen, besteciler meslektaşları, genç bir yazarın yeteneğini tanıdı ve 1893'te, Claude'nin daha sonra Maurice'in müziğini etkilediği "String Quartet" ni tanıttığı Ulusal Müzik Topluluğu Komitesi'nde kabul etti.
Aynı yıl, Debussuss'un yaratıcı biyografisi için kilit bir değere sahip olan bir olay meydana geldi. Besteci, Play Maurice MeterLinka "Pelleas ve Melizanda" oyununda oyun prömiyerini ziyaret etti ve bu ayarın Opera Türünde yeniden doğması gerektiğine karar verdi. Yakında Debussi, Belçika yazarının çalışmanın müzikal adaptasyonuna rızasını aldı ve zaman kaybetmeden çalışmaya başladı.
Gelecekteki opera bestecisinin ana eskizleri Aralık 1894'te tamamlandı. Aynı zamanda, kamuoyu tanıma alan Ulusal Müzik Şirketi'nde "Favna'nın Öğleden Sonra Rekreasyonu" bir Senfoni Şiir Prelude Debussy'e sunuldu.
1900'de Claude, genç sanatçıları, şairleri, eleştirmenleri ve müzisyenleri "sanatsal hesaplar" statüsüyle dahil olan "Les Apaches" olan "Les Apaches" toplantılarını ziyaret etmeye başladı. Bu organizasyonun birçok üyesi, "Bulutlar", "Festival" ve "Siren" adlı orkestral "Nokturnov" Debussy'nin galasını katıldı. Bu çalışmanın incelemeleri belirsizdi: Bazı eleştirmenler, bestecinin büyük bir adım attığına inanıyordu, bazıları ise güç, çekicilik, olağanüstü bir canlılık ve yazarın parlak bir hayal gücünü övdü.
1898'den beri, Claude, Opera'nın kararnamesi üzerinde çalıştı ve ANDRE mesajı ve Albert Carre karşısında Paris Tiyatrosu'nun liderliği ile LED müzakereleri üzerinde çalıştı. Sonuç olarak, 1902 yılının Nisan ayında, "Opéra-Comique", halkı hayranları ve şüphecilere bölünen "Pelleas ve Melisandda" galasını yapmıştır.
Her ne kadar Debussy'ın yeni çalışmalarındaki görüş belirsiz olmasına rağmen, opera hızla popüler hale geldi ve yazarı Fransa ve diğer Avrupa ülkelerinde bilinen onursal lejyonun emrinin Cavalier tarafından yaptı. Vokal skoru Mayıs 1902'de yayınlandı ve notların tam yayınlanması 1904 yılında yayınlandı.
1905 yılında, Paris'te, Debussi ilk önce, bir daha anlaşmazlıklar, bestecinin yaratıcılığına ilgi duyan, iş anlaşmazlığını ısıtmış olan senfonik çalışmalarını sundu. 1900'lerin sonunda, Claud'un bileşimi genellikle vatanlarında ve yurtdışındaki konser programlarında ortaya çıktı. Süit "Çocuk Köşesi" ve "Kar Dansı" ve "Küçük Çoban" parçaları özellikle popülerlik kullandı.
Kamuoyunun tanınması ÇEŞİTME ÇALIŞIYOR. 1910-1913'te, besteci, 2 defterden oluşan ve "Keten rengi çizgileri olan bir kız" gibi küçük resimleri içeren "Preludes" tarafından alınan özel bir yer olan Piyano için en ünlü oyun yarattı. ay ışığında tarihlerin. "
1914'te Claude, çeşitli araçlar için 6 Sonatas'lık bir döngü üzerinde çalışmaya başladı, ancak ölümcül hastalık onu tamamen tamamlayarak engellendi. Son şaheser debussi, 1917'de yazılan keman ve piyano için çalışmasıydı.
Kişisel hayat
Debussi Konservatuvarı'ndaki çalışma yılları boyunca, güçlü bir romantik duygu test edildi. Tutkusu, genç müzisyenlerin Henri Vasnya'nın koruyucu aziziyle evli olan Marie adında bir şarkı sınıfı öğrencisiydi. Yakında kız onun metresi ve besteci Muse oldu, bu ilişkiler 7 yıldır devam etti.
1890'da Marie, Debussy ile ilişkilerini mahvetti ve eşine döndü. Besteci sevgisinden, sonuncusu Mandolin'in lirik bileşimi olan güzel sanatçıya adanmış 27 şarkı bırakıldı.
Madame ile ayrıldıktan kısa bir süre sonra Vänaja Claude, Gabriel Dupont olarak adlandırılan Liziee'den terzinin kızı ile bir araya geldi. Claude ve Gabi ilişkilerinin başlangıcından 3 yıl sonra Paris'te ortak bir yaşam başladı. Aynı zamanda, Debussi bir şarkıcı teresa roger ile yeni bir roman başlattı ve 1894'te resmen elini ve kalbini sundu. Arkadaşlar ve tanıdıklar, bestecinin anlamsız davranışlarını kınadı ve bu nişanlamanın sona ermesine katkıda bulundu.
5 yıl sonra, Claude, nihayet, arkadaşı Marie-Rosalie ile evlendi. Lilly olarak adlandırılan textie. İlginç, gelin bestecisinin rızasının intihar tehdidinde olduğu gerçeğidir. Genç eş şefkatli, pratik ve basitti, o Debussy'yi çevreleyen insanları gerçekten severdi.
Bununla birlikte, Lilly zihinle parlamadı ve kesinlikle müziği anlamadı, bu yüzden Claude, yüce ilişkiye susamış, ebeveynlere bir eş gönderdi ve evli bir şarkıcı Emma Bardak ile bir romana başladı. Bestecinin meşru karısı ihanet hakkında bilgi edindi ve intihar etmeye çalıştı. Bu Yasa, meslektaşları ve arkadaşları desteklemek ve saygı duymak için Debussi'nin mahrum kalan bir kamu skandalına neden oldu.
1905'te Claude'nin hamile sevgilisi kocasını terk etti ve çift Londra'daki kamuoyundan düştü. Konuşmaların azaldığı zaman, sevgili Fransa'ya döndü ve Paris'te Paris'te, Bestecinin tek kızının doğduğu Avenue Fosh'un doğduğu, Emma'nın adını ve nazik bir takma adı Shushu adını aldı. Çocuğun ortaya çıkmasından 3 yıl sonra, Bardak ve Debussy evlenip hayatın geri kalanını birlikte geçirdi.
Debussy gerçekten birini sevdiyse hala bilinmiyor. Müziğe takıntılı, kendi kişisel hayatını düşünmedi. Bestecinin, ünlü Fransızcanın arşivinde bulunan çok sayıda fotoğrafın amacı olan kızı için sıcak bir his yaşadığından varsayılabilir.
Ölüm
1908'de Debussi, daha sonra korkunç acılarla mücadelede 10 yıl geçiren bestecinin ölümünün nedeni, kolorektal kanser teşhisi kondu. 1915'te doktorlar Claude'da çalıştı, ancak sonuç sadece geçici bir gelişiydi.
Hastalık geri çekildiğinde, ünlü Fransız, müziği oluşturmaya ve konserlerle hareket etmeye devam etti, son kez Keman ve Piyano Premier 1917 için Sonatata'da toplumda görüldü.
1918'in başlarında, Claude yatağa zincirlendi ve sadece Emma'nın karısı ve Shushu'nun kızı sayesinde yaşadı. Tedavi artık yardım etmiyor ve 25 Mart 1918'de Debussy, Paris'te, Avenue Fosh'un kendi evinde öldü.
Birinci Dünya Savaşı'nın olayları engellendi, ciddi bir cenaze töreni düzenleniyor. Bestecinin gövdesi boş metropol sokaklarında taşınan ve geçici olarak Lashez'in mezarlığına gömüldü. Burası, ölen kişinin son iradesine, "ağaçlar ve kuşlar arasında rahatlamak" isteyen son iradesine dayanır, bu yüzden bir yıl sonra Kazasız tabut, Boulogne Ormanı'nın yakınında Seine'nin sağ kıyısında sessiz anketlere transfer edildi.
Müzikal işler
- 1882 - Süit "Triumph Vakha"
- 1882 - Keman ve Piyano için Nocturne ve Scherzo
- 1887 - Suite "Bahar"
- 1891 - Prelude "öğleden sonra Favna'nın geri kalanı"
- 1893-1895 - Opera Pelleas ve Melizanda
- 1994 - "Görüntüler"
- 1906-1908 - Suite "Çocuk Köşesi"
- 1910 - Preludes (Dizüstü Bilgisayar 1)
- 1911-1913 - Preludes (Dizüstü Bilgisayar 2)
- 1914 - "kahramanlık ninni"
- 1916-1917 - Keman ve piyano için Sonata