Biyografi
Rus aktör Nikolai Trofimov, Sovyetler Birliği yıllarında popüler hale geldi, adam tiyatroda birçok rol oynadı ve aynı zamanda başrol oynadılar.
Profesyonel oyunu, "SSCB'nin İnsanların Sanatçısı" başlığı ve diğer sayısız ödül ile onaylandı.
Çocukluk ve gençlik
Nikolai, Ocak 1920'de Sevastopol'de doğdu. Bir işçi ve ev hanımı ailesindeki çocuk büyüdü, ancak çocukluk, çeşitli çalışmaların etkileyici okuması ve okul değişiklikleri becerisi ile ayırt edildiğinden, komik sahneleri gösteren sınıf arkadaşları tarafından eğlendirildi. Arkadaşlara, ruh halini kaldırdı, ancak öğretmen, aksine, yemin eder, çünkü balsiteyi ve çalışmaya yönelik anlamsız bir tutum gördüler. Ebeveynlerin öğretmenlerinden düzenli yorumlar nedeniyle, öğrenci genellikle oğlun hileleri hakkında neden oldu ve konuştu.
Sahne Alanı'nda ilk kez gerçekleştirmek için Trofimov 14 yaşında bir şans geçirdi. Genç bir sanatçının ilk meydana geldiği Sevastopol Tyuze'da gerçekleşti, burada oyunda "Tom Amca'nın kulübeleri" bir köle çocuğun rolünü aldı. Herkes, rolün yürütülmesine kendi yaklaşımını takdir etmedi, ancak bu konuşmadan sonra Nikolai nihayet meslek seçimine karar verdi. Bu nedenle, bir okul sertifikası aldıktan sonra, Leningrad'daki A. N. Ostrovsky'den sonra adlandırılan tiyatro enstitüsüne girer ve 1941'de oradan bir diploma ile üretildi.
Tiyatro
Bundan kısa bir süre sonra savaş başladı ve genç adam vatanlarını Donanma'da savunmaya gitti. Gençliğinde aktifti, bu yüzden orada yaratıcı başlangıcı fark edildi. Adam Donanma'nın orta topluluğuna girdi ve 1943'te Baltık Filosu tiyatrosuna yerleşti, toplulukta şarkı söyledi.
Trofimova 1944'te demobilize edildi, adam zaman kaybetmek için bir hediye olmadı ve derhal Leningrad'daki komedi tiyatrosuna girdi, o zamanlar O'nun başı Nikolai Akimov'du. Gelecek 17 yıl tam olarak oraya hizmet etti ve kısa sürede, biletlerin önceden satın alındığı ilk büyüklükteki yıldızın yıldızına kadar az bilinen bir genç adamdan büyümeyi başardı.
Yetenekli bir tiyatro direktörünün rehberliğinde Trofimov, çoğu kariyer sanatçısı için işaret eden 30 rol oynadı. "Revior" da Alexander Ivanovich Klezlekova'da reincarnated, "Vishnevian Garden" ve "Cümle" lomov'da Epodova oynadı.
1964'te Nikolai, M. Gorky'den sonra adlandırılan büyük drama tiyatrosuna gider, onu şahsen bir tiyatro yönetmeni ve öğretmen Georgy Tovstonogov'a davet etti. Adam troprophim yeteneğini kabul etti, bu yüzden DRAM'larda, trajedilerde ve diğer ciddi eserlerdeki rol için korku olmadan. Bunlar ikincil kahramanlar olsa da, adam ruhun dengesi olmadan zekice oynadı.
Sanatçının unutulmaz atışları arasında, Tovstonogov'un başlangıcında, "M." Gorki, "üç kız kardeş" üretiminde çalışmaya değer, A. P. Chekhov, "Salak" F. M. Dostoevsky ve bir dizi başka resimler. O zaman, adam sinemada vuruldu, çoğunlukla bir komedidi, bu yüzden ilk başta toprağın geri kalanı, sanatçının resimlere kolayca girebileceğine inanmadı.
Bununla birlikte, Bolşoy Tiyatrosu'nda hizmet veren yaşamın sonuna kadar, gerçekten yetenekli bir adamın önerilen herhangi bir rolde kolayca kazandığını kanıtlamayı başardı. Sanatçı başkalarına nazikti ve fotoğraflarının çoğunda yakalanan gülümsemeye yayıldı.
Filmler
Trofimov'un biyografisindeki sinemadaki ilk filmler 1938'de göründü, sadece 18 yaşında. Nicholas'a büyük bir popülerliğe sahip olmadılar, ancak yeni başlayan bir aktörün diğer resimlerine olan kapıyı keşfettiği Vladimir Lekhinos'un "önden yürüdü" dramasıydı.
Bir dahaki sefere, seyirciler 1944'te "deniz taburu" filminde Lepichkin rolünde eleklerinde gördü, daha sonra Belinsky, Vasya'da "yetenek ve hayranları", Vasya'da tipografik bir işçi çaldı. "Tighits" ve "çizgili uçuşta" navigatör.
Ancak, Trofimov'un şöhreti diğer karakterleri getirdi. Sergey Bondarchuk'un yönettiği askeri dramada "Savaş ve Barış" nda, oyuncu izleyiciyi Kaptan Tuskin olarak hatırladı ve "Elmas El" Leonid Haiday - Colonel Polisi'nin.
Ayrıca nicholas kariyerinde de önemli "Afrikanych", "Lev Gurych Sichikkin" ve "Mutlu Distolux Günleri" şeritleri haline geldi.
Leonid Nechaeva'nın Jan Popllavskaya, Evgeny Evstigneyev ve Rina Yeşil ve Rina Yeşil ve Rinoma ile "Kırmızı Hap" filmi. Orada, adam kalın bir kurtda reincarnated. Orta büyüme sanatçısı (170 cm) ve yoğun fiziği (değerli ağırlık bilinmiyor) görüntüye mükemmel bir şekilde girdi.
Aktörün son filmografisi, 2005 yılında Sergei Potemkin "Şehrin Şehri" resmisiydi. Abartılı aktris Lucy'yi seven EGOR'un başarılı mühendisini anlatıyor. Bir erkek kardeşi var - ölümden önce ölümcül bir sanatçı Alex, St. Petersburg'a adanmış son sergiyi yapmayı başardı ve "güneş olmadan şehir".
Yerli bir kişinin ölümünden sonra, kız ayrıca ölmek ister ve bir içki tabletleri almak için bir girişimde bulunur. EGOR, sevgilisini kurtarma arzusunda, hayatında birincisi için ciddi bir eylemde çözüldü.
Bundan sonra Nikolai filmlerde daha fazla başlatıldı, ancak bir kez daha tiyatronun sahnesinde farklı görüntülerde izleyicilerden önce ortaya çıktı.
Kişisel hayat
Aktörün kendi tanınmasına göre, nicholas mutluluğunu veren hayatında 2 kadın vardı. İlk eşi ile - sanatçı Tatyana Grigorievna - tiyatroda buluştu. Kadın kariyerini terk etmeye ve kendini kocasına ayırmaya karar verdi, ama ölümün erken saatini aldı, bu aktör için büyük bir darbe oldu.
Bir süre sonra, ikinci karısı Trofimov'un kişisel hayatında ortaya çıktı, Marianna Josephovna oldum. Kadının tiyatro ile ilişkisi yoktu, o bir mühendisdi. Düğünün ardından Natalia kızı doğdu. Eşlerden başka çocuk yoktu.
Ölüm
Trophimov tiyatrosu sahnesinde en son 2005 yılında doğum gününde ortaya çıktı, adam daha sonra 85 yaşında. Kariyerinde en önemli olan Pickwick Club'daki Bay Piquia'nın rolünü oynadı. Aktörün 40 yıldan fazla bir süredir hizmet ettiği yerli tiyatroda bir kez daha Nikolai, Khruduk BDT Cyril Lavrov'un yıldönümüne adanmış kutlamada aynı yılın Eylül ayında ortaya çıktı.
SSCB Nikolai Trofimov'un insanların sanatçısı Kasım 2005'te öldü, ölüm nedeni bir felçin sonuçları oldu. Bu, Alexander Hastanesinde, içinde yaşanan saldırıdan sonra öldüğü oldu. Cenaze bir hafta içinde gerçekleşti, erkeklerin mezarı St. Petersburg'daki Volkovsky mezarlığında yer almaktadır.
Filmografi
- 1938 - "önden gelen askerler yürüdü"
- 1944 - "Deniz Taburu"
- 1954 - "Tigrov Tigrite"
- 1961 - "Çizgili Uçuş"
- 1965 - "Savaş ve Barış"
- 1968 - "Elmas El"
- 1970 - "Afrikanych"
- 1974 - "Lev Gurych Sichikkin"
- 1977 - "Kırmızı Kaput Hakkında"
- 1982 - "Babalar ve Büyükbabalar"
- 1988 - "Çingene Baron"
- 1993 - "Angelica Tutku"
- 2001 - "Araba geldi"
- 2002 - "Kötü alışkanlık"
- 2005 - "güneş olmadan şehir"